Chrystus wyższy od Boga Ojca? Już na początku zaznaczamy, że nie uważamy by Chrystus Pan był wyższy od swego Ojca. Nauczamy zaś, że jest On równy Jemu pod względem Boskiej natury i majestatu, a w związku z tym również w oddawanej Mu czci. Także Świadkowie Jehowy nie głoszą wyższości Syna nad Ojcem, ani też równości Chrystusa i Boga. Nauczają, iż Chrystus jest „stworzeniem”, a Bóg „Stwórcą”. Według nich występuje więc między Nimi przepaść hierarchiczna. Wspominają swoją naukę, obowiązującą od początku istnienia Towarzystwa Strażnica do dziś, następująco: „Pośród tego zamieszania Badacze Pisma Świętego (jak wówczas nazywano Świadków Jehowy) odważnie występowali w obronie nauk biblijnych. Głosili śmiało, że jest tylko jeden wszechmocny Bóg i Stwórca, Jehowa, a Chrystus Jezus jest Jego jednorodzonym Synem i pierwszym stworzeniem” (Strażnica Rok CII [1981] Nr 4 s. 24). „To wspaniałe zamierzenie Jehowa zaczął realizować, gdy tylko przystąpił do stwarzania. W pierwszej kolejności powołał do istnienia Syna...” („Oddawaj cześć jedynemu prawdziwemu Bogu” 2002 s. 184). Nie będziemy w tym artykule omawiać ani Bóstwa Chrystusa, ani równości Jego z Ojcem. Chcemy w nim ukazać tylko pewne fragmenty biblijne, które przysparzały wiele problemów antytrynitarzom w przeszłości (np. arianom), jak i dzisiejszym Świadkom Jehowy oraz ich zwolennikom też negującym równość Syna z Ojcem (np. badacze Pisma Świętego, chrześcijanie sobotni, bracia polscy). Doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że wymienieni adwersarze wyciągają na zawołanie fragmenty biblijne, które zdają się im podważać Bóstwo Chrystusa. Tymczasem są to na ogół wersety mówiące o uniżonym Jezusie (Flp 2:6-8), który przyszedłszy na ziemię ogołaca się z wielu swych cech boskich. Artykuł nasz składać się będzie z fragmentów, które są często przemilczane przez antytrynitarzy, czy wręcz ukrywane lub lekceważone. Są wśród nich też wersety, które służą im do zwalczania Bóstwa Jezusa, ale przez które się tylko jakby ‘przebiega’. Abyśmy nie byli posądzeni o to, że cytujemy z jakichś wybranych i katolickich Biblii, a więc trynitariańskich, dlatego postanowiliśmy przytaczać tu teksty z przekładu Towarzystwa Strażnica. Nasz komentarz ograniczymy do minimum, aby każdy sam mógł zobaczyć, czy możliwe jest to, że Jezus jest tylko „stworzeniem”, które jest przez to niebotycznie oddalone od Boga-Stwórcy. Cytowane teksty podzielimy na dwie grupy, które stanowią poszczególne rozdziały tego artykułu: Jezus wymieniający wpierw siebie. Apostołowie wymieniający wpierw Jezusa. Jezus wymieniający wpierw siebie Gdyby Jezus był tylko „stworzeniem”, a „Stwórcą” wyłącznie był Bóg Ojciec, to wymienianie siebie przed Nim byłoby wielkim nietaktem, a wręcz wywyższaniem się ponad Boga i pychą. Tymczasem Chrystus jako równy swemu Ojcu przynajmniej kilka razy tak czyni. Owszem wielokrotnie wymienia też Boga na pierwszym miejscu (przed sobą), ale te fragmenty są na ogół znane i nie ma potrzeby ich tu przytaczać. Natomiast te pierwsze zainteresują zapewne wielu antytrynitarzy i nie tylko ich. Oto one, przytaczane według „Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata” (1997) wydanego przez Świadków Jehowy. 1) J 10:30 – „Ja i Ojciec jedno jesteśmy”. [Towarzystwo Strażnica na ogół cytuje ten werset by udowadniać, że Jezus nie ma tej samej boskiej natury co Ojciec, a tylko ma jedność myśli i zamiarów z Bogiem. Tymczasem fragment ten wcale nie neguje tego, że Ojciec i Syn mają boską naturę. Jednak nam w tym wersecie chodzi o co innego. Mianowicie o to, że Jezus wymieniony jest tu przed Bogiem Ojcem. Tak jakby powiedział „Ja i Bóg”. Widzimy z tego, że przez samo to Chrystus zrównał się z Bogiem mówiąc „Ja i Ojciec”. Czy mógłby tak powiedzieć, gdyby był sam wyłącznie „stworzeniem”, a tylko Ojciec „Stwórcą”, jak nauczają Świadkowie Jehowy? Ciekawe, że Towarzystwo Strażnica nie komentuje tego wersetu pod tym kątem.] 2) J 5:23 – „aby wszyscy szanowali Syna, tak jak szanują Ojca. Kto nie szanuje Syna, ten nie szanuje Ojca, który go posłał”. [Jezus nie powiedział w tym wersecie „aby wszyscy tak jak szanują Ojca również szanowali Syna”, ale bardziej niewygodnie dla antytrynitarzy.] 3) J 8:19 – „Nie znacie ani mnie, ani mego Ojca. Gdybyście mnie znali, znalibyście też mego Ojca”. [Jezus nie powiedział w tym wersecie „nie znacie ani Ojca, ani Mnie...”, ale bardziej niewygodnie dla antytrynitarzy.] 4) J 10:28-29 – „i nikt ich nie wyrwie z mojej ręki (...) i nikt nie może ich wyrwać z ręki Ojca”. [Dwa prawie identyczne zwroty, a jednak pierwszy wymienia Syna, a dopiero drugi Ojca. Czy „stworzenie” mogłoby stawiać siebie przed Stwórcą?] 5) J 14:9 – „Kto mnie ujrzał, ujrzał też Ojca”. [W tym fragmencie Jezus nie tylko siebie wymienia jako pierwszego, ale i ukazuje że patrzenie na Jezusa jest patrzeniem na Boga. Jezus mógłby tu powiedzieć, że każdy „kto chciałby zobaczyć Ojca, może na niego popatrzeć”. Ale jednak Chrystus powiedział inaczej, bardziej dobitnie i niewygodnie dla antytrynitarzy.] 6) J 17:10 – „i wszystko moje jest twoje, a twoje jest moje”. [W tym fragmencie Jezus nie mówi wpierw „wszystko Twoje jest moje”, ale stwierdza odwrotnie. Dopiero w drugiej części wersetu uzupełnia swą wypowiedź słowami, które bardziej odpowiadają antytrynitarzom.] 7) Łk 9:26 – „tego Syn Człowieczy się zawstydzi, gdy przybędzie w chwale swojej i Ojca, i świętych aniołów”. [W tym fragmencie Chrystus swoją chwałę wymienia nawet przed chwałą Ojca.] Apostołowie wymieniający wpierw Jezusa Nawet gdyby Chrystus nie był równy Bogu, ale sam czuł się upoważniony do wymieniania siebie przed Bogiem Ojcem, to nie powinni robić tego uczniowie Chrystusa. A jednak Apostołowie Paweł i Jan naśladują swego Mistrza i też kilka razy wymieniają Go przed Bogiem Ojcem. Oto ich słowa przytaczane według „Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata” (1997) wydanego przez Świadków Jehowy. 8) 1Kor 12:5 – „i są rozmaite rodzaje usługiwań, lecz ten sam Pan; i są rozmaite rodzaje działań, lecz ten sam Bóg, który we wszystkich dokonuje wszelkich działań”. [W tym fragmencie Apostoł rozpoczyna wymienianie osób od Chrystusa, a nie od Boga Ojca.] 9) 2Kor 13:14 – „Niezasłużona życzliwość Pana Jezusa Chrystusa i miłość Boga oraz wspólnota w duchu świętym niech będą z wami wszystkimi”. [Apostoł Paweł wymienia w tym wersecie Chrystusa przed Ojcem i Duchem Świętym.] 10) Ga 1:1 – „Paweł, apostoł nie od ludzi ani nie przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa oraz Boga, Ojca, który go wskrzesił z martwych”. [W tym wersecie Apostoł nie tylko wymienia Jezusa przez Ojcem, ale dodatkowo twierdzi, że nie został powołany przez człowieka lecz przez kogoś mającego Boską naturę, to znaczy Syna Bożego, który jest Bogiem (J 20:28).] 11) Ef 4:5-6 – „jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest ponad wszystkimi i przez wszystkich, i we wszystkich”. [W tym fragmencie Apostoł rozpoczyna wymienianie osób od Chrystusa, a nie od Boga. Na dodatek mówi też o Jezusie, że jest „jeden Pan”, a przecież Ojciec też jest „Panem” (Mt 11:25). Także Syn jest „Bogiem” (J 20:28), choć powiedziano tu, że jest „jeden Bóg”.] 12) 2Tes 2:16 – „A sam nasz Pan, Jezus Chrystus, oraz Bóg, nasz Ojciec, który nas umiłował i ze swej życzliwości niezasłużonej dał wiecznotrwałe pocieszenie oraz dobrą nadzieję”. [Dziwne byłoby to ustawienie osób, gdyby Jezus nie był równym Ojcu pod względem boskiej natury i chwały.] 13) 2Tm 1:18 – „Oby Pan dał mu w owym dniu znaleźć miłosierdzie ze strony Jehowy”. [W tym wersecie Apostoł mógłby powiedzieć „aby Bóg dał przez Pana mu miłosierdzie”, a jednak stwierdził bardziej niewygodnie dla antytrynitarzy.] 14) J 1:1-2 – „Na początku był Słowo, a Słowo był u Boga (...) Ten był na początku u Boga”. [Apostoł nie powiedział w tym wersecie „Na początku był Bóg, a u niego było Słowo”, ale bardziej niekorzystnie dla antytrynitarzy. Jest natomiast w Biblii fragment, który ukazuje Boga centralnie na tle stworzenia: „Na początku Bóg stworzył niebiosa i ziemię”. Jan mógłby więc inaczej sformułować swe myśli, gdyby chciał.] 15) 1J 2:23 – „Każdy, kto się zapiera Syna, nie ma również Ojca. Kto wyznaje Syna, ma także Ojca”. [Apostoł na przemian wymienia Syna i Ojca oraz Ojca i Syna w związku z zaprzeczaniem i wyznawaniem wiary w Nich: „Antychrystem jest ten, kto się zapiera Ojca i Syna” (1J 2:22).] 16) 1J 2:24 – „Jeżeli pozostanie w was to, co słyszeliście od początku, wy także będziecie trwać w jedności z Synem i w jedności z Ojcem”. 17) Ap 14:1 – „mających napisane na swych czołach jego imię i imię jego Ojca”. [Gdy Świadkom Jehowy czy innym antytrynitarzom zacytuje się słowa o Jezusie „I w nikim innym nie ma wybawienia, bo nie ma pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, dzięki któremu mamy zostać wybawieni” (Dz 4:12) lub fragment o imieniu „które przewyższa wszelkie inne imię” (Flp 2:9; por. o Bogu w Ne 9:5), to zaraz protestują i mówią, że nie dotyczy to imienia Ojca. Tymczasem gdy imię Syna wymienione jest przed imieniem Ojca, to jakoś przemilczają ten fakt. Bo jakże to, według ich nauki, imię „stworzenia” wymienione jest przed imieniem Stwórcy? Dla nas zaś, którzy uznajemy równość majestatu osób Bożych i ich imion, nie stanowi ten fakt żadnego problemu. Por. Ap 22:4.] Oczywiście fragmentów biblijnych, w których Jezus wymieniany jest przez Ojcem jest więcej, ale te powyższe wybraliśmy jako najbardziej charakterystyczne i ukazujące to, o co nam chodziło. Oto przykładowe inne teksty (spośród wielu), które jednak mogą mieć ‘przypadkową’ kolejność osób Bożych, choć też nie musiały mieć takiej jaką mają: Łk 7:16 – „»Wielki prorok został wzbudzony wśród nas« oraz: »Bóg zwrócił uwagę na swój lud«”. J 1:14 – „widzieliśmy chwałę jego, chwałę, jaka się od ojca należy jednorodzonemu synowi”. J 12:44 – „Jednakże Jezus zawołał i rzekł: »Kto wierzy we mnie, ten wierzy nie tylko we mnie, lecz także w tego, który mnie posłał...«”. J 15:23-24 – „Kto nienawidzi mnie, nienawidzi też mego Ojca. Gdybym nie dokonał wśród nich dzieł, których nie dokonał nikt inny, nie mieliby grzechu; teraz jednak i ujrzeli, i znienawidzili zarówno mnie, jak i mego Ojca”. J 17:24 – „aby zobaczyli moją chwałę, którą mi dałeś, ponieważ umiłowałeś mnie przed założeniem świata”. Flp 2:11 – „Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga, Ojca”. 2P 1:16-17 – „Z mocą i obecnością naszego Pana, Jezusa Chrystusa, bynajmniej nie zapoznaliśmy was przez pójście za zręcznie wymyślonymi fałszywymi opowieściami, lecz przez to, że staliśmy się naocznymi świadkami jego wspaniałości. Albowiem od Boga, Ojca, otrzymał on szacunek i chwałę”. 1J 4:15 – „Kto wyznaje, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym, z takim Bóg pozostaje w jedności”. 1J 5:10 – „Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo co do samego siebie. Kto nie wierzy Bogu, uczynił go kłamcą”. Ap 1:1 – „Objawienie od Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg”. Ap 3:21 – „jak i ja zwyciężyłem i zasiadłem z moim Ojcem na jego tronie”. Widzimy z powyższego, że na podstawie tych kilkunastu fragmentów ktoś mógłby wyciągnąć wniosek, iż Jezus jest wyższy od Boga Ojca. Nie można się temu dziwić, gdyż w przeszłości istniały grupy heretyckie, które twierdziły nawet, że Ojciec i Syn to jedna i ta sama osoba lub dowodziły, iż Bóg Starego Testamentu, to Bóg zły, a dobrym jest tylko Ten z Nowego Testamentu. Nam zaś cytowane fragmenty wskazują dodatkowo (prócz wielu innych tekstów), że Chrystus jest Bogiem równym co do majestatu i natury Bożej swemu Ojcu. Nie może zaś być On tylko „stworzeniem”, w odróżnieniu od Boga-Stwórcy, jak głoszą antytrynitarze. Na zakończenie dodajmy, że kwestię Bóstwa Chrystusa na podstawie Pisma Świętego Towarzystwa Strażnica omówiliśmy w oddzielnym artykule pt. Bóstwo Chrystusa w Biblii Świadków Jehowy??? (www.piotrandryszczak.pl). W nim zaś podajemy też tytuły innych opracowań, które podejmują ten temat.