Bastet - ZSO Hel

BASTET
Bastet - Bast w mitologii egipskiej bogini miłości i
płodności, przedstawiana jako kot lub kobieta z
głową kota. Czczona głównie w Bubastis, gdzie
odkryto cmentarzysko kotów, jej świętych zwierząt.
W okresie Nowego Państwa utożsamiana z boginią
wojny Sechmet-Mut, Tefnut i Hathor. Jej kult dotarł do
Italii w czasach panowania Rzymian w Egipcie. Bastet
była początkowo lokalną boginią w delcie Nilu, a jej
kult rozwinął się z kultu lwa. Jednak jej koci aspekt
przyniósł jej wielką popularność, gdyż reprezentowała
jakby łagodniejszą i bardziej przyjazną stronę lwa.
Większe ośrodki kultu to Bubastis, Memfis, Heliopolis,
Teby, Leontopolis, Herakleopolis. Artefaktem bogini
było sistrum, czyli uderzany instrument muzyczny,
żywiołem zaś ogień i woda. Koty były podziwiane z
męstwo, siłę i aktywność, trzy cechy faraonów. Jako
bóstwo solarne Bast była łączona z Ra i opisywana jako
jego córka lub żona, z którym miała syna Maahesa.
Bastet posiadała dwa oblicza.
Jako bogini płodności i opiekunka ogniska domowego,
najczęściej w kociej postaci uważana była za łagodną
boginię opiekuńczą. Jednak istnieją także jej wizerunki
z głową lwicy, utożsamiano ją z Sechmet. Postać tę
przybierała, aby chronić króla na polu bitwy. Ceniona
była za zwinność i siłę. Święta ku czci Bastet
obchodzone były głównie w kwietniu i maju. Opisy tych
obchodów można znaleźć w pismach Herodota.
Imię Bast oznacza tę, która drapie.