Sądecczyzna w XXVII tysiącleciu pne

Gimnazjum w Łukowicy
Sądecczyzna w XXVII tysiącleciu p. n. e.
05.12.2007.
Zmieniony 05.12.2007.
Najstarsi sądeczanie
Polska nie ma piramid, jak Egipt. Nie ma greckich ani rzymskich amfiteatrów, wspaniałych świątyń, czy
akweduktów. Tym bardziej mało efektownie przedstawiają się archeologiczne znaleziska z południa
Polski. Tu cywilizacja docierała spóźniona i z oporami.
Górzyste tereny, o ostrzejszym klimacie, mniej sprzyjały ludzkiemu osadnictwu, niż reszta kraju, gdzie
zimy były krótsze i mniej dokuczliwe. Była to, więc jedna wielka ostoja zwierzyny, mniej niepokojonej
przez człowieka, a więc potężniejszych rozmiarów i liczniejszej, niż na nizinach. Stąd nie może dziwić, że
najdawniejsze odkrycia archeologiczne na Sądecczyźnie dotyczą właśnie myśliwych z okresu paleolitu,
którzy w Gostwicy zgubili krzemienne ostrze oszczepu. Naukowcy okres ten określają, jako kulturę
jerzmanowicką i datują ją na XXXVII-XXVII tysiąclecie p. n. e.
Najstarsze przedmioty, krzemienne narzędzia, znalezione na terenie obecnego Nowego Sącza, pochodzą
z epoki schyłkowego paleolitu (ok. 12.000 lat p. n. e.).
W neolicie (4.500-1.800 p. n. e.) Kotlina Sądecka stała się miejscem ścierania się i przenikania kultur
naddunajskich. Z tego okresu pochodzą pierwsze ślady osadnictwa oraz coraz liczniejsze znaleziska z
Chełmca, Dąbrówki, Grybowa, Marcinkowic, Podegrodzia, Tęgoborzy i okolic obecnego Nowego Sącza.
Wreszcie okres brązu. Sądecczyzna jest już zaludniona, przynajmniej w bezpośredniej bliskości rzek.
Zawsze bowiem tam wydeptywano szlaki: najpierw dla pieszych, później dla wozów, wreszcie dla kolei. Z
tego okresu znamy osadę w Maszkowicach, cmentarzysko w Chełmcu, brązy z Marcinkowic. Z tych też
czasów pochodzą liczne grody rozlokowane wzdłuż doliny Dunajca i jego dopływów.
Z upływem wieków przybywało tu nie tylko wędrownych grup myśliwskich czy zbierackich, ale także
osiadłych. Osady zakładano zazwyczaj przy handlowych traktach już w okresie rzymskim, a także o wiele
wcześniej. Przecież Rzymianie nie odkrywali świata, tylko go poznawali. Z tego okresu znamy znaleziska
w Dąbrówce, Gostwicy (aureus, czyli złota moneta, Tacyta z dorobionym uszkiem ze złota), Moszczenicy,
Rytrze, Piwnicznej i Zabełczu.
Przełom epoki żelaza i brązu przynosi dalszy rozwój osadnictwa, m. in. w Chełmcu, Maszkowicach,
Marcinkowicach, Podegrodziu itp. Oprócz uprawy "roli i myślistwa, miejscowa ludność trudniła się
handlem, a przynajmniej korzystała z coraz częściej podróżujących przez tę krainę kupieckich karawan, o
czym świadczą liczne znaleziska rzymskich monet (Gostwica, Grabowa, Mogilno, Podole, Siedlce,
Zabełcze, Zabrzeż).
ZeM
Źródło: „miasto NS”
http://www.lukowica.org
Kreator PDF
Utworzono 18 July, 2017, 19:55