Woliński Park Narodowy położony jest u ujścia Odry w północnozachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w pobliżu granicy polsko - niemieckiej. Obejmuje ochroną niezwykle cenną północno - zachodnią część wyspy Wolin. Park utworzono w 1960 roku na powierzchni 4691 ha. Powiększony został w roku 1996 poprzez przyłączenie od północy pasa przybrzeżnych wód Bałtyku o szerokości 1 mili morskiej oraz od zachodu rozlewiska delty Świny. Drawieński Park Narodowy leży w środkowo - zachodniej Polsce na pograniczu województw zachodniopomorskiego, lubuskiego i wielkopolskiego. Park jest częścią kompleksu leśnego Puszczy Drawskiej, która znajduje się na Pojezierzu Myśliborsko-Wałeckim. Obejmuje on obszar od wypływu Drawy z jez. Dubie (Adamowo) na północy i ciągnie się do Starego Osieczna na południu. Park utworzony został w roku 1990 na obszarze 8691 ha. Aktualna jego powierzchnia wynosi 11342 ha, z czego lasy zajmują 9564 ha, a ochroną ścisłą objęte jest 368 ha. Białowieski Park Narodowy leży we wschodniej części Polski w województwie podlaskim, przy granicy z Białorusią. Park znajduje się w centralnej części Puszczy Białowieskiej, najbardziej naturalnego kompleksu leśnego na niżu Europy. Powierzchnia parku (powiększonego o ponad 5 tys. ha w 1996 r.) wynosi 10502 ha, w tym najstarsza część "Rezerwat Ścisły" zajmuje 4747 ha, Park Pałacowy (48 ha) i Ośrodek Hodowli Żubrów (274 ha). Ekosystemy leśne zajmują ponad 90% obszaru parku. Kampinoski Park Narodowy leży w województwie mazowieckim, na północny-zachód od Warszawy, z którą bezpośrednio sąsiaduje. Obejmuje fragment pradoliny Wisły w Kotlinie Warszawskiej, gdzie występuje duży kompleks leśny Puszcza Kampinoska. Idea utworzenia Parku powstała w latach 20-tych XX w. W latach trzydziestych utworzono w Puszczy Kampinoskiej pierwsze rezerwaty przyrody (Granica, Sieraków, Zamczysko), które obecnie mają znacznie większą powierzchnię i podlegają ochronie ścisłej. Poleski Park Narodowy leży w Polsce środkowo-wschodniej na terenie województwa lubelskiego. Utworzony został w 1990 r. na obszarze 4813 ha. Park powstał na bazie rezerwatów torfowiskowych: Durne Bagno, Jezioro Moszne, Jezioro Długie, Torfowisko Orłowskie. Bagno Bubnów zostało włączone do PPN w 1994 r. Występuje tam najwięcej rzadkich gatunków fauny i flory. Park położony jest w centralnej części kraju, na terenie województwa świętokrzyskiego. Obejmuje najwyższe pasmo Gór Świętokrzyskich - Łysogóry, z najwyższymi szczytami: Łysicą (612 m n.p.m.) i Łysą Górą (595 m n.p.m.), wschodnią część Pasma Klonowskiego (z górami Bukową, Psarską i Miejską) oraz część Pasma Pokrzywiańskiego (z Chełmową Górą). Historia starań o objęcie ochroną Gór Świętokrzyskich sięga czasów przed I wojną światową. Utworzony na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 4 VIII 1973 r. (faktyczną działalność rozpoczą od dn. 11 XI 1973 r.). Kilkakrotnie powiększany, ostatniorozporządzeniem Rady Ministrów z dn. 25 I 1991 r. Park obejmuje najciekawsze pod względem krajobrazowym i przyrodniczym partie górskie Bieszczadów o łącznej powierzchni 29 201 ha (poprzednio 15 710 ha). Ścisłą ochroną objęto 3 045 ha w tym cały obszar połonin. W skład parku wchodzą: grupa szczytów gniazda Tarnicy i Halicza z Szerokim Wierchem, Bukowym Berdem, Krzemieniem, Rozsypańcem i Połoniną Bukowską,Połonina Caryńska, grupa Wielkiej Rawki i pasmo Połoniny Wetlińskiej i Smereka oraz grupa Wielkiej Rawki z pasmem granicznym aż po Rabią Skałę. Ojcowski Park Narodowy leży w województwie małopolskim, w południowej części Jury Krakowsko-Częstochowskiej (50°12' N, 19°46' E) i obejmuje środkową część Doliny Prądnika o długości 12 km, część Doliny Sąspowskiej oraz kilka mniejszych dolinek i wąwozów. Pasmo Babiej Góry, najwyższe w Beskidach Zachodnich ma postać jednolitego bastionu górskiego, którego długość wynosi około 10 km. Od strony zachodniej pasmo ogranicza Przełęcz Jałowiecka o wysokości 1017 m n.p.m., od wschodu zaś Przełęcz Lipnicka zwana również potocznie Przełęczą Krowiarki, wznosząca się na wysokość 1010 m n.p.m. Południową granicę masywu stanowi umownie poziomica 800 m.n.p.m, natomiast granica północna sąsiaduje z górną częścią doliny rzeki Skawicy oraz jej dopływu Jaworzynki. Gorczański Park Narodowy obejmuje centralną i północno-wschodnią część pasma Gorców (ok. 13% powierzchni całego pasma). Położony jest w południowej części kraju, w województwie małopolskim. Park utworzony został w 1981 roku na obszarze 5 908 ha. Początki ochrony przyrody na tym terenie sięgają 1927 roku, kiedy to powstał w dobrach hr. Pieniny stanowią część ciągnącego się na długości ok. 550 km. pienińskiego pasa skałkowego, oddzielającego zewnętrzne Karpaty fliszowe od Karpat Wewnętrznych tzw. krystalicznych. Od południa graniczą z pasmem Magury Spiskiej, od północy z Gorcami i Beskidem Sądeckim. Północne zbocza opadają ku dolinom stosunkowo łagodnie, zaś w stronę Dunajca obrywają się efektownie ścianami wapiennymi o wystawie południowej lub wschodniej i wysokości dochodzącej do 300 m. Tatry są miejscem dużego bogactwa florystycznego będącego wynikiem zróżnicowania warunków klimatyczno-glebowych. W Tatrzańskim Parku Narodowym można wyróżnić ponad 50 ważniejszych zbiorowisk roślinnych występujących z zależności od typu podłoża na różnych wysokościach tworząc poszczególne piętra roślinne. Wśród zbiorowisk wykształciło się wiele zespołów endemicznych dla tych gór lub mających w nich swój główny ośrodek występowania. Flora Tatrzańskiego Parku Narodowego składa się z 1000 gatunków roślin naczyniowych, wśród których znajduję się 102 gatunki roślin chronionych. Biebrzański Park Narodowy został utworzony 09.09.1993 r. i jest największym parkiem narodowym w Polsce. Położony jest w północno wschodniej części kraju, na terenie województwa podlaskiego. Powierzchnia Parku wynosi 59223 ha. Obszary leśne w Parku zajmują 15547 ha, grunty rolne 18182 ha, a nieużytki słynne Bagna Biebrzańskie, w rzeczywistości najbardziej cenne przyrodniczo ekosystemy - 25494 ha. Biebrzański Park Narodowy chroni rozległe i prawie niezmienione dolinowe torfowiska z unikalną różnorodnością gatunków roślin. Park Narodowy Gór Stołowych został utworzony 16.09.1993 r. Jest on położony na terenie Sudetów Środkowych na płn.zach. Ziemi Kłodzkiej, przy granicy polskoczeskiej. Górami Stołowymi nazywana jest znajdująca się na terytorium Polski pd.zach. część rozległej, piaskowcowej płyty wypełniającej nieckę śródsudecką,