Cukrzyca dzieci i młodzieży – wykład #1

12-6-1
Cukrzyca dzieci i młodzieży jako
„wyjątkowa” choroba przewlekła
Kliknij, aby edytować styl wzorca podtytułu
12-6-1
CUKRZYCA
Jest to grupa chorób metabolicznych
charakteryzująca się hiperglikemią
wynikającą
z defektu wydzielania i/lub działania insuliny.
Przewlekła hiperglikemia wiąże się
z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności
i niewydolnością różnych narządów,
zwłaszcza oczu, nerek, nerwów, serca
i naczyń krwionośnych.
Prawidłowy poziom glikemii:
12-6-1
Cukrzyca, jak i wystąpienie jej
powikłań są stanem
nieodwracalnym, istnieją jednak
możliwości terapeutyczne
zatrzymania rozwoju powikłań,
stąd tak istotne jest wychwycenie
ich we wczesnym stadium.
12-6-1
W większości przypadków
diagnostykę różnicową typu
cukrzycy można przeprowadzić
w oparciu o dokładnie zebrany
wywiad.
12-6-1

Brak
12-6-1
U pacjentów z typem 1 objawy
kliniczne pojawiają się w okresie
dzieciństwa lub w młodym wieku.
12-6-1
Cukrzyca typu 1 stanowi 3-10% ogółu
przypadków
choroby
na
świecie.
Jej
występowanie ma ścisły związek z wiekiem.
Największy szczyt zachorowań przypada
między 12. a 14. rokiem życia. Zwraca uwagę
fakt, że w ostatnich latach w wielu krajach,
również w Polsce, obserwuje się wzrost
zapadalności na cukrzycę typu 1 u dzieci
poniżej 15. roku życia, przy czym jest on
największy między 1. a 4. rokiem życia.
12-6-1
W przypadku pacjentów z typem 2 objawy
kliniczne mogą występować kilka lub
kilkanaście miesięcy wcześniej. W tej
postaci cukrzycy glikemia początkowo
stabilizuje się na poziomie 180 – 300
mg%, co daje bardzo dyskretne objawy,
niejednokrotnie nie interpretowane jako
stan chorobowy.
12-6-1
W chwili obecnej niezbędne jest
przeprowadzenie badań
przesiewowych u osób, które nie
manifestują żadnych objawów
klinicznych.
Kanonem prowadzenia pacjentów z
rozpoznaną cukrzycą jest
prowadzenie diagnostyki późnych
powikłań i wychwycenie ich w bardzo
wczesnym stadium rozwoju.
12-6-1
Objawy kliniczne związane
z nieprawidłowym stężeniem
glukozy:
1) objawy związane z hipoglikemią
2) objawy związane z
hiperglikemią
12-6-1
Przyczyny hipoglikemii
- nadmierna dawka leków
hipoglikemizujących
- interakcje lekowe
- błąd dietetyczny
- wysiłek fizyczny
- spożycie alkoholu
12-6-1
Objawy niedocukrzenia z innych części
organizmu – wegetatywne

Drażliwość

Głód, nudności

Drżenie

Niepokój

Kołatanie serca

Tętnienie w obrębie klatki piersiowej i jamy
brzusznej
12-6-1
Objawy niedocukrzenia pochodzące z mózgu

Osłabienie, zawroty głowy

Kłopoty z koncentracją

Podwójne lub rozmyte widzenie

Trudności w rozróżnianiu kolorów
(szczególnie czerwonego i zielonego)

Zaburzenia słuchu

Uczucie ciepła, a nawet gorąca
12-6-1
12-6-1
Rodzaje niedocukrzenia (hipoglikemii)

Łagodne

Umiarkowane

Nieuświadomione

Ciężkie
Postępowanie podczas hipoglikemii
w cukrzycy typu1
12-6-1
Lekka hipoglikemia

Należy spożyć szybko wchłaniające się
węglowodany w ilości 2 WW np. 2-3 kostki
cukru, szklankę soku lub coca-coli,
osłodzoną herbatę lub wodę. Spożycie
czekolady czy wyrobów czekoladowych
jest błędem, ponieważ tłuszcz w nich
zawarty opóźnia wchłanianie glukozy w
jelitach.

Najczęstszym błędem popełnianym w
Postępowanie podczas hipoglikemii
w cukrzycy typu1
12-6-1
Ciężka hipoglikemia
Ciężka hipoglikemia oznacza stan, w
którym
potrzebna jest pomoc osób drugich
Należy podać 1 mg glukagonu (1
ampułka preparatu o nazwie GlucaGen
Hypokit) podskórnie, domięśniowo lub
Postępowanie podczas hipoglikemii
w cukrzycy typu1
12-6-1
Każdy epizod hipoglikemii wymaga
przeanalizowania jej przyczyny.
Powtarzające się niedocukrzenia powinny
zmusić do modyfikacji leczenia (np. zmiany
dawki podstawowej, przeliczników)
12-6-1

Objawy ostrzegawcze pozwalają
właściwie rozpoznać i zinterpretować
przez chorego stan i tym samym podjąć
odpowiednie działania (spożycie
posiłku), które zapobiegną wystąpieniu
neuroglikopenii
i trwałego uszkodzenia ośrodkowego
układu nerwowego.

W przebiegu wieloletniego trwania
cukrzycy może występować zjawisko
zmiany postrzegania objawów
12-6-1
Występowanie objawów
hiperglikemii
i właściwe ich rozpoznanie przez
chorego jest niezwykle pomocne
w ustaleniu rozpoznania.
W znacznej części przypadków do
rozpoznania cukrzycy dochodzi
przypadkowo.
12-6-1
Klasyczne objawy hiperglikemii to
nadmierne pragnienie, częstomocz
i spadek masy ciała.
Co czwarty pacjent manifestuje
wszystkie te objawy, zaś co
najmniej dwa z nich występują u
ponad 50%.
12-6-1
12-6-1
Częstym objawem towarzyszącym
świeżo rozpoznanej cukrzycy są
zaburzenia widzenia.
Jest to stan przejściowy i
odwracalny
w przeciwieństwie do zaburzeń
widzenia w przebiegu uszkodzenia
siatkówki w procesie retinopatii
cukrzycowej.
12-6-1
Leczenie cukrzycy
typu 1
„Niewielu zdaje sobie
sprawę, że tak wielu
poświęcić musi olbrzymią
energię, żeby żyć po prostu
normalnie”A. Camus
12-6-1
Aktywność ruchowa
W ogromnym stopniu wpływa na
poprawę zdrowia i samopoczucia
człowieka.
Jest ona jednym z
podstawowych elementów walki
z nadwagą i otyłością, pozwalając
w sposób ciągły kontrolować
Wysiłek fizyczny w cukrzycy
12-6-1

Wzmacnia serce.

Zwiększa szanse na normalizację ciśnienia
tętniczego krwi.

Sprzyja normalizacji gospodarki lipidowej

Zmniejsza ryzyko gęstnienia i wykrzepiania krwi
w naczyniach krwionośnych.

Zwiększa odporność organizmu na zakażenia.

Zmniejsza się ilość tkanki tluszczowej
w organizmie.
Wysiłek fizyczny w cukrzycy
12-6-1

Łatwiejsze odchudzanie i utrzymanie
należnej masy ciała

Poprawia się wykorzystanie glukozy przez
komórki.

Poprawia się skuteczność działania
insuliny w organizmie.

Poprawia się samopoczucie fizyczne
i psychiczne.
12-6-1
12-6-1
W cukrzycy typu 1 prowadzi się
insulinoterapię za pomocą podskórnych
iniekcji insuliny albo za pomocą ciągłego
wlewu podskórnego za pomocą pompy
insulinowej.
12-6-1
12-6-1
"One są wśród nas" - wsparcie dla dzieci
przewlekle chorych
„…Choroby przewlekłe takie jak cukrzyca,
hemofilia czy astma nie powinny
wykluczać dzieci z normalnego życia.
Częścią tej normalności jest możliwość
takiej edukacji, jaką mają wszystkie
dzieci. Przy odpowiedniej pomocy ze
strony nauczycieli i opiekunów mogą
cieszyć się swoim dzieciństwem razem z
rówieśnikami …”- powiedziała minister
edukacji narodowej Katarzyna Hall,
prezentując wyniki prac
12-6-1
Kto odniesie potencjalne
korzyści ze stosowania
pompy insulinowej?
1. Osoby z typem 1 cukrzycy dobrze
zmotywowane, otwarte na zdobywanie
nowych informacji, zaangażowane w
edukację.
2. Osoby o stabilnej sytuacji finansowej
(oszczędzanie za zestawach infuzyjnych
12-6-1
Leczenie z użyciem pompy
insulinowej jest bardziej
zaawansowane technologicznie
i precyzyjne. Wymaga jednak
dużego zaangażowania i ciągłej
edukacji. Jest to niewątpliwie
metoda wygodniejsza i
podnosząca jakość życia osoby
z cukrzycą.
do pomp insulinowych do 26 roku
życia!
12-6-1
Po wieloletniej walce towarzystw
diabetologicznych i lekarzy
diabetologów Ministerstwo
Zdrowia podpisało Rozporządzenie
w sprawie przedłużenia refundacji
na zestawy infuzyjne do pomp
insulinowych
do 26 lat.
12-6-1
Dziękuję za
12-6-1
uwagę
12-6-1