Dz. U. poz. 1257 - Obserwatorium Edukacji

Kuratorium Oświaty w Łodzi
Indywidualizacja
w przepisach prawa
Barbara Łaska
[email protected]
42 637 70 59
12 maja 2015 r.
1
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 30 kwietnia 2013 r.
w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej
w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach
(Dz. U. poz. 532)
NAUCZYCIEL, WYCHOWAWCA, SPECJALISTA
§ 19 ust. 3 W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu
na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości
psychofizyczne wymaga objęcia pomocą psychologicznopedagogiczną, odpowiednio nauczyciel, wychowawca
grupy wychowawczej lub specjalista niezwłocznie
udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z
uczniem i informują o tym, w przypadku szkoły wychowawcę klasy.
2
Podstawa pomocy p-p - USTAWA z dnia 7 września
1991 r. o systemie oświaty
Art. 64 ust. 1.
Podstawowymi formami działalności dydaktycznowychowawczej szkoły są:
1) obowiązkowe zajęcia edukacyjne;
2) zajęcia rozwijające zainteresowania i uzdolnienia, zajęcia
dydaktyczno-wyrównawcze i specjalistyczne organizowane
dla uczniów wymagających szczególnego wsparcia w rozwoju
lub pomocy psychologiczno-pedagogicznej;
3) w szkołach prowadzących kształcenie zawodowe praktyczna nauka zawodu;
4) zajęcia rewalidacyjne dla uczniów niepełnosprawnych;
5) zajęcia prowadzone w ramach kwalifikacyjnych kursów
zawodowych.
Nauczyciel – wychowawca (dyr.)
§ 19 ust. 5 W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę
klasy lub dyrektora przedszkola lub placówki, że
konieczne jest objęcie ucznia pomocą psychologicznopedagogiczną w formach określonych w
rozporządzeniu, odpowiednio wychowawca klasy lub
dyrektor przedszkola lub placówki, planują i koordynują
udzielanie uczniowi pomocy psychologicznopedagogicznej, w tym ustalają formy udzielania tej
pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w
którym poszczególne formy będą realizowane.
Obowiązująca dokumentacja
Rozporządzenie
Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 29 sierpnia 2014 r.
w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne
przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji
przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i
opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji
(Dz. U. poz. 1170)
5
Obowiązująca dokumentacja
Przedszkole, szkoła i placówka prowadzą
odpowiednio dzienniki zajęć dydaktycznowyrównawczych i specjalistycznych oraz
innych zajęć, które nie są wpisywane
odpowiednio do dziennika zajęć przedszkola,
dziennika lekcyjnego, dziennika zajęć w
świetlicy i dziennika zajęć wychowawczych,
jeżeli jest to uzasadnione koniecznością
dokumentowania przebiegu nauczania,
działalności wychowawczej i opiekuńczej.
6
Obowiązująca dokumentacja
Do dzienników tych zajęć wpisuje się w porządku
alfabetycznym nazwiska i imiona odpowiednio uczniów
lub wychowanków, indywidualny program pracy z
uczniem lub wychowankiem, a w przypadku zajęć
grupowych - program pracy grupy, tematy
przeprowadzonych zajęć, ocenę postępów i wnioski
dotyczące dalszej pracy, oraz odnotowuje się obecność
uczniów lub wychowanków na zajęciach.
7
Obowiązująca dokumentacja
Przedszkole, szkoła i placówka gromadzi, w
indywidualnej teczce, dla każdego dziecka,
ucznia lub wychowanka objętego pomocą
psychologiczno-pedagogiczną dokumentację
badań i czynności uzupełniających
prowadzonych w szczególności przez
pedagoga, psychologa, logopedę, doradcę
zawodowego i lekarza.
8
Art. 71b. 2a ustawy o systemie oświaty
W przedszkolach i szkołach podstawowych, w tym specjalnych, w
innych formach wychowania przedszkolnego oraz w ośrodkach, a
także w publicznych i niepublicznych poradniach psychologicznopedagogicznych, w tym poradniach specjalistycznych, mogą być
tworzone zespoły wczesnego wspomagania rozwoju dziecka w celu
pobudzania psychoruchowego i społecznego rozwoju dziecka, od
chwili wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole,
prowadzonego bezpośrednio z dzieckiem i jego rodziną.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 11 października 2013 r.
w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci
(Dz. U. poz. 1257)
§ 2. Wczesne wspomaganie może być organizowane w przedszkolu i
w szkole podstawowej, w tym w specjalnych, w innych formach
wychowania przedszkolnego, w ośrodkach, oraz w publicznej i
niepublicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym
poradni specjalistycznej, jeżeli mają one możliwość realizacji
wskazań zawartych w opinii o potrzebie wczesnego wspomagania
rozwoju dziecka, w szczególności dysponują środkami
dydaktycznymi i sprzętem, niezbędnymi do prowadzenia
wczesnego wspomagania.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 11 października 2013 r.
w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci
(Dz. U. poz. 1257)
§ 3. 1. Zespół wczesnego wspomagania rozwoju dziecka jest
powoływany przez dyrektora odpowiednio przedszkola, szkoły,
ośrodka lub poradni lub osobę kierującą inną formą wychowania
przedszkolnego.
§ 3. 2. W skład zespołu wchodzą:
• pedagog specjalny (oligofrenopedagog, tyflopedagog lub
surdopedagog),
• psycholog,
• logopeda,
• inni specjaliści - w zależności od potrzeb dziecka i jego rodziny.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 11 października 2013 r.
w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci
(Dz. U. poz. 1257)
§ 3. 3. Do zadań zespołu należy w szczególności:
3) opracowanie i realizowanie z dzieckiem i jego rodziną
indywidualnego programu wczesnego wspomagania, z
uwzględnieniem działań wspomagających rodzinę dziecka w
zakresie realizacji programu, koordynowania działań specjalistów
prowadzących zajęcia z dzieckiem oraz oceniania postępów
dziecka;
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 28 sierpnia 2014 r.
w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego
przygotowania przedszkolnego dzieci
i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży
(Dz. U. poz. 1157)
§ 7. 1. W indywidualnym nauczaniu realizuje się
obowiązkowe zajęcia edukacyjne wynikające z
ramowego planu nauczania danego typu i rodzaju szkoły,
dostosowane do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych
oraz możliwości psychofizycznych ucznia.
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 28 sierpnia 2014 r.
w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego
przygotowania przedszkolnego dzieci
i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży
(Dz. U. poz. 1157)
§ 5. 1. Zajęcia indywidualnego przygotowania przedszkolnego lub
zajęcia indywidualnego nauczania prowadzi się w miejscu pobytu
dziecka lub ucznia, w szczególności w domu rodzinnym, placówkach,
u rodziny zastępczej
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 28 sierpnia 2014 r.
w sprawie indywidualnego obowiązkowego rocznego
przygotowania przedszkolnego dzieci
i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży
(Dz. U. poz. 1157)
§ 5. 2. Zajęcia indywidualnego nauczania ucznia, którego stan
zdrowia znacznie utrudnia uczęszczanie do szkoły, mogą być
organizowane w szkole, jeżeli:
1) w orzeczeniu wskazano możliwość realizacji indywidualnego
nauczania w pomieszczeniu w szkole;
2) szkoła dysponuje pomieszczeniem, w którym mogą odbywać się
zajęcia dla tego ucznia.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ
z dnia 18 września 2008 r.
w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły
orzekające działające w publicznych poradniach
psychologiczno-pedagogicznych
(Dz. U. Nr 173, poz. 1072)
§ 8. 5. W orzeczeniu o potrzebie indywidualnego nauczania
określa się (na podstawie zaświadczenia lekarksiego):
2) w przypadku ucznia, którego stan zdrowia znacznie utrudnia
uczęszczanie do szkoły, zakres, w jakim uczeń może brać
udział w obowiązkowych zajęciach edukacyjnych,
organizowanych z oddziałem w szkole lub indywidualnie w
odrębnym pomieszczeniu w szkole;
Art. 1. ustawy o systemie oświaty
System oświaty zapewnia w szczególności:
6) opiekę nad uczniami szczególnie
uzdolnionymi poprzez umożliwianie
realizowania indywidualnych programów
nauczania oraz ukończenia szkoły każdego typu
w skróconym czasie;
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU
z dnia 19 grudnia 2001 r.
w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń
na indywidualny program lub tok nauki
oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki
(Dz. U. z 2002 r. Nr 3, poz. 28)
§ 3. Uczeń może realizować indywidualny program lub
tok nauki na każdym etapie edukacyjnym i w każdym
typie szkoły.
§ 4. 1. Zezwolenie na indywidualny program lub tok
nauki może być udzielone po upływie co najmniej
jednego roku nauki, a w uzasadnionych przypadkach po śródrocznej klasyfikacji ucznia.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU
z dnia 19 grudnia 2001 r.
w sprawie warunków i trybu udzielania zezwoleń
na indywidualny program lub tok nauki
oraz organizacji indywidualnego programu lub toku nauki
(Dz. U. z 2002 r. Nr 3, poz. 28)
§ 6. Dyrektor szkoły, po otrzymaniu wniosku i indywidualnego
programu nauki, zasięga opinii rady pedagogicznej oraz opinii
publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.
§ 7. 1. Dyrektor szkoły zezwala na indywidualny program lub tok
nauki w przypadku pozytywnej opinii rady pedagogicznej i
pozytywnej opinii publicznej poradni psychologicznopedagogicznej.
2. W przypadku zezwolenia na indywidualny tok nauki,
umożliwiający realizację w ciągu jednego roku szkolnego programu
nauczania z zakresu więcej niż dwóch klas, wymaga się także
pozytywnej opinii organu sprawującego nadzór pedagogiczny nad
szkołą.