przewodnik Francja - martintour.turystyka.net

przewodnik Francja
Francja
francja
Informacje ogólne
Stolica: Paryż
Powierzchnia: 551.5 tys. km2
Języki: francuski
Waluta: 1 EURO
Ludność: 60.6 mln. mieszkańców
Czas miejscowy:
Główne miasta: Paryż, Lyon, Marsylia, Tuluza, Nicea, Strasburg
Ustrój: republika
Głowa państwa: prezydent Jacques Chirac
Gęstość zaludnienia: 106 osób na km2
Skład etniczny: Francuzi – 94%, Portugalczycy – 2%, Algierczycy – 1%, Marokańczycy – 1%, inni – 2%
Podział administracyjny:
22 regiony podzielone na 96 departamentów: Alzacja, Akwitania, Owernia, Dolna Normandia, Bretania, Burgundia,
Region Centrum, Szampania–Ardeny, Korsyka, Franche–Comté, Górna Normandia, Ile–de–France, Langwedocja,
Limousin, Lotaryngia, Midi–Pyrénées, Nord–Pas–de–Calais, Pays de la Loire, Pikardia, Poitou–Charentes, Prowansja–
Alpy–Lazurowe Wybrzeże, Rhône–Alpes, 4 departamenty zamorskie: Gwadelupa, Martynika, Gujana Francuska, Reunion;
3 terytoria zamorskie: Nowa Kaledonia, Wallis i Futuna, Polinezja Francuska; 2 terytoria o statusie specjalnym: Saint
Pierre i Miquelon, Majotta).
Geografia
Warunki naturalne
Francja odznacza się wielką różnorodnością krajobrazów. Północno–zachodnia część kraju
zdominowana jest przez tereny nizinne, południowo–zachodnia natomiast przez tereny górzyste.
Masyw Armorykański położony jest w północno–zachodniej Francji. Jest to
górotwór o płaskiej, zrównanej powierzchni, z maksymalną wysokością 417 m
n.p.m.
Masyw Centralny rozciąga się w środkowej i południowej części kraju. Jest
to obszar wyżynno–górski o średniej wysokości 700–800 m n.p.m. Głębokie
doliny rzek i obniżenia rozcinają masyw na odrębne płaskowyże. Występuje tu
typowy krajobraz wulkaniczny z licznymi, częściowo zniszczonymi stożkami
wulkanów.
Wygasłymi wulkanami są m.in. najwyższe szczyty Masywu: Puy de Sancy
(1885 m n.p.m.) i Plomb du Cantal (1855 m n.p.m.). W części południowej
masywu znajduje się wapienny płaskowyż Causses. Masyw Centralny słynie z
gorących, leczniczych źródeł mineralnych.
Innym niskim pasmem górskim są Wogezy. Ich rzeźba odznacza się płaskimi bądź kopulastymi
szczytami i głębokimi dolinami. Najwyższe wzniesienie, Ballon de Guebwiller ma wysokość 1424 m
n.p.m.
Do wysokich i stromych gór należą Alpy i Pireneje. Alpy zajmują południowo–wschodnią część Francji.
Najwyższy szczyt Francji i jednocześnie Europy to Mont Blanc (4807 m n.p.m.). Alpy zostały w
dużym stopniu wymodelowane przez lodowce, stąd odznaczają się strzelistością i głębokimi,
przepaścistymi dolinami.
Na północny–zachód wznoszą się wapienne góry Jura, w których występują
liczne formy krasowe (jaskinie, leje, żłobki, skałki).
Południowo–zachodnią granicę Francji tworzą Pireneje. Ich rzeźba ma
również charakter alpejski, szczyty przekraczają wysokość 3000 m n.p.m. W
wapiennej części tych gór można spotkać jaskinie.
Tereny nizinne mają postać basenów i niecek. Największy jest Basen
Paryski, leżący na północy kraju. Jest to lekko nachylona ku północy równina.
Na południowym–zachodzie Basen Paryski łączy się z Basenem
Akwitańskim. Od południa i wschodu ograniczają go Pireneje i Masyw
Centralny.
Część zachodnią basenu tworzą Landy. Jest to płaska, nadmorska nizina z Fot. Archiwum
pasem piaszczystych wydm. To także największy obszar leśny Francji. W części
wschodniej znajduje się wapienny płaskowyż z jaskiniami krasowymi (m.in. grota Lascaux).
W przeważającej części kraju panuje klimat umiarkowany ciepły. Jedynie na południowych
wybrzeżach Francji - śródziemnomorski. Klimat cechuje się przede wszystkim dużą wilgotnością, co
wynika z oddziaływania oceanu.
W części zachodniej opady wynoszą ponad 1000 mm rocznie, a średnie miesięczne temperatury
powietrza to 7°C zimą, 17°C latem. Ku wschodowi ilość opadów maleje, a roczne amplitudy
temperatury rosną (0,8°C-19°C). Klimat śródziemnomorski charakteryzuje się wyższymi
temperaturami (7,5°C-24°C), obfitymi opadami w okresie jesienno–zimowym oraz suchymi, ciepłymi
latami. Lokalnym wiatrem w dolinie Rodanu jest wiejący z północy, zimny i suchy mistral.
Sieć rzeczna jest dobrze rozwinięta. Najdłuższą i największą rzeką kraju jest Loara (1012 km).
Następne co do wielkości to: Sekwana, Rodan (najzasobniejszy w wodę, zasilany przez lodowce) i
Garonna. Rzeki charakteryzują się sezonowo zmiennym stanem wód. Naturalną sieć rzek uzupełniają
liczne sztuczne kanały z tamami, zaporami, zbiornikami retencyjnymi.
Do głównych atrakcji przyrodniczych kraju należą: wulkaniczny krajobraz Masywu Centralnego,
wysokogórskie krajobrazy Alp i Pirenejów, delta Rodanu – Camarque – park przyrodniczy, chroniący
obszary bagienne będący ostoją dzikiego ptactwa oraz klifowe wybrzeża Bretanii.