Jan Drzymała ANALIZA INSTRUMENTALNA SPEKTROSKOPIA W ŚWIETLE WIDZIALNYM I PODCZERWONYM Światło słoneczne jest mieszaniną fal o różnej długości i różnego natężenia. Tylko część promieniowania elektromagnetycznego jest widoczna dla człowieka, co pokazano na rys. l. Na rysunku tym pokazano podział promieniowania elektromagnetycznego na różne zakresy w zależności od jego energii. Fale radiowe , Hz 31010 nadfiolet 31015 31016 podczerwień mikrofale 31011 31012 31013 31014 rentgenowskie 31017 31018 *, cm-1 1 10 102 103 104 105 106 107 108 , cm 1 10-1 10-2 10-3 10-4 10-5 10-6 10-7 10-8 210-18 210-17 , J 210-23 210-22 210-21 210-20 210-19 210-16 210-15 oznacza promieniowanie widzialne Rys. l. Widmo promieniowania elektromagnetycznego Promieniowanie elektromagnetyczne oddziaływuje z materią a oddziaływanie to zależy zarówno od właściwości promieniowania jak i materii. Pochłanianie promieniowania przez materię powoduje zmiany energii rotacji, oscylacji oraz stanów elektronów w atomach, drobinach (zespołach atomów) i cząsteczkach. Oddziaływanie promieniowania elektromagnetycznego z materią w zakresie widzialnym może spowodować pojawienie się barwy. Barwa jest wynikiem pochłaniania (absorpcji) części promieniowania świetlnego o pewnej długości fali. W przypadku związków metali przejściowych np. barwa wynika z przejścia elektronów między różnymi stanami energetycznymi orbitali 3d i 4f. Istnieją pewne reguły wiążące barwę przedmiotu z rodzajem pochłanianego promieniowania. Substancje zawierające cząsteczki pochłaniające światło czerwone odbijają promieniowanie o pozostałych długościach fali obecne w świetle białym (słonecznym). W świetle odbitym dominują wówczas promieniowanie niebieskie i zielone decydujące o barwie substancji obserwowanej przez zmysł wzroku. Substancje pochłaniające promieniowanie niebieskie i zielone odbijają promieniowanie żółte oraz czerwone i wydają się dla oka pomarańczowe. Absorpcja światła podczerwonego powoduje zmiany oscylacji atomów wewnątrz drobin bądź też ruchu obrotowego lub przemieszczania całych drobin. Pochłanianie promieniowania nadfioletowego powoduje wyrywanie elektronów z zewnętrznych orbitali. Zmiany powodowane promieniowaniem podczerwonym i ultrafioletowym nie dają się zaobserwować za pomocą wzroku. Do tego służą spektrofotometry. Pochłonięcie promieniowania, które posiada częstość v oznacza, że cząsteczki obecne w próbce pochłaniają kwant energii hv, a zatem przechodzą od energii E' do energii E" co opisuje równanie l. E’’ – E’ = h (l). Zamiast częstości v wyrażonej w s-1 częściej posługujemy się wielkością od niej proporcjonalną zwaną liczbą falową v*, która stanowi odwrotność długości fali użytego promieniowania. v* = l/.=/c, v* - liczba falowa, cm-1 - długość fali, w jednostce długości - częstość, s-1 c - prędkość światła, cm/s. Rejestrator w spektrofotometrze kreśli zwykle na osi rzędnych przepuszczalność (transmisję T, która jest stosunkiem natężenia promieniowania opuszczającego próbkę I od natężenia promieniowania padającego IO, tzn. T = I/IO) jako funkcję liczby falowej promieniowania. Na rysunkach 2-6 pokazano widma pochłaniania promieniowania podczerwonego przez kwarc (SiO2), kalcyt (CaC03), goslaryt (ZnS04), hematyt (Fe2O3), i kwas palmitylowy (C15H31COOH). Na rysunkach 7-8 podano widma pochłaniania roztworów wodnych K2Cr2O7 i NiSO4 a na rys.9 widma w świetle widzialnym wodnych roztworów CuS04 o różnych stężeniach. gdzie WYKONANIE ĆWICZENIA l. Spektroskopia w podczerwieni. Analiza jakościowa substancji chemicznych Odważ w małym naczyńku wagowym dokładnie 0.0015g otrzymanej od prowadzącego ćwiczenia substancji. Dodaj do tego samego naczyńka 100 mg KBr. Zmieszaj dokładnie obie substancje za pomocą bagietki szklanej. Przesyp całość do moździerza agatowego i dokładnie utrzyj na proszek. Następnie przenieś uzyskaną mieszaninę do pastylkarki, umieść pastylkarkę w prasie hydraulicznej i sporządź pastylkę. UWAGA: Nie wolno przekroczyć ciśnienia wywieranego przez prasę hydrauliczną na pastylkarkę oznaczonego na manometrze na czerwono, gdyż prasa ulegnie zniszczeniu! Pastylkę umieść w specjalnej ramce, którą wstaw do spektrofotometru Specord 71 IR. Sporządź widmo w podczerwieni w zakresie liczby falowej 4600 -700 cm-1. Porównaj uzyskane widmo z widmami wzorcowymi pokazanymi na rys. 2-6. Podaj nazwę mineralogiczną i wzór chemiczny analizowanej substancji. W jakim zakresie fal zachodziła absorpcja? 2. Spektroskopia w zakresie widzialnym a) analiza jakościowa zakresie widzialnym Pobierz od prowadzącego ćwiczenia roztwór wodny nieznanej substancji. Wlej do kuwety szklanej 1cm3 roztworu i sporządź widmo za pomocą spektrofotometru SPECORD UV VIS. Porównaj uzyskane widmo ze spektrami roztworów wodnych substancji wzorcowych. Podaj wzór chemiczny badanej substancji. W jakim zakresie fal badana substancja pochłania promieniowanie? W oparciu o tabelę l podaj jak można objaśnić barwę badanego roztworu? Tabela l Długości fal świetlnych w obrębie widzialnych części widma Barwa długość fali [nm] fiołkowa błękitna niebieska zielona żółta pomarańczowa czerwona 397-424 424-455 • 455-492 492-575 575-589 589-647 647-723 b) analiza ilościowa roztworów siarczanu miedzi Za pomocą SPECORDU UV Vis sporządź widmo w zakresie widzialnym otrzymanego do analizy roztworu CuS04. Uzyskane widmo powinno być jakościowo identyczne z widmami pokazanymi na rys. 9 lecz różniące się jedynie intensywnością pasm pochłaniania („wysokością pików”). Sporządź krzywą kalibracyjną dla widm wzorcowych roztworu CuS04 kreśląc zależność : wysokość pasma pochłaniania przy cm-l względem stężenia siarczanu miedzi w skali logarytmicznej. Jakie było stężenie badanego roztworu CuS04 Zwróć uwagę na to, aby widma i wykresy miały dokładnie opisane osie tzn. miały podaną nazwę wielkości i ich wymiar. Każdy rysunek powinien także posiadać numeru i tytuł. 30 28 26 24 22 20 Liczba falowa Rys. 7 18 16 14 x 100cm-1