Wyprawa w kosmos

Opieka i wychowanie
Wyprawa w kosmos
mgr Elżbieta Sobczyk
nauczyciel Przedszkola Miejskiego nr 8
w Mielcu
Kosmonauta Jurij Gagarin 14 kwietnia 1961 roku jako pierwszy opuścił przestrzeń
okołoziemską i okrążył Ziemię. Był to pierwszy człowiek w kosmosie. W czerwcu 1965
roku Edward White odbył spacer w przestrzeni kosmicznej. 21 lipca 1969 roku z
powierzchni Księżyca usłyszano słowa: „To zaledwie mały krok dla człowieka, lecz
ogromny krok dla ludzkości’’. Lądowanie na srebrnym globie było niezaprzeczalnie
wielkim osiągnięciem. Te wielkie wydarzenia zapoczątkowały serię lotów kosmicznych
stanowiących wkład w zdobywaniu kosmosu. Obecnie po czterdziestu latach od tamtych
wydarzeń rozpoczyna się nowa era – era pasażerskich lotów w kosmos.
Każde dziecko oglądając relacje z tych wydarzeń pragnie w przyszłości zostać
kosmonautą. Zainteresowania każdą tematyką, także i tematem kosmosu należy
inicjować i rozwijać już od najmłodszych lat.
W swojej pracy często zachęcałam dzieci do wyrażania swoich pomysłów odnośnie
tematyki, którą chciałyby poznawać w ramach zajęć i zabaw w przedszkolu. Jednym z
tematów był kosmos, dlatego postanowiłam zorganizować takie zajęcia.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ WYCHOWAWCZO – DYDAKTYCZNYCH
DLA DZIECI 6 –LETNICH
TEMAT: Wyprawa w kosmos.
Czas trwania: 40 minut.
CELE OGÓLNE:
−
−
−
Rozwijanie wyobraźni dzieci przez zachęcanie do udziału w zabawach
twórczych,
Rozumienie i przestrzeganie przez dzieci obowiązujących w grupie norm,
zasad,
Integracja grupy, nawiązanie bliższych kontaktów w mniejszych i większych
grupkach,
92
CKPiDN w Mielcu – Zeszyty nauczycielskie – Nr 2/2005
−
Pogłębianie sprawności umysłowej dzieci dzięki ćwiczeniom z kinezjologii
edukacyjnej Paula Dennisona.
CELE OPERACYJNE:
Dzieci:
−
−
−
−
−
−
−
Zapamiętają nazwy ciał niebieskich (gwiazda, planeta, księżyc),
Zapamiętają nazwy niektórych planet układu słonecznego,
Odczytają nazwy planet,
Wskażą miejsce planet (Ziemia, Mars, Saturn, Pluton) w kolejności oddalenia od Słońca,
Rozpoznają dotykiem i wzrokowo cyfry 1-9 oraz prawidłowo je nazwą,
Zilustrują intonacją głosu i mimiką twarzy różne stany uczuciowe,
W oparciu o zdobytą wiedzę rozwiążą krzyżówkę,
CELE WYCHOWAWCZE:
−
−
Wyrabianie umiejętności zgodnego współdziałania w grupach,
Kształtowanie właściwej postawy w odniesieniu do innych i do siebie.
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
−
−
−
−
−
−
−
−
Nagranie magnetofonowe tekstu „W planetarium”, oraz muzyki relaksacyjnej,
Makieta układu słonecznego rozpięta pod sufitem,
Cztery stojaki z planszami planet,
Instrumenty niekonwencjonalne (grzechotki z puszek, kapsli, zakrętek,
dzwonki z pudełek plastikowych, itp.),
Karteczki o śliskiej powierzchni z naklejonymi cyframi z papieru ściernego dla każdego dziecka,
Gazety – jedna dla każdego dziecka,
Diagram, litery, napisy, składanki sylabowe, puzzle oraz ilustracje niezbędne do rozwiązania krzyżówki,
Medale ,,Zdobywca kosmosu’’- dla każdego dziecka.
93
Elżbieta Sobczyk – Wyprawa w Kosmos
PRZEBIEG ZAJĘCIA:
1. Powitanie z gestem (KLANZA) – każde dziecko wita się z innymi wypowiadając swoje imię i wykonując gest wymyślony przez siebie.
2. Pod sufitem rozwieszona jest makieta układu słonecznego. Dzieci leżąc na
dywanie na plecach patrzą w górę i słuchają nagrania „W planetarium” (dzieci
poznają budowę układu słonecznego na zasadzie jakby były w prawdziwym
planetarium).
3. Nauczycielka zaprasza dzieci na wyprawę w kosmos, by odkryć nowe planety.
Przed każdym lotem kosmonauci odpowiednio się przygotowują: wykonują np.
ćwiczenia na koncentrację uwagi. Przy muzyce relaksacyjnej wspólnie z
dziećmi nauczycielka wykonuje ćwiczenia wg kinezjologii edukacyjnej
Dennisona:
Picie niegazowanej wody mineralnej,
Pozycja Cook’a,
Ćwiczenia naprzemienne „Pajacyki”.
4. Przybycie na „PLANETĘ KOLOROWYCH NUTEK”
Dzieci próbują nazwać nowo odkrytą planetę,
Dzieci mają przywitać się z mieszkańcami za pomocą rytmicznie
wypowiadanych zdań (wg własnego pomysłu) z akompaniamentem
instrumentów niekonwencjonalnych.
5. „PLANETA CYFERKOWICZÓW”
Dzieci nazywają nowo odkrytą planetę,
Rozpoznają i nazywają cyfry, które tworzą postać Cyferkowicza
(dzieci prawidłowo nazywają części ciała i strony przestrzeni –prawa,
lewa),
Dzieci zamykają oczy, dostają kartoniki i mają rozpoznać dotykiem
cyfry (szorstki materiał). Dzieci przekazują sobie informacje na temat
swoich doznań.
6. „PLANETA MINOLUDKÓW”
Dzieci ponownie wyszukują nazwy dla spotkanej planety,
Stają w parach, jedno z nich tworzy język mieszkańców odkrytej
planety poprzez dobranie do wybranej spółgłoski samogłosek (np. ba
– bi – bo – by - be), oraz wypowiada w różnej intonacji te sylaby.
Drugie dziecko ma za zadanie wyrazić za pomocą mimiki twarzy
odbierane stany uczuciowe. – Ćwiczenia intonacyjne i mimiczne
(elementy dramy).
94
CKPiDN w Mielcu – Zeszyty nauczycielskie – Nr 2/2005
7. „PLANETA CIEMNOŚCI”
Dzieci na podstawie planszy wyszukują nazwy dla odkrytej planety,
Dzieci trzymają w rękach gazety, lekko szeleszcząc określają swoje
położenie by chodząc z zamkniętymi oczami nie potrącać się.
8. Praca w grupkach – każda z grup ma rozwiązać jedno ze składowych haseł
krzyżówki (rebus, składanka literowa bądź sylabowa, puzzle itp.), następnie
wspólnie rozwiązujemy całą krzyżówkę:
R
P
A
K
I
E
T
A
K
O
M
E
T
A
A
R
S
Z
I
E
M
I
A
L
U
T
O
N
S
A
U
R
T
N
9. Przyznanie dzieciom odznak: „ZDOBYWCY KOSMOSU”.
Zajęcie to przeprowadziłam w grupie 6-latków, w II półroczu. Uważam, że pobudziło zainteresowania dzieci kosmosem, zachęciło do pogłębiania wiedzy na ten
temat. Zastosowane formy pracy zachęcały do aktywnego udziału w zajęciu, rozwijały
wszechstronnie dzieci, pobudzały do realizowania własnych pomysłów.
Literatura:
1. Atlas ekologii – M. Lukas, wyd. Wiedza i Życie, Warszawa 1991
2. Grupa i ruch – G. Reichei; R. Rabenstein; M. Thanhoffer, Centrum Animacji
Kultury, Warszawa 1994
3. Seria – Księga kosmosu. Planety. Rakiety. E. Beaumont, M. Pimont, wyd.
Paweł Skokowski, Lublin 1993
4. Kosmos w twoich rękach – J. Nayer, wyd. E. Jarmołkiewicz, Zielona Góra
1993
5. Seria – Encyklopedia Wiedzy i Życia. Gwiazdy i galaktyki. Układ słoneczny.
R. Kedrrod, wyd. Wiedza i Życie, Warszawa 1990
6. Świat wczoraj i dziś, budowa wszechświata, gwiazdy, galaktyki, komety,
czarne dziury i kwaczary, układ słoneczny, podróże kosmiczne, wyd. Polska
Oficyna Wydawnicza BGW, Warszawa 1991
7. Zabawy matematyczne i ciekawostki – T. Fiutowska, wyd. Didasko, Warszawa 1994
95