Bastei Obserwowane znad brzegu Łaby wydają się w pierwszej

Bastei
Obserwowane znad brzegu Łaby wydają się w pierwszej chwili nieprzystępne i tajemnicze.
Wkomponowany w nie kamienny most, przypominający nieco te szwajcarskie
z charakterystycznymi łukami, wzbudza zachwyt. Na jego widok znika nieprzystępność,
tajemniczość pozostaje. Mowa o Bastei, grupie wysokich na prawie 200 metrów iglic skalnych,
górujących nad okolicą kurortu Rathen. Iglice, wraz z położonymi w ich sąsiedztwie Szwedzkimi
Wąwozami (Schwedenlöcher), tworzą skalne miasto, które co roku przyciąga licznych turystów.
Obie te atrakcje znajdują się na terenie Parku Narodowego Saskiej Szwajcarii, niecałą
godzinę drogi od Drezna. W parku wytyczona wiele szlaków pieszych oraz rowerowych, a na jego
obrzeżach znajdują się liczne miejscowości, w których można się zatrzymać. Występujące na
terenie Parku formacje skalne i szczyty, często strzeliste i poszarpane, właśnie swoją formą cieszą
najbardziej.
Wraz ze wzrostem zainteresowania, a trzeba powiedzieć, że turystyka rozwija się tu od
prawie dwustu lat, w latach dwudziestych XIX wieku wśród skał wybudowano drewniany most.
Łączył on iglice z pochodzącym z XII lub XIII wieku zamkiem Neurathen (Felsenburg Neurathen).
Do dziś z tego niegdyś największego w regionie zamku skalnego zachowało się niewiele. Obecnie
jest w nim zorganizowana wystawa pod gołym niebem. W połowie XIX wieku drewniany most
zastąpiono kamiennym, o długości 76,5 m. Od tego czasu powstało tu wiele punktów widokowych,
z których można podziwiać kurort Rathen, rzekę Łabę, stoliwo górskie Lilienstein (415 m n.p.m.),
wzniesioną na szczycie płaskiego wzgórza twierdzę Königstein (Festung Königstein), łańcuch
Schrammsteine – grupę fantastycznie poszarpanych, wyciągniętych ku niebu skał z położonym na
wysokości 417 m n.p.m. punktem widokowym oraz górę Großer Winterberg (556 m n.p.m.), będąca
najwyższym szczytem parku.
Dodatkową atrakcją regionu jest znajdujący się poniżej Bastei teatr na świeżym powietrzu
(Felsenbühne Rathen), który może obecnie pomieścić do dwóch tysięcy osób. Sztuki są w nim
zwykle wystawiane od maja do września.
Szlak Złotego Trójkąta (das goldene Dreieck) (Wehlen – Bastei – Kurort Rathen - Wehlen) – to
jeden z najbardziej znanych i ciekawych szlaków prowadzących przez Bastei. Jest także jednym
z najczęściej uczęszczanych, gdyż wędrując nim zwiedzimy największe atrakcje turystyczne
znajdujące się w okolicy słynnych formacji skalnych. Na odcinku Wehlen – Bastei szlak pokrywa
się ze słynnym w regionie Szlakiem Malarzy (Malerweg).
Rozpoczynamy w miasteczku Wehlen po tej stronie Łaby, po której znajduje się stacja
kolejowa, kierujemy się w stronę promu linowego (Stadt Wehlen Fährstelle) kursującego między
dwoma brzegami rzeki. Będąc po drugiej stronie możemy, jeśli mamy ochotę, pójść prosto, by
przespacerować się niewielkim rynkiem oraz odwiedzić pozostałości XII-wiecznego zamku
Wehlen, które obecnie służą za dogodny punkt widokowy.
W przeciwnym razie z przystani kierujemy się w prawo, początkowo wzdłuż rzeki ulicą
Mennickestrasse, by po chwili odbić lekko w lewo. Wchodzimy w ten sposób na ścieżkę czarnej
góry (Schwarzbergweg), a dalej w kierunku kamiennego stołu (Stainerner Tisch), gdzie jeszcze do
2012 roku działała karczma oraz schronisko. Ten początkowy etap naszej trasy (odcinek Wehlen –
Stainerner Tisch) pokrywa się z fragmentem znanego w regionie Szlaku Malarzy (Malerweg).
W dawnych czasach, prawdopodobnie już na początku XVIII wieku, stół służył za miejsce posiłku
podczas polowań. Obecnie spotykają się w nim szlaki prowadzące do Bastei z Lohmen (zielony)
oraz Rathewalde (żółty).
Ścieżką Fremdenweg (szlak oznaczony zieloną linią i czerwoną kropką) dotrzemy
ostatecznie do Basteistrasse. Idąc w lewo, dotrzemy do parkingu oraz przystanku autobusowego,
którym można dotrzeć do Rathen Następnie idąc wzdłuż Basteistrasse w prawo, dotrzemy do
największej atrakcji regionu, strzelistych skał Bastei oraz wtłoczonego w nie kamiennego mostu.
Wejście na most jest bezpłatne. Mamy także dostęp do hotelu i restauracji, a za drobną opłatą
można zwiedzić muzeum na świeżym powietrzu w pozostałościach Zamku Neurathen.
Szlak Malarzy w tym miejscu schodzi ścieżką Basteiweg do miasteczka Rathen. Można
w ten sposób skrócić sobie drogę, jeśli nam się spieszy lub mamy inne plany. Chcąc podążać dalej
Szlakiem Złotego Trójkąta trzeba wrócić w pobliże miejsca, gdzie Basteistrasse łączy się ze ścieżką
prowadzącą do kamiennego stołu i skierować się ścieżką w prawo, w stronę Szwedzkich Wąwozów
(Schwedenlöcher). Idąc w tym kierunku, w połowie drogi do wąwozów, miniemy kamienny krzyż
(Basteikreuz). Szwedzkie wąwozy postały w wyniku erozji miękkiego piaskowca. Przejście nimi,
czasem bardzo wąskimi, porośniętymi mchem szczelinami to niezła gratka. W ramach rozwoju
szlaku w skałach zamontowano barierki, uchwyty oraz miejscami wykonano schody, których
obecnie jest około siedmiuset. Warto mieć na uwadze, że podobnie jak Bastei,wąska ścieżka przez
wąwozy jest bardzo popularna, a władze parku narodowego szacują, że w szczycie sezonu
przemierza ją do 2000 osób dziennie. Stąd rozsądnie jest przybyć tu wcześnie rano bądź późnym
popołudniem.
Przez wąwozy kierujemy się w stronę doliny Amselgrund (przez którą Szlak Malarzy
wiedzie do miasteczka Rathewalde i w której znajduje się jezioro Amselsee). Dochodząc do doliny
przekroczymy strumień Amselgründbach (lub Gründbach) i ponownie wejdziemy na Szlak
Malarzy. W tym miejscu warto nadłożyć drogi i, schodząc ze Szlaku Złotego Trójkąta, skierować
się w lewo, w kierunku Rathewaldu, by dotrzeć do mającego dziesięć metrów wysokości
wodospadu Amsel (Amselfall), którego wody opadają na zapadłą jaskinię. Podobnie jak kamienny
stół, to także dobre miejsce na odpoczynek.
Gdy już nacieszymy się widokiem wodospadu musimy zawrócić i, teraz już cały czas
Szlakiem Malarzy w kierunku Rathen, podążać ścieżką wzdłuż strumienia Amselgründbach. Po
około 2 km, dotrzemy nad niewielkie, sztuczne jezioro Amselsee, powstało w 1934 roku w wyniku
wybudowania tamy na okolicznym potoku. Latem (od kwietnia do października) istnieje możliwość
wynajęcia łódki lub rowerka wodnego (dobrze mieć drobne), a zimą organizowane jest tu
lodowisko.
Idąc dalej w kierunku Rathen, nim Szlak Malarzy skręci w prawo w miejscu, w którym
ścieżka Basteiweg zaczyna wspinać się w kierunku skał Bastei, można zejść ze szlaku i, kierując się
w prawo, odwiedzić popularny amfiteatr (Felsenbühne Rathen). Obiekt obecnie posiada 2000
miejsc, a co roku w miesiącach letnich, od maja do września, odbywają się na jego terenie liczne
koncerty i przedstawienia. Uroku dodaje mu usytuowanie w dolince, poniżej sławnych formacji
skalnych.
Wędrując z kolei cały czas prosto wzdłuż płynącego obok potoku dojdziemy do
Niederrathen - górnej, prawobrzeżnej część Rathen. Gdy dojdziemy do skrzyżowania z większą
drogą skręcamy, tak jak potok, w prawo, w ulicę Am Gründbach i kierujemy się w stronę
przeprawy promowej na Łabie. Po drodze, po prawej stronie, dostrzeżemy ulokowany na skałach,
pochodzący prawdopodobnie z XI wieku Zamek Altrathen (Burg Altrathen). Niestety, tak jak w
przypadku większości zamków w regionie, z pierwotnego budowli do dziś pozostało niewiele. Sam
zamek został odbudowany pod koniec XIX wieku w stylu neogotyckim, a obecnie znajduje się w
nim hotel oraz restauracja. Odwiedzającym oferuje widok doliny rzeki Łaby oraz formacji skalnych
Bastei.
Będąc nad rzeką warto przeprawić się promem linowym (Gierseilfähren) na drugi brzeg do
Oberrathen, dolnej, lewobrzeżnej części Rathen. Warto, ze względu na sam prom. Ten nieczęsto
obecnie spotykany bezsilnikowy środek transportu rzecznego, wykorzystujący do przemieszczania
się za pomocą liny siłę nurtu rzeki Łaby dla wielu jest atrakcją samą w sobie. W przeciwieństwie do
promów górno- bądź dolnolinowych, tj. przemieszczających się wzdłuż liny rozciągniętej między
przeciwnymi brzegami, prom ten przyczepiony jest do liny umocowanej około 100 metrów w górę
rzeki.
W tym miejscu, chcąc kontynuować szlak, kierujemy się na zachód wzdłuż rzeki w kierunku
miasteczka Wehlen (około 3,5) km. Jeśli zaś nie mamy ochoty możemy z pobliskiego dworca
kolejowego pociągiem (S-Bahn S1) udać się w kierunku Stadt Wehlen i Drezna lub w kierunku
miejscowości Bad Schandau.
Dystans: 10,6 km.
Czas: 2 godziny 50 minut.
Trudność: średnia.
Dostępność: przez cały rok (z wyjątkiem okresu wczesnej wiosny, gdy topnieje śnieg).
Mapę szlaku (w zakładce "Karte") można znaleźć tutaj.
Dla osób chcących odwiedzić Bastei, a nie lubiących dużo spacerować istnieje kilka sposobów
dotarcia w pobliże formacji skalnych samochodem lub komunikacją miejską. Ostatnie kilkaset
metrów trzeba przebyć pieszo. I tak:
1) Z przystanku na rynku w Stadt Wehlen do Bastei w okresie od 30.04. - 1.11. kursuje BasteiKraxler. Podczas trwającej 20 minut podróży można podziwiać okoliczne widoki i atrakcje.
Autobus odjeżdża raz na godzinę. Rozkład jazdy można znaleźć tutaj.
2) Z Lohmen oraz Rathewalde w kierunku Bastei kursuje autobus 237. Rozkład jazdy można
w formacie pdf znaleźć tutaj lub zapoznać się z nim na stronach przewoźnika. (Z Lohmen,
linią 238, można dostać się do Stadt Wehlen. Rozkład jazdy tutaj.)
3) Podróżujący samochodem jadąc od strony Lohmen lub Rathewalde mają do wyboru dwa
miejsca parkingowe. Pierwsze znajduje się za stacją benzynową przy zjeździe w kierunku
Bastei z drogi łączącej Lohmen z Rathewalde. Z tego miejsca można w kierunku Bastei
podjechać autobusem (około 2,5 km). Drugi, mniejszy parking, znajdziemy jadąc
Basteistrasse dalej w kierunku Bastei. Schematyczną mapkę wraz ze stawkami za parking
można znaleźć tutaj.
Dodatkowe informacje:
Bastei oraz kamienny most – dostępne są przez cały rok, nie posiadają wyznaczonych godzin
otwarcia, wstęp wolny. Drobną opłatę trzeba uiścić za wstęp do zamku Neurathen (Felsenburg
Neurathen) oraz na taras widokowy.
Prom linowy w Wehlen kursuje przez cały rok, siedem dni w tygodniu. Opłata za przejazd dla
osoby dorosłej wynosi 1,50€ (2€ jeśli kupuje się bilet w dwie strony), a dla dziecka 1€ (1,50€
kupując bilet w dwie strony). Aktualne rozkłady jazdy, ceny biletów oraz inne informacje można
znaleźć tutaj (strona dostępna w języku niemieckim, angielskim i czeskim) – linia F8.
Prom linowy w Rathen kursuje przez cały rok, siedem dni w tygodniu. Opłata za przejazd dla osoby
dorosłej wynosi 1€ (1,80€ jeśli kupuje się bilet w dwie strony), a dla dziecka 0,50€ (0,80€ kupując
bilet w dwie strony). Aktualne rozkłady jazdy, ceny biletów oraz inne informacje można znaleźć
tutaj (strona dostępna w języku niemieckim, angielskim i czeskim) – linia F7 oraz na stronie
kurortu Rathen.
Jak dojechać w te piękne okolice?
Podróżując transportem publicznym:
Pociągiem Kolei Dolnośląskich relacji Wrocław Główny – Dresden Hbf. Pociąg kursuje trzy
razy dziennie. Podróż trwa od 3:30 – 3:50. Cena (?)
Pociągiem z Drezna, S-Bahn S1 relacji Meißen – Schöna, dotrzemy do Wehlen. Podróż trwa
30 minut i kosztuje 4,10€. Tym samym pociągiem dojedziemy także do Rathen (Kurort Rathen).
Podróż trwa 33 minuty i kosztuje 6,20€.
Statkiem z Drezna do Wehlen. Cenę biletu oraz rozkład kursów można znaleźć tutaj
(odpowiednio w zakładce "Fares" oraz "Timetable"). Strona dostępna w języku niemieckim
i angielskim. Posiada także foldery reklamowe w języku czeskim, rosyjskim i polskim, lecz
zawierają one ograniczoną ilość informacji
Podróżując samochodem łatwo sprawdzić sobie dojazd używając choćby map google. Wyzwanie
stanowią parkingi (oprócz już opisanych w okolicy Bastei).
Mały parking znajduje się przy dworcu autobusowym w Dorf Wehlen (Dorf Wehlen "The Little
Saxon Switzerland"). Mieści do 20 samochodów i jest położony około 40 minut piechotą od
centrum Wehlen. Bilet na całodniowy postój kosztuje 3€.
Dużo większy parking (Parkplatz Oberrathen) znajduje się w Rathen. Może on pomieścić do 280
samochodów. Bilet na całodniowy postój kosztuje 4€.
Dla ciekawskich:
Kurort Rathen – strona zawiera ciekawe i przydatne informacje na temat okolicy, atrakcji, punktów
gastronomicznych, muzeów. Warto na nią zajrzeć. Dostępna jest w językach niemieckim,
angielskim czeskim, niderlandzkim oraz rosyjskim. Można na niej także znaleźć propozycje
pieszych wycieczek po okolicy, tzw. ścieżkami zdrowia. Trasy zostały przedstawione w przystępny
sposób na mapie, którą dostępnej tutaj (także do pobrania w formacie pdf).
Szlak Malarzy to 112 kilometrowy szlak prowadzący przez najbardziej widowiskowe miejsca
regionu oraz Parku Narodowego Saskiej Szwajcarii. Podzielony został na 8 jednodniowych etapów,
które opisane są tutaj (w języku angielskim, niemieckim bądź niderlandzkim). Swoją nazwę
zawdzięcza malarzom, którzy w XVIII i XIX wieku przyjeżdżali szukać tu inspiracji i natchnienia.
Dla zainteresowanych więcej informacji w odnośniku powyżej.
Saska Szwajcaria – strona internetowa regionu oferuje wiele przydatnych, choć często bardzo
ogólnych (przynajmniej w wersji anglojęzycznej) informacji na temat dostępnych atrakcji
turystycznych. Interesującym elementem strony jest interaktywna mapa będąca narzędziem do
planowania pieszych wycieczek. Dodatkowo wybierając zakładkę Tourem/Tours strona pokazuje
dostępne w bazie okoliczne szlaki. Po kliknięciu na taki szlak pojawiają się szczegółowe informacje
na jego temat, trasa z umieszczonymi na niej turystycznymi atrakcjami, a czasem opis (najczęściej
w języku niemieckim), choć zdarza się także (rzadko), że i w języku angielskim.
Park Narodowy Saskiej Szwajcarii – kolejna strona, którą warto odwiedzić. Choćby po to, by
dowiedzieć się więcej o tej części parku, która położona jest na wschód od Bastei, przy granicy
z Czechami. W zakładce "Visitor information/Hiking" można znaleźć informacje na temat
obowiązujących na terenie parku oznaczeń szlaków. Strona dostępna w języku angielskim,
niemieckim oraz czeskim.