PRAWA DZIECKA

advertisement
PRAWA
DZIECKA
PRAWO

PRAWO - w ujęciu przedmiotowym - to system norm prawnych, czyli ogólnych,
abstrakcyjnych i w przybliżeniu jednoznacznych dyrektyw postępowania, które
powstały w związku z istnieniem i funkcjonowaniem państwa, ustanowione lub
uznane przez właściwe organy władzy publicznej i przez te organy stosowane,
w tym z użyciem przymusu państwowego.
- Wikipedia – wolna encyklopedia

PRAWO - ogół przepisów i norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi
danej społeczności
- Uniwersalny Słownik języka polskiego PWN

PRAWO - uprawnienia przysługujące komuś zgodnie z obowiązującymi
przepisami
- Uniwersalny Słownik języka polskiego PWN
KONWENCJA

KONWENCJA jako Umowa międzynarodowa jest obecnie najważniejszym
instrumentem regulującym stosunki międzynarodowe. Za umowę
międzynarodową uważa się zgodne oświadczenie woli (porozumienie) co
najmniej dwóch podmiotów prawa międzynarodowego (przede wszystkim:
państw lub organizacji międzynarodowych, ale także np. Stolicy Apostolskiej
regulowane przez prawo międzynarodowe i wywołujące skutki w sferze
prawa międzynarodowego, niezależnie od tego, czy jest ujęte w jednym czy
w większej liczbie dokumentów, i bez względu na jego nazwę.
-

Wikipedia – wolna encyklopedia
KONWENCJA - umowa międzynarodowa dotycząca specjalnych zagadnień;
wszelka umowa normująca jakieś sprawy; umowność; utarte normy,
zwyczaje, stereotypy myślenia
- Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych – Wł. Kopaliński

KONWENCJA - normy zachowania, postępowania, przyjęte w jakimś
środowisku; umowne zachowywanie się
- Wiem – portal wiedzy Onet.pl
HISTORIA KONWENCJI O PRAWACH DZIECKA
20 listopada 1989r. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych uchwaliło
jednomyślnie Konwencję o Prawach Dziecka. Weszła ona w życie 2 września
1990r. Polska była inicjatorem Konwencji i przystąpiła do niej jako jedno
z pierwszych państw, chociaż stosunkowo długi proces ratyfikacji spowodował, że
zaczęła ona obowiązywać od 7 lipca 1991r.
Konwencję nazywa się światową konstytucją praw dziecka.




Konwencja ustanawia status dziecka oparty na następujących założeniach:
dziecko jest samodzielnym podmiotem; ze względu na swoją niedojrzałość
psychiczną i fizyczną wymaga szczególnej opieki i ochrony prawnej;
dziecko jako istota ludzka wymaga poszanowania jego tożsamości, godności
prywatności;
rodzina jest najlepszym środowiskiem wychowania dziecka;
państwo ma wspierać rodzinę, a nie wyręczać ja w jej funkcjach.




Tworząc system ochrony dziecka kierowano się następującymi zasadami:
zasada dobra dziecka – oznacza, iż wszystkie działania podejmowane są
w najlepiej pojętym interesie dziecka;
zasada równości – oznacza, że wszystkie dzieci niezależnie od ich cech (koloru
skóry, płci, narodowości itp.) mają być równe wobec prawa;
zasada poszanowania praw i odpowiedzialności obojga rodziców za rozwój
i wychowanie dziecka – oznacza, że ochronie podlega autonomia rodziny
i prawa obojga rodziców do decydowania o sprawach dziecka;
zasada dotycząca pomocy państwa w zabezpieczeniu odpowiednich warunków
socjalnych i zdrowotnych rodziny.
Postanowienia Konwencji dotyczą dziecka urodzonego, które nie ukończyło
18 roku życia.
Katalog praw przyznanych dziecku w Konwencji obejmuje prawa:
PRAWA I WOLNOSCI OSOBISTE









prawo do życia i rozwoju;
prawo do tożsamości i identyczności (nazwisko, imię, obywatelstwo, wiedza
o własnym pochodzeniu);
prawo do wolności, godności, szacunku, nietykalności osobistej;
prawo do swobody myśli, sumienia i wyznania;
prawo do wyrażania własnych poglądów i występowania w sprawach dziecko
dotyczących, w postępowaniu administracyjnym i sądowym;
prawo do wychowywania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku
rozłączenia z nimi;
prawo do wolności od przemocy fizycznej lub psychicznej, wyzysku, nadużyć
seksualnych i wszelkiego okrucieństwa;
prawo nierekrutowania do wojska poniżej 15 roku życia;
zakaz wykonywania kary śmierci lub stosowania kary dożywocia więziennego
wobec dziecka
PRAWA SOCJALNE
prawo do wypoczynku i czasu wolnego
 prawo do odpowiedniego standardu życia;
 prawo do ochrony zdrowia;
 prawo do zabezpieczenia socjalnego;

PRAWA KULTURALNE
prawo do nauki;
 prawo do korzystania z dóbr kultury;
 prawo do informacji;
 prawo do znajomości swoich praw

PRAWA POLITYCZNE
prawo stowarzyszania się i zgromadzeń w celach
pokojowych,
 prawo wolności wypowiedzi, swobody poszukiwania
i przekazywania informacji i idei wszelkiego rodzaju.

Nie przyznaje się, w zasadzie, praw ekonomicznych
wychodząc z założenia, że dziecko winno się uczyć,
a nie pracować.
NAJWAŻNIEJSZE AKTY PRAWNE W POLSCE
ODNOSZĄCE SIĘ DO PRAW DZIECKA
I.
II.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej
Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka
I I I . Konwencja
o Prawach Dziecka
KONSTYTUCJA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Art.72 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
1. Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka. Każdy
ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka
przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją.
2.
Dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki
i pomocy władz publicznych.
3. W toku ustalania praw dziecka organy władzy publicznej oraz
osoby odpowiedzialne za dziecko są obowiązane do wysłuchania
i w miarę możliwości uwzględnienia zdania dziecka.
4. Ustawa określa kompetencje i sposób powoływania Rzecznika
Praw Dziecka
USTAWA O RZECZNIKU PRAW DZIECKA
Fragm. USTAWA z dnia 6 stycznia 2000 r. o Rzeczniku Praw Dziecka. Dz. U. Nr 6, poz. 69
Art. 1. 1. Ustanawia się Rzecznika Praw Dziecka.
2. Rzecznik Praw Dziecka, zwany dalej Rzecznikiem, stoi na straży praw dziecka określonych w Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej, Konwencji o prawach dziecka i innych przepisach prawa, z poszanowaniem
odpowiedzialności, praw i obowiązków rodziców.
3. Rzecznik przy wykonywaniu swoich uprawnień kieruje się dobrem dziecka oraz bierze pod uwagę, że naturalnym
środowiskiem jego rozwoju jest rodzina.
Art. 2. 1. W rozumieniu ustawy dzieckiem jest każda istota ludzka od poczęcia do osiągnięcia pełnoletności.
2. Uzyskanie pełnoletności określają odrębne przepisy.
Art. 3. 1. Rzecznik, w sposób określony w niniejszej ustawie, podejmuje działania mające na celu zapewnienie dziecku
pełnego i harmonijnego rozwoju, z poszanowaniem jego godności i podmiotowości.
2. Rzecznik działa na rzecz ochrony praw dziecka, w szczególności:
1) prawa do życia i ochrony zdrowia,
2) prawa do wychowania w rodzinie,
3) prawa do godziwych warunków socjalnych,
4) prawa do nauki.
3. Rzecznik podejmuje działania zmierzające do ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem,
demoralizacją, zaniedbaniem oraz innym złym traktowaniem.
4. Rzecznik szczególną troską i pomocą otacza dzieci niepełnosprawne.
KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA
Fragm.. Konwencja o Prawach Dziecka
zmiany: 1999-09-02;
Dz.U.2000.2.11
KONWENCJA O PRAWACH DZIECKA
przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych
dnia 20 listopada 1989 r.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 20 listopada 1989 r. została przyjęta przez Zgromadzenie
Ogólne Narodów Zjednoczonych Konwencja o prawach dziecka.
WYBRANE INSTYTUCJE I ORGANIZACJE
DZIAŁAJĄCE NA RZECZ DZIECI






Komitet Ochrony Praw Dziecka
Polska Fundacja Dzieci i Młodzieży,
Towarzystwo Ochrony Praw i Godności Dziecka WYSPA
Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii, Łódź,
Ośrodek Psychoedukacji i Pomocy Psychologicznej „Nasza Szkoła”,
Poradnia Wspierania Rozwoju i Terapii, Łódź,
szanuj mnie, żebym szanowała innych
wybaczaj, żebym umiała wybaczać
słuchaj, żebym umiała słuchać
nie bij, żebym nie biła
nie poniżaj, żebym nie poniżała
rozmawiaj ze mną, żebym umiała rozmawiać
nie wyśmiewaj
nie obrażaj
nie lekceważ
kochaj mnie, żebym umiała kochać
uczę się życia od ciebie
Materiały z plakatu kampanii "Dzieciństwo bez przemocy"
Download