Ospa

OSPA WIETRZNA – co warto wiedzieć o tej chorobie
OSPA WIETRZNA jest pospolitą, bardzo zakaźną chorobą powodowaną przez wirus ospy
wietrznej i półpaśca, cechująca się wysypką pęcherzykową na skórze i śluzówkach. Jest jedną
z najczęstszych chorób zakaźnych wieku dziecięcego. Szerzy się drogą kropelkową
i powoduje cykliczne epidemie i pandemie. Występuje na całym świecie, w Polsce
zgłaszanych jest około 100 tysięcy przypadków rocznie. Charakteryzuje ją sezonowość,
zwykle występuje od stycznia do maja. Niejednokrotnie może stanowić zagrożenie
dla naszego zdrowia, a nawet życia. Dlatego ospy nie należy lekceważyć.
Jak można zarazić się ospą wietrzną?
Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową. Zakażenie może także nastąpić przez kontakt
bezpośredni ze sztućcami, naczyniami czy przedmiotami, którymi posługiwała się osoba
zakażona. Największa zakaźność występuje 1 - 2 dni przed wysypką do 6 dni po jej
wystąpieniu (zaschnięcie wszystkich pęcherzyków). Od momentu zarażenia się może upłynąć
od 11 - 21 dni zanim pojawią się pierwsze objawy choroby.
Objawy
Choroba zwykle przebiega łagodnie, pojawiają się objawy zwiastunowe (złe samopoczucie,
gorączka), a następnie rzuty pęcherzyków. Wysypka zwykle zaczyna się na tułowiu, potem
rozprzestrzenia się na twarz i skórę owłosioną głowy. Wykwity są skąpe na kończynach,
mogą pojawić się na błonach śluzowych jamy ustnej i narządów płciowych.
Wbrew powszechnej opinii ospa wietrzna jest niebezpieczną chorobą zakaźną dającą szereg
powikłań.
Powikłania
Zachorowanie na ospę wietrzną może skutkować licznymi powikłaniami, są to najczęściej:
 Zapalenie płuc
 Zapalenie nerek
 Zapalenie węzłów chłonnych
 Zapalenie mózgu
 Plamica małopłytkowa
 Zespół Reye′a
 Nadkażenie bakteryjne wykwitów (róża, ropień, posocznica)
Ryzyko powikłań i śmierci u osób dorosłych jest 10-20 razy wyższe niż u dzieci.
Leczenie
Leczenie głównie polega na łagodzeniu objawów choroby. Antybiotyki nie działają
na wirusy. Stosuje się leki przeciwwirusowe, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe. Ważne
jest podawanie dużej ilości płynów, właściwa dieta bogata w witaminy, a przede wszystkim
odpoczynek. Istotna jest właściwa pielęgnacja zmian skórnych oraz stosowanie się do zaleceń
lekarza.
Profilaktyka
Najlepszym sposobem zapobiegania ospie są szczepienia ochronne. Szczepienia
profilaktyczne zaleca się wszystkim powyżej 9 miesiąca życia a szczególnie osobom z grupy
wysokiego ryzyka.
Należą do nich:
 Dzieci oraz osoby w wieku powyżej 50 roku życia
 Osoby cierpiące na choroby przewlekłe (choroby nerek, choroby metaboliczne w tym
cukrzycę, endokrynologiczne, choroby układu krążenia i oddechowego w tym astma
i inne)
 Osoby chorujące na ostrą białaczkę
 Osoby chorujące na mukowiscydozę
 Osoby przygotowywane do przeszczepienia narządu
 Pracownicy służby zdrowia
Pamiętaj!
 Szczepienia profilaktyczne najskuteczniejszą metodą zapobiegania ospie
 O szczepieniu decyduje lekarz, który ocenia stan pacjenta i stwierdza czy nie
ma przeciwwskazań do szczepienia
 Szczepiąc się nie możesz mieć żadnych objawów choroby
 Zgłoś lekarzowi wszystkie niepokojące Cię reakcje
 Jeżeli sam kupujesz szczepionkę w aptece sprawdź termin przydatności,
transportuj ją właściwie (termos z lodem) i jak najszybciej przełóż szczepionkę
do urządzenia chłodniczego
 Wymagana temperatura przechowywania preparatu od 2 do 8°C
 Nie wolno zamrażać preparatu!!!