Chemia kosmetyczna

Lp
1
2
3
4
5
6
7
Element
Nazwa modułu
Instytut
Kod
przedmiotu
Kierunek,
poziom i profil
kształcenia
Rok studiów,
semestr
Rodzaj zajęć i
liczba godzin
Punkty ECTS
(1 pkt = 25-30g)
Pracochłonność
10
11
12
Kosmetologia, stopień I, profil praktyczny
Tryb studiów
Rok studiów
Semestr
Wykłady
Ćwiczenia
stacjonarne
niestacjonarne
Suma
Razem godz.
Prowadzący
zajęcia
Egzaminator/
Zaliczający
Wymagania
(kompetencje)
wstępne
Cele i założenia
przedmiotu
Studia stacjonarne
I
II
15
15
Studia niestacjonarne
I
II
15
15
2 ECTS
Zajęcia z bezpośrednim udziałem nauczyciela
15
Ćwiczenia/
seminaria
15
Konsultacje
obowiązkowe
5
15
15
5
Wykłady
8
9
SYLABUS MODUŁU KSZTAŁCENIA
Opis
Chemia kosmetyczna I
Instytut Kosmetologii
PPWSZ-K-1-215-s
PPWSZ-K-1-214-n
Praca własna studenta
-
Projekty/
opracowania
5
Nauka
własna
10
-
5
10
Egzaminy
stacjonarne 35 godz. / niestacjonarne 35 godz.
Efekty
kształcenia
-
Stacjonarne 15 godz. / niestacjonarne 15 godz.
50
dr Teresa Kędryna
dr Teresa Kędryna
Wcześniej zdobyte wiadomości, głównie z chemii organicznej i nieorganicznej oraz
biologii z zakresu szkoły średniej
C1 – zapoznanie studentów z pochodzeniem i budową nieorganicznych substancji
chemicznych stosowanych do wyrobu preparatów kosmetycznych
C2 – zapoznanie studentów z właściwościami fizykochemicznymi i reaktywnością
nieorganicznych substancji stosowanych w kosmetykach
C3 – zdobywanie wiedzy o funkcji nieorganicznych substancji występujących w
preparatach kosmetycznych
C4 – wyjaśnienie wpływu szkodliwego działania substancji o potencjalnym znaczeniu
kosmetycznym
Efekt (Wiedza, Umiejętności, Kompetencje społeczne)
13
Inne
WIEDZA
Zna właściwości chemiczne, reaktywność, pochodzenie i
zastosowanie kosmetyczne wybranych substancji
chemicznych, a także zastosowanie ich w kosmetyce, w
tym:
- charakteryzuje (umie opisać pochodzenie, budowę i
właściwości fizykochemiczne) pierwiastki i związki
nieorganiczne stosowane w kosmetykach
- rozumie, że niewłaściwe zastosowanie kosmetyku
(substancji nieorganicznej) może prowadzić do choroby
- zdobył podstawy do obserwacji np., zmian skórnych
organizmów żywych w różnych warunkach
- przyswoił podstawowe terminy medyczne ułatwiające
współpracę z przedstawicielami innych zawodów
przyrodniczych i medycznych
UMIEJĘTNOŚCI
Odniesienie
do efektów
kierunkowych
Odniesienie do
efektów
obszarowych
K_W03
OM1_W01
Potrafi sporządzić kartę klienta we współpracy z
lekarzem dermatologiem z zakresu stosowanych
zabiegów i wskazań profilaktycznych.
Posługuje się w praktyce fachowym mianownictwem.
Nabywa umiejętności przeprowadzenia podstawowych
pomiarów i analiz chemicznych wykorzystywanych do
badania właściwości substancji nieorganicznych
stosowanych w kosmetykach, w tym:
- przeprowadza proste reakcje chemiczne, bezpiecznie
posługuje się odczynnikami chemicznymi i przyrządami
stosowanymi w laboratoriach chemicznych
- zna podstawowe techniki analizy chemicznej.
-zna dane służące do interpretacji wyników
analitycznych.
- potrafi wykonać obliczenie chemiczne stosowane w
kosmetyce.
- zna podstawowe zasady bezpieczeństwa i higieny pracy
K_U12
K_U14
K_U17
K_U21
OM1_U01
OM1_U03
OM1_U07
OM1_U09
OM1_U12
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Dostrzega potrzebę stałego doskonalenia się,
uzupełniania i pogłębiania wiedzy w związku ze stałym
rozwojem nauk przyrodniczych, potrafi samodzielnie
uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i umiejętności
Efekt kształcenia
WIEDZA
14
Forma i
warunki
potwierdzenia
efektu
kształcenia
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE
SPOŁECZNE
15
16
K_K01
OM1_K01
Sposób potwierdzenia (weryfikacji)
Efekty kształcenia dotyczące wiedzy będą weryfikowane
podczas kolokwiów, sprawdzianów wiadomości w formie
testowej przed kolejnymi ćwiczeniami, w trakcie prezentacji
zadanego tematu – praca kontrolna (prezentacja ustna,
pisemna lub multimedialna) przygotowana na zadany temat
oraz podczas egzaminu przeprowadzonego w formie
testowej.
Efekty kształcenia dotyczące umiejętności będą
weryfikowane podczas egzaminu, prezentacji zadanego
tematu – kontrolna praca semestralna (prezentacja ustna,
pisemna lub multimedialna), podczas okresowych
sprawdzianów wiadomości, a także w trakcie pracy
indywidualnej i grupowej prowadzonej w formie dyskusji
bądź wyrażania opinii prowadzącego i uczestników zajęć.
Efekty kształcenia dotyczące kompetencji społecznych
będą weryfikowane podczas okresowych sprawdzianów
wiadomości, a także w trakcie pracy indywidualnej bądź
grupowej prowadzonej w formie dyskusji oraz wyrażania
opinii prowadzącego i uczestników zajęć.
Stosowane
metody
dydaktyczne
Wykłady, ćwiczenia, samokształcenie
Treści
merytoryczne
przedmiotu
Kosmetyczna chemia nieorganiczna
Zagadnienia chemii fizycznej – niezbędne dla zrozumienia zjawisk istotnych dla
przygotowania i stosowania preparatów kosmetycznych (stężenia roztworów, pH,
roztwory buforowe, zawiesiny, koloidy substancje powierzchniowo czynne, osmoza,
dyfuzja, elektroliza). Formy kosmetyczne (roztwór, emulsja, kosmetyki sypkie).
Struktura komórki jak środowisko przemian metabolicznych róznych związków, w
tym składników kosmetyków.
Międzynarodowa nomenklatura INCI (International Nomenclature of Cosmetic
Ingredients). Klasyfikacja chemiczna i funkcjonalna związków nieorganicznych o
znaczeniu kosmetycznym.
Tlen (wytwarzanie, właściwości i usuwanie reaktywnych form tlenu). Reakcje
powstawania wolnych rodników (nieorganicznych, organicznych, kwasów
tłuszczowych), działanie i przykłady przeciwutleniaczy.
Woda (twardość wody, uzdatnianie i oczyszczanie wody do celów kosmetycznych i
laboratoryjnych). Makro- i mikro-elementy.
Związki nieorganiczne stosowane w kosmetyce: nadtlenki, tlenki, kwasy i zasady, sole,
substancje pochodzenia mineralnego (kaolin, pumeks, talk).
Sposób podawania i funkcje wybranych nieorganicznych składników kosmetyków
takie jak: aktywność biochemiczna (lecznicza, toksyczna), substancje
przeciwdrobnoustrojowe (naturalne i nieorganiczne), promieniochronne (filtry
nieorganiczne), substancje zapachowe. Praktyczne znaczenie i potencjalne działanie
szkodliwe składników kosmetyków. Kategorie kosmetyków (kremy, płyny, żele,
balsamy, pudry, perfumy, dezodoranty i inne). Immunostymulatory kosmetyczne.
17
Forma i
warunki
zaliczenia
modułu, w tym
zasady
dopuszczenia
do zaliczenia
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną po II semestrze.
Warunki uzyskania zaliczenia:
 obecność na zajęciach zgodnie z regulaminem studiów,
 pozytywna opinia prowadzącego ćwiczenia wydana na podstawie
systematycznego przygotowania do zajęć oraz aktywności na
zajęciach,
 uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego.
1.
2.
3.
18
Wykaz
literatury
podstawowej
4.
5.
6.
7.
19
Wykaz
literatury
uzupełniającej
8.
9.
Molski M. „Chemia piękna”. PWN, Warszawa, 2009
Marzec A. „Chemia kosmetyków. Surowce, półprodukty, preparatyka
wyrobów”. Dom Organizatora TNOiK, Toruń, 2003.
Marzec A „Chemia nowoczesnych kosmetyków. Surowce aktywne w
preparatach i zabiegach kosmetycznych”. Dom Organizatora TNOiK”, Toruń,
2010.
Bartyzel A. Makarska-Białokoz M. „Chemia bionieorganiczna w ćwiczeniach
laboratoryjnych”. Wydawnictwo UMSC, Lublin ,2010.
Sarbak Z, Jachymska-Sarbak B, Sarbak A. „Chemia w kosmetyce i
kosmetologii, Med. Pharm., Wrocław, 2013
Kędryna T. „Chemia ogólna z elementami biochemii”. Wydawnictwo
„Zamkor”. Kraków, 2010.
Perłowska M. „Chemia w kosmetologii”. Wydawnictwo „Zamkor” Kraków,
2012.
Czasopisma: Świat Nauki, Wiedza i Życie.
Kędryna T, Gałka-Walczak M., Ostrowska B. . „Wybrane zagadnienia z
biochemii ogólnej z ćwiczeniami”. Wydawnictwo UJ, Kraków, 2001.