Leczenie ARV

Leczenie ARV
Polska wersja
Pierwsze wydanie
2010
Podziękowania
Autor: Michael Carter
Pierwsze polskie wydanie – 2010
Adaptowane z czwartego brytyjskiego
wydania – 2008
Podziękowania dla Sieci Plus za
przetłumaczenie tej publikacji.
Treść i projekt graficzny sfinansowany przez
brytyjski NHS Pan-London HIV Prevention
Programme oraz Brytyjski Departament
Zdrowia
Tłumaczenie sfinansowane przez Merck,
Sharp and Dohme
Aby obejrzeć tę broszurę w wersji PDF z
większą czcionką, możesz odwiedzić naszą
stronę internetową www.aidsmap.com
Informacje zawarte w tej ulotce dotyczą
rekomendowanych procedur leczenia i opieki
osób żyjących z HIV w Europie.
Leczenie ARV
Informacje zawarte w tej broszurze opierają się na wytycznych leczenia antyretrowirusowego
(ARV). Istnieją europejskie wytyczne (stworzone przez Europejskie Towarzystwo AIDS - EACS),
a także rekomendacje krajowe co do leczenia ARV w wielu państwach i mogą się one między
sobą nieco różnić.
Wytyczne nie zawierają jednak gotowych przepisów na leczenie zakażenia HIV, gdyż wymaga
ono zawsze zindywidualizowanej opieki, uwzględniającej Twój stan zdrowia i inne czynniki
mające wpływ na Twój styl życia.
Badania na temat HIV posuwają się wyjątkowo szybko jak na medycynę, dlatego wytyczne
powinny być traktowane jako najlepsze praktyki, oparte na obecnej wiedzy na temat zakażenia
HIV i jego leczenia.
Ta broszura powstała z myślą, by pomóc Ci w przygotowaniu pytań, które być może zechcesz
zadać lekarzowi na temat terapii ARV. Nie zastąpi jednak samej rozmowy z lekarzem.
Treść
Czym jest terapia ARV?
1
Kiedy należy rozpocząć leczenie ARV?
1
OOGdy do zakażenia doszło niedawno
OOJeśli zakażenie przeszło w bezobjawową fazę przewlekłą OOOsoby z objawami chorób związanych z HIV lub AIDS
1
3
4
Od czego rozpocząć terapię
5
Kiedy trzeba zmienić terapię
10
OOZmiana leczenia po jednym niepowodzeniu terapeutycznym
Przyjmowanie leków
11
13
Podsumowanie15
Czym jest terapia ARV? / Kiedy należy rozpocząć leczenie ARV?
Czym jest terapia ARV?
Kiedy należy rozpocząć
leczenie ARV?
Leki stosowane w terapii przeciwko HIV noszą
nazwę leków antyretrowirusowych. Aby ich
działanie było skuteczne i długotrwałe, należy
przyjmować je w schemacie trzech, a czasem
więcej leków ARV.
Nie ma jednoznacznych dowodów na to,
w którym momencie najlepiej rozpocząć
przyjmowanie leków ARV. Dlatego musisz
wspólnie z lekarzem rozważyć plusy i minusy
natychmiastowego wdrożenia terapii lub
wstrzymania się z tą decyzją. Obecnie uważa się,
że wprowadzenie leczenia antyretrowirusowego
jest ewidentnie korzystne, gdy:
Obecnie dostępne leczenie przeciwko HIV nie
eliminuje wirusa z organizmu. Może natomiast
przedłużyć życie i dobry stan zdrowia dzięki
powstrzymywaniu replikacji HIV, a tym samym
zredukowaniu szkodliwego wpływu wirusa na
system odpornościowy.
OOpojawiły się u Ciebie objawy HIV lub AIDS.
OOliczba komórek CD4 wynosi około 350. Gdy do zakażenia doszło niedawno
Okres pierwszych sześciu miesięcy od
momentu zakażenia HIV to tzw. infekcja
1
Kiedy należy rozpocząć leczenie ARV?
pierwotna. Nie ma dowodów na to, że
wdrożenie leczenia w tym czasie na pewno
przedłuży życie i w zdecydowany sposób
wpłynie na poprawę stanu zdrowia.
leków, gorszą jakością życia oraz tym, że gdy
leczenie przestanie być skuteczne, wirus może
się na nie uodpornić.
Wyniki mniejszych badań nad ryzykiem i
korzyściami leczenia wkrótce po zakażeniu
nie są rozstrzygające. Wiremia u niektórych
osób, które rozpoczęły przyjmowanie leków
ARV w krótkim czasie od momentu zakażenia,
utrzymywała się na niskim poziomie nawet po
przerwaniu terapii. Z drugiej jednak strony, inne
osoby nie miały takich rezultatów. Z powodu
braku jasności w tej kwestii, prowadzone jest
obecnie większe badanie kliniczne mające
na celu zweryfikowanie korzyści wdrożenia
leczenia na tym etapie. Wyniki będą dostępne
za kilka lat.
Mimo to niektórzy lekarze uważają, że jest to
unikalna szansa, którą się utraci w dalszym
rozwoju zakażenia, z powodu stopniowego
uszkodzenia systemu odpornościowego,
któremu jest coraz trudniej samodzielnie się
bronić przed HIV.
Większość osób jednak dowiaduje się o swoim
zakażeniu, gdy pojawiają się objawy – po
upływie wielu miesięcy czy nawet lat.
Trzeba zestawić potencjalne korzyści z
ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych
2
Kiedy należy rozpocząć leczenie ARV?
Tymczasem zaleca się, by rozważyć
wprowadzenie leków ARV wkrótce po
zakażeniu HIV w przypadku:
wdrożona przy liczbie komórek CD4 niższej
niż 200, istnieje wyższe ryzyko szybkiego
zachorowania, a nawet śmierci, niż gdy ich
liczba wynosi powyżej 200.
OOwystąpienia jakiejkolwiek choroby związanej
z AIDS (choroby wskaźnikowej).
Zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą, najkorzystniej
rozpocząć leczenie, gdy liczba komórek CD4
wynosi około 350. Lekarz powinien omówić
z Tobą wdrożenie terapii, gdy liczba komórek
CD4 jest u Ciebie mniej więcej na tym poziomie
i gdy tylko będziesz na to gotowy(a), powinno
się rozpocząć przyjmowanie leków. Zostało
potwierdzone, że wprowadzenie leczenia w tym
momencie zmniejsza ryzyko wystąpienia nie
tylko chorób związanych z HIV, lecz także innych
poważnych problemów zdrowotnych takich, jak
na przykład: choroby serca, nerek, wątroby oraz
niektóre nowotwory.
OOzmian neurologicznych (w mózgu)
związanych z HIV.
OOgdy liczba komórek CD4 wynosi poniżej 200
przez co najmniej trzy miesiące.
Jeśli zakażenie przeszło w bezobjawową
fazę przewlekłą
Bez wątpienia należy rozpocząć leczenie
antyretrowirusowe zanim liczba komórek
CD4 spadnie poniżej 200. Jeśli terapia jest
3
Kiedy należy rozpocząć leczenie ARV?
Leczenie przy liczbie komórek CD4 wynoszącej
ok. 350 jest szczególnie zalecane u osób z
następującymi uwarunkowaniami:
OOZwiązek z osobą seronegatywną.
OONiektórzy lekarze są opinii, że warto
rozpocząć na tym etapie leczenie u
osób pochodzenia afrykańskiego z
chorobami nerek.
OOWiremia powyżej 100,000.
OOSzybko spadająca liczba komórek CD4
(co najmniej 80 komórek w ciągu roku).
Jeśli lekarz zaleci wdrożenie leczenia, lecz
z jakiegoś powodu nie zdecydujesz się na
nie, należy regularnie rewidować tę decyzję
oraz monitorować liczbę komórek CD4 i
poziom wiremii częściej niż jest to zazwyczaj
rekomendowane.
OOChoroby związane z HIV.
OOKoinfekcja z wirusowym zapaleniem wątroby
typu B lub C.
Osoby z objawami chorób związanych z
HIV lub AIDS
W przypadku zdiagnozowania infekcji lub
nowotworu wskaźnikowego, rekomendowane
OOWiek powyżej 50 lat.
OORyzyko choroby serca.
4
Od czego rozpocząć terapię
Od czego rozpocząć
terapię
jest rozpoczęcie leczenia antyretrowirusowego.
Wyjątkiem jest gruźlica, gdy liczba komórek
CD4 wynosi powyżej 350.
Standardowe leczenie przeciwko HIV u osób,
które rozpoczynają je po raz pierwszy, składa
się z kombinacji (inaczej − schematu) trzech
leków antyretrowirusowych.
W większości przypadków terapię ARV
rozpoczyna się po zakończeniu leczenia tych
infekcji. To dlatego, że leki antyretrowirusowe
wchodzą czasami w interakcje z lekami
stosowanymi w leczeniu innych infekcji. Gdy
łączy się te dwie terapie, istnieje również
ryzyko wystąpienia nieprzyjemnych objawów,
noszących nazwę zapalnego zespołu
rekonstrukcji immunologicznej.
Rekomendowana kombinacja:
NNRTI + 2 NRTI
Gdy rozpoczyna się leczenie ARV po
raz pierwszy, zaleca się przyjmowanie
nienukleozydowego inhibitora odwrotnej
transkryptazy (NNRTI), efawirenzu (Sustiva
albo Stocrin) lub newirapiny (Viramune) razem z
jedną z tabletek kombinowanych zawierających
nukleozydowy/nukleotydowy inhibitor
odwrotnej transkryptazy (NRTI): Truvadę
Jeśli zdiagnozowano u Ciebie chłoniaka,
powinieneś(naś) rozpocząć leczenie
antyretrowirusowe, gdy tylko rozpoczniesz
chemioterapię.
5
Od czego rozpocząć terapię
(zawiera FTC i tenofowir) lub Kivexę (zawiera
abacawir i 3TC).
Nie powinno się rozpoczynać przyjmowania
efawirenzu, jeśli planujesz zajście w ciążę,
ponieważ istnieje teoretyczne ryzyko
uszkodzenia płodu. Jeśli już przyjmujesz
efawirenz i zajdziesz w ciążę, powinnaś się jak
najszybciej skontaktować ze swoją kliniką.
Potwierdzono, że efawirenz ma silne i
długotrwałe działanie. Jednocześnie powoduje
stosunkowo mało skutków ubocznych i jest
łatwy w przyjmowaniu.
Nienukleozydowy inhibitor odwrotnej
transkryptazy, newirapina (Viramune) jest
alternatywą dla efawirenzu. Jest szczególnie
zalecana dla niektórych osób, na przykład
dla kobiet pragnących zajść w ciążę, gdyż
jest to bezpieczny lek do stosowania w
czasie ciąży. Newirapina może być również
dobrym rozwiązaniem, jeśli nie jesteś w stanie
znieść neurologicznych skutków ubocznych
efawirenzu.
Największą wadą efawirenzu jest to, że HIV
łatwo się na niego uodparnia, dlatego tak
ważne jest, by przyjmować go razem z dwoma
innymi lekami. Może również wywoływać
neurologiczne skutki uboczne, które jednak
zwykle ustępują po kilku tygodniach. U
niektórych ludzi jednak takie objawy, jak:
ból głowy, koszmary senne, dezorientacja
czy depresja, trwają dłużej i utrudniają
codzienne życie.
6
Od czego rozpocząć terapię
Newirapina może powodować wysypkę i
potencjalnie niebezpieczne skutki uboczne
oddziałujące na wątrobę. Aby zmniejszyć
ryzyko ich wystąpienia, kobiety nie powinny
rozpoczynać przyjmowania newirapiny, jeśli
liczba ich komórek CD4 wynosi powyżej 250, a
mężczyźni − powyżej 400. Jesteś zakażony(a) HIV, który jest oporny
na nienukleozydowe inhibitory odwrotnej
transkryptazy lub nukleozydowe/
nukleotydowe inhibitory odwrotnej
transkryptazy.
Rekomendowana kombinacja: wzmocniony
inhibitor proteazy + 2 NRTI
Wzmocniony inhibitor proteazy (działanie
takiego inhibitora jest wzmocnione niewielką
dawką ritonawiru) jest alternatywą dla
nienukleozydowych inhibitorów odwrotnej
transkryptazy.
OONie jesteś w stanie znieść neurologicznych
skutków ubocznych efawirenzu lub
cierpiałeś(aś) w przeszłości na depresję.
OOJesteś w ciąży lub ją planujesz.
OOMasz problemy z prawidłowym
przyjmowaniem leków ARV. W takim
wypadku ryzyko wystąpienia oporności jest
mniejsze przy wzmocnionym inhibitorze
proteazy niż przy efawirenzie.
Wzmocnione inhibitory proteazy są szczególnie
zalecane, jeśli:
7
Od czego rozpocząć terapię
Rekomendowane wzmocnione inhibitory
proteazy to:
mają silne, długotrwałe działanie przeciwko HIV
i są łatwe w stosowaniu.
OOAtazanawir (Reyataz) + ritonawir.
OODarunawir (Prezista) + ritonawir.
OOLopinawir/ritonawir (Kaletra). To jedyny
wzmocniony inhibitor proteazy zawierający
ritonawir w tej samej tabletce.
OOSakinawir (Invirase) + ritonawir.
Z tenofowirem wiąże się zwiększone ryzyko
chorób nerek, szczególnie u osób, które miały
już wcześniej problemy z nerkami.
Drugim rozwiązaniem jest Kivexa,
kombinowana tabletka zawierająca
abacawir i 3TC.
Preferowane leki z rodziny NRTI
Istnieją dwie kombinowane tabletki zawierające
nukleozydowe/nukleotydowe inhibitory
odwrotnej transkryptazy, zalecane dla osób
rozpoczynających terapię.
Około 5 do 8% osób rozpoczynających
przyjmowanie abacawiru doświadcza silnej
reakcji alergicznej/nadwrażliwości. Wiąże się
to z genem noszącym nazwę HLA B*5701. Aby
się dowiedzieć, czy masz ten gen, konieczne
jest wykonanie badania przed rozpoczęciem
przyjmowania abacawiru. Gdy test wyjdzie
FTC (emtrycytabina, Emtriva) i tenofowir
(Viread) są zawarte w tabletce Truvada. Leki te
8
Od czego rozpocząć terapię
pozytywny, nie wolno przyjmować abacawiru.
Jeśli wynik testu jest negatywny, reakcja
alergiczna raczej nie wystąpi, ale w przypadku
pojawienia się wysypki, problemów żołądkowych,
nudności i ogólnego złego samopoczucia należy
natychmiast zgłosić się do lekarza.
wystąpienia chorób serca. Wyniki tego badania
są jednak ograniczone, ponieważ nie zbadano
ryzyka ataku serca w odniesieniu do tenofowiru
czy FTC.
Kivexa jest zalecana jako alternatywne
leczenie zamiast Truvady, szczególnie u osób z
chorobami nerek lub podwyższonym ryzykiem
ich wystąpienia.
Kivexa ma silne, długotrwałe działanie
przeciwko HIV i jest łatwa w stosowaniu.
Udowodniono, że u osób z wysoką
wiremią rzadziej dochodzi do jej spadku do
niewykrywalnego poziomu, jeśli przyjmują
abacawir zamiast tenofowiru, dlatego nie
należy jej stosować przy wysokiej wiremii.
Combiwir (AZT i 3TC) nie jest zalecany u
osób rozpoczynających terapię ARV. Jest to
związane z tym, że AZT wpływa na utratę
tkanki tłuszczowej (lipoatrofię). Mimo to może
być dobrą opcją dla kobiet ciężarnych lub
planujących ciążę, ponieważ udowodniono, że
AZT skutecznie zapobiega zakażeniom HIV z
matki na dziecko.
Wyniki dużego badania pokazują, że abacawir
wiąże się ze zwiększonym ryzykiem ataku
serca u osób z istniejącymi czynnikami ryzyka
9
Kiedy trzeba zmienić terapię
Kiedy trzeba
zmienić terapię
dostępne inne schematy lekowe, dzięki którym
można to osiągnąć.
Celem leczenia antyretrowirusowego jest
nieoznaczalny poziom wiremii (poniżej 50
kopii/ml krwi w testach wykorzystywanych
przez większość klinik leczenia HIV).
Leczenie uważa się za nieskuteczne także
wtedy, gdy zostanie osiągnięty niewykrywalny
poziom wiremii, po czym w dwóch kolejnych
badaniach w odstępie co najmniej dwóch
tygodni poziom wiremii wyniesie powyżej
50 kopii/ml.
Gdy wiremia jest powyżej tego poziomu, HIV
dalej się replikuje. Wiremia może spaść do
nieoznaczalnego poziomu, a potem znów stać
się wykrywalna – jeśli będzie to miało miejsce
przy dwóch kolejnych badaniach, należy
zmienić schemat lekowy.
Należy rozważyć zmianę terapii, jeśli dostępne
są inne leki, dzięki którym możliwe jest
osiągnięcie nieoznaczalnej wiremii, nie ma
przeciwwskazań do ich przyjmowania i pacjent
będzie je w stanie prawidłowo stosować.
Należy zmienić leczenie, które nie obniżyło
wiremii do nieoznaczalnego poziomu, jeśli są
Decyzja o zmianie leczenia powinna być
również podjęta na podstawie wyników testów
10
Kiedy trzeba zmienić terapię
lekooporności i historii leczenia konkretnego
pacjenta.
Jeśli leczenie zostało zmodyfikowane z powodu
skutków ubocznych, ale wiremia pozostaje na
poziomie poniżej 50 kopii/ml, można zmienić
wyłącznie leki(i), który(e) stwarza(ją) problemy.
Czasem wiremia może wzrosnąć nieco
powyżej wykrywalnego poziomu, a potem
przy kolejnym badaniu z powrotem staje
się nieoznaczalna. Jest to tzw. „blip” i
oznacza, że trzeba jak najszybciej ponownie
sprawdzić poziom wiremii, najlepiej w ciągu
dwóch następnych tygodni. Chociaż takie
pojedyncze blipy mogą być spowodowane
błędami diagnostycznymi, warto jednak
rozważyć inne możliwe przyczyny, na
przykład interakcje lekowe, problemy z
prawidłowym przyjmowaniem leków, choroby
czy szczepienia. Regularne blipy mogą być
sygnałem, że leczenie przestaje być skuteczne.
Jeśli regularne przyjmowanie leków sprawia
Ci trudność, najlepiej byłoby zmienić
nieskuteczny schemat na leki łatwiejsze w
użyciu, a także skorzystać ze wsparcia, które
ułatwi Ci stosowanie się do zaleceń lekarza.
Zmiana leczenia po jednym niepowodzeniu
terapeutycznym
Lekarze często robią rozróżnienie pomiędzy
osobami, które po raz pierwszy muszą zmienić
schemat lekowy a pacjentami, którzy już
wcześniej zmieniali leki z powodu niepowodzenia
terapeutycznego lub wzrostu poziomu wiremii.
11
Kiedy trzeba zmienić terapię
Dobrze, jeśli nowy schemat zawiera dwa, a
najlepiej trzy nowe leki, z czego przynajmniej
jeden należy do nowej klasy leków.
OODarunawir (Prezista)/ritonawir.
OOMarawirok (Celsentri).
OORaltegrawir (Isentress).
OOEtrawiryna (Intelence).
Ostatnio udostępniono kilka nowych leków
antyretrowirusowych. Wirusowi jest trudniej
się na nie uodpornić niż na wiele leków ARV
starszego typu. Niektóre spośród nowych
leków oddziałują na HIV w zupełnie inny sposób
niż poprzednie leki. Dlatego są one ważnymi
opcjami terapeutycznymi dla osób, które
przyjmowały dotychczas wiele różnych leków
ARV i maja lekoopornego wirusa.
T-20 (enfuwirtyd, Fuzeon) jest dostępny od
wielu lat, a jednak wciąż stanowi ważną opcję
dla niektórych osób.
W opinii lekarzy dzięki lepszym standardom
opieki nad pacjentem z HIV (m.in. wykonywanie
testów na lekooporność czy dostępność nowych
leków) celem leczenia antyretrowirusowego jest
osiągnięcie nieoznaczalnego poziomu wiremii u
każdego pacjenta.
Nowe leki antyretrowirusowe, które są
ważnymi opcjami terapeutycznymi dla osób,
które przyjmowały dotychczas wiele różnych
schematów ARV, to:
Jednak nawet jeśli nie udaje się obniżyć wiremii
do nieoznaczalnego poziomu, każdy, nawet
12
Przyjmowanie leków
Przyjmowanie leków
niewielki jej spadek może zmniejszyć ryzyko
choroby czy śmierci. Utrzymanie liczby komórek
CD4 jest także priorytetem w tym przypadku.
Do powodzenia terapii ARV w dużej mierze
przyczynia się motywacja pacjenta. Adherencja
to termin oznaczający przyjmowanie leków
zgodnie z zaleceniami lekarza – wszystkie
dawki o odpowiedniej porze, określone posiłki
we właściwym czasie względem leków, jeśli
konieczne. Powinno się przyjmować wszystkie
dawki leków. Pominięcie nawet zaledwie kilku
dawek może obniżyć skuteczność leków.
Udowodniono, że adherencja na poziomie
od 90 do 95% jest niezbędna, by terapia
przyniosła najlepsze rezultaty. Oznacza to
pominięcie nie więcej niż jednej dawki w
miesiącu, gdy przyjmujesz leki raz dziennie,
oraz dwóch dawek w miesiącu, gdy przyjmujesz
leki dwukrotnie w ciągu dnia.
Przerwy w leczeniu nie są zalecane.
Przyjmowanie leków, na które wcześniej HIV
wytworzył oporność, może być w pewnych
sytuacjach korzystne i wiadomo na przykład, że
3TC ma pewną skuteczność i korzyści nawet,
jeśli wirus wytworzył na niego oporność.
Czasami trzeba przez jakiś czas przyjmować
„nieskuteczny” schemat lekowy, zanim
nie wynaleziony zostanie nowy. Pacjent
prowadzony jest przez specjalistę ds. leczenia
antyretrowirusowego, który bierze pod uwagę jego
indywidualną historię choroby i profil lekooporności.
13
Przyjmowanie leków
Wsparcie przy prawidłowym przyjmowaniu
leków powinno stanowić stały element opieki
nad pacjentem z HIV. Poniższe kwestie mają
istotne znaczenie przy adherencji i powinny
być co jakiś czas omawiane przez lekarza, a na
pewno zawsze wtedy, gdy rozpoczyna się nowy
schemat lekowy:
OORyzyko skutków ubocznych i zarządzanie
nimi.
OORyzyko i korzyści leczenia.
OOPosiadanie informacji, dzięki którym możliwe
jest prawidłowe przyjmowanie leków, w tym
pisemne instrukcje.
OOMotywacja powinna być wysoka na początku
i w trakcie trwania terapii.
Często pomocne okazują się pojemniki na
tabletki. Kliniki prowadzące terapię ARV często
zapewniają darmowe pojemniki z osobnymi
przegródkami na każdą dawkę, dzięki czemu
można lepiej kontrolować przyjmowane dawki.
OORozumienie znaczenia adherencji i oporności
na leki.
OOWpływ leczenia na styl życia i samopoczucie.
OOZdrowie psychiczne.
14
Podsumowanie
Podsumowanie
OOOsoby z HIV zawsze wymagają
zindywidualizowanej opieki.
OOW przypadku gdy wcześniej próbowałeś(aś)
wielu leków antyretrowirusowych, możesz
skorzystać z nowych typów leków.
OOObecnie dostępne leki ARV nie eliminują HIV
z organizmu.
OOAby leki ARV działały, trzeba je prawidłowo
przyjmować. Masz na to większą szansę, jeśli
uczestniczyłeś(aś) w decyzji o wdrożeniu
terapii, otrzymałeś(aś) wsparcie i masz silną
motywację do przyjmowania jej.
OOGdy liczba komórek CD4 wynosi około 350,
albo chorujesz z powodu zakażenia, warto
rozpocząć leczenie ARV.
OOTerapię ARV należy zmodyfikować, jeśli za jej
pomocą nie udało się doprowadzić wiremii
do niewykrywalnego poziomu, a dostępne są
inne leki, dzięki którym można to osiągnąć.
15
NAM jest organizacją pozarządową zajmującą
się HIV, z siedzibą w Wielkiej Brytanii.
Współpracujemy z ekspertami z dziedziny
medycyny, badań oraz opieki socjalnej oraz z
osobami dotkniętymi przez HIV. Wydajemy
informacje na temat HIV w języku angielskim
w wersji papierowej i elektronicznej, w tym
materiały dla osób żyjących z HIV, a także dla
osób zawodowo zajmujących się tą tematyką.
Ten materiał powstał w oparciu o oryginalną
publikację NAM. NAM nie odpowiada za
dokładność tłumaczenia ani za odniesienie do
lokalnych warunków.
Niestety jako angielskojęzyczna organizacja nie
jesteśmy w stanie prowadzić korespondencji
po polsku. Nasza strona aidsmap.com zawiera
jednak bazę świadczeń oferowanych na
całym świecie. Możesz z niej skorzystać, gdy
potrzebujesz znaleźć organizację lub placówkę
opieki zdrowotnej w twojej okolicy
Możesz również odwiedzić stronę aidsmap.
com, gdzie możesz przeczytać i pobrać nasze
inne przetłumaczone materiały.
Corocznie NAM bezpłatnie dostarcza materiały
informacyjne tysiącom osób. Nasze jakże
ważne działania są możliwe dzięki szczodrości
osób takich, jak Ty. Już dziś możesz nam pomóc
zmieniać świat.
Aby wspomóc naszą działalność, proszę
odwiedzić stronę: www.aidsmap.com/donate
Nr rej. organizacji charytatywnej 1011220
NAM
Lincoln House
1 Brixton Road
London SW9 6DE
Wielka Brytania
Tel: +44 (0) 20 7840 0050
Fax: +44 (0) 20 7735 5351
www.aidsmap.com
e-mail: [email protected]
Copyright NAM 2010
Wszystkie prawa
zastrzeżone.
NAM jest organizacją pozarządową zajmującą
się HIV, z siedzibą w Wielkiej Brytanii.
Współpracujemy z ekspertami z dziedziny
medycyny, badań oraz opieki socjalnej oraz z
osobami dotkniętymi przez HIV.