przedmiotowe zasady oceniania z zajęć artystycznych w gimnazjum.

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z ZAJĘĆ ARTYSTYCZNYCH W GIMNAZJUM.
mgr Natalia Rogowska
Kryteria ocen – wymagania programowe.
Należy wyjść z założenia, że ocena z zajęć artystycznych powinna być raczej elementem zachęty niż
egzekwowania wiadomości. Docenić należy fakt, iż uczeń aktywnie uczestniczy w zajęciach.
Uwzględniając zarówno trudności okresu dojrzewania uczniów gimnazjum, jak i specyfikę przedmiotu,
nauczyciel powinien indywidualizować oceny.
Oceniając uczniów należy pamiętać, że poziom ich umiejętności praktycznych oraz wiedzy o sztuce może
być bardzo zróżnicowany. Uzdolnienia i wiedza o sztuce nie zawsze muszą się pokrywać. Stąd ocena
ostateczna nie może być średnią arytmetyczną wyprowadzaną z ocen.
Na zajęciach artystycznych bieżącej ocenie podlega:
-przygotowanie do lekcji,
-aktywne uczestnictwo w zajęciach,
-zdolność analizy i syntezy zadań,
-twórcze i samodzielne rozwiązywanie problemów.
Oceny wystawiane w trakcie roku szkolnego dotyczą:
form pracy ucznia:
-praktyczne ćwiczenia plastyczne,
-motywacja do twórczej pracy,
-udział w konkursach,
-wypowiedzi ustne,
-zadania domowe,
-rozwijanie zainteresowań i zdolności przedmiotowych,
-aktywne uczestnictwo w życiu szkoły.
treści nauczania:
II kl.
ocena śródroczna:
Środki wyrazu artystycznego jako język działa sztuki i wypowiedzi plastycznej:
– barwa: 1) podział barw – czyste i złamane, zimne i ciepłe, dopełniające, 2) gamy barwne – wąska i
szeroka (monochromatyczna, kontrastowa), 3) dominanta kolorystyczna, 4) znaczenie i oddziaływanie
barwy
– rysunek, szkic – linia i kreska jako kontur, budulec przestrzeni, wyraz ekspresji artysty
– faktura kompozycji plastycznej – płaskiej i przestrzennej, collage
Dzieje sztuki
Rzeźba i architektura od średniowiecza do epoki klasycyzmu – jej znaczenie i symbolika.
Wiedza z zakresu historii i rozwoju teatru obejmuje:
– teatr jako sztukę bezpośredniego kontaktu aktora i widza a także interakcję zachodzącą między twórcami
przedstawienia i ich odbiorcami, prowokującą refleksje, uczucia i emocje
– edukacyjną rolę teatru starożytnej Grecji (tragedii i komedii) oraz jej twórców
– renesansową operę, komedię dell’ arte i angielski teatr elżbietański
Teatralne środki wyrazu artystycznego:
– tworzenie przestrzeni scenicznej: miejsca akcji spektaklu teatralnego
– realizacja scenografii jako oprawy wizualnej przedstawienia używającej środków przestrzennoplastycznych: dekoracji, oświetlenia
II kl.
ocena końcoworoczna:
Środki wyrazu artystycznego jako język działa sztuki i wypowiedzi plastycznej:
– modelunek światłocieniowy, perspektywa linearna, powietrzna, malarska
– rodzaje i cechy kompozycji plastycznej – statyczna, dynamiczna, rytmiczna, symetryczna,
asymetryczna, otwarta, zamknięta oraz zasada równowagi w kompozycji
– kontrasty kierunków, układ wertykalny, diagonalny w kompozycji plastycznej
Dzieje sztuki
Rzeźba i architektura od romantyzmu do współczesności – jej znaczenie i symbolika.
Wiedza z zakresu historii i rozwoju teatru obejmuje:
– pantomimę i widowiska szekspirowskie w baroku
– rodzaje widowisk teatralnych – operę, operetkę, musical, balet, pantomimę
– Wielką Reformę Teatralną z przełomu XIX I XX w. tworzącą teatr eksperymentalny –
ekspresjonistyczny, futurystyczny, absurdu i konstruktywizmu oraz happening i performance
Teatralne środki wyrazu artystycznego:
– rola i techniki tworzenia kostiumów, rekwizytów i charakteryzacji w teatrze
– zakres działań pracowni dekoratorskich – malarni, modelarni
– muzyka i światło jako ważny komponent widowisk teatralnych
III kl.
ocena śródroczna:
Środki wyrazu artystycznego jako język działa sztuki i wypowiedzi plastycznej:
– formy i układy przestrzenne – aranżacja przestrzeni rzeźbą, kompozycją przestrzenną, działaniem
organizującym przestrzeń – happening, performance, instalacja, mobile, graffiti, realizacje land art
– ruch, drama i muzyka w interpretacjach artystycznych – performance, happening
– dzieło sztuki jako ekspresja twórcza i komunikacja pozawerbalna artysty z odbiorcą – dzieło otwarte
Dzieje sztuki
Sztuka XX w. i XXI w. jako nowe tendencje, idee, nurty oraz konteksty społeczne sztuki w
przestrzeni publicznej, formy realizacji plastycznych, przedstawiciele nurtów sztuki w przestrzeni
publicznej, słynne dzieła i miejsca ich powstania lub prezentacji:
– dadaizm – ready mades
– sztuka kinetyczna
– sztuka environment
Wiedza z zakresu historii i rozwoju teatru obejmuje:
– nowe, niekonwencjonalne formy gry aktorskiej, organizacji przestrzeni scenicznej, laboratoria i studia w
teatrze modernistycznym
– słynne realizacje sceniczne teatru klasycznego i nowoczesnego oraz ich twórców
– kulisy teatru: organizację widowiska teatralnego oraz zadania jego twórców – reżysera, choreografa,
kierownika literackiego, scenografa, suflera, dekoratorów, operatorów sceny, orkiestrę, chór i balet
Teatralne środki wyrazu artystycznego:
– projektowanie scenariusza, scenopisu teatralnego do realizacji klasycznych i nowoczesnych
– znaczenie terminów takich jak: etiuda, fabuła, animacja, obsada, scena, narrator
– artystyczna interpretacji scenicznej tekstu literackiego oraz obrazu
ocena końcoworoczna:
Środki wyrazu artystycznego jako język działa sztuki i wypowiedzi plastycznej:
– odbiorca sztuki jako jej współtwórca w działaniach artystycznych w przestrzeni publicznej
– światło w dziele sztuki – budulec formy, nastroju i przestrzeni
– realizm, abstrakcja i interpretacja jako formy wypowiedzi w sztuce przestrzeni publicznej.
Dzieje sztuki
Sztuka XX w. i XXI w. jako nowe tendencje, idee, nurty oraz konteksty społeczne sztuki w
przestrzeni publicznej, formy realizacji plastycznych, przedstawiciele nurtów sztuki w przestrzeni
publicznej, słynne dzieła i miejsca ich powstania lub prezentacji:
– happening I performance
– instalacja i mobile
– land art
– graffiti I vlepka.
Wiedza z zakresu historii i rozwoju teatru obejmuje:
– teatr cieni jako niekonwencjonalną forma teatru lalki i światła
– teatr plastyczny jako współczesną formę spektaklu teatralnego, w którym głównym nośnikiem jest obraz
oraz jego korzenie, realizacje i ich twórcy
– film: technika analogowa oraz zapis cyfrowy filmu, animacja filmowa i komputerowa, zapis DVD
inscenizacji teatralnych klasycznych i niekonwencjonalnych – współczesnych.
Teatralne środki wyrazu artystycznego:
– tworzenie informacji wizualnej przedstawienia teatralnego – plakatów, zaproszeń.
– dzieło sztuki teatralnej jako ekspresji twórczej i komunikacji werbalnej i pozawerbalnej artysty z odbiorcą,
widzem – dzieło otwarte.
W odpowiedziach ustnych dodatkowo zwracamy uwagę na:
-odpowiedz na konkretne pytanie,
-udział w dyskusji,
-rozwinięcie postawionego problemu
Podsumowaniem pracy ucznia na lekcjach jest ocena semestralna i roczna.
Ocena semestralna i roczna stanowi bilans działań uczniów i uwzględnia stopień rozwoju
artystycznego oraz nabytą wiedzę. Wynika ona z wewnątrzszkolnego oraz przedmiotowego
systemu oceniania.
Kryteria oceny śródrocznej i rocznej.
Ocena celująca-uczeń opanował zakres wiadomości i umiejętności przewidzianych programem, a poza tym:
-wykazał się zdobytą wiedzą i umiejętnościami,
-uczestniczył w konkursach przedmiotowych,
-twórczo posługiwał się zdobytą wiedzą,
-czynnie uczestniczył w artystycznym życiu szkoły.
Ocena bardzo dobra-uczeń w pełni opanował zakres wiadomości i umiejętności przewidzianych programem, a poza tym :
-aktywnie pracował indywidualnie i zespołowo,
-uczestniczył w artystycznym życiu szkoły,
-prawidłowo posługiwał się zdobytą widzą i nabytymi umiejętnościami,
-bardzo dobrze wywiązywał się powierzonych mu zadań.
Ocena dobra-uczeń w dużym stopniu opanował zakres wiadomości i umiejętności przewidzianych programem, a poza
tym:
- dbał o estetykę własną i otoczenia,
-systematycznie pracował indywidualnie i zespołowo,
-wystarczająco opanował zakres wiedzy i umiejętności,
-dobrze wywiązywał się z powierzonych mu zadań.
Ocena dostateczna-uczeń w wystarczającym stopniu opanował zakres wiadomości i umiejętności przewidzianych programem,
a poza tym:
-pracował niesystematycznie,
-uczestniczył w dyskusjach, ale tylko sporadycznie,
-opanował elementarny zakres wiedzy i umiejętności, ale miał z tym problemy,
-wywiązywał się z powierzonych zadań.
Ocena dopuszczająca- uczeń w niewielkim stopniu opanował zakres wiedzy i umiejętności przewidzianych programem, a poza
tym:
-wykonywał najprostsze ćwiczenia z pomocą nauczyciela,
-działania artystyczne podejmował w znikomym stopniu,
-nie uczestniczył w dyskusjach,
-miał problemy z przygotowaniem do zajęć.
Ocena niedostatecznauczeń zupełnie nie opanował zakresu wiadomości i umiejętności przewidzianych w programie nauczania a
poza tym:
-lekceważąco odnosił się do przedmiotu,
-nie wykonywał najprostszych ćwiczeń, nawet z pomocą nauczyciela,
-opuścił bez usprawiedliwienia znaczna ilość lekcji plastyki,
-nie wykazał chęci poprawy.