SYLABUS PRZEDMIOTU / MODUŁU KSZTAŁCENIA Lp. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Element Nazwa przedmiotu/ modułu kształcenia Typ przedmiotu/ modułu kształcenia Instytut Kod przedmiotu/ modułu kształcenia Kierunek, specjalność, poziom i profil kształcenia Forma studiów Rok studiów, semestr Forma zajęć i liczba godzin dydaktycznych wymagających bezpośredniego udziału nauczyciela i studentów Punkty ECTS Opis Ochrona Dóbr Kultury obowiązkowy Instytut Nauk Technicznych PPWSZ-A-2-202-s/n kierunek: Architektura poziom kształcenia: II stopnia profil kształcenia: praktyczny Stacjonarne Rok I, sem. II 12 13 Stacjonarne: Niestacjonarne: Wykłady: 30 godz. . Wykłady: 30 godz. 2 ECTS Nakład pracy studenta – bilans punktów ECTS Forma aktywności studenta 11 Niestacjonarne Rok I, sem. II Obciążenie studenta Studia stacjonarne Studia niestacjonarne Obciążenie studenta na zajęciach godz.:32 ECTS: 1 wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich, w tym: Udział w wykładach (godz.) 30 godz. Udział w ćwiczeniach/ seminariach/ zajęciach praktycznych/ praktykach zawodowych (godz.) Dodatkowe godziny kontaktowe z nauczycielem (godz.) Udział w egzaminie (godz.) 2 godz. Obciążenie studenta związane z nauką godz.: 25 ECTS: 1 samodzielną, w tym: Samodzielne studiowanie tematyki zajęć/ 10 przygotowanie się do ćwiczeń (godz.) Przygotowanie do zaliczenia/ egzaminu 5 (godz.) Wykonanie zadań domowych (referat, 10 projekt, prezentacja itd.) (godz.) Suma (obciążenie studenta na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału godz.:57 ECTS: 2 nauczycieli akademickich oraz związane z nauką samodzielną) Nauczyciel akademicki odpowiedzialny za Prof. Dr hab. inż. arch. Maciej Bonawentura Pawlicki, przedmiot/ moduł (egzaminujący) Nauczyciele akademiccy prowadzący przedmiot/ moduł Wymagania godz.: 32 ECTS: 1 30 godz. 2 godz. godz.: 25 ECTS:1 10 5 5 godz.:57 ECTS: 2 Prof. dr hab. inż. arch. Maciej Pawlicki, Mgr inż. arch. Tymoteusz Bąkowski Zaliczenie przedmiotu Historia Architektury Powszechnej, Historia Architektury 14 15 (kompetencji) wstępne Założenia i cele przedmiotu Polskiej, Historia Kultury i Sztuki. C1 – Nabycie wiedzy i umiejętności praktycznych podstaw ochrony dóbr kultury, opieki nad dziełami sztuki, zabytkami architektury i obiektami urbanistyki z pozycji historii sztuki, estetyki, teorii wartości, użytkowania i unormowań prawa. Efekty kształcenia Opis efektów kształcenia w zakresie: WIEDZY W1 Ma świadomość konieczności ochrony wartości kulturowych. Poznaje zasady ochrony lokalnego dziedzictwa kultury, poszerzenie zakresu wiedzy o obiektach i zespołach światowego dziedzictwa kultury i natury oraz metod zarządzania dobrami kultury. W2 Nabywa umiejętności posługiwania się terminologią dyscypliny naukowej, rozpoznawania specyficznych cech dóbr kultury i weryfikacji ewidencji stanu ich zachowania i oceny wartości umożliwia samodzielne opracowywanie wytycznych postępowania i przygotowywanie postulatów ochrony dla celów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. UMIEJĘTNOŚCI U1 Potrafi prawidłowo identyfikować problemy konserwatorskie, rozpoznaje i określa podstawowe problemy planowania przestrzennego i regionalnego wobec konieczności ochrony dóbr kultury. U2 Potrafi prowadzić badania historyczne na podstawie których rozpoznaje zasoby dziedzictwa kulturowego Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Odniesienie do efektów kształcenia dla obszaru K_W07 T2P_W04 T2P_W06 T2P_W07 InzP_W02 InzP_W03 K_W06 T2P_W06 lnzP_W01 lnzP_W02 lnzP_W03 T2P_W04 T2P_W06 T2P_W07 lnzP_W02 lnzP_W03 K_W07 K_U01 T2P_U01 T2P_U02 T2P_U04 T2P_U06 T2P_U08 T2P_U09 T2P_U11 T2P_U12 T2A_U15 T2P_U16 T2P_U17 T2P_U18 T2P_U19 lnzP_U02 lnzP_U03 lnzP_U04 lnzP_U07 lnzP_U08 lnzP_U09 lnzP_U11 K_U06 T2P_U02 T2P_U03 T2P_U07 T2P_U08 T2P_U12 T2P_U16 T2P_U18 lnzP_U03 lnzP_U05 lnzP_U07 lnzP_U09 KOMPETENCJI SPOŁECZNYCH K1 Jest świadomy roli społecznej architekta i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki jego działalności, w tym jej wpływ na środowisko oraz związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje. 16 Treści kształcenia K_K01 T2P_K01 T2P_K04 T2P_K05 T2P_K06 lnzP_K01 lnzP_K02 K2 Ma świadomość potrzeby postępowania K_K02 T2P_K02 w sposób profesjonalny, postrzegania T2P_K03 zasad etyki zawodowej i poszanowania T2P_K05 różno-rodności poglądów i kultur. lnzP_K01 lnzP_K02 Wykład konwencjonalny wybranych zagadnień, wraz z pokazem prezentacji multimedialnej z zakresu problematyki: 1. Ochrona dóbr kultury i natury, ochrona środowiska kulturowego. Strategia gospodarowania zasobami dóbr kultury. Filozoficzne, etyczne i estetyczne uwarunkowania kultu i ochrony zabytków. Organizacje międzynarodowej organizacji UNESCO – Międzynarodowa Rada Ochrony Zabytków i Miejsc Zabytkowych (ICOMOS), akty normatywne. Lista ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego. Nauka i technika w zadaniach ochrony dóbr kultury. 2. Zagadnienia legislacyjne. Uwarunkowania prawne, Ustawa o zabytkach i opiece nad zabytkami, Prawo budowlane, Prawo o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, normy i wytyczne techniczne budownictwa. Instytucje i organizacje nadzorujące prace konserwatorskie. Prawo autorskie. Etyka zawodu. 3. Przyczyny degradacji wartości zabytkowych obiektów historycznych dziedzictwa kultury i natury (budowle, ogrody, parki).Ochrona rezerwatowa, udostepnienie, opracowania naukowe, nauczanie i popularyzacja ochrony dziedzictwa, publikacje i upowszechnienie w środkach przekazu medialnego i gremiach opiniotwórczych. 4. Analiza stanu zachowania zabytku i potrzeby ewidencji dóbr kultury. Ochrona obiektów ujętych w GEZ. Postulaty naprawcze ochrony i adaptacji dóbr kultury, obiektów, zespołów zabytkowych, miejsc historycznych i układów architektoniczno-urbanistycznych w obszarów objętych opracowaniami MPZP. 5. Systemy wartościowania dzieł sztuki. Autentyzm dzieła sztuki i architektury. 6. Studia i badania terenowe. Weryfikacja stanu zasobów dziedzictwa kulturowego i metody monitoringu. Odczytywanie faz rozwojowych budowli zabytkowej. Postulaty ochrony dóbr kultury jako wnioski do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. 7. Planowanie prac zabezpieczających i ochronnych. Adaptacje obiektów i zespołów zabytkowych podlegających ochronie. Integracja form współczesnych w środowisku zabytkowym. 8. Wybrane przykłady ochrony dóbr kultury w Polsce i za granicą. 17 18 19 20 21 Stosowane metody dydaktyczne Metody weryfikacji efektów kształcenia (w odniesieniu do poszczególnych efektów) Kryteria oceny osiągniętych efektów kształcenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu/ modułu, w tym zasady dopuszczenia do egzaminu / zaliczenia z oceną Wykaz literatury podstawowej Wykład informacyjny, wykład problemowy, wykład z prezentacją multimedialną, praca samodzielna, dyskusja, pokaz, ćwiczenia. Efekt Sposób weryfikacji efektów kształcenia kształcenia W1 Pisemny – opracowanie pisemne, w trakcie którego student prawidłowo rozpoznaje i charakteryzuje zagadnienia dotyczące problematyki związanej z wybranymi zagadnieniami ochrony dóbr kultury. W2 Ustny- odpowiedź określająca zdolność posługiwania się terminologią dyscypliny naukowej jak również rozpoznawania specyficznych cech dóbr kultury. U1 Projekt – student opracowuje wytyczne postępowania i przygotowywania postulatów ochrony dla celów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego i weryfikacji ewidencji stanu ich zachowania i oceny wartości. U2 Student samodzielnie przedstawia koncepcję rozwiązania problemu projektowego i spełnia wszystkie wymagania stawiane przez prawo K1 Student tworzy wypowiedzi ustne z użyciem słownictwa fachowego i pojęć związanych architekturą i urbanistyką,i podejmuje własciwe decyzje. K2 Projekt studenta wyraża dbałość o określone wartości i cechy przestrzeni, charakteryzujące daną przestrzeń i nadając jej cechy indywidualne. 5,0 - student w pracach pisemnych, rysunkowych i ustnych potrafi przedstawić w sposób wyczerpujący zadany problem. Potrafi integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki sztuki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowania kierunku. Student potrafi samodzielnie wykonać analizy projektowe, prace badawcze ( stratygrafia, zestawienie elementów zabytkowych) . Biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami z dziedzin architektury, konserwacji oraz konstrukcji. Wyniki osiągane kolokwium, egzaminu i prac rysunkowych przekraczają 90 % możliwych do zdobycia punktów. 4,0 - student opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określony w treści kształcenia. Zna zasady i wymagania dotyczące zasad konserwacji obiektów i projektowania konserwatorskiego. Dobrze opanował rysunek odręczny, potrafi samodzielnie rozwiązywać zadania projektowe zadane podczas egzaminu. Punktacja z prac projektowych i rysunkowych wynosi 80% - 90% możliwych do zdobycia. 3,0 - Wiedza studenta obejmuje podstawowe wiadomości i umiejętności, z trudnością przychodzi mu samodzielne rozwiązywanie zadanego problemu podczas egzaminu. Indywidualne konsultacje, bieżąca ocena postępu prac projektowych Przeglądy cząstkowe podsumowujące kolejne etapy wykonywanego zadania projektowego, z których uzyskanie ocen pozytywnych jest warunkiem zaliczenia przedmiotu i dopuszczenia do egzaminu pisemnego i ustnego. Egzamin w formie testu. Test przygotowany w oparciu o prezentację multimedialną, podczas której student odpowiada na zadawane (wyświetlane) pytania (krótki opis lub odpowiedź do wyboru) 1. Ustawa z 23 lipca 2003 r. O ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, (dz. U. z dnia 17 września 2003 r.) 2. Małachowicz, E., Ochrona środowiska kulturowego,.1-2, Warszawa 1988. 3. praca zbiorowa pod red. A. Tomaszewskiego, Ochrona i konserwacja dóbr kultury w Polsce 1944 - 1989, uwarunkowania polityczne i społeczne Warszawa 1996. 4. Pawlicki, B. M., Megaron, Kraków, Zamość 2011. 5. Zachwatowicz, J., Ochrona zabytków w Polsce, Warszawa 1965. 22 Wykaz literatury uzupełniającej 6. Kalinowski, W., Raport o stanie i potrzebach ewidencji dóbr kultury w Polsce, Warszawa 1977. 7. Pruszyński, J., Ochrona Zabytków w Polsce – geneza, organizacja, prawo, Warszawa 1989. 8. Tatarkiewicz, W., Estetyka starożytna, t. 1, Warszawa 1985,; Estetyka średniowieczna, t. 2, Warszawa 1998; Estetyka nowożytna, t. 3, Warszawa 1991. 9. Tatarkiewicz, W., Historia filozofii, Warszawa 1983. 10. Wartość, etyka i estetyka, Antologia tekstów filozoficznych, Wrocław, Warszawa, Kraków 1991. 23 Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk zawodowych