Media:W_4_gen

W4
Dna  RNA białka
Replikacja
- nić semikonserwatywna
- w pierwszej rundzie replikacji )lekkie i ciężkie cząsteczki)
- A. Kornberg – wykrył polimerazę A – biorącą udział w naprawie replikacji
- Helikazy
- Enzymy do zrobienia startera (promera) z RNA polimeraza RNA może syntetyzować łańcuch od zera
polimeraza DNA może tylko wydłużać łańcuch
- DNA w chromosomach- replikacja odbywa się w sprzężeniu z podziałem komórki
- Cząsteczki koliste replikacja na zasadzie toczącego się kółka druga nić jest wypierana- rolling- circle
replication
- Chromosom E. Coli sekwencja ORI- stąd zaczyna się replikacja w którymś miejscu rozplecenie nici i
synteza DNA (formy omega)
- Chromosomy u człowieka- DNA bardzo długie; mnóstwo miejsc ori
- Topoizomerazy – tną , rozplatają i łączą
Tabela kodu genetycznego
- jest trójkowy
- niezachodzący – trójki jedna po drugiej AAA CCC
- zdegenerowany – 1 aminokwaskilka kodonów (trójek nukleotydów)
- 3 trójki stop: UGA, UAA, UAG  trójki nonsens – do nich nie ma tRNA; które mogą rozpoznać jegdy
rybosom dojdzie do tego miejsca – stop translacji
- koniec transkrypcji jest dalej za trójkami stop
- syntetyzowano matryce homopolimerowe (1 rodzaj nukleotydu) AAA i dawano to do translacji in vitro
polimer z U syntetyzował łańcuch z samych fenyloalanin (UUU- fenyloalanina)
Kolinearność kodu genetycznego i białka
- DNA RNA i białko sa kolinearne; odległości
- Supresor mutacji nonsens- w genie na tRNA zmutuje zasada w antykodonie, że zamiast UGA- UGC to
tRNA wstawia w miejsce tej trójki cysteinę
- Na etapie translacji działają supresory nonsens
- Skąd wiemy, że kod jest trójkowy aminokwasów jest 20; nukleotydów jest 4 gdyby 1 nukleotyd- to 4
aminokwasy byłoby za mało możliwości 4^3 – 64 kombinacje i to wystarcza na zakodowanie 20
aminokwasów
Mutacje
- wypadnięcie nukleotydu lub dwóch nukleotydów gen przestawał funkcjonować zmienia się faza
odczytu; pojawia się trójka nonsens
- jeśli wypadną 3 nukleotydy- gen mógł funkcjonować odcinek jest przestawiany
- wypadnięcie 3-ciego nukleotydu – przywraca fazę odczytu
- tak samo jest z watawieniem nukleotydów
-
kod jest uniwersalny – u wszystkich organizmów ta sama trójka oznacza ten sam aminokwas (są wyjątki w
mitochondriach)
Translacja
- biblioteka genowa – rozparcelowane DNA na fragmenty i przyłączone do wektorów (wirusów, bakterii)używa się plazmidowego DNA
-
rekombinowanie – tworzenie mieszańcowych cząsteczek DNA
klonowanie – plazmidy powielają się z włączonym DNA; klony bakterii, w których sa setki plazmidów
rozklonowanie; miliardy cząsteczek DNA
Schemat klonowania genów:
- izolacja DNA
- wektor przecinamy; wsadzamy cząsteczkę , łączymy dwa DNA ze sobą i wprowadzamy do bakterii
- enzym restrykcyjnytnie DNA
- przepuścić DNA przez strzykawkę z igłą o wąskim otworze- pofragmentowaniemechaniczne na określone
kawałki kawałki mogą być określonej długości
-
EcoR I – rozpoznaje sekwencje
Enzymy klasy II – rozpoznają sekwencje i tną w obrębie tej sekwencji lub w jedną lub w drugą stronę
rozpoznają naprzeciwko siebie lub niesymetryczne łańcuchy
Powstaje jednoniciowe zakończenie – lepkie końce pomaga to przy łączeniu ; te same lepkie końce;
komplement mogą się przyczepić (gdy cięte tym samym enzymem)
Inne enzymy restrykcyjne nie zostawiają lepkich końców mają tempe końce
Enzym rozpoznaje taką sekwencje otrzymamy dużo małych fragmentów
Enzymy restrykcyjne występują u bakterii i sinicstanowią obronę przed obcym DNA (wirusowym)
Czemy nie trawi własnego DNA? bo jest metylaza (enzym modyfikujący) metyluje któryś nukleotyd w
sekwencji i robi się ona niepodatna na enzym restrykcyjny
Elektroforeza na żelu bromek etydyny interkaluje do DNA i świeci w ultrafiolecie