celitin - ENERGY.sk
advertisement
SPIS TREŚCI Tekst ulotki 3 Dokumentacja dot. produktu 4 LECYTYNA Jak porozumiewają się komórki mózgowe? Zachowanie i pamięć Choroby leczone fosfatydylcholiną Potrzeba uzupełniającej fosfatydylocholiny 4 GINKGO Neurologiczny wkład ginkgo Wyjątkowy skład wyciągu ginkgo Choroba Alzheimera Liczne właściwości ginkgo 6 Analiza 9 Przeznaczenie Cel Argumenty sprzedaży Tekst ulotki: Celitin to oryginalne połączenie lecytyny (1 000 mg) i Gingko biloba (60 mg), wzbogacone o element działania bioinformacyjnego. Zastosowanie: Wyważone proporcje substancji aktywnych w preparacie Celitin działają pozytywnie przede wszystkim na obszary mózgu, które biorą czynny udział w procesie długotrwałego planowania, skupiania się i koncentracji. Preparat ma wpływ na poprawę pamięci, przeciwdziała stresowi oraz zapobiega zmęczeniu i wyczerpaniu. Bioinformacje zawarte w produkcie wraz z pozostałymi składnikami aktywnymi i delikatnymi energiami harmonizują pole informacyjne organizmu. Inne pozytywne właściwości preparatu Celitin: wspomaga metabolizm tłuszczów reguluje poziom cholesterolu we krwi odżywia pochewki włókien nerwowych zapobiega powstawaniu arteriosklerozy zapobiega nadmiernemu wypadaniu włosów i tworzeniu się łupieżu poprawia przemianę materii włosów i paznokci. Lecytyna Lecytyna znajduje się we wszystkich komórkach ludzkiego organizmu, które uczestniczą w ważnych dla życia procesach. Istotny jest jej wpływ na metabolizm cholesterolu. Zamienia cholesterol szkodliwy na nieszkodliwy, przez co pomaga w zapobieganiu arteriosklerozie oraz zmniejsza ryzyko powstania zawału serca. Potwierdzono jej właściwości poprawiające pamięć i aktywność myślenia. Gingko biloba Gingko biloba pozytywnie wpływa na wiele patologicznych zaburzeń. Zwiększa przepływ krwi w mózgu, przez co umożliwia komórkom nerwowym absorbowanie większej ilości tlenu. Chroni naczynia krwionośne przed skurczami i utratą elastyczności, działa relaksacyjnie na ścianki naczyń krwionośnych. Znakomicie przeciwdziała anormalnemu powstawaniu skrzepów krwi w tętnicach i żyłach. Wykorzystanie kliniczne obejmuje leczenie uwiądu starczego, niedosłuchu, chorób naczyniowych u diabetyków oraz niektórych zaburzeń wzroku. Bioinformacje Bioinformacje to częstotliwości, które naśladują częstotliwości sterujące podkorowych centrów mózgowych, regulujących wegetatywny układ nerwowy oraz pracę organów wewnętrznych. Poprzez ich działanie dochodzi do zahamowania przepływu patologicznych informacji i wywołania zwrotnego procesu regeneracji. Obecność bioinformacji w produktach Energy jest znacząca, w porównaniu z innymi produktami podobnego charakteru, jednak preparaty Energy wykazują kilkakrotnie lepsze działanie. Zalecone dawkowanie: 1 kapsułka 1 x dziennie Produkt nie jest przeznaczony dla dzieci do 3 roku życia. Nie poleca się osobom, u których stwierdzono nadwrażliwość na produkty pszczele. Dokumentacja dot. produktu: LECYTYNA Najbardziej aktywna substancja pozyskiwana z lecytyny sojowej to fosfatydylocholina. Każda błona komórkowa w organizmie potrzebuje fosfatydylocholiny (PC), szczególnie jednak komórki nerwowe i mózgowe potrzebują dużej ilości PC do naprawy i konserwacji, potrzebnej do zachowania swej struktury i funkcjonalności. PC wspiera także metabolizm tłuszczów, reguluje cholesterol w krwi i odżywia torebki włókien nerwowych, tzw. otoczki mielinowe. PC jest głównym źródłem acetylocholiny, substancji przenoszącej impulsy nerwowe. Acetylocholina jest wykorzystywana m.in. przez te obszary mózgu, które uczestniczą w procesach długoterminowego planowania, skupiania się, uwagi. Kieruje przepływem mnóstwa impulsów przychodzących zarówno do mózgu, jaki i z mózgu, pracą motoryczną, nauką i pamięcią, dostarczaniem impulsów w czasie snu, seksu i innymi czynnościami. Uzupełniająca PC zwiększa możliwości acetylcholiny dostępnej dla procesów pamięciowych i myślowych. Okazało się, że podniesienie poziomu acetylocholiny poprawia wydajność człowieka przy różnych testach inteligencji i pamięciowych. Acetylocholina jest również wyjątkowo ważna w utrzymaniu struktury komórek mózgowych. Jak porozumiewają się komórki mózgowe? Neurony porozumiewają się za pomocy struktur zwanych synapsami. Podczas kiedy neuron przenosi impuls innemu neuronowi, synapsa uwalnia przekaźnikową substancję chemiczną, tzw. mediator synaptyczny. 42% lipidów w mózgowych błonach synaptycznych składa się z fosfatydylocholiny. Acetylocholina jest jednym z mediatorów synaptycznych, które wykorzystują komórki mózgowe do wzajemnej komunikacji. Starzenie powoduje osłabienie połączeń synaptycznych i rozgałęzienia dendrytycznego i obniża poziom takich mediatorów jak acetylocholina. Starzenie ogranicza zdolność mózgu do wytwarzania acetylocholiny. Powoduje również przyrost enzymów, które degradują acetylocholinę. Niedobór acetylocholiny jest jedną z przyczyn zaburzeń pamięci, wywołanych starzeniem. Uzupełniająca cholina i fostatydylocholina pomagają w wyrównywaniu braków acetylocholiny. Niedobór choliny może być również związany z wysokim poziomem cholesterolu, niektórymi typami objawów zaburzeń serca, problemami skórnymi – np. łuszczycą, obniżoną tolerancją tłuszczu w pożywieniu, wrzodami żołądka, wysokim ciśnieniem krwi, kamieniami żółciowymi i chorobą wątroby. Noworodki mają we krwi wyjątkowo wysoki poziom choliny. Wydaje się, że tak wysoki poziom jest konieczny do tworzenia mieliny, która jest materiałem izolującym i ochraniającym układ nerwowy. Zachowanie i pamięć Liczne badania udowodniły, że uzupełnienie pożywienia choliną podnosi centralną aktywność cholinoenergetyczną. Podczas analiz oceniających właściwości choliny w pożywieniu, myszy były karmione pożywieniem bogatym w cholinę. Były trenowane do zadań pasywnego unikania i co 24 godziny bądź po pięciu dniach testowane na poziom zachowanych wyuczonych umiejętności. Ich wyniki były porównywane z wynikami myszy, którym podawano kontrolne pożywienie. Efekty pokazały, że wyniki myszy (13 miesięczne jednostki), karmionych pożywieniem bogatym w cholinę były tak samo dobre, jak u myszy trzymiesięcznych. Podczas kiedy wyniki myszy z niedoborem choliny były tak samo złe, jak w przypadku myszy starszych (23 miesięcznych jednostek). Badania przeprowadzone na 10 normalnych zdrowych ochotnikach, potwierdziły właściwości jednej doustnie podawanej dawki choliny na dwa typy pamięci. Jednym był test pamięci krótkotrwałej, drugim test mierzący zdolność do zapamiętywania konkretnych słów takich jak „stół”, w porównaniu zdolności do zapamiętywania słów abstrakcyjnych jak np. „prawda”. Test wykrył poprawę pojemności pamięci krótkotrwałej po podaniu choliny członkom testowanej grupy. Ponadto poprawiła się również zdolność do zapamiętywania słów abstrakcyjnych. Podczas jednego z badań, studentom z instytutu w Bostonie podawano dzienną dawkę 3 g choliny. U tych studentów zaobserwowano poprawę parametrów pamięci i byli w stanie zapamiętać dłuższe wykazy słów niż kontrolna grupa studentów, którym podawano placebo (substancja nieaktywna). Powyższe badanie polega na tym, że nawet osoba podająca lek, oraz testowane jednostki nie wiedzą, która jednostka otrzymuje placebo a która substancję aktywną. Metoda ta zapobiega temu, by pierwotne oczekiwania miały wpływ na postrzeganie działania kuracji. W kolejnych badaniach jedna dziesięciogramowa dawka choliny poprawiła zdolność zapamiętywania listy słów. Do podobnych wyników doszły również badania przeprowadzone na ludziach, w których jednostki dostały 80 gramów lecytyny. Grupa włoskich naukowców znalazła dowody na to, że poza metabolizmem acetylocholiny, cholina może poprawić również inne funkcje mózgu. Badali móżdżek starych myszy, którym do pożywienia dodano dawkę choliny. Neurony w móżdżku, które kierują koordynacją organizmu zazwyczaj nie wykorzystują acetylocholiny do funkcjonowania mediatorów. Stwierdzili, że u starzejących się myszy nagle obniżyła się liczba kontaktów synaptycznych oraz że przedłużyła się wyraźnie długość tych synaps. Jednak u doświadczalnych myszy, którym w trakcie ich życia podawano cholinę nie doszło podczas starzenia do żadnego zmniejszenia ilości synaps. A ponieważ móżdżek kieruje koordynacją ciała, pogorszenie synapsy w móżdżku może być wyjaśnieniem straty koordynacji z wiekiem. Badania te zakładały, że stosując profilaktycznie uzupełniająco cholinę możemy pomóc w zapobieganiu straty koordynacji. A ponieważ proces starzenia niesie ze sobą dla komórek nerwowych również stratę funkcyjności błony komórkowej, więc wraz z upływającym czasem błony komórkowe stają się coraz bardziej przepuszczalne. Choroby leczone fosfatydylocholiną Ze zdecydowanym powodzeniem cholina i fosfatydylocholina lecytyny stosowane są przy leczeniu choroby Huntingtona, choroby Parkinsona i innych chorób układu nerwowego. Cholina i lecytyna są często wykorzystywane terapeutycznie przy leczeniu cukrzycy, jaskry, problemów związanych z kamieniami żółciowymi, przy leczeniu zaburzeń wątroby, dystrofii mięśni, arteriosklerozy, uwiądu starczego i zaburzeń pamięci. Starszy mózg ma tendencję do zmniejszania. Ma wyższą zawartość lipofuscyny („pigmentu starczego”) i wykazuje charakterystyczne oznaki uwiądu starczego – naloty neurotyczne i zwoje włókien nerwowych. Co prawda mózg osób starszych, nie obarczonych demencją, nie jest tak uszkodzony jak mózg osób cierpiących na demencję starczą, jednak pewien sposób zużycia znajdzie się w każdym starzejącym się mózgu. Odkrycia te wskazują, że prawie każdy człowiek cierpi do pewnego stopnia, przynajmniej na łagodną formę demencji starczej. Znaczna grupa osób powyżej 65 roku życia cierpi na silną utratę pamięci. Potrzeba uzupełniającej fosfatydylocholiny Artykuły spożywcze zawierają jedynie śladowe ilości wolnej choliny. Większość choliny obecnej w naszym normalnym pożywieniu występuje w postaci lecytyny, w olejach tłoczonych z nasion i nieprzetwarzanych artykułach zawierających olej. Bardzo niewiele osób uzyskuje odpowiednią ilość choliny i fosfatydylocholiny tylko ze swego pożywienia. Dlatego suplementy z lecytyną są tak bardzo popularne i powstał nowy suplement diety, który jest połączeniem fosfatydylocholiny i gingko – dwóch wysoce aktywnych składników odżywiających mózg. GINGKO Neurologiczny wkład gingko Gingko stał się jednym z najbardziej popularnych suplementów diety w Stanach Zjednoczonych. Kilka szeroko publikowanych badań z roku 1997 potwierdza zdolność gingko do poprawy pamięci u zdrowych jednostek oraz u osób cierpiących na choroby neurologiczne. W obecnym czasie, liczba publikowanych studiów o gingko przekroczyła tysiąc. Kilka z nich podkreśla, że silne flawonoidy uzyskane z gingko mogłyby skutecznie walczyć przeciw starzeniu się wszystkich części ludzkiego organizmu. Wyciąg z gingko jest najczęściej zalecaną leczniczą substancją roślinną na świecie. Ma silne właściwości terapeutyczne podczas leczenia wielu chorób, włącznie z chorobą Alzheimera, astmą, impotencją, szumem w uszach i stratą słuchu, bólami głowy, zaburzeniami krwiobiegu oraz hemoroidami. Gingko jest od bardzo dawna główną rośliną chińskiej medycyny ziołowej. Występuje również w eliksirze Soma, będącym tradycyjnym hinduistycznym środkiem leczniczym. Gingko poprawia przepływ krwi w mózgu i umożliwia w ten sposób komórkom nerwowym absorbowanie większej ilości tlenu. Dzięki temu przedłużona zostaje zdolność komórek mózgowych do przetrwania okresu niedoboru tlenu. Właściwość ta wykorzystywana jest podczas leczenia martwicy mózgu. Ochrania również komórki przed uszkodzeniem spowodowanym zatruciem toksynami. Gingko ochrania naczynia krwionośne przed skurczami i stratą elastyczności, ma działanie relaksacyjne na ściany naczyniowe i zapobiega temu, by naczynia włosowate stawały się nadmiernie delikatne bądź by dochodziło pod wpływem podwyższonej przepuszczalności naczyń do przedostawania się krwi do tkanek. Działa również jako bariera przeciwko anormalnemu powstawaniu skrzepów krwi w tętnicach i żyłach. Kliniczne wykorzystanie gingko łączy kurację niedokrwiennych udarów mózgowych, uwiądu starczego i obrzęku mózgu spowodowanego naświetlaniem. Innymi zaburzeniami, przy kuracji, których wykorzystuje się dobroczynne właściwości gingko są zawroty głowy, głuchota, zatorowość oraz niektóre zaburzenia wzroku, włącznie z zwyrodnieniem plamki żółtej oraz zmianami naczyniowymi pochodzenia cukrzycowego( retinopatia cukrzycowa). U jednostek zdrowych, zwłaszcza przy większym dawkowaniu, gingko powoduje znaczną poprawę czujności i zdolności mózgu do reagowania na bodźce. Np. podczas studiów przeprowadzonych na 216 pacjentach, którym codziennie podawano dawkę 240 mg wyciągu gingko lub placebo, wyniki pacjentów otrzymujących gingko poprawiły się przy testach oceniających uwagę, pamięć, zachowanie i codzienne czynności. W kilku ostatnich latach w Europie gingko jest często zalecane na organiczne uszkodzenia mózgu spowodowane wiekiem, przy zaburzeniach słuchu i wzroku oraz przy dysfunkcjach mózgowych i zaburzeniach obwodowego układu krwionośnego. Niemieckie urzędy zatwierdziły go do leczenia demencji, do poprawy obiegu krwi u osób cierpiących na niedrożność tętnic w nogach, do zmniejszenia zawrotów głowy oraz dzwonienia w uszach, spowodowanych chorobami ucha wewnętrznego. Nie zanotowano jednak choćby wzmianki o tym, by gingko działało negatywnie lub negatywnie reagowało w połączeniu z innymi lekami stosowanymi równocześnie. W Niemczech jest najlepiej sprzedającym się roślinnym środkiem terapeutycznym, zalecanym przez ponad 5 milionów recept lekarskich rocznie. Wyjątkowy skład wyciągu z gingko Standaryzowany ekstrakt z Gingko biloba to wyjątkowo czysta mieszanka wyprodukowana z liści, orzechów oraz gałęzi drzewa gingko. Gingko farmaceutycznej jakości składa się w 24% z glikozydów flawonoidowych (stwierdzono, że jest to optymalna ilość do osiągnięcia jego terapeutycznych właściwości) i przynajmniej 6% terpenów gingkolidów A, B i C oraz bilobalidów. Szereg pozostałych składników czyni ekstrakt rozpuszczalnym. Flawonoglikozydy, które należą do rodziny bioflawonoidów, to molekuły flawonoidów występujące właśnie tylko w przypadku gingko. Ta znormalizowana mieszanka aktywnych biologicznie produktów naturalnych znacznie rozszerza skalę właściwości całego ekstraktu. Np. flawonoidy funkcjonują jako „wychwytywacze” wolnych rodników i terpenów, zwłaszcza zaś gingkolid B, w sposób widoczny naruszają lub całkowicie blokują działanie czynnika aktywacji trombocytów (płytek krwi) – PAF, który powoduje anormalne gromadzenie się płytek krwi. Ma znaczenie w patofizjologii astmy, gojenia się ran i w takich zaburzeniach odporności jak syndrom szoku toksycznego. Zarówno powstawanie wolnych rodników, jaki i PAF mogą naruszyć ściany naczyniowe, co prowadzi do podniesienia przepuszczalności naczyń, co może być przyczyną pogorszenia przepływu krwi w mózgu, z czym często się spotykamy u osób starszych. Okazuje się, że poza ochroną ścian komórkowych, ekstrakt Gingko biloba ma wpływ również na inne czynniki sprzyjające niewydolności mózgu, jak na przykład naruszenie napięcia naczyniowego, zmian procesów metabolicznych w mózgu oraz przy zaburzeniach w neuroprzekaźnikach i ich receptorach. Choroba Alzheimera Jest prawdopodobne, że ekstrakt Gingko biloba opóźnia i spowalnia degenerację mózgu w początkowych stadiach choroby Alzheimera. Może pomóc odwrócić niektóre zaburzenia związane z tą chorobą i umożliwić dzięki temu pacjentom prowadzenia normalnego życia bez konieczności hospitalizacji. Badania z 22 października 1997, opublikowane w czasopiśmie amerykańskiego stowarzyszenia lekarskiego doprowadziły do wniosku, że ekstrakt z Gingko biloba łagodzi symptomy związane z szeregiem zaburzeń poznawania i ma pozytywny wpływ na leczenie demencji. Badania mówią również, że ekstrakt jest bezpieczny i wydaje się, że także jest w stanie unormować, a u znacznej grupy pacjentów również poprawić proces poznawczy i socjalne funkcjonowanie niedołężnych pacjentów przez okres od 6 miesięcy do 1 roku. Pozytywne działanie było podobno tak samo skuteczne jak w przypadku, Tacrinu i Ariceptu, dwóch leków na receptę zatwierdzonych w celu spowolnienia zniedołężnienia u osób cierpiących na chorobę Alzheimera. Jednak gingko w przeciwieństwie do tych leków ma kilka zalet. Przede wszystkim taką, że nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych oraz, że jest dostępny jako suplement diety i jest tańszy niż leki na receptę. Liczne właściwości gingko Wydaje się, że Gingko biloba ma pozytywny wpływ na szerokie spektrum zaburzeń. W trakcie badań w roku 1975 ekstrakt z gingko podawano pacjentom cierpiącym na migrenowe bóle głowy. W 80% przypadków stan poprawił się znacznie lub prawie został wyleczony (u pacjentów cierpiących na inne typy bólów głowy wyniki nie były tak wyraźne). Według dr Richarda W. Ramwella z Georgetown University Medical School w Waszyngtonie D.C., jednym z najbardziej obiecujących sposobów wykorzystania gingkolidów może stać się ich właściwość immunosupresyjna. W przyszłości mogłyby zostać wykorzystane jako tańsza alternatywa immunosupresyjnego leku Cyclosporin przy obniżaniu odporności w trakcie transplantacji organów. Podczas doświadczalnych transplantacjach serca u różnych ras szczurów laboratoryjnych dr Ramwell i profesor chirurgii Maria Foegh stwierdzili, że gingkolid B przedłuża przeżycie transplantowanych serc u szczurów biorców. Bez ekstraktu gingko układ odpornościowy tych zwierząt bardzo szybko odrzuciłby ich nowe serca. Na podstawie tych doświadczeń dr Ramwell przekonany jest, że Gingko będzie można zastosować także przy transplantacji organów ludzkich. Mówi ponadto, że dalsze badania przeprowadzone na zwierzętach wskazują, że gingkolid B mógłby być skuteczny również przy regulacji ciśnienia krwi, leczeniu dysfunkcji nerek oraz różnych form szoku, do złagodzenia stanów zapalnych oraz przy leczeniu chorób oczu. Można by go również wykorzystać jako antidotum przeciwko niektórym toksynom. Gingko działa także na astmę, schorzenie, które często pojawia się już w dzieciństwie. Astma jest chorobą płuc, przy której nadmiernie aktywne oskrzela zwężają się, puchną i ulegają zaflegmieniu. W trakcie ataku, dla astmatyka bardzo trudne jest wdychanie świeżego powietrza i wydychanie powietrza zużytego. Podczas testów na zwierzętach zwężenie oskrzeli uniemożliwiała obecność gingkolidów, działających antagonistycznie na czynnik aktywacji trombocytów PAF. Kilka kolejnych badań potwierdza te wyniki i wskazuje przez to na wykorzystanie terapeutycznego zadania ekstraktu Gingko biloba podczas leczenia astmy. Podczas otwartych testów gingko zostało przedstawione jako skuteczna substancja terapeutyczna dla pacjentów cierpiących na zaburzenia równowagi oraz szumy w uszach. W jednym badaniu gingko podawane w podzielonych dawkach od 60 do 160 mg/dzień, prowadziło do usunięcia lub znacznej poprawy symptomów u 40-80% leczonych ochotników w odróżnieniu od grupy leczonej przez placebo. Ekstrakt został zastosowany z powodzeniem zwłaszcza podczas leczenia pacjentów z zapaleniem komórek nerwowych ucha wewnętrznego. Pracownicy naukowi osiągnęli ogólnie 85% powodzenia, kiedy przy pomocy gingko leczyli 49 pacjentów cierpiących na zawroty oraz stratę słuchu różnego stopnia. Ekstrakt jest również zalecany na zaburzenia neurosensoryczne ucha wewnętrznego, które mają pochodzenie naczyniowe i przejawiają się bólami głowy i zawrotami. W związku z tym, że gingko z powodzeniem stosowane jest przy regulowaniu ciśnienia krwi i różnych innych chorobach naczyniowych, nie jest żadnym zaskoczeniem, że pozytywnie działa również podczas leczenia męskiej impotencji. Podczas erekcji penis napełnia się krwią, przy czym naczynia zwiększają się bądź rozciągają, by umożliwić zwiększony przepływ krwi. Ponieważ system nerwowy jest sterowany z mózgu, leki wpływające na mózg mają wpływ także na erekcję. Badania z roku 1989 jasno to potwierdzają. Sześćdziesięciu pacjentom z żylnym zaburzeniem erekcji, których organizm nie reagował na zastrzyki papaweryny (rozszerzającej naczynia pompujące krew - często zalecana przez lekarzy do zwiększenia przepływu krwi do penisa), podano ekstrakt Gingko biloba. Do znacznej poprawy doszło w ciągu 6-8 tygodni. Dzienna dawka wynosiła 60 mg. W ciągu następnych 6 miesięcy terapii gingko – 50 % pacjentów była już w stanie utrzymać wzwód penisa a 25% wykazało poprawę przepływu krwi. Około 45% z pozostałej liczby mężczyzn zaobserwowało pewną poprawę przy osiągnięciu erekcji, zwłaszcza po tym, kiedy podawany był im suplement wraz z papaweryną. Papaweryna nie jest polecana pacjentom z astmą, jaskrą, niedokrwieniem serca, zawałem mięśnia sercowego oraz na świeżo po zawale serca. Nie jest również zalecany dla pacjentów cierpiących na chorobę Parkinsona, zwłaszcza w przypadku, kiedy stosują Levodopa (blokuje receptory alfa adrenerginiczne). Przy chorobach układu obwodowego powoduje poprzez obniżenie przepływu krwi hipoksję (niedobór tlenu), co podnosi produkcję toksycznych metabolitów oraz wolnych rodników w komórkach. Palenie papierosów hamuje działanie ginko. Sześciomiesięczne badania kliniczne przeprowadzone w Niemczech potwierdziły, że u testowanej grupy w związku z podawaniem Gingko biloba poprawiła się zdolność do przejścia określonej odległości bez bólu (chromanie przystankowe) o 100%, podczas gdy u kontrolnej grupy tylko o 30%. Badania z roku 1965 dały wniosek, że ekstrakt Gingko biloba obniża ciśnienie krwi i rozszerza naczynia obwodowe, włącznie z naczyniami włosowymi u pacjentów z syndromem pozakrzepowym. Badania z roku 1977 przeprowadzone na 20 pacjentach oceniały wpływ gingko na przepływ krwi przez mózg. Wiek pacjentów wahał się od 62 do 85 lat, a u wszystkich postawiono diagnozę: obwodowa niewydolność wywołana wiekiem i miażdżycą tętnic. Pacjenci byli leczeni doustnie i domięśniowo przez 15 dni. Ze względu na wiek i zdrowie ochotników badacze stosowali minimalne dawki gingko i nie oczekiwali żadnej wyraźnej poprawy. Jednakże wyniki pokazały, że cerebralna hemodynamika wyraźnie poprawiła się w 15 przypadkach. Jedną z głównych przyczyn ślepoty u osób powyżej 65 roku życia jest degeneracja plamki żółtej. Niedobór zapasów krwi a następnie przewlekła hipoksja powoduje jej degenerację a potem następuje rozmycie centralnego widzenia. Badania witaminy A, witaminy C i ekstraktu Gingko biloba jako środków mogących przeciwdziałać degeneracji plamki, zostały przeprowadzone właśnie ze względu na ich zdolność „wyłapywania” wolnych rodników. W roku 1986 francuscy naukowcy podawali ekstrakt Gingko biloba 20 starszym pacjentom z właściwie zdiagnozowaną degeneracją plamki żółtej. W przypadku najbardziej uszkodzonego oka, ostrość wzrokowa na odległość poprawiła się o 2,3 dioptrie (ocena efektu refrakcyjnego) u stosujących Gingko biloba, podczas gdy w pacjentów zażywających placebo stosunkowa poprawa wyniosła jedynie około 0,6 dioptrii. Analiza Przeznaczenie Celitin jest pierwszym z grupy suplementów uzupełniających do obecnych produktów Energy, które dzięki swej prostej charakterystyce mogą bezpośrednio konkurować z podobnymi preparatami ze sprzedaży detalicznej. Niniejsze produkty będą komponowane w taki sposób by pokryć najbardziej potrzebne klientom produkty. Cel Preparaty uzupełniające przynoszą możliwość zwiększenia obrotu, ponieważ można ich działanie prosto wyjaśnić, są ogólnie akceptowane i można je łączyć jako dodatek ze wszystkimi produktami Energy. Argumenty sprzedaży oryginalne połączenie atrakcyjna cena! elementy bioinformacyjne
