Kod przedmiotu Rok akad./semestr (zimowy, letni) III rok – semestr

Kod przedmiotu
Rok
akad./semestr
(zimowy, letni)
Nazwa
przedmiotu
III rok – semestr letni
Diagnostyka chorób i szkodników roślin
Kierunek
Rolnictwo
Typ studiów
Studia stacjonarne I stopnia
Rodzaj
przedmiotu
Fakultatywny
Semestr studiów
6
Punkty ECTS
3
Formy
kształcenia
(wykłady) –
liczba godz.
wykłady – 15 h
ćwiczenia –15 h
Prowadzący
Język
Efekty
kształcenia
dr hab. Zdzisław Klukowski, prof. nadzw.; dr hab. Elżbieta
Pląskowska, prof. nadzw.
Polski
Wiedza:
Student nabywa teoretyczne i praktyczne wiadomości na temat
symptomatologii, etiologii patogenów oraz morfologii i podstaw bionomii
szkodników. Zbiera wiadomości na temat diagnostyki różnych grup roślinach
uprawnych. Nabywa umiejętności diagnozowania i oceny zagrożeń roślin
uprawnych przez patogeny i szkodniki. (R1A_W04), (R1A_W05), (R1A_W06).
Umiejętności:
Student nabywa umiejętność diagnozowania chorób i szkodników roślin
uprawnych. Zna metody diagnostyczne i potrafi się nimi posługiwać. Potrafi
ustalać progi zagrożenia przez szkodniki i choroby. (R1A_U05), ( R1A_U06).
Kompetencje społeczne:
Wymagania
wstępne
Treści
kształcenia
Literatura
Student wykazuje zrozumienie zjawisk zachodzących w roślinie pod
wpływem pasożytowania patogenów i żerowania szkodników.
Organizuje i prowadzi badania w zespole. Docenia potrzebę i
konieczność samodoskonalenia i dokształcania. Diagnozuje choroby
roślin uprawnych i szkodniki. Zna zasady prawidłowego pobierania prób
polowych oraz pracy w laboratorium i przestrzega przepisów BHP.
Przestrzega zasad Dobrej Praktyki Rolniczej. (R1A_U06), (R1A_K07),
(R1A_K08).
Botanika, Zoologia, Fizjologia roślin, Entomologia, Szczegółowa Uprawa
Roślin, Ogólna uprawa roli i roślin.
Nauka diagnozowania chorób powodowanych przez wirusy, bakterie i
grzyby oraz czynniki abiotyczne. Poznanie metod diagnostycznych
stosowanych w pracowniach mikologicznych. Samodzielne
podejmowanie decyzji o ograniczaniu nasilenia występowania patogenów
w różnych uprawach polowych oraz magazynach i przechowalniach
płodów rolnych, korzystając z poznanych metod ochrony roślin.
Diagnozowanie uszkodzeń roślin powodowanych przez organizmy
szkodliwe (owady, pajęczaki, nicienie, ślimaki, gryzonie i inne) oraz
czynniki abiotyczne. Poznanie metod diagnostycznych stosowanych w
ochronie roślin. Samodzielne podejmowanie decyzji o ograniczaniu
liczebności szkodników występujących w różnych uprawach polowych,
ogrodniczych oraz magazynach i przechowalniach płodów rolnych.
Dobór właściwej metody ochrony roślin.
 Agrios G.N., 1999. Plant Pathology, Academic Press London.
 Boczek J., 2001. Nauka o szkodnikach roślin. PWRiL Warszawa.
 Borecki Z., 2001. Nauka o chorobach roślin. PWRiL Warszawa.
 Dent D. Insect Pest Management. C.A.B.I 2000
 Dettner K., Peters W. Lehrbuch der Entomologie,
Spektrum
Akademischer Verlag 2010.
 Ed. Smith I.M., Dunez J., Lelliott R.A., Phillips D.h., Archer S.A.,1988.
European Handbook of Plant Diseases. Blackwell Scientific Publications,
Oxford, London, Edinburgh.
 Gillott C. Entomology. Springer 2005
 Kiraly Z., Klement Z., Solymosy F., Voros J., 1977. Fitopatologia – wybór
metod badawczych. PWRiL, Warszawa.
 Kochman J., Węgorek W., 1997. Ochrona roślin. PWRiL, Warszawa.
 Kryczyński S., 1981. Materiały do zajęć specjalizacyjnych
specjalizacyjnych z fitopatologii. Cz. I. Zasady identyfikacji wirusów
roślinnych. Wyd. SGGW-AR, Warszawa.
 Praca zbiorowa, Diagnostyka szkodników roślin i ich wrogów
naturalnych. Wydawnictwo SGGW 1994, 1996, 1999, 2001 (IV
części).
 Schollenberger M., 1984. Materiały do zajęć specjalizacyjnych
specjalizacyjnych z fitopatologii. Cz. II. Zasady identyfikacji bakterii
patogenicznych dla roślin. Wyd. SGGW-AR, Warszawa.
Metody oceny
Uwagi
 Stevenson W.R., Loria R., Franc G.D., Weingartner D.P., 2001.
Compendium of Potato Diseases. APS Press, The American
Phytopathological Society, St. Paul, Minnesota.
 Volker H.P., 1988. Krankheiten und schadlinge des rapses Verlag
Th. Mann, Gelsenkirchen-Buer.
 Wiese M.V., 1987. Compendium of wheat diseases. APS Press, The
American Phytopathological Society, St. Paul, Minnesota.
 Zamorski C., 1984. Materiały do zajęć specjalizacyjnych
specjalizacyjnych z fitopatologii. Cz. III. Zasady identyfikacji
grzybów patogenicznych dla roślin. Wyd. SGGW-AR, Warszawa
Wiedza: kolokwia na ćwiczeniach i egzamin pisemny.
Umiejętności: obserwacja konsekwencji i spójności działań podczas
realizowania zadań w przebiegu ćwiczeń z przedmiotu, ocena
wykonanych projektów
Kompetencje społeczne: wiedza i treści prezentowane i deklarowane w
dyskusjach podczas zajęć, ocena poprawności doboru metod ochrony
roślin w odniesieniu do specyfiki miejskich terenów zielonych, ocena
dyskusji na zajęciach według skali
Tematyka wykładów (15 h):
1. Zasady diagnozowania chorób roślin uprawnych. Symptomatologia – podział objawów chorobowych.
2. Objawy chorobowe powodowane przez czynniki abiotyczne i biotyczne (przez wirusy i wiroidy oraz fitoplazmy i bakterie).
3. Objawy chorobowe powodowane przez grzyby z różnych grup taksonomicznych (grzyby niższe, workowce, podstawczaki, grzyby
mitosporowe). Oznaki etiologiczne.
4. Prognozowanie i sygnalizacja występowania chorób roślin uprawnych. Metody diagnostyczne stosowane w wirusologii, mikrobiologii i
mikologii.
5. Diagnostyka chorób zbóż. Diagnostyka chorób rzepaku.
6. Diagnostyka chorób roślin okopowych
7. Diagnostyka chorób roślin bobowatych.
8. Doradztwo i profilaktyka w ochronie roślin, Sposób dobierania metod entomofaunistycznych
9. Metody ustalania pojawu szkodnika i nasilenia występowania /określanie liczebności/, ustalanie terminów zwalczania, Progi
szkodliwości, Prognozowanie i sygnalizacja w ochronie roślin
10. Dobór metody ochrony roślin, techniki ochrony roślin profilaktyczne
11. Dobór metody ochrony roślin, techniki ochrony roślin bezpośredniego zwalczania
12. Objawy uszkodzeń roślin powodowanych przez fitofagi i czynniki abiotyczne
13. Diagnostyka szkodników wielożernych.
14. Diagnostyka szkodników upraw zbożowych.
15. Diagnostyka szkodników rzepaku.
Tematyka ćwiczeń (15 h):
1. Rozpoznawanie objawów chorobowych powodowanych przez wirusy i wiroidy, fitoplazmy i bakterie oraz przez czynniki abiotyczne.
2. Rozpoznawanie objawów chorobowych powodowanych przez grzyby z różnych grup taksonomicznych. Rozpoznawanie oznak
etiologicznych grzybów (praca z mikroskopem).
3. Izolacje grzybów z porażonych organów - izolacje grzybów z fyllosfery i ryzosfery oraz z korzeni i gleby.
4. Izolacje grzybów z nasion oraz spermosfery oraz z porażonych organów roślin..
5. Sztuczne infekcje - reguły Kocha i zasady doboru metod sztucznych infekcji. Testy diagnostyczne do identyfikacji patogenów.
6. Zasady oznaczania grzybów oraz praktyczna identyfikacja patogenów występujących na ważnych gospodarczo uprawach (praca z
kluczami do identyfikacji grzybów).
7. Diagnoza w ochronie roślin – rozpoznanie czynników szkodliwych i pożytecznych. Wprowadzenie do pracy z kluczem do oznaczania
owadów, systematyka owadów, morfologia ogólna różnych stadiów rozwojowych owadów .
8. Rozpoznawanie organizmów szkodliwych w uprawie zbóż i kukurydzy.
9. Rozpoznawanie organizmów szkodliwych w uprawie rzepaku i ziemniaków.
10. Rozpoznawanie organizmów szkodliwych w uprawie buraków i innych korzeniowych.
11. Rozpoznawanie organizmów szkodliwych w uprawie motylkowych oraz roślin przemysłowych.
12. Rozpoznawanie organizmów szkodliwych w magazynach i przechowalniach oraz w sadach.
13. Rozpoznawanie organizmów szkodliwych w uprawie warzyw gruntowych Rozpoznawanie organizmów szkodliwych w uprawach roślin
pod osłonami
14. Charakterystyka uszkodzeń powodowanych przez szkodniki o znaczeniu gospodarczym w uprawach rolniczych (nauka rozpoznawania).
15. Zaliczenie ćwiczeń