Problemy rozwoju turystyki zrównoważonej na obszarze

Parzych Krzysztof. Wybrane cechy ruchu turystycznego w Słowińskim Parku Narodowym na podstawie badań ankietowych
= The selected elements of the tourist activity in the Slowinski National Park in the base of the questionnaire survey. Journal
of Health Sciences. 2014;4(13):246-256. ISSN 1429-9623 / 2300-665X.
http://journal.rsw.edu.pl/index.php/JHS/article/view/2014%3B4%2813%29%3A246-256
http://www.ojs.ukw.edu.pl/index.php/johs/article/view/2014%3B4%2813%29%3A246-256
https://pbn.nauka.gov.pl/works/534170
DOI: 10.5281/zenodo.14874
http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.14874
The former journal has had 5 points in Ministry of Science and Higher Education of Poland parametric evaluation. Part B item 1107. (17.12.2013).
© The Author (s) 2014;
This article is published with open access at Licensee Open Journal Systems of Radom University in Radom, Poland
Open Access. This article is distributed under the terms of the Creative Commons Attribution Noncommercial License which permits any noncommercial use, distribution, and
reproduction in any medium, provided the original author(s) and source are credited. This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial
License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/) which permits unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.
This is an open access article licensed under the terms of the Creative Commons Attribution Non Commercial License (http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/) which permits
unrestricted, non commercial use, distribution and reproduction in any medium, provided the work is properly cited.
Conflict of interest: None declared. Received: 10.09.2014. Revised 15.09.2014. Accepted: 04.11.2014.
Wybrane cechy ruchu turystycznego w Słowińskim Parku
Narodowym na podstawie badań ankietowych
The selected elements of the tourist activity in the Slowinski
National Park in the base of the questionnaire survey
Krzysztof Parzych
Instytut Geografii i Studiów Regionalnych, Akademia Pomorska w Słupsku
Słowa kluczowe: Słowiński Park Narodowy, aktywność turystyczna, turyści
Keywords: The Slowinski National Park, touristy activity, tourists
Streszczenie
Parki Narodowe należą do bardzo specyficznych destynacji turystycznych. Z jednej
strony ze względu na bogactwo walorów naturalnych przyciągają znaczne rzesze
turystów. Z drugiej strony ruch turystyczny w parkach napotyka na liczne ograniczenia
jakie wiążą się z ich funkcją ochronną i podporządkowaniem jej wszystkich form
aktywności człowieka w tym również aktywności turystycznej.
Celem opracowania była analiza wybranych cech ruchu turystycznego w parku
narodowym na przykładzie funkcjonowania turystyki w Słowińskim Parku
Narodowym.
Jako materiał źródłowy do analizy przyjętego problemu badawczego posłużyły
dane o ruchu turystycznym w Słowińskim Parku Narodowym w latach 1993-2013 oraz
wyniki badań ankietowych, które przeprowadzono wśród turystów, którzy w przeszłości
odwiedzili Słowiński Park Narodowy. Badania zostały przeprowadzone w 2013 roku.
Część ankiet (150) wypełnili turyści przebywający w różnych obwodach parku w
sezonie turystycznych 2013 roku. Ponadto 200 ankiet uzyskano od osób, które w
przeszłości odwiedziły Słowiński Park Narodowy i które wypełniły kwestionariusz
ankiety umieszczonej na stronie internetowej Słowińskiego Parku Narodowego. Wyniki
246
przeprowadzonych badań wskazuję, że Słowiński Park Narodowy jest odwiedzany
przez turystów, którzy odwiedzają go w trakcie krótkich jednodniowych wycieczek
odbywanych z reguły w gronie najbliższej rodziny lub znajomych, w trakcie ich pobytu
w Łebie i innych nadmorskich kurortach środkowej części wybrzeża Bałtyku. Głównym
motywem wizyt w parku jest chęć poznania przyrody parku, w mniejszym stopniu
względy wypoczynkowe. Głównymi formami aktywności turystycznej realizowanymi
na obszarze Słowińskiego Parku Narodowego są piesza penetracja szlaków, turystyka
poznawcza przyrodnicza oraz w znacznie mniejszym zakresie turystyka wypoczynkowa
i niektóre formy turystyki kwalifikowanej w oparciu o walory wypoczynkowe oraz dla
turystyki kwalifikowanej w obrębie zbiorników wodnych na obszarze parku.
Summary
The National Parks are very spectacular tourism destinations. There are a lot of tourist
natural attractions what generates a lot of visitors. From the other site there are a lot of
barriers for tourism in the national parks because of its protected function. All forms of
human activities in national parks are subordinated of its protected role.
The aim of this article was an analysis of the selected elements of tourism in the
surface of national park with using example of the tourism functioning in Slovinski
National Park.
As a source of material was used the data of the number of tourist visiting park
in the years 1993-2013 and the results of the questionnaire surveys realized between the
tourists who has been visiting park in 2013 and in the past. The investigation was
realized In 2013 year. The part of the questionnaires was filled by tourist visiting park
during the holiday season of 2013 year in Slovinski National Park. The other part of
questionnaires was filled by tourists visiting park in the past earlier. These
questionnaires were filled by tourists in the web site of the Slovinski National Park (200
questionnaires).
The results of the questionnaires survey lead to the follow conclusions:
Slovinski National Park is visited by tourism during the short one day visits
when they go to the park with their families and friends. The tourists visit park with
occasion of theirs stays in Leba and others seaside resorts of middle Baltic Coast.
The main tourist motivation of visits in Slovinski National Park are sightseeing and
holiday trips.
The main types of tourism realized in the surface of the Slowinski National Park are the
tramping, nature tourism, more seldom different types of holiday and active tourism
based on the natural values of the sea and lakes in the surface of the park.
The most probably Słowiński National Park is visited by tourists who come to from the
localities and towns of the western part of the pomorskie voivodship and from the
biggest cities of the mazowieckie, kujawsko-pomorskie, wielkopolskie,
zachodniopomorskie and dolnośląskie regions.
Wprowadzenie
Parki narodowe, krajobrazowe oraz inne obszarowe formy ochrony przyrody stanowią
specyficzny obszar dla realizacji funkcji turystycznej. Ze względu na ich
podporządkowanie względom ochronnym odznaczają się z reguły bogactwem walorów
naturalnych reprezentujących różne ekosystemy oraz typy krajobrazu oraz
247
występowaniem rzadkich form flory i fauny. Wysoka atrakcyjność turystyczna
obszarów chronionych wiąże się głównie z walorami przyrodniczymi i stanowi bardzo
ważny czynnik przyciągający ruch turystyczny (Kapuściński 2002, Korowicki 2002,
Liszewski 2009, Piotrowska 1997, Sołowiej 1996,). Z drugiej jednak strony dominująca
funkcja ochronna jakiej podporządkowane są obszary chronione stwarza istotne
ograniczenia dla penetracji turystycznej zarówno w aspekcie ilościowym jak i
zróżnicowania dostępnych form ruchu turystycznego. W Polsce 23 parki narodowe w
2012 roku odwiedziło ogółem około 15 mln turystów1. Największą frekwencją
charakteryzują się ze względu na najwyższe na tle pozostałych zróżnicowanie
krajobrazowe parki górskie (Tatrzański, Karkonoski, Pieniński). Ponadto dużą
frekwencją turystów charakteryzują się parki położone w niewielkiej odległości od
głównych aglomeracji miejskich (Ojcowski, Kampinoski, Wielkopolski). Parki te są
często traktowane przez mieszkańców sąsiednich aglomeracji miejskich jako miejsca
weekendowych spacerów i innych form aktywności turystycznej. Obok wymienionych
wyższą od przeciętnej średnią frekwencja odznaczają się ponadto oba parki nadmorskieSłowiński i Woliński.
Cel opracowania
Celem niniejszego opracowania była analiza wybranych cech funkcjonowania ruchu
turystycznego w Słowińskim Parku Narodowym. Analizy ruchu turystycznego
dokonano pod względem ilościowym (analiza frekwencji w parku) jak i jakościowym
(charakterystyka cech ruchu turystycznego w parku).
Metoda badawcza
W pierwszej części opracowania dokonano krótkiej charakterystyki walorów
turystycznych Słowińskiego Parku Narodowego oraz analizy dynamiki ruchu
turystycznego w Słowińskim Parku Narodowym w latach 1993-2013. W drugiej części
opracowania dokonano analizy wybranych cech ruchu turystycznego w oparciu o
wyniki badań ankietowych. Dane źródłowe wykorzystane do analizy podjętego
problemu badawczego uzyskano w Centrum Informacji Słowińskiego Parku
Narodowego.
Część ankiet wykorzystana w analizie została wypełniona przez turystów, którzy
odwiedzili Słowiński Park Narodowy w sezonie turystycznym 2013 roku. W ten sposób
uzyskano 150 ankiet. Druga część blisko 200 wypełnionych ankiet uzyskano za
pośrednictwem Internetu gdzie na stronie internetowej Słowińskiego Parku
Narodowego został umieszczony kwestionariusz ankiety do wypełnienia. W założeniu
przedmiotem badania były osoby, które w przeszłości odwiedziły Słowiński Park
Narodowy. Ankietę internetową wypełniło łącznie 195 respondentów. Z obu źródeł
pozyskano łącznie 345 ankiet. Pytania w ankiecie miały charakter zamknięty i
półotwarty. W ankiecie respondenci zostali zapytani o pochodzenie, liczbę
dotychczasowych wizyt w parku, miejscowość w której kwaterowali w okolicy w
trakcie wizyty w Słowińskim Parku Narodowym, długość pobytu w trakcie którego
odwiedzili Słowiński Park Narodowy. Ponadto na podstawie danych z metryczki
ankiety uzyskano podstawowe dane dotyczące struktury demograficznej
odwiedzających park turystów.
1
Turystyka Polska 2012, GUS
248
Charakterystyka obszaru badań
Słowiński Park Narodowy jest położony w północno-zachodniej części
województwa pomorskiego. Został utworzony w 1967 roku. Aktualnie jego
powierzchnia zajmuje 32 744ha z czego blisko 35% stanowią ekosystemy wodnojeziorne. Pozostały obszar obejmuje Mierzeja Łebska oraz Nizina Gardnieńsko Łebska.
Słowiński Park Narodowy jest podzielony na sześć obwodów ochronnych oraz sto
czterdzieści trzy oddziały, część z nich ma charakter wybitnie leśny, część obejmuje
również użytki ekologiczne- wydmy i torfowiska. Obszar Słowińskiego Parku
Narodowego jest obszarem o bardzo wysokiej wartości przyrodniczej, a więc również o
bardzo wysokim potencjale walorów turystycznych. O wysokiej atrakcyjności obszaru
decyduje przede wszystkim mozaika różnych krajobrazów:
- największych w Europie Środkowo- Wschodniej kompleksów naturalnych
wydm nadmorskich z najwyższą ruchomą wydmą- Łącką Góra- 32 m n.p.m, oraz
najwyższą na obszarze Parku Wydmą Czołpińską- 56 m n.p.m.
-największych na polskim wybrzeżu Bałtyku kompleksów nadmorskich jezior
przybrzeżnych- Łebsko i Gardno,
-rozległych kompleksów terenów podmokłych porośniętych zbiorowiskami
sosnowymi.
Wysoka atrakcyjność obszaru została potwierdzona wpisaniem obszaru na Listę
Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2002 roku. Obszar parku stanowi ponadto jeden
z najcenniejszych w Polsce obszarów ze względu na olbrzymie zasoby ornitofaunyokoło 260 gatunków ptaków stale oraz okresowo gniazdujących na obszarze parku. Z
tego względu Słowiński Park Narodowy został również włączony na Listę Obiektów
Międzynarodowej Konwencji Ramiarskiej o ochronie obszarów wodno błotnych i
ptactwa wodno błotnego z nimi związanego.
Źródło: opracowanie własne
Ryc. 1 Mapa sytuacyjna Słowińskiego Parku Narodowego
249
Obok elementów przyrodniczych o wysokiej atrakcyjności turystycznej obszaru
decydują również walory antropogeniczne parku oraz jego najbliższych okolic. Wśród
nich najistotniejszymi są Wyrzutnia Rakiet V 4 położona lezącej w granicach parku wsi
Rąbka Latarnia Morska w Czołpinie oraz Muzeum Słowińskiego Parku Narodowego w
Smołdzinie, Skansen Wsi Słowińskiej w Klukach.
Istotnym walorem parku jest jego izolacja w stosunku do dużych ośrodków miejskich.
Wyniki i dyskusja
Badania nad turystyką w Słowińskim Parku Narodowym są realizowane od wielu lat
(Korowicki 2002, Matuszewska 2002, Parzych 2001, Piotrowska 1997, Sołowiej 1996).
Słowiński Park Narodowy jest udostępniony dla ruchu turystycznego od początków
jego ustanowienia to jest od roku 1967. W tym czasie park odwiedziło kilkanaście
milionów turystów. Średnio Słowiński Park Narodowy jest odwiedzany rocznie przez
około 250 000 turystów rocznie (ryc.1). Od roku 2001 w parku odnotowuje się
systematyczny wzrost ruchu turystycznego (Matuszewska 2002). Najwyższą frekwencję
odnotowano w roku 2000 (blisko 400 tysięcy turystów). Park jest odwiedzany przede
wszystkim w okresie urlopowo wakacyjnym.
450000
60,00%
50,00%
400000
40,00%
350000
30,00%
300000
20,00%
250000
10,00%
200000
0,00%
-10,00%
150000
-20,00%
100000
-30,00%
50000
-40,00%
-50,00%
19
93
r
19
94
r
19
95
r
19
96
r
19
97
r
19
98
r
19
99
r
20
00
r
20
01
r
20
02
r
20
03
r
20
04
r
20
05
r
20
06
r
20
07
r
20
08
r
20
09
r
20
10
r
20
11
r
20
12
r
20
13
r
0
Ogółem liczba turystów
śednia liczba turystów
Dynamika ruchu turystycznego
Rycina 1. Dynamika ruchu turystycznego Słowińskim Parku Narodowym w latach
1993-2013
Źródło: opracowanie własne na podstawie danych SPN
Analiza struktury demograficznej w oparciu o wyniki badań ankietowych
przeprowadzonych wśród turystów, którzy w przeszłości odwiedzili Słowiński Park
Narodowy wskazuje na przewagę kobiet. W badanej populacji turystów stanowiły one
58,1% ogółu respondentów Na podstawie danych o strukturze wieku odwiedzających
Słowiński Park Narodowy można wnioskować, wśród odwiedzających park przeważają
turyści w przedziale wieku 31-59 lat (45% ogółu badanej populacji). Drugą pod
względem liczebności stanowili turyści w przedziale wieku 19-31 lat (38% badanej
populacji).
250
Większość badanych, którzy odwiedzali w przeszłości Słowiński Park Narodowy
odwiedziło go co najmniej 2 razy (42%, ryc. 2). Dla blisko 28% ankietowych wizyta w
Słowińskim Parku Narodowym była pierwszym w życiu pobytem w parku. Słowiński
Park Narodowy jest odwiedzany często przez turystów wypoczywających w sąsiedniej
Łebie, jednym z najczęściej odwiedzanych kurortów nadmorskich polskiego wybrzeża
Bałtyku.
Na obszarze Słowińskiego brak obiektów bazy noclegowej. Wizyty w Słowińskim
Parku Narodowym mają więc najczęściej charakter krótkich jednodniowych pobytów w
parku z noclegiem w jednej z sąsiednich miejscowości położonych w otulinie lub w
sąsiednich kurortach nadmorskich środkowej części Pobrzeża Koszalińskiego.
28%
42%
30%
powyżej 3 razy
pierwsza wizyta
2-3 razy
Źródło: opracowanie własne na podstawie badań ankietowych
Ryc. 2. Liczba dotychczasowych wizyt w Słowińskim Parku Narodowym w badanej
populacji turystów
Tab. 1 Miejsca zakwaterowania badanej grupy turystów, którzy odwiedzali Słowiński
Park Narodowy
Miejscowość
zakwaterowania
turystów
Liczba noclegów
Udział procentowy w
liczbie noclegów ogółem
Gardna Wielka
3
1%
Izbica
4
1%
Żarnowska
5
1%
Kluki
7
2%
Rąbka
10
3%
Smołdziński Las
27
8%
Smołdzino
37
11%
Rowy
Słupsk, Lębork i inne
miasta
45
13%
53
15%
Łeba
152
44%
Razem
343
100%
Źródło: opracowanie własne na podstawie badań ankietowych
251
Analiza miejsc zakwaterowania turystów poddanych badaniu ankietowemu, którzy
przeszłości odwiedzili Słowiński Park Narodowy wskazuje, że większość z turystów
odwiedzających Słowiński Park Narodowy nocowała w trakcie swojego pobytu w Łebie
(152 osoby - 44% ogółu badanych, tab.1). Łeba jest najlepiej zagospodarowaną pod
względem ilościowym miejscowością nadmorską wschodniej części Pobrzeża
Koszalińskiego. Dokładna liczba miejsc noclegowych w kurorcie jest trudna do
ustalenia z uwagi na dominację obiektów sezonowych, z których znaczna część to
kwatery prywatne nie ujmowane w oficjalnych danych statystycznych GUS. Według
danych oficjalnych GUS w roku 2012 w Łebie funkcjonowało około 16 000 miejsc2. Z
pozostałych miejscowości w otulinie i sąsiedztwie parku badani respondenci korzystali
z noclegów w Rowach (11% badanej populacji), w Smołdzinie (10%) oraz
Smołdzińskim Lesie (8% badanych). Ponadto znaczący udział w badanej grupie
turystów, którzy w przeszłości odwiedzili Słowiński Park Narodowy stanowili turyści,
którzy nocowali w Słupsku, Lęborku i innych miejscowościach położonych w większej
odległości od Słowińskiego Parku Narodowego. Parki Narodowe ze względu na ich
podstawową funkcję jaką jest funkcja ochrony przyrody i krajobrazu nieożywionego są
w ograniczonym zakresie udostępnione dla turystyki zarówno w zakresie ilościowym
jak i form ruchu turystycznego jakie mogą być realizowane na ich obszarze.
Z tego względu preferowane są te formy turystyki, które w niewielkim zakresie ingerują
w środowisko odwiedzanego obszaru. Na obszarze Słowińskiego Parku Narodowego
główną formą ruchu turystycznego jest turystyka krajoznawcza.
piesza penetracja szlaków
turystyka poznawcza
plażowanie
turystyka rowerowa
sporty wodne, kapiele
agroturystyka, pobyty na wsi
udział w imprezach kulturalnych
0,00%
5,00% 10,00% 15,00% 20,00% 25,00% 30,00% 35,00% 40,00%
Źródło: opracowanie własne na podstawie badań ankietowych
Ryc. 2 Preferowane formy ruchu turystycznego realizowane przez turystów
odwiedzających Słowiński Park Narodowy
Analiza dominujących form turystyki uprawianych przez badanych turystów na
obszarze Słowińskiego Parku Narodowego wskazuje, że preferowaną formą turystyki na
obszarze Słowińskiego Parku Narodowego była piesza penetracja szlaków (ryc.2 ). Na
tę formę turystyki wskazało ponad 35% respondentów, którzy odwiedzili Słowiński
Park Narodowy. Drugą najczęściej wskazywaną przez turystów formą turystyki na
obszarze Słowińskiego Parku Narodowego była turystyka poznawcza przyrodnicza.
2
Turystyka w województwie pomorskim w latach 2008-2013, GUS
252
Słowiński Park Narodowy ze względu na bogactwo walorów przyrodniczych oraz
krajobrazowych jest celem wizyt turystów uprawiających turystykę poznawczą
przyrodniczą oraz inne specjalistyczne formy turystyki kwalifikowanej w oparciu o
unikalne zasoby świata fauny i flory. Niewielka populacja turystów, około 10%
wskazała wśród preferowanych form aktywności turystycznej podejmowanej w trakcie
pobytu w Słowińskim Parku Narodowym plażowanie. Na obszarze Słowińskiego Parku
Narodowego udostępniono cztery odcinki plaży nadmorskiej do plażowania. Ponadto
dla Około 10% turystów, którzy uczestniczyli w badaniu ankietowym wskazało jako
jedną z preferowanych form turystyki turystykę rowerową. Warto odnotować, że w
ostatnich latach ta forma turystyki cieszy się w tym obszarze coraz większą
popularnością. Przez obszar Słowińskiego Parku Narodowego i jego otuliny przebiegają
częściowo bardzo popularne długodystansowe szlaki rowerowe Szlak Nadmorski R 10
oraz jeden z sieci europejskich szlaków międzynarodowych Eurovelo. Blisko 10%
badanych wśród realizowanych na obszarze parku form aktywności turystycznej
wymieniało kąpiele wodne oraz uprawianie sportów wodnych. Jest to możliwe dzięki
udostępnieniu części akwenów jezior Łebsko i Gardno w Słowińskim Parku
Narodowym dla uprawiania sportów wodnych.
Udział innych form ruchu turystycznego w aktywności turystycznej badanej
grupy turystów był znacznie niższy i nie przekraczał 5% ogółu wskazań. Niewielka
liczba wskazywanych form turystyki uprawianych na obszarze Słowińskiego Parku
Narodowego jest wynikiem podporządkowania turystyki funkcji ochronnej. Ponadto
istotną barierą dla funkcjonowania i rozwoju innych form turystyki w parku jest duży
odsetek w powierzchni parku obszarów wodnych ogółem i trudno dostępnych obszarów
podmokłych wyłączonych z penetracji turystycznej.
8%
31%
61%
sam
z przyjaciółmi
z rodziną
Źródło: opracowanie własne na podstawie badań ankietowych
Ryc. 3 Współuczestnicy turystów odwiedzających Słowiński Park Narowy
Większość spośród respondentów, którzy w przeszłości odwiedzili Słowiński Park
Narodowy odwiedziła go w trakcie pobytów nad morzem z najbliższą rodziną (61%
wskazań). Około 31% badanych odwiedziło park w gronie najbliższych znajomych, a
około 8% przebywało w parku bez osób towarzyszących (ryc.3).
253
Pomorskie
Warmińsko-Mazurskie
Zachodniopomorskie
Podlaskie
KujawskoPomorskie
Mazowieckie
Wielkopolskie
Lubuskie
Lubelskie
Łódzkie
Dolnośląskie
Świętokrzyskie
Opolskie
Śląskie
Podkarpackie
Procent ogółu turystów
wypoczywających w Łebie
10
20
0
5
Małopolskie
Rycina 4. Zasięg pochodzenia turystów wypoczywających w Łebie na podstawie badań
ankietowych
Źródło: opracowanie własne na podstawie wyników badań ankietowych
Na podstawie wyników badań ankietowych, które zostały przeprowadzone na zlecenie
Słowińskiego Parku Narodowego nie można określić zasięgu oddziaływania
przestrzennego Słowińskiego Parku Narodowego. Brak dotychczas szczegółowych
danych dotyczących pochodzenia turystów odwiedzających park. Określenia zasięgu
oddziaływania przestrzennego parku można by dokonać na podstawie rejestracji
oznakowań tablic rejestracyjnych na wydzielonych w obrębie parku i jego otulinie
parkingach. Wymagałoby to jednak prowadzenia systematycznych, bardzo
czasochłonnych badań terenowych i zaangażowania większego zespołu osób celem
monitorowania bieżącego poszczególnych parkingów. Aktualnie precyzyjne określenie
zasięgu oddziaływania przestrzennego parku jako destynacji turystycznej nie jest
możliwe. Biorąc jednak pod uwagę, że blisko połowa turystów, którzy odwiedzali w
przeszłości Słowiński Park Narodowy korzystała z noclegów w obiektach noclegowych
w Łebie posłużono się danymi z analogicznych badań jakie przeprowadzono w Łebie
dotyczących charakterystyki ruchu turystycznego w Łebie (Parzych 2009). Badania
zostały przeprowadzone na populacji 600 turystów, którzy w sezonie 2009 odwiedzili
Łebę.
Analiza pochodzenia turystów, odwiedzających Łebę w sezonie 2009 wskazuje, że
większość z nich pochodziła z obszaru macierzystego województwa pomorskiego
(około 35%, ryc.4). Województwami, z których pochodziła znacząca statystycznie
liczba turystów odwiedzających Łebę były ponadto województwa mazowieckie,
wielkopolskie, kujawsko pomorskie (ponad 10 % ogółu badanych) oraz województwo
dolnośląskie (około 7% badanej grupy turystów. Udział turystów z pozostałych
województw była marginalny.
Ponadto godny odnotowania jest fakt, że
wśród turystów, którzy odwiedzili w 2009 roku Łebę znacząca liczba pochodziła z
największych miast przede wszystkim województw mazowieckiego, kujawsko
pomorskiego, wielkopolskiego, zachodniopomorskiego i dolnośląskiego: Warszawy,
Poznania, Bydgoszczy, Torunia, Szczecina i Wrocławia.
254
Podsumowanie
Analiza wybranych cech ruchu turystycznego w Słowińskim Parku Narodowego w
oparciu o wyniki badań ankietowych przeprowadzonych wśród turystów, którzy w
przeszłości odwiedzili Słowiński Park Narodowy prowadzi do następujących
wniosków:
Słowiński Park Narodowy jest odwiedzany średnio przez około 250 000 turystów
rocznie. Od roku 2001 w parku odnotowuje się stały wzrost frekwencji w parku z
kulminacją w roku 2009kiedy to park odwiedziło około 400 000 turystów.
Słowiński Park Narodowy jest odwiedzany przez turystów, którzy odwiedzają go w
trakcie krótkich jednodniowych wycieczek odbywanych z reguły w gronie najbliższej
rodziny lub znajomych, których głównym motywem jest chęć poznania przyrody parku,
w mniejszym stopniu względy wypoczynkowe.
Większość z turystów, którzy odwiedzali Słowiński Park Narodowy w 2013 roku
odwiedzała go najmniej raz w przeszłości, najczęściej w trakcie wizyty w jednym z
kurortów nadmorskich środkowej części Pobrzeża Bałtyku.
Głównymi formami aktywności turystycznej realizowanymi na obszarze Słowińskiego
Parku Narodowego są piesza penetracja szlaków, turystyka poznawcza przyrodnicza
oraz w znacznie mniejszym zakresie turystyka wypoczynkowa i niektóre formy
turystyki kwalifikowanej w oparciu o walory wypoczynkowe oraz dla turystyki
kwalifikowanej w obrębie zbiorników wodnych na obszarze parku.
Turyści, którzy odwiedzają Słowiński Park korzystają z obiektów zakwaterowania w
sąsiednich miejscowościach położonych na obszarze otuliny parku i w jego najbliższym
otoczeniu przede wszystkim w Łebie.
Prawdopodobny zasięg oddziaływania turystycznego Słowińskiego Parku Narodowego
wyznaczają turyści z miejscowości zachodniej części województwa pomorskiego oraz z
największych miast województw mazowieckiego, wielkopolskiego, kujawsko
pomorskiego, zachodniopomorskiego i dolnośląskiego.
References
1. Kapuściński R. 2002, Turystyka w parkach narodowych – możliwości i
ograniczenia, W: Użytkowanie turystyczne parków narodowych: ruch
turystyczny – zagospodarowanie – konflikty – zagrożenia. Instytut Ochrony
Przyrody PAN, Ojcowski Park Narodowy, Ojców.
2. Korowicki A 2002, Cechy struktury przestrzennej ruchu turystycznego i jej
uwarunkowań w Słowińskim Parku Narodowym, W: Użytkowanie turystyczne
parków narodowych: ruch turystyczny – zagospodarowanie – konflikty –
zagrożenia. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Ojcowski Park Narodowy, Ojców.
3. Liszewski S., 2009: Przestrzeń turystyczna parków narodowych w Polsce, [w:]
Gospodarka i przestrzeń, red. B. Domański, W. Kurek, Kraków, s. 187–201.
4. Matuszewska D., 2002. Ochrona przyrody i turystyka w Słowińskim Parku
Narodowym w opiniach turystów i rekreantów w: Partyka J (red.) Użytkowanie
turystyczne parków narodowych. Ruch turystyczny- zagospodarowaniekonflikty- zagrożenia. Ojcowski Park Narodowy. Ojców.
5. Parzych K., 2001, Ruch turystyczny w Słowińskim Parku Narodowym w latach
1995-1999, Zeszyty Naukowe, Wyższa Pomorska Szkoła Turystyki i
Hotelarstwa w Bydgoszczy nr 1 , s.253-263.
255
6. Parzych K.,2009. Postrzeganie kurortu nadmorskiego przez turystów na
przykładzie Łeby. Problemy Ekologii Krajobrazu, T. XXV. 139-145.
7. Piotrowska H., 1997, Udostępnienie przyrody dla turystyki i dydaktyki, [W}: H.
Piotrowska red. Przyroda Słowińskiego Parku Narodowego, Warszawa, ss.299304.
8. Sołowiej D. 1996. Metoda symulacji sposobów zagospodarowania
rekreacyjnego Słowińskiego Parku Narodowego jako punkt wyjścia do obliczeń
naturalnej chłonności rekreacyjnej. W: Badania Fizjograficzne nad Polską
Zachodnią, Geografia Fizyczna, t. 47, s. 9-18.
256