Ludzkie beztlenowe pasożyty jelitowe "rope"
advertisement
Ludzkie beztlenowe pasożyty jelitowe "rope" Alex A. Volinsky a*, Nikolai V. Gubarev b, Galina M. Orlovskaya c, Elena V. Marchenko d a Department of Mechanical Engineering, University of South Florida, Tampa FL 33620, USA b Occupational Safety Ltd. (OOO “Bezopasnost Truda”), 32 Koli Tomchaka St., suite 14, St. Petersburg 196084, Russia c Department of Surgery, St. Petersburg City Hospital No. 15, 4 Avangard St., St. Petersburg 198205, Russia d Obecnie bez afiliacji, były badacz wolontariusz w H. Lee Moffitt Cancer Center and Research Institute, 12902 USF Magnolia Drive, Tampa FL 33612, USA * Corresponding author. Phone: +1 813 974 5658, Fax: +1 813 974 3539, Email: [email protected] Abstrakt Niniejsza praca opisuje ludzkie helminty jelitowe. Mogą one osiągać ponad metr długości i posiadają nieregularny cylindryczny kształt, przypominający linę. Te beztlenowe jelitowe pasożyty 'rope' różnią się znacząco od dobrze znanych pasożytów jelitowych. Pasożyty 'rope' da się wydalić z ludzkiego ciała za pomocą lewatyw i często mylone są z wyściółką jelitową, kałem, czy nieżywymi szczątkami innych pasożytów. Pasożyt 'rope' przyczepia się do ścian jelit za pomocą przyssawek, które później rozwijają się w głowę z przyssawkami. Ściany pasożyta 'rope' zbudowane są z łuskowatych komórek, które formują wiele rozgałęzionych kanałów wzdłuż całego ciała. Pasożyty 'rope' poruszają się na zasadzie odrzutu, puszczając gaz przez te kanały. Obecnie znane metody odhelminizujące, to specjalnie przygotowane lewatywy. Przyjmuje się, że większość ludzi posiada te helminty. Wprowadzenie Ponad miliard ludzi zarażonych jest pasożytami jelitowymi.1 Ponad 15% wszelkich ludzkich raków ma powiązanie z pasożytami.2 Szacuje się, że co czwarta osoba jest zarażona pasożytami jelitowymi.3 Robaki pasożytnicze zaliczane są do jednej z czterech kategorii: nicienie, tasiemce, przywry i przywry monogeniczne.4 Artykuł ten opisuje ludzkiego, beztlenowego pasożyta jelitowego, który wcześniej nie został wspomniany w żadnej literaturze. Może on powodować u ludzi wiele symptomów takich jak, utrata lub przybranie wagi, alergie pokarmowe, przeziębienia, kaszel, bóle pleców, bóle głowy, niestrawność, wypadanie włosów, itd. Odkryty beztlenowy pasożyt jelitowy znacząco różni się od dobrze znanych i przebadanych pasożytów jelitowych. W przeciwieństwie do innych, te pasożyty nie posiadają mięśni, systemu nerwowego, wyraźnych organów reprodukcyjnych itp., oraz szybko wysychają, kiedy wystawione są na powietrze. Główną przyczyną, dla której pasożyt ten nie został wcześniej odkryty przez naukowców, jest fakt, że jest on rzadko wydalany jako w pełni rozwinięty dorosły osobnik. Wygląda on również jak ludzki kał (rys.1a) i nie porusza się na zewnątrz ludzkiego ciała na powietrzu. Pasożyty te często mylone są z rozkładającymi się szczątkami innych pasożytów, z kałem, czy wyściółką jelit, gdyż ich kolor rozciąga się od białego, przez brązowy, do ciemno-szarego. Rys. 1b przedstawia metrowego dorosłego pasożyta jelitowego, który przypomina linę. Z tego powodu dorosłą postać tego pasożyta nazwano pasożytem 'rope' (z ang. lina). Pasożyty 'rope' wychodzą z ciała ludzkiego przy specjalnych lewatywach, 5-8 i w ten sposób zostały odkryte. Rys.1. (a) Beztlenowy ludzki pasożyt jelitowy 'rope'; (b) W pełni rozwinięty dorosły pasożyt jelitowy z głowa z przyssawkami; (c) Przybliżony obraz głowy z przyssawką Wyniki Dorosłe pasożyty 'rope' posiadają nieregularny, cylindryczny kształt bez segmentów. Pokrycie pasożyta jest śluzowate i kleiste. Kiedy wypłucze się go w wodzie i oczyści z kału, można poczuć charakterystyczny mocny zapach. Mikroskopowa obserwacja struktury dorosłego pasożyta przedstawiona jest na rys. 2. Rys. 2a jest optycznym mikrografem ściany pasożyta z wieloma rozgałęzionymi kanałami o szerokości 50-150 ⎧m. Ściany są zbudowane z łuskowatych komórek o wielkości 10-20 ⎧m, wyraźnie przedstawionych na rys. 2a i b. Kiedy do kanałów wstrzyknięto wodę, zaobserwowano przez mikroskop optyczny, że przepłynęła przez całą długość pasożyta, bez naruszania otaczających go komórek. Zaobserwowano również przez mikroskop optyczny ruch jakichś cząsteczek w kanałach. W przeciwieństwie do nicieni, które posiadają jamę główną ciała, pasożyty 'rope' mają rozgałęzioną sieć kanałów wzdłuż swej długości (rys. 2a). Dlatego nie posiadają jednego wyraźnego przewodu trawiennego, jak inne pasożyty. Podobnie do niektórych nicieni, pasożyty 'rope' przyczepiają się do ścian wewnętrznych jelit za pomocą przyssawek usytuowanych na głowie (rys. 1c), lub wzdłuż całego ciała (rys. 1a). Jednocześnie, pasożyty te nie posiadają kutykuli, jak nicienie, ale pokryte są tegumentem jak tasiemce. Tegument jest śluzowaty i żelowaty w konsystencji. Pasożyt 'rope' jest prawdopodobnie hermafrodytą, gdyż nie znaleziono żadnych organów reprodukcyjnych, zarówno w obserwacjach mikro jak i makroskopowych. Nie posiada żywiciela pośredniego, ani oczywistych stadiów larwalnych. Rys. 2c przedstawia prawie perfekcyjne, sferyczne obiekty, o średnicy 35-40 ⎧m, znalezione w kanałach. Powiększony obraz tego obiektu pokazano na rys. 2d. Sfery te zaobserwowano wewnątrz kanałów w obydwóch pasożytach pobranych od dwóch osób zgłoszonych do badania mikroskopowego. Na chwilę obecną nie wiadomo czym są te sferyczne obiekty wewnątrz kanałów, możliwe, że są to po prostu bąbelki z gazem. Rys 2e przedstawia śluz pochodzący z wczesnych stadiów rozwojowych pasożyta 'rope'. Warte uwagi są wyraźne zakończenia w formie kropli, które później przekształcają się w przyssawki. Rys. 2f przedstawia pasożyta umieszczonego w wodzie. Początkowo pasożyty leżały na dnie szklanego słoja. Później, rozwinęły znacznie większe bąbelki z gazem, w celu wyniesienia na powierzchnię i pokonania grawitacji. Zachowanie to wskazuje na ich sposób poruszania i mechanizm przyczepiania się. Jest całkiem możliwe, że pasożyt połączył mniejsze bąbelki (rys. 2d) w większe bąbelki pokazane na rys. 2f. Pasożyty 'rope' potrafią również emitować gaz i poruszać się na zasadzie odrzutu. Proces ten manifestuje się u ludzi przez wzdęcia i uczucie wypełnienia powietrzem podczas lewatywy lub po niej. Pasożyty 'rope' odżywiają się poprzez osmozę, jako że zaobserwowano w nich resztki pokarmowe, które determinują ich kolor, jak np. na rys. 1a. Dorosłe pasożyty w jelitach rozciągają się, skręcając jak korkociąg lub mop, chwytając zawartość kału i wyciskając z niego składniki odżywcze, w rezultacie produkując wysuszony skręcony kał. Pasożyty 'rope' mogą w ten sposób całkowicie zablokować światło jelita. Odżywianie i wydalanie odbywa się za pomocą całej powierzchni ich ciała. Można zidentyfikować dwa potencjalne sposoby rozmnażania pasożyta 'rope', przez pączkowanie i produkcję śluzu. Dyskusja Powstaje zasadnicze pytanie, w jaki sposób pasożyty te potrafią pozostać wewnątrz ludzkiego przewodu pokarmowego, gdzie nie są przesuwane razem z odchodami przez perystaltykę jelit. Po pierwsze, pasożyty 'rope' przyczepiają się do ścian jelit za pomocą przyssawek. Po drugie, są one dość długie, ponad metr, co przekracza typową długość odchodów. Po trzecie, poruszają się przez emitowanie gazu z bąbelków na zasadzie odrzutu, jak na rys. 2c. Po czwarte, skręcają się jak mop, rozciągają w przekroju jelita, zupełnie blokując jego światło. Po piąte, rozwijają bąbelki z gazem, jak na rys. 2f, które potem przekształcają się w głowy z przyssawkami, jak na rys. 1c. Mechanizm ten pozwala pasożytom 'rope' oprzeć się falom perystaltycznym, które przesuwają się tylko kilka centymetrów na sekundę. Pasożyty 'rope' potrafią również ominąć ludzki system immunologiczny i uczestniczą w procesie trawienia przez konsumowanie zawartości kałowej, ograbiając w ten sposób ludzi z wartościowych składników odżywczych i w zamian produkując toksyny jako ich własne odchody. Najbardziej aktywne są w nocy.8 Poznanie dokładnych mechanizmów wymaga dalszych badań. Rys.2. (a) Mikrograf optyczny struktury ściany pasożyta 'rope' pokazujący łuskowate komórki i mikrokanały. Próbka niezabarwiona; (b) Powiększenie obrazu optycznego ściany pasożyta; (c) Sfery wewnątrz przestrzeni kanału; (d) Powiększony obraz sfery wewnątrz przestrzeni kanału pasożyta 'rope'; (e) Śluz początkowych stadiów rozwojowych pasożyta, zwisający z dziurek sitka; (f) Pasożyt 'rope' w wodzie produkujący bąbelki z gazem i wznoszący się na powierzchnię Wiele osób na całym świecie zaobserwowało pasożyty 'rope' w kale podczas postu lub robienia lewatyw, zamieszczając zdjęcia na poświęconych temu forach. Pasożyty 'rope' często mylone są z resztkami innych rozkładających się pasożytów, jak glisty ludzkie, czy też z wyściółką jelit. Jest całkiem możliwe, że w pełni rozwinięte pasożyty 'rope' mogą odżywiać się krwią, jako że niektóre z nich wydalone zostały po lewatywie z głową pokrytą świeżą ludzką krwią. Osoby z reakcją alkaliczną krwi (pH krwi 8-10) mają najgorsze zakażenia pasożytami, prawdopodobnie z powodu chronicznego zatwardzenia spowodowanego dysbakteriozą, do której pasożyty 'rope' znacznie się przyczyniają. Łatwe rozróżnienie, czy krew ma reakcję alkaliczną, opiera się na ocenie koloru spojówki powieki. Jasny różowy kolor spojówki wskazuje na normalne pH krwi, jasny czerwony kolor koresponduje z krwią alkaliczną, a blady kolor spojówki z krwią kwaśną. Podobnie do Giardii (ogoniastek jelitowy), pasożyty 'rope' wypuszczają toksyny do wnętrza przewodów jelitowych i krwioobiegu, osłabiając układ immunologiczny i powodując liczne symptomy u ludzi. Kiedy dorosły pasożyt przyczepi się do ściany jelita, ludzkie ciało nie ma mechanizmów, aby się go pozbyć. Tegument (powłoka) pasożyta 'rope' wydziela specjalną śluzową drażniącą substancję o specyficznym zapachu. Substancja ta pomaga pasożytom przyczepić się do wyściółki jelita i ochrania je przed reakcją systemu immunologicznego ciała ludzkiego. Śluz wydzielany jest okresowo i może on wędrować w górę przewodu pokarmowego, aż dojdzie do płuc i dróg oddechowych. Można sobie tylko wyobrazić, z ilu mikroelementów, witamin i enzymów ograbiane jest ludzkie ciało, aby utrzymać tą pasożytniczą biomasę. Ludzkiemu ciału zaczyna brakować niezbędnych składników pokarmowych, co prowadzi do wzmożonego jedzenia, a w następstwie do nadwagi. Te helminty również przyczyniają się do nadmiernej wagi ciała. Podczas gdy nie ma jeszcze znanego antypasożytniczego leczenia farmaceutycznego pasożytów 'rope', metody odhelminizujące polegają na lewatywach z czystej wody, a następnie lewatywach z sody oczyszczonej,5,8 lewatywach z olejku eukaliptusowego i soku z cytryny,6,7,8 a także z mleka z solą.8 Większość ludzi jest nosicielami tych pasożytów, nawet nie zdając sobie z tego sprawy,8 jako że setki pacjentów wykazało ich obecność. Jak dotąd, nie zdarzył się nawet jeden pacjent, który nie miałby tych pasożytów. Pełny cykl życiowy pasożyta 'rope', a także jego interakcja z ludzkim ciałem wymaga dalszego badania i pełnego zrozumienia. Podsumowanie Podsumowując, w niniejszej pracy opisano ludzkiego beztlenowego pasożyta jelitowego, nazwanego 'rope'. Żywi się osmotycznie na wpół strawionymi resztkami pokarmowymi w jelitach i porusza się na zasadzie odrzutu poprzez uwalnianie bąbelków z gazem. Pasożyty 'rope' przyczepiają się do ścian jelita i powodują liczne symptomy. Pasożyty 'rope' mogą być wydalone z ludzkiego ciała za pomocą lewatyw. Bibliografia 1. World development report 1993: Investing in health. Published for the World Bank, Oxford University Press; 1993, p. 79. 2. Anand P, Kunnumakara AB, Sundaram C, Harikumar KB, Tharakan ST, Lai OS, Sung B, Aggarwal BB. Cancer is a preventable disease that requires major lifestyle changes. Pharm Res 2008;25(9):2097-2116. 3. Watkins WE, Pollitt E. 'Stupidity or worms': Do intestinal worms impair mental performance?. Psychological Bull 1997;121(2):171-91. 4. Grove DI. A history of human helminthology. Oxford University Press, Wallingford; 1990. 5. Gubarev NV , Gubarev A V , Orlovskaya LP , Orlovskaya GM, Pakulina ON, 2006. Method of human dehilminthation/Sposob izgnaniya gelmintov iz organizma cheloveka, Russian Federation Patent RU (11) 228110. 6. Gubarev NV , Gubarev A V , Lebedev SA, Orlovskaya LP , Orlovskaya GM, Pakulina ON. 2007. Method of human dehilminthation/Sposob izgnaniya gelmintov iz organizma cheloveka, Russian Federation Patent RU2270688. 7. Gubarev NV, Lebedev SA, Orlovskaya LP, Pakulina ON. 2007. Method of human dehilminthation/Sposob izgnaniya gelmintov iz organizma cheloveka, Russian Federation Patent RU2250111 8. Gubarev NV , Helminths known and....unknown/Gelminty izvestnye i...neizvestnye, Special Literature, First Class Publishing, St. Petersburg (In Russian); 2009. 9. Cotton JA, Beatty JK, Buret AG. Host parasite interactions and pathophysiology in Giardia infections. Int J Parasitol 2011;41(9):925-933.
