Definicje zagrożeń i kryteria ich podziału
advertisement
Definicje zagrożeń i kryteria ich podziału.doc (181 KB) Pobierz Definicje zagrożeń i kryteria ich podziału Zagrożenie bezpieczeństwa państwa jest to taki splot zdarzeń wewnętrznych lub w stosunkach międzynarodowych, w którym z dużym może nastąpić ograniczenie lub utrata warunków do niezakłóconego bytu i rozwoju wewnętrznego bądź naruszenie lub utrata suwerenności państwa oraz jego partnerskiego traktowania w stosunkach międzynarodowych – w wyniku zastosowania przemocy politycznej, psychologicznej, ekonomicznej, militarnej itp. W innym ujęciu zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego stanowi działanie lub ciąg działań, które zagrażają drastycznie i w stosunkowo krótkim okresie jakości życia mieszkańców danego państwa lub niosą za sobą istotne zagrożenie ograniczenia możliwości dokonywania wyborów politycznych przez rząd państwa lub prywatne instytucje pozarządowe (osoby prywatne, grupy, korporacje) w ramach danego państwa. Można wyróżnić różne podziały typologiczne zagrożeń bezpieczeństwa narodowego. Może to być kryterium przedmiotowe, kryterium źródła zagrożenia, kryterium środowiska zagrożenia, kryterium zasięgu, skali, skutków lub miejsca zagrożenia jak również kryterium charakteru stosunków społecznych zagrożeń Uwzględniając to, najczęściej stosowane kryterium możemy zagrożenia podzielić na : • polityczne, • militarne, • ekonomiczne, • społeczne (społeczno-kulturowe), • ekologiczne Zagrożenia polityczne bezpieczeństwa narodowego można zdefiniować jako stany, w których nasilają się działania zorganizowanych grup społecznych (politycznych) uniemożliwiające wypełnianie przez państwo jego głównych funkcji, a przez to osłabiające lub niweczące działania organów lub instytucji realizujących cele i interesy narodowe . Tak zdefiniowany zakres obejmuje zarówno politykę wewnętrzną jak i zewnętrzną państwa. Powoduje to, że liczba i rozmiar zagrożeń politycznych jest w tym przedmiocie największa. W poszczególnych przypadkach były to: • niepodporządkowanie się rezolucjom ONZ • nieprzestrzeganie umów i prawa międzynarodowego • brak gotowości do współpracy międzynarodowej • rozwój agresywnych ideologii i religii • zmiany granic w otoczeniu państwa • przeciwstawianie się tendencjom stabilizacyjnym i integracyjnym w regionie • istnienie w państwie secesjonistycznych grup i ich dążenie do autonomii • konflikty wielkich mocarstw o strefy wpływów • korupcja i przenikanie struktur przestępczych do władz • antynarodowa polityka innych państw • zastraszanie państw • sprawowanie władzy przy użyciu siły • nieprzestrzeganie praw i wolności obywateli • fałszerstwa wyborcze Zagrożenia militarne bezpieczeństwa narodowego, zwłaszcza w kontekście narastających w ostatnich latach zagrożeniach atakiem terrorystycznym ze strony organizacji nie będącej podmiotem prawa międzynarodowego, to najogólniej militarna słabość kraju i jego nieprzygotowanie do obrony . Może to być: • demonstracja siły, • dywersja militarna, • szantaż militarny, • prowokacja militarna, • incydent graniczny, • ograniczone użycie środków przemocy zbrojnej, • zbrojne starcie graniczne, • napaść zbrojna grup nieformalnych, • konflikt lokalny, • konflikt między państwami. Zagrożenia ekonomiczne bezp. Narod. dotyczą problemów produkcji, wymiany i rozdziału różnych dóbr w państwie oraz racjonalnego dysponowania nimi w celu pomnażania ogólnego dobrobytu. Obejmują finanse państwa, proces produkcji handel i dostęp do surowców, w szczególności energetycznych. Definiuje się te zagrożenia najczęściej jako stany , w których państwo nie może przeciwstawić się takim oddziaływaniom wewnętrznym i zewnętrznym, które uniemożliwiają rozwój ekonomiczny zgodny z określonym kierunkiem i tempem, a przez to osłabiają jego potencjał gospodarczo-obronny . Zagrożenia ekonomiczne mogą urzeczywistniać się poprzez: • niskie tempo rozwoju gospodarczego, pogłębiające dysproporcję w rozwoju ekonomicznym w stosunku do innych państw, • ograniczenie dostępu do rynków wewnętrznych innych państw, środków finansowych i zasobów naturalnych, • egoizm ekonomiczny rozwiniętych państw świata i międzynarodowych konsorcjów, • niszczenie i zakłócanie sieci informacyjnych, • reglamentację lub ograniczanie przez państwa rozwinięte dostępu do najnowszych technologii, • powstawanie stref głodu i ubóstwa, • ograniczenie wydatków na badania naukowe i brak transferu osiągnięć naukowych do gospodarki, • blokady gospodarcze i dyskryminacje gospodarcze, • obecność w gospodarce międzynarodowych grup przestępczych, • tworzenie warunków do „prania brudnych pieniędzy”, • niestabilność finansowa państwa (deficyt bilansu płatniczego, odpływ kapitału) i kryzys wydatków publicznych, Kolejną grupą mogą być zagrożenia społeczne bezpieczeństwa narodowego w różnych publikacjach nazywane również zagrożeniami społeczno-kulturowymi, psychospołecznymi, kulturowymi lub społecznymi. Niezależnie do przyjętej nazwy można przyjąć, że rozróżniana grupa odnosi się do wszystkiego, co zagraża utratą życia lub zdrowia, tożsamości kulturowej, narodowej i etnicznej, bezpieczeństwa socjalnego i publicznego. Jako definicję zagrożeń społecznych możemy przyjąć, że są to stany świadomości społeczeństwa objawiające się takim stopniem nasilenia negatywnych oddziaływań i zjawisk, w wyniku których zachwiane zostają egzystencjalne wartości oraz interesy narodu i państwa a także istnieje możliwość obniżenia świadomości społecznej . Zaliczyć można do nich: • naruszenie praw człowieka i podstawowych wolności, • uprzedzenia kulturowe i religijne oraz dyskryminacja mniejszości narodowych, etnicznych, kulturowych, religijnych i językowych, • dyskryminacja płci, • manipulacja świadomością i psychiką za pośrednictwem środków masowego przekazu, • ograniczanie wolności mediów, • nacjonalizm, szowinizm, ksenofobia, fundamentalizm religijny, • patologie społeczne (przestępczość, terror, struktury mafijne, narkomania, epidemie społeczne, prostytucja, alkoholizm, analfabetyzm, masowe bezrobocie, rodziny dysfunkcjonalne), • masowe migracje, • alienacja społeczna (konsumeryzm, sekciarstwo religijne), • nadużycia wiedzy przeciwko ludzkości, • dewaluacja wartości ludzkich, zacieranie różnic między dobrem a złem, • kult przemocy, brutalizacja stosunków międzyludzkich, • katastrofy i kataklizmy (klęski) prowadzące do naruszenia systemu społecznego, • upadek systemu ochrony zdrowia ludności, • kradzieże dóbr kultury, Zagrożenia ekologiczne bezpieczeństwa narodowego są to zagrożenia związane z funkcjonowaniem żywej przyrody oraz warunków życia człowieka w środowisku i trwałego rozwoju narodu. Najogólniej zagrożenia ekologiczne są to zdarzenia, w których istnieje możliwość wystąpienia trwałego (nieodwracalnego w sposób naturalny) uszkodzenia lub zniszczenia dużego obszaru środowiska przyrodniczego, wpływającego negatywnie (pośrednio lub bezpośrednio) na zdrowie lub życie ludzi. Do tego typu zdarzeń można zaliczyć: • niekontrolowaną eksploatację zasobów naturalnych, • masowe zanieczyszczenie wody, powietrza, gleby, • brak gospodarki odpadami komunalnymi, przemysłowymi, nuklearnymi, • stosowanie niebezpiecznych technologii przemysłowych, • katastrofy naturalne i przemysłowe, • naruszenie stosunków wodnych w środowisku, • chaotyczna urbanizacja, • próby nuklearne i testy nowych typów broni. Zagrożenia naturalne i ich charakterystyka Zagrożenia naturalne to takie, które nie są spowodowane działalnością człowieka zanieczyszczeniami, efektem cieplarnianym itp. Istniały od zawsze, zagrażając ludziom, zwierzętom oraz roślinom. Spowodowane są różnymi czynnikami - ruchami skorupy ziemskiej, klimatem, czy różnymi żywiołami. Susze mogą występować w prawie każdym klimacie. Susza jest okresem zmniejszonych opadów atmosferycznych. W suchych regionach odnosi się do braku pory deszczowej, gdy przez cały rok nie odnotowuje się prawie żadnych opadów, zaś w krajach takich jak np. Polska, mówimy o suszy gdy opady nie występują przez kilka tygodni. Powodzie Wywoływane są przez nadmierne opady. Gdy występują one w górnym biegu rzeki, przez całą jej długość przemieszcza się fala powodziowa, zalewając nadrzeczne tereny. W niektórych rejonach wylewy rzek są rzeczą powszednia. Doskonałym tego przykładem jest Egipt, gdzie rolnictwo opierało się na cyklicznych wylewach Nilu. Pożary są bardzo częstym zjawiskiem na suchych terenach, gdzie wysoka temperatura i duże nasłonecznienie powoduje samozapalanie się wysuszonej ściółki. Czasem pożar wywołuje piorun, uderzając w drzewo. Wiatr potrafi rozprzestrzenić ogień nawet na duże odległości. Australijskie eukaliptusy wydzielają łatwopalny olejek, który ułatwia rozprzestrzenianie się ognia. Niektóre drzewa australijskie są przystosowane do pożarów - ogień jest im potrzebny by wydać owoce i nasiona. Tornada Mają one postać trący powietrznej, lub wodnej, gdy występują na morzu. Pierwszym ich objawem są wirujące chmury, po czym formuje się charakterystyczny lej. Tornada osiągają prędkość 480 km/h. Powstają w chłodnym froncie atmosferycznym, kiedy wilgotne ciepłe powietrze gwałtownie stygnie. Trzęsienia ziemi Są serią fal wstrząsowych wywoływanych ruchami tektonicznymi, lub ruchami uskoków. Najczęściej występują na granicach płyt tektonicznych. Ognisko trzęsienia to hipocentrum - z niego rozchodzą się fale. Hipocentra znajdują się w górnej warstwie Ziemi. Epicentrum to punkt będący rzutem pionowym ogniska na powierzchni Ziemi. Tsunami Zwane też falą samotną, są ogromną falą oceaniczną, wywołaną podwodnym trzęsieniem Ziemi lub wybuchem wulkanu. Fala przybiera coraz większe rozmiary w miarę zbliżania się do brzegu, dlatego jest tak bardzo niebezpieczna. Erupcje wulkanów Wybuchy wulkanów są bardzo widowiskowe, lecz bardzo groźne. Podczas takiego wybuchu do atmosfery uwolnione zostają olbrzymie ilości pyłów i gazów, a na powierzchnię Ziemi wydobywa się lawa. Płynąc, roztopiona magma niszczy wszystko, co napotka na swej drodze, a duże ilości pyłów mogą nawet zasypać miasta. a) lawiny (występują w górach, potężne zwały śniegu odrywają się od stoków i z wielkim impetem zsuwają się w dół, nabierając zawrotnych prędkości, niszczą wszystko, co napotkają na swej drodze, pochłaniają setki ofiar, kiedy schodzą, nie da się ich już zatrzymać); b) susze (długotrwały brak wody wysusza glebę, niweczy uprawy oraz zabija bydło, przynosi głód, choroby, śmierć i pożary na masową skalę, susze mogą przybierać charakter ciągły, sezonowy bądź całkowicie nieprzewidywalny, susze ciągłe występują na terenach pustynnych; sezonowe są zjawiskiem właściwym dla stref klimatycznych, w których istnieje podział na pory roku suche i deszczowe; susze całkowicie nieprzewidywalne mogą występować wszędzie i są konsekwencją anomalii pogodowych, w postaci ograniczenia opadów);c) mrozy i śnieżyce (są szczególnie niebezpieczne, gdy przychodzą nagle, niespodziewanie i trwają długo; powodują chaos komunikacyjny, zrywają linie energetyczne oraz niszczą wszelkie uprawy; zabijają ludzi i zwierzęta); d) osuwiska i spływy błotne (zwykle towarzyszą innym kataklizmom jak powódź, trzęsienie ziemi czy wybuch wulkanu, ginie wiele osób, są ogromne straty materialne, rozpędzone do 150 km/h zwały błota mogą pokonać dziesiątki kilometrów, unosząc wielotonowe głazy, samochody, a nawet domy); e) upały (intensywny, długotrwały upał powoduje niszczenie upraw, susze oraz pożary, stanowią także zagrożenie dla życia ludzi; przy temperaturze powyżej 32 stopni organizm człowieka się broni poprzez intensywne wytwarzanie potu, jeśli towarzyszy temu duża wilgotność powietrza, wtedy regulacja temperatury parowania może być nieskuteczna, co grozi odwodnieniem lub udarami cieplnymi, rozwijają się również rozmaite epidemie chorób zakaźnych); f) pożary (mogą być wywołane przez długotrwałe upały, susze, palą drzewa i wszystko, co napotkają na swej drodze, powodując również śmierć wielu osób poprzez uduszenie czadem); g) wulkany (potężna eksplozja, powietrze spowite trującym gazem, wyrzucany na powierzchnię pył powoduje ciemność, rozgrzana do czerwoności lawa z prędkością ponad 100 km/h pochłania wszystko, co napotka na swej drodze, doszczętnie pali drzewa, ludzi, całe miasta, a potem zastyga; wulkany są nieprzewidywalne); h) tsunami (potężne fale, które nierzadko osiągają wysokość 30 metrów, a swym zasięgiem obejmują nawet tysiące kilometrów, rozchodzą się z prędkością przekraczającą 1000 km/h i nabierają niebywałej siły niszczenia, gdy rozszalała woda uderza w ląd, rujnuje go doszczętnie ogromnymi masami wody; jeśli ewakuacja nie nastąpi na czas, nie ma szans przeżycia; ich źródłem są najczęściej ruchy dna morskiego powodowane przez podwodne trzęsienia ziemi lub erupcje oceaniczne wulkanów); Stare i nowe zagrożenia cywilizacyjne Rozwój cywilizacyjny niesie za sobą wiele korzyści i sprawia, że ludziom lepiej się żyje. Pojawiają się nowe gałęzie przemysłu, rozwija się nauka, technika i kultura, rośnie stopa życiowa. Kolejne osiągnięcia przynoszą wiele ułatwień w codziennym życiu, ale pociągają też za sobą wiele niebezpieczeństw związanych ze zdrowiem i stanem środowiska. Wciąż rosnące potrzeby człowieka sprawiają, że zasoby przyrody są coraz bardziej eksploatowane a samo środowisko ulega stopniowej degradacji. Prężnie rozwijający się przemysł i transport dostarcza wielu potrzebnych produktów i usług, ale jednocześnie jest źródłem ogromnej ilości zanieczyszczeń powietrza, wód i gleb. Zanieczyszczenia, a wiec substancje niepożądane w środowisku i występujące w stężeniu zmieniającym jego właściwości, wywierają niekorzystny wpływ na zdrowie i życie człowieka. Oddziałują nie tylko lokalnie tzn. w miejscu ich powstawania, ale są też przyczyną negatywnych zjawisk obejmujących całą kulę ziemską takich, jak globalne ocieplenie czy rozrzedzenie ozonowe. Najbardziej groźne dla środowiska są zanieczyszczenia powietrza, ponieważ nie tylko z łatwością przemieszczają się na duże obszary, ale też przenikają do wód i gleb. Do najczęstszych należą produkty spalania paliw kopalnych: tlenki siarki, azotu i węgla. Niebezpieczne są również węglowodory, ozon i freony a także pyły. Substancje emitowane do atmosfery ulegają rozproszeniu i przenoszone są przez wiatr na znaczne odległości. Zdarza się również i tak, ze unoszą się w postaci chmury nad danym obszarem, zazwyczaj blisko miejsca ich wytwarzania tworząc smog. Dzieje się tak w warunkach braku ruchu powietrza i inwersji temperatury. Smog tworzy się w dużych ośrodkach miejskich i przemysłowych. Wyróżnia się dwa zasadnicze typy smogu różniące się charakterem chemicznym i mechanizmem powstawania: kwaśny (londyński, zimny) oraz fotochemiczny (kalifornijski). Smog kwaśny powstaje w klimacie wilgotnym, zimą. Jego toksyczność wynika głównie z obecności tlenków siarki i węgla, pochodzących ze spalania paliw kopalnych (chemicznie działa redukująco). Smog fotochemiczny powstaje w upalne dni, przy dużym nasileniu ruchu samochodowego. Czynnikiem toksycznym są przede wszystkim tlenki azotu, ozon i węglowodory, ulegające fotochemicznym przemianom (chemicznie działa utleniająco). Smog bez względu na pochodzenie stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi, a także zwierząt i roślin. Tlenki siarki i azotu nie tylko unoszą się w powietrzu, ale tez mogą łączyć się z parą wodną lub kropelkami wody zawieszonymi w nim i tworzyć kwasy. Te wraz z opadami spadają na powierzchnię Ziemi, zakwaszając gleby, wody, niszcząc budynki i roślinność. Z kolei wzrost ilości dwutlenku węgla, który jest naturalnym składnikiem powietrza, wywołuje wzmożenie tzw. efektu cieplarnianego. Efekt cieplarniany polega na zatrzymywaniu na Ziemi części ciepła docierającego ze Słońca. Jest to możliwe dzięki pochłanianiu przez niektóre gazy atmosferyczne odbitego od naszej planety promieniowania podczerwonego (promieniowanie długofalowe o długości fali od 4 do 80 mm), które bez atmosfery powróciłoby w przestrzeń kosmiczną. Efekt ten sprawia, że temperatura panująca na Ziemi (średnio +15°C) pozwala na rozwój i utrzymanie życia na naszej planecie. Jednak nasilenie efektu cieplarnianego związanego z pojawieniem się większej ilości CO2 w powietrzu, a także innych gazów cieplarnianych (metan, ozon, tlenki azotu, freon ) może wywołać ogromne zmiany klimatyczne i ekologiczne. Do najbardziej znaczących skutków należą: ocieplenie się klimatu, topienie się lodowców (a co za tym idzie podniesienie poziomu mórz i oceanów, zalanie lądów), wyparcie niektórych gatunków roślin i zwierząt, choroby, zaburzenia funkcjonowania ekosystemów. Równie groźna dla środowiska i człowieka jest emisja freonów. Są to związki chemiczne będące fluorochlorowco pochodnymi węglowodorów (głównie metanu), stosowane niegdyś powszechnie w przemyśle i gospodarstwie domowym, głównie w urządzeniach chłodniczych i aerozolach. Wywołują inne negatywne zjawisko o zasięgu globalnym zw. rozrzedzeniem ozonowym. Freony są gazami niepalnymi, nietoksycznymi, nierozpuszczającymi się w wodzie, mało aktywnymi chemicznie, stosunkowo lekkimi, dzięki czemu łatwo unoszą się do górnych warstw atmosfery. Tu rozkładają się pod wpływem promieniowania nadfioletowego z uwolnieniem chloru, który powoduje rozbijanie trójatomowej cząsteczki tlenu (ozonu), czym przyczynia się do zubażania warstwy ozonowej. Freony cechuje długa żywotność. Raz wprowadzone do atmosfery mogą w niej pozostać nawet ponad 130 lat. Zniszczenie warstwy ozonowej pozwala swobodnie docierać do powierzchni Ziemi promieniowaniu UV, które jest szkodliwe dla zdrowia i życia organizmów. W przypadku człowieka powoduje nowotwory skóry i choroby oczu. Zanieczyszczenie innych elementów środowiska nie jest tylko efektem oddziaływania substancji występujących w powietrzu. Do wód niebezpieczne substancje doprowadzane są również w sposób bezpośredni, wraz ze ściekami, do tego dochodzą wycieki z tankowców, platform wiertniczych, spływy powierzchniowe z pól. Podobnie jest w przypadku zanieczyszczenia gleb. Te również przedostają się z powietrza wraz z wodami opadowymi, czy opadającym pyłem, ale są tez doprowadzane bezpośrednio, np. na skutek nadmiernego nawożenia, gromadzenia odpadów w miejscach do tego nieprzystosowanych. Degradacja gleb, a więc obniżenie żyzności i upośledzenie ich funkcji, następuje nie tylko w sytuacji dopływu do nich zanieczyszczeń. Jej przyczyną jest również nadmierny wypas zwierząt, niewłaściwa uprawa roli, eksploatacja surowców ziemnych, nadmierne stosowanie nawozów sztucznych i pestycydów, niewłaściwa melioracja. Postęp cywilizacyjny jest potrzebny i nie da się go zahamować. Musi jednak również uwzględniać dbałość o jakość środowiska, bo jest to miejsce, w którym żyje człowiek. Dlatego współcześnie stosuje się wiele rozwiązań, które pozwalają eliminować lub ograniczać negatywne skutki rozwoju cywilizacji. Są to np. filtry na kominach, ograniczanie emisji spalin, wykorzystywanie alternatywnych źródeł energii, budowa oczyszczalni, nowoczesnych składowisk odpadów, rolnictwo ekologiczne. Zagrożenie i klęska – podobieństwa i różnice Pojęcia zagrożenia naturalnego oraz klęski żywiołowej są ze sobą powiązane. Zagrożenie naturalne oznacza prawdopodobieństwo wystąpienia ekstremalnego zjawiska przyrodniczego lub katastrofy naturalnej, które wywołują straty. Z klęską mamy do czynienia w momencie gdy zagrożenie to się zmaterializuje. Zagrożenie jest czymś, co istnieje cały czas w mniejszym lub większym stopniu. Klęska ma natomiast charakter konkretnego wydarzenia. Istnienie zagrożenia wyprzedza wystąpienie klęski, ale poziom zagrożenia oceniany jest na podstawie występujących wcześniej klęsk. Z tego rozróżnienia definicyjnego wynikają praktyczne skutki. Okres zagrożenia jest różny od okresu klęski, dlatego też wymaga ze strony władz i organizacji innych działań. Również zachowanie jednostek i całych społeczności jest w tych okresach całkowicie odmienne. W okresie zagrożenia potrzebne jest zanalizowanie potencjalnie niebezpiecznych zjawisk, określenie miejsc ich występowania oraz okresów, w których mogą się pojawić. Z tym wiąże się wskazanie grup mieszkańców, którzy mogą ucierpieć wskutek wystąpienia danego zjawiska. Na tej podstawie można wprowadzić pewne rozwiązania i zabezpieczenia oraz poinformować społeczeństwo o zagrożeniu i jego skutkach. Celem tych działań jest jak najlepsze przygotowanie się do zagrożenia, które może w każdej chwili zrealizować się jako klęska żywiołowa. Natomiast w okresie wystąpienia klęski podejmowane są już wyłącznie działania ratunkowe ludzi, mienia i infrastruktury. Po przejściu klęski i uporaniu się z jej skutkami następuje ponownie okres zagrożenia. Trzeba wówczas dokonać kolejnych analiz i zrewidować przyjęte wcześniej rozwiązania, które nie sprawdziły się w okresie klęski. Zachowania ludzkie w obu okresach są różne. Okres zagrożenia to z reguły okres zwyczajnych, rutynowych działań, w którym, jak wskazują badania zainteresowanie potencjalnym niebezpieczeństwem spada. Ryzyko zamieszkiwania na obszarach zagrożonych jest minimalizowane. Pierwszoplanową pozycję zajmują troski życia codziennego. Dopiero nadejście klęski zwraca ludziom uwagę, że tak naprawdę żyją w stanie zagrożenia. Klęska mobilizuje ich do działań. Jednocześnie przynosi falę oskarżeń wobec władz, które według nich zaniedbały przygotowania do klęski. Po wyjątkowym okresie, jakim jest czas wystąpienia klęski, następuje powrót do normalności. W tym okresie ludzie powinni wyciągnąć wnioski z wydarzenia, które je dotknęło i podjąć działania zabezpieczające. Jednak zachowania ludzi po wystąpieniu powodzi czy wichury nie są tak racjonalne, jakby nam się to wydawało. Podstawową kwestią jest zatem odpowiedź na pytanie: jak uświadomić ludziom istniejące zagrożenie w okresie, w którym nie mają oni bezpośredniego doświadczenia klęski żywiołowej? Mimo że eksperci oraz władze lokalne zazwyczaj dobrze orientują się w zagrożeniach naturalnych właściwych dla danego obszaru, chociażby na podstawie analiz występowania klęsk żywiołowych w przeszłości, to kształtowanie świadomości za-grożenia wśród mieszkańców bywa bardzo trudne, zwłaszcza na obszarach, gdzie klęski występują stosunkowo rzadko. Pojawia się kolejne pytanie: jak przekonać tych mieszkańców, którzy choć pamiętają katastrofalne w skutkach zjawiska, to ignorują zagrożenie i nie podejmują żadnych działań zabezpieczających? Formy pomocy ofiarom klęsk żywiołowych Bezzwrotne pieniężne zasiłki celowe do 6 tys. zł; uruchamiane przez MSWiA na wniosek wojewody; wypłacane przez ośrodki pomocy społecznej po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego. Kredyty preferencyjne dwuprocentowe, objęte dopłatami z budżetu do oprocentowania, na remont, odtworzenie budynku mieszkalnego lub zakup lokalu; kredyt może być właścicielom lub zarządcom budynków; realizowane są przez banki we współpracy z MSWiA. Stosowanie uproszczonego trybu uzyskiwania pozwolenia na budowę, zgłoszenia remontu; ograniczenie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dotacje dla samorządów na odbudowę infrastruktury komunalnej; wniosek do Biura do Usuwania Skutków Klęsk Żywiołowych MSWiA powinien być uzasadniony protokołem szkód sporządzonym przez komisję z udziałem przedstawiciela wojewody. MEN kontroluje środki na remonty i wyposażenie szkół i placówek oświatowych. Ministerstwo Rolnictwa kontroluje uzyskiwanie preferencyjnych kredytów inwestycyjnych i obrotowych na wznowienie produkcji w gospodarstwach rolnych i w działach z nimi związanymi. Ponadto udzielana jest pomoc innym przedsiębiorcom dotkniętych powodzią; pomoc w wynajmie kontenerów mieszkalnych; opłacana jest pomoc psychologiczna; oraz współfinansowanie wypoczynku dzieci. ... Plik z chomika: achaja18 Inne pliki z tego folderu: 2003-Zagrożenia-poczucia-ufności-rozdział-w-książce.pdf (371 KB) Definicje zagrożeń i kryteria ich podziału.doc (181 KB) Inne foldery tego chomika: historia dyplomacji cywilnej Krajowy System Ratowniczo - Gaśniczy międzynarodowe prawo pokoju i bezpieczeństwa polityka ochrony granic zewnętrznych Unii Europejskiej siły zbrojne i organy bezpieczeństwa wewnętrznego Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dział Pomocy Opinie Regulamin serwisu Polityka prywatności Copyright © 2012 Chomikuj.pl
