MARKERY DNA

advertisement
MIKROSATELITY
 Stanowią 3% ludzkiego genomu – to dużo, czy mało?
 Występują stosunkowo rzadko w regionach kodujących białka.
 Tylko trój- i sześcionukleotydy występują częściej w egzonach
- wynika to z negatywnej selekcji skierowane przeciwko przesunięciom ramki odczytu.
- u ludzi powtórzenia trójnukleotydów powodują czasami choroby (np. choroba
Huntingtona) najprawdopodobniej związane z obecnością długich ciągów tej samej
reszty aminokwasowej w białku
 U wielu gatunków większość mikrosatelitów to dwunukleotydy (48-67%)
- u pierwotniaków występują głównie ciągi mononukleotydowe
- u ludzi najwięcej jest ciągów mononukleotydowych , ąle łącznie najliczniejsze są
dwu-, cztero- i sześcionukleotydy
- ciągi dwunukleotydowe występują w 5’ lub 3’ częściach genów,
które nie ulegają transkrypcji

14% wszystkich białek zawiera sekwencje powtórzone, jest ich trzy razy więcej u
organizmów eukariotycznych w porównaniu do prokariotycznych
 Wzory dystrybucji różnych typów mikrosatelitów (posiadających różną długość i różne
motywy) w sekwencjach kodujących i niekodujących są filogenetycznie uwarunkowane.
- mikrosatelitów jest więcej i są dłuższe u kręgowców niż u bezkręgowców.
Lokalizacja sekwencji mikrosatelitarnych
na chromosomach genomu człowieka
Egzony
Introny
Regiony
międzygenowe
Odmienność
chromosomów
19 i Y
Najczęściej występujące mikrosatelity:
A, AT, AC, AAT, AAC, AAG, AGC, AAAC, AAAT, AAAG,
AAGG, AGAT
Najrzadziej występujące mikrosatelity:
C, CG, ACT, ACG, AACC, AACG, AACT, AAGC, AAGT,
ACCC, ACCG, ACCT, CCCG, CCGG
Pętle ułatwiające rozplatanie
Lub rozpoznawane przez białka
„hot spots”, dinukleotydy
rozpoznawane przez enzymy
Zatrzymanie replikacji,
Gen CHK1i
Mikrosatelity występują w genach enzymów
tego systemu i są podatne na mutacje
Struktury tworzone przez mikrosatelitarne trimery ułatwiające ich
ekspansję w chorobach neurologicznych
Zespół łamliwego
chromosomu X
Dystrofia
miotoniczna
Choroba
Huntingtona
Nić o sekwencji (GCC)n łatwo tworzy
strukturę spinki do włosów
Spinka może wydłużać się (SLIP)
lub przesuwać się (SLIDE)
Konsekwencje:
1. Ekspansja lub skracanie
2. Metylacja prowadząca
do obniżenia lub
zahamowania ekspresji
genu FMR1
Mikrosatelita AATGG ludzkich centromerów
(AATGG)32 – struktura lewoskrętnej
helisy złożona z upakowanych
motywów (AATGG)4
(AATGG)4 –
podwójnie zgięta spinka
G
G
T
A
A
A
A
T
G
G
G
A
A
G
T
T
G
A
G
A
Na 3’ końcach telomerów znajdują się jednoniciowe fragmenty,
w których 30 do 100 razy jest powtórzony motyw TTAGGG
tworzący kwartety G Rozpoznawane przez białka stabilizujące
Rozróżnienie alleli zawierających różną liczbę powtórzeń sekwencji
mikrosatelitarnych za pomocą reakcji PCR
Główne obszary zastosowań polimorfizmów STR:
•
•
•
Ustalanie pokrewieństwa;
Identyfikacja osób;
Ustalanie pochodzenia śladów biologicznych (wykrywanie sprawców
przestępstw);
Zalety stosowania polimorfizmów STR:
•
•
•
•
Mniej pracochłonna i mniej kosztowna technika;
Krótszy czas oczekiwania na wynik;
Mniejsza ilość DNA potrzebna do analizy;
DNA może być gorszej jakości (możliwość użycia próbek DNA
otrzymanych ze starego i zniszczonego materiału biologicznego a
nawet z niezbyt starych próbek archeologicznych.
Ewolucja analiz STR typu multiplex na przykładzie firmy
zestawu PowerPlex™ firmy Genscript Promega®
GenePrint®
Ewolucja analiz STR typu multiplex na przykładzie firmy
zestawu PowerPlex™ firmy Genscript Promega®
PowerPlex® 1.2 System
Ewolucja analiz STR typu multiplex na przykładzie firmy
zestawu PowerPlex™ firmy Genscript Promega®
PowerPlex® 2.1 System
Ewolucja analiz STR typu multiplex na przykładzie firmy
zestawu PowerPlex™ firmy Genscript Promega®
PowerPlex® 16
Identyfikacja sprawcy
gwałtu
KP
M P Podejrzani
KP
M P Podejrzani
Podejrzani P M
CSF1P0
F13A01
TPOX
TH01
FESFPS
vWA
CODIS – działa w ramach FBI, umożliwia
federalnym, stanowym i lokalnym
laboratoriom medycyny sądowej
elektroniczną wymianę i porównywanie profili
DNA.
•
•
•
•
•
•
Several Indexes Categorize the Profiles Entered into CODIS
Convicted Offender
contains profiles of individuals convicted of a crime
Forensic
contains DNA profiles developed from crime scene evidence such as
semen stain or blood.
Arrestees
contains profiles of arrested persons (if state law permits the collection
of arrestee samples).
Missing Persons
contains DNA reference profiles from missing persons.
Unidentified Human Remains
contains DNA profiles developed from unidentified human remains.
Biological Relatives of Missing Persons
contains DNA profiles voluntarily contributed from relatives of missing
persons.
Collected samples of:
• Nuclear DNA
mostly STR - 13 locus STR : CSF1PO, FGA, TH01, TPOX, vWA, D3S1358,
D5S818, D7S820, D8S1179, D13S317, D16S539, D18S51, D21S11
• Mitochondrial DNA
Mostly SNPs.
Measuring Success
The National DNA Index (NDIS) contains over 8,080,941 offender profiles
and 311,560 forensic profiles as of March 2010. Ultimately, the success of the
CODIS program will be measured by the crimes it helps to solve. CODIS's
primary metric, the "Investigation Aided," tracks the number of criminal
investigations where CODIS has added value to the investigative process. As
of March 2010, CODIS has produced over 114,300 hits assisting in more
than 112,300 investigations.
Identyfikacja szczątków rodziny Romanowów
Nowotwory oraz choroby genetyczne
związane z mikrosatelitami
 15% sporadycznych przypadków raka jelita grubego koreluje z niestabilnością
powtórzeń mikrosatelitarnych
 Niestabilność mikrosatelitów przyczynia się również do wystąpienia nowotworów
przewodu pokarmowego
 14 typów zaburzeń neurologicznych wiąże się z ekspansją mikrosatelitów w
sekwencjach kodujących lub niekodujących
 Ekspansja trójnukleotydu CTG powoduje dystrofię mięśniową, chorzy mają
powyżej 50 kopii tego motywu
 Ekspansja trójnukleotydu CAG powoduje powstawanie białek z ciągami
poliglutaminowymi – choroba Huntingtona oraz Machado Josepha
 Długość ciągu powtórzeń (CA)n w 5’ regionie niekodującym reduktazy aldozowej
jest związana z retinopatią cukrzycową
 Długość (CA)n w pierwszym intronie genu γ- interferonu jest związana z
występowaniem zwłóknienia płuc
BPES, blepharophimosis, ptosis and epicanthus inversus
CCD, cleidocranial dysplasia
CCHS, congenital central hypoventilation syndrome
DM, myotonic dystrophy
DRPLA, dentatorubral–pallidoluysian atrophy
EPM1, progressive myoclonic epilepsy 1
FRAXA, fragile X syndrome
FRAXE, fragile X mental retardation associated with FRAXE site
FRDA, Friedreich's ataxia
FXTAS, fragile X tremor and ataxia syndrome
HD, Huntington's disease
HDL2, Huntington's-disease-like 2
HFG, hand–foot–genital syndrome
HPE5, holoprosencephaly 5
ISSX, X-linked infantile spasm syndrome
MRGH, mental retardation with isolated growth hormone deficiency
OPMD, oculopharyngeal muscular dystrophy
SBMA, spinal and bulbar muscular atrophy
SCA, spinocerebellar ataxia
SPD, synpolydactyly.
Dystrofia miotoniczna - CTG
•
•
•
•
•
•
•
Obejmuje wiele układów, głównie wpływa na mięśnie
Miotonia – mięśnie mogą się kurczyć, ale trudno je rozluźnić (trudności z
otworzeniem zaciśniętej dłoni)
- osłabienie mięśni (twarz, szyja,kończyny)
Dotyka 1 na 20 000 osób
Zaburzenie autosomalne dominujące
Penetracja - wysoka
Ekspresyjność – różnorodna nawet w obrębie rodziny
Antycypacja – skłonność do przybierania coraz poważniejszego
przebiegu w kolejnych pokoleniach
Podłoże molekularne
•
Gen warunkujący (1992) – na 19 chromosomie
- kinaza DM – ekspresja w mózgu, mięśniach,
sercu i jądrach (narządy i tkanki uszkodzone)
- domeny specyficzne dla kinaz białkowych,
które fosforylują reszty serynowe i treoninowe
- mutacja w pobliżu 3’ końca genu – ulega
transkrypcji, ale nie translacji
- prawdopodobna przyczyna fenotypu –
obniżenie ekspresji enzymu
Region kodujący
CTG…CTG
Transkrypcja
Translacja
CTG…CTG – najczęściej 5 – 27 powtórzeń
- osoby chore 50 lub więcej
Wzrost liczby powtórzeń
niestabilność regionu
dalszy wzrost
antycypacja – cięższy przebieg choroby z wcześniejszymi
objawami w kolejnych pokoleniach
Wystąpienie antycypacji zależy od tego, od którego z rodziców dziedziczony jest wadliwy
allel.
Antycypacja DM następuje w dziedziczeniu mutacji od matki.
Poważna dziecięca postać dystrofii miotonicznej – objawy rozpoczynają się w momencie
narodzin – u 20% potomstwa chorej matki, które odziedziczyło mutację,
prawdopodobieństwo rośnie wraz z nasileniem objawów u matki
W dziedziczeniu od ojca – kontrakcja
DIAGNOSTYKA
Hybrydyzacja typu Southern
PCR
Choroba Huntingtona
• Opisana w 1872 przez Huntingtona – pląsawica – niekontrolowane
ruchy, gr. chorea
• Występuje u 1 na 100 tys. osób
• Pojawia się między 35 a 50 rokiem życia
• Choroba ośrodkowego układu nerwowego, zwyrodnienie neuronów
• Niszczy obszary mózgu odpowiedzialne za koordynacje ruchów,
życie emocjonalne, funkcje intelektualne (myślenie, percepcja,
pamięć)
• Objawy
– niewytłumaczalne zmiany nastroju: rozdrażnienie –
apatia, złość – depresja
- trudności w uczeniu się, przypominaniu
niekontrolowane ruchy stóp, palców, twarzy
- trudności z utrzymaniem równowagi i chodzeniem
Z czasem objawy pogłębiają się, choroba trwa 10 – 30 lat
Antycypacja w dziedziczeniu od ojca – niestabilność (CAG)n w
spermatogenezie.
Podłoże molekularne
• 1993 – gen na chromosomie 4 - HD lub IT-15
• Mutacja – ekspansja powtórzenia CAG w eksonie 1:
- Normalne allele – ≤ 26 CAG - nie powodują HD i nie wykazują
ekspansji CAG u potomstwa
- Normalne allele z tendencją do mutacji – 27 – 35 CAG
(1.9% populacji)
Nie powodują choroby u nosiciela, ale wykazują ekspansję CAG u
potomstwa. Ryzyko ekspansji jest większe jeśli nosicielem jest
mężczyzna.
- Allele powodujące chorobę - ≥ 36 CAG – powodują HD,
zwłaszcza ≥ 40.
≥ 55 – postać młodzieńcza
•
•
•
•
Jedna z 9 chorób neurodegeneracyjnych spowodowanych przez powtórzenia
CAG – każda z tych chorób związana z innym genem
Ciągi CAG w genie – bloki poliglutaminowe w białku (ang. huntingtin)
Formy białka z długimi blokami polyQ nie ulegają poprawnemu zwinięciu i
tworzą wysokocząsteczkowe agregaty
Choroba Huntingtona jest chorobą konformacyjną (ch. Alzheimera i
Parkinsona, ch. prionowe)
CAG x N
1
40 kopii
35 kopii
26 kopii
2
3
4
5
Polimorfizmy punktowe SNP
(ang. single nucleotide polymorphism)
1.2%, które czyni człowieka i 0.1%, które czyni różnicę
1.2%
0.1%
•
•
•
•
•
•
•
•
•
3 miliony SNP odróżnia dwie osoby, SNP co 1200 pz
przypuszcza się, że w genomie człowieka jest 10 000 000 SNP, w 2005 roku w
publicznych bazach danych było ich 9 000 000.
75% - obszary międzygenowe, 24% - introny, 1% - eksony
Źródła SNP – delecje, insercje, duplikacje, substytucje
SNP ma mniej możliwości wariantów niż markery mini- i mikrosatelitarne
Substytucja – teoretycznie 4 warianty w jednym locus, praktycznie – 2
Różna częstość wariantów – niska heterozygotyczność
W celach identyfikacyjnych należy oznaczyć nawet do 100 loci
Zalety SNP – olbrzymia liczba, metody detekcji nie wymagające elektroforezy
w żelu i łatwe w automatyzacji
•
Istnieją bazy danych SNP: HGBASE, dbSNP, SNP Consortium
•
SNP Consortium – powstało w 1999 roku aby stworzyć i udostępnić katalog 300
000 SNP, w 2001 dysponowało już 1 000 000 SNP
•
Celem działania baz danych SNP jest stworzenie mapy SNP w ludzkim genomie
(high-density SNP map) w celu identyfikacji mutacji powodujących choroby,
związanych z długością życia
Mitochondrialne SNP i starzenie
Farmakogenetyka (ang. Pharmacogenetics) –
bada genetyczne podstawy indywidualnych różnic w odpowiedzi na leki,
jej celem jest opracowanie leków dopasowanych do genotypu pacjenta
1959 – Vogel proponuje termin „farmakogenetyka”
1962 – pierwsza książka „Pharmacogenetics”Heredity and the Response to Drugs”
Famakogenetyka a Farmakogenomika
• Dziedziczność różnic w
odpowiedzi pacjentów
na lek i struktura
populacji
• Jeden lek – wiele
genomów (pacjentów)
• Badanie SNP i poziomu
ekspresji
• Studiuje genom różnice pomiędzy
komórkami różnych
tkanek
• Jeden genom – wiele
leków
• Profile ekspresji genów
Farmakokinetyka
• Metabolizm leków – ich degradacja, aktywacja za
pomocą enzymów
• Wyróżniamy 2 fazy metabolizmu leków:
I faza – reakcje funkcjonalizacji, np: hydroksylacja
przez CYP450
II faza – reakcje sprzęgania, np: acetylacja przez NAT
Bönicke i Reif – polimorfizm acetylacji izoniazydu
(leku tuberkulostatycznego)
izoniazyd objawy neuropatii wśród chorych leczonych lekiem
tuberkulostatycznym

- polimorfizm acetylacji przez N-acetylotransferazę NAT2
- w populacji kaukaskiej 40-60% ma fenotyp „wolno
metabolizujący”, w populacji Japońskiej 10%
Wolni acetylatorzy w populacjach kaukaskiej i orientalnej
Populacja kaukaska
• Włosi
• Szwedzi
• Ludność biała USA
• Brytyjczycy
• Norwegowie
• Niemcy
• Francuzi
• Kanadyjczycy
• Czesi i Słowacy
• Finowie
• Polacy
%
49
51-58
52-57
53-62
56
57
59
59-70
60
61-64
48-62
Populacja orientalna
• Eskimosi
• Koreańczycy
• Japończycy
• Ajnowie
• Chińczycy
• Ludność Riukiu
• Tajowie
• Chińczycy z Singapuru
• Chińczycy z Tajwanu
• Filipińczycy
• Chińczycy z Tajlandii
%
5
11
7-12
13
13
15
18
22
22
28
34
Kalow – polimorfizm hydrolizy prokainy (anastetyk) i sukcynylocholiny
(zwiotczanie mięśni)

sukcynylocholina przedłużenie z kilku minut do 3 godzin
blokady nerwowo-mięśniowej
Przyczyna: polimorfizm hydrolizy
Winna: pseudoesteraza cholinowa
Download