3.3. Wojskowe Wsparcie Władz Cywilnych i

advertisement
POLITECHNIKA ŚLĄSKA
Zarządzanie kadrami
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
T E MAT : Kon tro low an ie
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Katowice, dnia 16. 05. 2002 r.
Swoją pracę chciałbym poświęcić problemowi kontrolowania w organizacji. Kontrola jest
często kluczem do osiągnięcia lepszej efektywności w firmie i różnego rodzajach organizacji.
W pracy swojej skupiłem się na formach kontroli i na etapach kontroli.
Kontrolowanie
Swoje rozważania zacznę od wytłumaczenia słowa kontrolowanie. Kontrolowanie
( kontrole ) definiujemy jako regulacje działań organizacji sprzyjającą łatwiejszemu osiąganiu
jej celów.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cel kontrolowania
Podstawowym celem kontroli jest stworzenie menadżerowi możliwości oceny pozycji
organizacji w porównaniu z zamierzeniami, dokonywanej w wybranym momencie, z użyciem
jednego lub kilku mierników. Na przykład firma „Servisco” postawiła sobie za cel terminową
dostawę 99% wszystkich przesyłek. Jeśli wskaźnik ten spada np. do 97%, menedżerowie
wiedzą, że muszą podjąć działania zaradcze. Natomiast wskaźnik 99,5% oznaczać będzie, że
firma osiąga wyniki lepsze od oczekiwanych. Cele organizacji nie mogę być postawione zbyt
wysoko i zbyt nisko. Cele postawione za wysoko są na wstępie podważane ( demobilizacja )
co powoduje niewykonanie zadania. Zbyt nisko postawiony cel powoduje brak motywacji w
grupie, odkładanie realizacji celów „ na później ”, co może spowodować niewykonanie
zadania.
Obszary kontroli
Kontrola w organizacjach może się koncentrować na zasobach lub na szczeblach
Koncentracja na zasobach. Kontrola może się koncentrować na zasobach finansowych,
rzeczowych, ludzkich i informacyjnych. Kontrola zasobów rzeczowych obejmuje:
zarządzanie zapasami ( z punktu widzenia właściwej ich wysokości ), kontrolę jakości
( utrzymywanie na odpowiednim poziomie jakości produkcji ) i kontrolę sprzętu ( odpowiedni
zakres wyposażenia w budynku, sprzęt biurowy itd. ). Kontrola zasobów ludzkich obejmuje:
działania w zakresie doboru i obsady, szkolenie i rozwój kadr kierowniczych, ocenę wyników
i poziom nagradzania. Kontrolę zasobów informacyjnych obejmują: prognozowanie
sprzedaży i marketingu, analizę otoczenia, public ralations, układanie harmonogramu
produkcji oraz prognozowanie ekonomiczne. Zasoby finansowe są umieszczone pośrodku
nie tylko, iż są one samodzielnym elementem zasobów organizacji, ale również z uwagi na
ich związek z kontrolowaniem wszystkich pozostałych zasobów.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Szczebel. Można również dokonać klasyfikacji kontroli na podstawie kryterium szczebla.
Kontrola działalności koncentruje się na jednym lub kilku systemach operacyjnych
organizacji. Może to być np. kontrola jakości, kontrola strategiczna ( próbuje stwierdzić na ile
skutecznie organizacja rozumie swoje otoczenie i dostosowuje się do niego).
W następnym punktem, który chciałem poruszyć w mojej pracy jest opis 3 rodzajów
kontroli.
Wyróżniamy trzy rodzaje kontroli:
–
kontrola operacji
–
kontrola organizacyjna
–
kontrola strategiczna
Formy kontroli operacji
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Kontrola operacji może przybrać jedną z trzech form - kontroli wstępnej, równoległej i
końcowej. Podstawową różnicą pomiędzy nimi jest nastawienie na różne fazy procesów
transformacji stosowanych przez organizację.
Kontrola wstępna
Kontrola wstępna ma stwierdzić przed podjęciem działania, czy zaplanowano
wszystkie potrzebne zasoby ludzkie, rzeczowe, finansowe i informacyjne oraz czy w
momencie rozpoczęcia działanie będą one na wyznaczonym miejscu, w stosownych
rodzajach, ilościach i o odpowiedniej jakości. Plany mogą wskazywać potrzebę zatrudnienia
nowych pracowników, zakupu nowych urządzeń i materiałów, itp. Kontrola wstępna jest
bardzo ważna dla całej organizacji.
Kontrola równoległa
Kontrola równoległa następuje w trakcie procesu przetwarzania. Oparta jest na
procesach sprzężenia zwrotnego. Kontrola ta ma wykrywać odchylenia od jakiejś normy lub
celu i umożliwiać dokonywanie korekt przed zakończeniem określonej sekwencji działań.
Załóżmy, że menedżer zakładu produkcyjnego ustala pewną liczbę punktów kontrolnych na
linii montażowej. W miarę jak wyrób przesuwa się po linii, jest okresowo sprawdzany, by
można było się upewnić, że wszystkie zamontowane dotąd podzespoły funkcjonują
prawidłowo. Jest skuteczna jedynie wtedy, gdy kierownik na czas uzyska dokładne
informacje o zmianach w otoczeniu lub o realizacji pożądanego celu.
Kontrola końcowa
Kontrola końcowa mierzy wyniki zakończonego działania. Jeżeli produkt można
wytworzyć w dwóch lub trzech fazach produkcji, a produkt czy usługa są proste i powtarzalne
najskuteczniejszą metodą kontroli może być właśnie kontrola końcowa. Chociaż jej ogólna
użyteczność jest z reguły mniejsza niż kontroli równoległej, ten typ kontroli może być jednak
skuteczny z dwóch ważnych względów. Po pierwsze, kontrola końcowa dostarcza
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
kierownictwu informacji dla planowania. Na przykład, kiedy kontrola jakości wyrobów
gotowych wskazuje na niemożliwy do tolerowania współczynnik usterek, menedżer wie, że
musi określić i usunąć przyczyny takiego stanu rzeczy. Menedżer ustala przyczyny wszelkich
odchyleń od planu lub normy, a wnioski wykorzystuje do podobnych działań w przyszłości.
Kontrola końcowa może być również podstawą do nagradzania pracowników. Spostrzeżenie,
iż pracownik znacznie przekroczył docelową wielkość sprzedaży (planowany poziom
wyniku), może być dla menedżera sygnałem, że takiemu pracownikowi należy przyznać
premię lub nagrodę.
Wielorakie systemy kontrolne
Większość organizacji nie jest w stanie przetrwać, korzystając tylko z jednej formy
kontroli operacji, toteż stosuje wielorakie systemy kontroli.
Formy kontroli organizacyjnej
Dwie dominujące formy kontroli to kontrola biurokratyczna i kontrola angażująca
pracowników. Tylko w niewielu organizacjach system kontroli opiera się wyłącznie na jednej
formie, natomiast przeważnie stosowane są obie, z wyraźną przewagą jednej lub drugiej.
Kontrola biurokratyczna
Podejście do kontroli organizacyjnej oparte na formalnych i mechanistycznych
rozwiązaniach. Celem kontroli biurokratycznej jest wymuszanie podporządkowania się
pracowników. Sięgające po nią organizacje opierają się na ścisłych przepisach i sztywnej
hierarchii, koncentrują się na doprowadzeniu do tego, by pracownicy spełniali wymagania
osiągnięć uznanych za minimalne. Takie organizacje mają przeważnie wysmukłą strukturę.
Ponadto ich system nagradzania koncentruje się na wynikach indywidualnych i dopuszcza
jedynie ograniczone i formalne współuczestnictwo pracowników.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Kontrola angażująca pracowników
Kontrola angażująca pracowników jest podejściem do kontroli organizacyjnej opartym
na nieformalnych i organicznych rozwiązaniach strukturalnych. Celem tego podejścia jest
uzyskanie zaangażowania pracowników. Odpowiednio do tego celu podejście to
wykorzystuje w szerokim zakresie normy grupowe, silną kulturę przedsiębiorstwa i
samokontrolę zachowań. Wymagania co do wyników koncentrują się nie tyle na ich
minimalnym możliwym do przyjęcia poziomie, ale raczej na sposobach podnoszenia efektów
pracy ponad taki minimalny poziom. Organizacje wykorzystujące takie podejście mają
zazwyczaj stosunkowo płaską strukturę, a oddziaływania w nich są raczej poziome niż
skoncentrowane na kierunku „z góry w dół". System nagradzania jest często zorientowany na
wynik grupowy, a przyjęte rozwiązania strukturalne przewidują szerokie współuczestnictwo
pracowników.
Kontrola strategiczna
Kontrola strategiczna — trzeci szczebel kontroli stosowanej w organizacjach — ma na
celu zapewnienie skutecznego dopasowania organizacji do otoczenia oraz jej postępu na
drodze do realizacji celu strategicznego. Ponieważ badania nad kontrolą strategiczną znajdują
się nadal we wstępnej fazie rozwoju, nie ma w tej dziedzinie ogólnie przyjętych modeli czy
teorii. Ogólnie jednak realizacja strategii wymaga struktury, przywództwa, technologii,
zasobów ludzkich oraz systemów informacyjnych i kontrolnych. Z tego wynika, że kontrola
strategiczna powinna się koncentrować na tych pięciu obszarach i w ten sposób zapewnić
skuteczną realizację strategii. Na przykład, organizacja powinna okresowo badać swą
strukturę po to, by określić, czy sprzyja ona realizacji celów strategicznych.
Kierownictwo powinno skoncentrować kontrolę strategiczną na zakresie, w jakim
pięć obszarów realizacji strategii sprzyja osiągnięciu strategicznych celów organizacji. Jeśli
wszystko jest w porządku, to organizacja powinna zareagować w taki sam sposób jak z
innymi formami kontroli — po prostu nie podejmować żadnych działań. Jeśli natomiast jedna
z metod realizacji strategii hamuje osiągnięcie celów, należy wprowadzić zmiany. W
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
konsekwencji firma może uznać, że powinna zmienić swą strukturę, wymienić niektórych
ważnych przywódców, zastosować nową technikę, zmodyfikować politykę kadrową albo
zmienić systemy informacyjne i kontroli operacji.
Etapy procesu kontrolowania.
Ostatnim problemem jaki poruszę w mojej pracy są etapy procesu kontrolowania.
Niezależnie od typu czy liczby systemów kontrolowanych, jakich potrzebują organizacje,
każdy proces kontroli powinien objąć cztery ogólne etapy.
Ustalenie norm.
Pierwszym krokiem w procesie kontroli jest ustalenie norm. Norma to cel z którym
porównywane będą późniejsze wyniki. Normy dla zakładu szybkiego żywienia typu
McDonald’s mogą obejmować:
1. Minimum 95% klientów „przywitanych” w ciągu 3 minut od przybycia.
2. Wstępnie przygotowane hamburgery nie mogą pozostawać w pogrzewaczu dłużej niż 5
minut przed podaniem klientowi.
3. Wszystkie puste stoliki muszą być oczyszczone do 5 minut po odejściu gościa.
Normy mogą być różne. Na przykład normą kontrolną dla detalisty może być cel
zwiększenia rocznej wielkości sprzedaży o 25% w ciągu 5 lat. Celem szpitala może być
zwiększenie współczynnika wyzdrowień pacjentów do 98% w ciągu 6 lat. Uniwersytet może
przyjąć za normę, albo cel, ukończenie studiów przez 80% studentów w ciągu 5 lat od zapisu.
Normy kontrolne mogą być tak wąskie lub tak szerokie jak działalność do której się odnoszą.
Poza tym powinny one logicznie wynikać z celów organizacji. Końcowym aspektem ustalania
norm jest zdecydowanie, który wskaźnik wyników najlepiej się nadaje do celów kontroli .
Mierzenie wyników.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Drugim krokiem w procesie kontroli jest mierzenie wyników. W tym kontekście wynik
odnosi się do tych działań, które mają być przedmiotem kontroli. Mierzenie wyników w
większości organizacji jest czynnością stałą i powtarzalną. Skuteczna kontrola wymaga
ustalenia konkretnych mierników wyników. Kiedy menedżer pragnie kontrolować sprzedaż ,
odpowiednim miernikiem faktycznie osiągalnych wyników będzie dzienna, tygodniowa lub
miesięczna wartość sprzedaży. Odpowiedni pomiar wyników , chociaż niekiedy naprawdę
trudny, ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania skutecznej kontroli. Na przykład łączna
sprzedaż w sklepach „Media Markt” wzrosła o 25%, ale sprzedaż niektórych sklepów
faktycznie spadła o 7%.
Porównywanie wyników z normami.
Trzecim etapem procesu kontroli jest porównywanie zamierzonego wyniku z normami
ustalonymi w pierwszym etapie. Wynik może być równy ustalonej normie, może też być od
niej wyższy lub niższy. Kierownictwo musi zdecydować o dopuszczalnym odchyleniu od
normy i dopiero potem podejmować działania korygujące. W niektórych przypadkach
porównanie nie nastręcza trudności. Każdy menedżer w General Electric ma cel w postaci
zajęcia pierwszego lub drugiego miejsca na swoim rynku. Określenie, czy cel został
osiągnięty jest stosunkowo proste. W innych jednak układach porównania już nie są takie
oczywiste. Załóżmy, że każdy z 3 menedżerów sprzedaży ma ca cel zwiększenie rocznej
wartości sprzedaży o 10%. Na koniec roku jeden menedżer zwiększył sprzedaż o 9,9%, drugi
o 9,3% a trzeci o 8,7%. Określenie, czy sprostali oni wyznaczonej normie, jest sprawą decyzji
kierownictwa, która musi być oparta na wielu czynnikach, włączając wartość kwot
wchodzących w grę oraz okoliczności, które mogą usprawiedliwiać niewykonanie norm.
Porównanie należy przeprowadzać tak często, jak jest to niezbędne. W przypadku norm
długookresowych i wyższego szczebla wystarczy kontrola coroczna. W innych jednak
warunkach porównanie powinno być częstsze.
Ocena i reagowanie.
Końcowym etapem w procesie kontroli jest ocena wyników i następnie podjęcie
stosownych działań. Po dokonaniu tej oceny zazwyczaj podejmowane jest jedno z trzech
działań:
1.
Utrzymanie status guo. Zaniechanie jakikolwiek działań, tj. utrzymanie status guo, jest
na ogół stosowanym postępowaniem wówczas, gdy wyniki z grubsza mieszczą się w ramach
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
z góry ustalonych norm. Jeżeli norma obniżenia kosztów dla danego roku wynosi 4%, a
faktycznie uzyskana redukcja wynosi 3,99% firma w sposób oczywisty działa właściwie.
2.
Działania korygujące odchylenie od normy. Odchylenie od normy będzie zapewne
będzie wymagało podjęcia jakiś działań korygujących. Jeżeli norma obniżki kosztów wynosi
4%, a dotychczas osiągnięto obniżkę 1%, sytuacja wymaga działań. Być może koniecznie
będzie wzmocnienie motywacji pracowników lub wyposażenie ich w nowy sprzęt. W
pewnych sytuacjach firma może osiągnąć wyniki lepsze od oczekiwanych, a mimo to
odchylenie może wymagać działań zaradczych. Na przykład kiedy firma Gillette wprowadziła
maszynkę do golenia Sensor, popyt na nią był tak wielki, że sprzedawcy nie byli wstanie
zgromadzić odpowiednich zapasów. Firma musiała na pewien czas ograniczyć akcję
reklamową, by uniknąć zdenerwowania zawiedzionych klientów.
3.
Zmiana norm. Inna reakcja na wyniki porównania faktycznych osiągnięć z normami
może polegać na zmianie norm. Być może zostały one ustalone na zbyt wysokim lub zbyt
niskim poziomie, czego wyrazem może być znaczne przekraczanie norm przez wielką liczbę
pracowników bądź też sytuację odwrotną, kiedy to żaden pracownik nie jest wstanie spełnić
wymagań. Mogą być jednak również sytuacje, w których konieczność zmiany norm jest
podyktowania zmianą warunków działania. Norma przewidująca wzrost sprzedaży o 10%
może wymagać zmiany, gdy na rynku pojawi się nowy konkurent. W nowych warunkach
stara norma 10% może się okazać nierealistyczna. Firma może zostać zmuszona do
ponownego przemyślenia swoich norm i przyjęcia niższych, które będą lepiej odzwierciedlały
realia sytuacji rynkowej.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Moim zdaniem kontrola jest jednym z najistotniejszych procesów w organizacji. Nie
można wyobrazić sobie organizacji bez jakiejkolwiek kontroli. Dzięki kontroli poznajemy
faktyczny stan organizacji i możemy korygować ewentualne nieprawidłowości. Skuteczny
system kontroli musi być: ścisły, aktualny i obiektywny, elastyczny i skoordynowany z
tokiem pracy.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Współpraca
władz
cywilnych
w systemie bezpieczeństwa powszechnego
z
administracją
wojskową
Praca magisterska
SPIS TREŚCI
WSTĘP ............................................................................................................................ 1
ROZDZIAŁ I
Pojęcie, istota i zakres bezpieczeństwa powszechnego
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
1.1. Podstawowe pojęcia i charakterystyka systemu bezpieczeństwa
powszechnego ......................................................................................................... 3
1.2. Charakterystyka współczesnych zagrożeń bezpieczeństwa
powszechnego ...................................................................................................... 12
1.3. Struktura systemu bezpieczeństwa powszechnego ............................................ 19
ROZDZIAŁ II
Rozwiązania prawne i organizacyjne w zakresie współpracy
cywilno – wojskowej w innych państwach
2.1. Współpraca cywilno – wojskowa w USA .............................................................. 26
2.2. Współpraca cywilno – wojskowa w Niemczech ................................................... 35
2.3. Współpraca cywilno – wojskowa w innych krajach i w NATO .............................. 44
2.4.trele morele ........................................................................................................... 47
ROZDZIAŁ III
Aktualny stan rozwiązań prawnych i organizacyjnych w zakresie
współpracy władz cywilnych i administracji wojskowej w Polsce
3.1. Doświadczenia historyczne współpracy cywilno – wojskowej ............................. 58
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
3.2. Podstawy prawne organizacji wojskowego wsparcia władz cywilnych ............. 66
3.3. Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa ........................................ 67
3.4. Zadania realizowane w ramach wojskowego wsparcia władz
cywilnych w gminie, powiecie i województwie ..................................................... 68
ROZDZIAŁ IV
Koncepcja zmian w zakresie organizacji współpracy władz cywilnych
i administracji wojskowej w systemie bezpieczeństwa powszechnego
4.1 Ocena stanu obecnego ......................................................................................... 78
4.2 Propozycje nowych rozwiązań ............................................................................... 89
ZAKOŃCZENIE .............................................................................................................. 99
BIBLIOGRAFIA ............................................................................................................ 105
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
WSTĘP
Zmiany, jakie nastąpiły w polskim środowisku bezpieczeństwa po roku 1989
nadały nowy wymiar i znaczenie zagrożeniom niemilitarnym, oraz spowodowały
przeniesienie ciężaru zainteresowania władz z problemów bezpieczeństwa militarnego
Polski na problematykę bezpieczeństwa narodowego, w tym bezpieczeństwa
powszechnego. Powodem takiego stanu rzeczy są nowe uwarunkowania
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
geopolityczne, militarne, gospodarczo – ekonomiczne i społeczne.
Współczesne
zagrożenia wynikające z działań sił przyrody, a także spowodowane działalnością
człowieka mogą oddziaływać na wiele sfer naszej rzeczywistości. Wymaga to
podejmowania odpowiednich działań przez różne podmioty życia politycznego,
społecznego, organizacje i instytucje. W normalnych, codziennych warunkach
funkcjonowania, żadne państwo nie jest w stanie utrzymywać sił ratowniczych
w takiej ilości i jakości, które
byłyby w stanie skutecznie
i samodzielnie zapobiegać i przeciwdziałać każdemu rodzajowi zagrożeń.
Przeciwdziałanie
zagrożeniom
bezpieczeństwa
powszechnego
wymaga
skoordynowanej działalności i współpracy wielu instytucji i organów będących
elementami systemu bezpieczeństwa powszechnego. Szczególną rolę odgrywa tutaj
wojsko. Ze względu na potencjał ludzki, wysoki stopień zorganizowania,
hierarchiczną strukturę ułatwiającą kierowanie zespołami ludzkimi w praktycznym
działaniu, szybkość reakcji, posiadany sprzęt, itp. udział pododdziałów Sił Zbrojnych
RP w systemie bezpieczeństwa powszechnego jest niezbędny. Wojsko wspiera
podmioty cywilne w realizacji zadań związanych z usuwaniem skutków klęsk
żywiołowych, awarii technicznych i innych nadzwyczajnych zagrożeń, gdy użycie
innych sił staje się niemożliwe, lub niewystarczające.
Współczesne doświadczenia Polski i innych krajów na całym świecie dostarczają
wiele dowodów na to, że zacierają się granice między militarnymi
i niemilitarnymi czynnikami bezpieczeństwa, między uwarunkowaniami
zewnętrznymi i wewnętrznymi. Jednocześnie jednoznaczne określenie, czy
w danej sytuacji mają reagować siły tylko cywilne, czy też wojskowe, czy może jedne
i drugie jest również trudne do określenia.
Polskie doświadczenia z pożaru w Kuźni Raciborskiej, powodzi z lat 1997, 1998
oraz 2001, zabezpieczenie wizyt Papieża, pokazały potrzebę wspólnych działań.
Tak więc w złożonym procesie zapewniania obywatelom RP bezpieczeństwa
powszechnego, zapobiegania powstawaniu zagrożeń, a także likwidowania ich
skutków, którym nie dało się zapobiec, trudno jest wyodrębnić działania wyłącznie
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wojskowe, czy cywilne. W sytuacji, gdy zagrożenia i ich skutki mają mieszany,
złożony charakter, konieczne jest złożone, zintegrowane reagowanie.
W przypadku zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego noszących znamiona
kryzysu o rozległych następstwach ( liczne ofiary śmiertelne, szkody w mieniu,
zagrożenia zatopieniem, pożarem skażeniem, epidemią itp.), rola i zaangażowanie sił
zbrojnych znaczenie wzrasta. Jest to szczególnie widoczne w przypadku coraz częściej
występującego deficytu dostępnych sił reagowania. Oprócz znacznych sił
i środków będących w dyspozycji państwa, czy sektora prywatnego, coraz częściej
wojsko staje się niezbędnym elementem systemu reagowania na zagrożenia.
Niezwykle ważnym warunkiem skutecznego działania i pomocy wojska jest
właściwie zorganizowana współpraca władz cywilnych z wojskowymi
koordynatorami udziału wojska tj. organami administracji wojskowej. Przykłady klęsk
żywiołowych (powodzi) z ostatnich lat dowodzą, że jest wiele do zrobienia
w kwestii właściwej organizacji tej współpracy.
Praca ta pokazując doświadczenia Polski i innych krajów we współpracy władz
wojskowych i cywilnych w dziedzinie bezpieczeństwa powszechnego ma na celu
systematyzację rozwiązań w zakresie współpracy cywilnych i wojskowych
organów administracji publicznej dla zapewniania bezpieczeństwa powszechnego
oraz przedstawienie propozycji ich doskonalenia.
Zasadniczym problemem badawczym podjętym w niniejszej pracy jest
odpowiedź
na
pytanie:
Czy
aktualne
rozwiązania
prawne
i organizacyjne oraz oparta na ich podstawie współpraca administracji
wojskowej i władz cywilnych zapewnia skuteczne przeciwdziałanie zagrożeniom
bezpieczeństwa powszechnego.
Aby dokonać wnikliwej analizy problemu badawczego, w czasie badań podjąłem
próbę odpowiedzi na szereg szczegółowych problemów badawczych:
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
a) jakie są doświadczenia w zakresie współpracy administracji wojskowej
i władz cywilnych w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego?
b) jak rozwiązana jest problematyka współpracy administracji wojskowej i władz
cywilnych
dla
zapewnienia
bezpieczeństwa
powszechnego
w
innych
państwach?
c) jakie zadania w systemie bezpieczeństwa powszechnego realizują organy
władzy cywilnej?
d) jakie zadania w systemie bezpieczeństwa powszechnego realizują siły zbrojne?
e) jak
obecnie
zorganizowana
jest
współpraca
władz
cywilnych
z administracją wojskową w dziedzinie bezpieczeństwa powszechnego?
f) czy
aktualne
regulacje
prawne
umożliwiają
jednoznaczną,
sprawną
i skuteczną organizację współpracy?
g) w jakim kierunku winno zmierzać doskonalenie współpracy cywilno –
wojskowej dla zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego RP?
Biorąc pod uwagę posiadane doświadczenie oraz wiedzę z zakresu wojskowego
wsparcia władz cywilnych w czasie klęsk żywiołowych i katastrof, przyjąłem
hipotezę, że aktualny stan rozwiązań w dziedzinie współpracy administracji
wojskowej i władz cywilnych dla zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego jest
niezadowalający.
Problem ten
wymaga
podejścia
interdyscyplinarnego.
Nieprzewidywalność zdarzeń wpływających negatywnie na bezpieczeństwo
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
powszechne powoduje konieczność opracowania procedur bardziej uniwersalnych.
Również rozwiązania organizacyjne, szczególnie w kwestii procedur podejmowania
decyzji w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa są zbyt skomplikowane i opóźniają
moment rozpoczęcia konkretnych działań.
Podmiotem badań są:
– organa administracji wojskowej – dowódca okręgu wojskowego, szef
wojewódzkiego sztabu wojskowego, wojskowy komendant uzupełnień
– władze cywilne – organy władzy i
administracji publicznej szczebla
wojewódzkiego, powiatowego i gminnego.
Etymologia terminu władze cywilne oznacza władzę niewojskową
i nieduchowną. Termin władze cywilne oznacza „…tę część władz administracyjnych
w państwie, która zarządza wszystkimi niewojskowymi (cywilnymi) dziedzinami
życia, obejmując cały zakres służb i funkcji publicznych realizowanych przez organy
rządowe i samorządowe”1.
Organy administracji rządowej to: Rada Ministrów, ministrowie, wojewodowie,
centralne organy administracji rządowej, a także terytorialne organy administracji
zespolonej, niezespolonej i inne organy podległe lub nadzorowane przez prezesa rady
ministrów.
Organy administracji samorządowej to: samorząd wojewódzki, powiatowy
i gminny.
Przedmiotem badań jest współpraca przedstawionych powyżej podmiotów
w systemie bezpieczeństwa powszechnego. Obszar badań obejmuje Polskę,
z uwzględnieniem zarysu problemu na przykładzie innych państw.
1
Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa, część 1,kier. Nauk W. Kitler, AON Warszawa 2004 r,
s. 30
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W toku pracy wykorzystałem:
– wiedzę zawartą w źródłach prawnych;
– wnioski z obserwacji i doświadczeń własnych z pracy w terenowych organach
administracji wojskowej;
– doświadczenia praktyczne z ćwiczeń, treningów, szkoleń, gier decyzyjnych,
realizowanych
wspólnie przez terenowe organy administracji wojskowej
(TOAW) i władze cywilne;
– rozwiązania innych państw;
– poglądy teoretyczne.
W celu uzyskania jak najlepszych efektów pracy badawczej zastosowałem kilka
metod
badawczych. Pierwsza grupa metod to metoda zbierania materiałów
źródłowych i literatury przedmiotu badań, które następnie poddane zostały głębokiej
analizie. Uzyskane w ten sposób poglądy zostały zweryfikowane praktycznie na
podstawie analiz i wniosków z przeprowadzanych wspólnie ćwiczeń, treningów
sztabowych i szkoleń na szczeblu WSzW, WKU, urzędu wojewódzkiego i starostw
powiatów.
Druga grupa metod to analiza doświadczeń z praktycznej realizacji współpracy
władz cywilnych i administracji wojskowej w czasie powodzi w 1997 roku, która
dotknęła również Podkarpacie.
Zastosowane metody i narzędzia badawcze miały na celu zapewnienie
rozwiązania postawionych problemów i odpowiedzi na wszystkie szczegółowe
problemy badawcze
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W pierwszym rozdziale dokonałem analizy pojęcia bezpieczeństwa
powszechnego,
następnie
zidentyfikowałem
zagrożenia
bezpieczeństwa
powszechnego. Kolejny krokiem było przedstawienie struktury systemu
bezpieczeństwa powszechnego.
Duże znaczenie dla procesu badawczego miała analiza rozwiązań prawnych
i organizacyjnych w dziedzinie współpracy cywilno – wojskowej w innych państwach,
którą przedstawiłem w drugim rozdziale.
W kolejnym, trzecim rozdziale, poprzez analizę doświadczeń historycznych
w zakresie współpracy cywilno – wojskowej, oraz aktualnego stanu rozwiązań
prawnych regulujących te dziedzinę, zaprezentowałem obecny stan organizacyjno
– prawny w zakresie współpracy wojska i władz cywilnych.
W ostatnim rozdziale poddałem krytycznej ocenie aktualny stan współpracy
władz cywilnych z administracją wojskową i zaproponowałem dokonanie szeregu
zmian, szczególnie w dziedzinie trybu i sposobu podejmowania decyzji oraz
uregulowania kwestii rozliczeń finansowych, a także udostępnienia zasobów wojska
dla władz cywilnych.
W zakończeniu swojej pracy udzieliłem odpowiedzi na pytania, czy
sformułowana na wstępie hipoteza robocza została zweryfikowana pozytywnie.
Następnie przedstawiłem krótko wyniki mojej pracy badawczej, problemy badawcze,
które udało się rozwiązać, oraz te, które wymagają dalszych dociekań.
.
Rozdział I . Pojęcie, istota i zakres bezpieczeństwa powszechnego
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
1.1.Podstawowe
pojęcia
i
charakterystyka
systemu
bezpieczeństwa
powszechnego
Człowiek aktywnie działający w świecie przyrody chce być bezpieczny, jest to
jedna z jego najważniejszych potrzeb. Ma on jednak świadomość tego, że podlega
prawom przyrody, które wcale nie gwarantują mu bezpieczeństwa.
Przeciwnie,
wymuszają takie działania które zapewniłyby mu możliwość wpływu na otoczenie,
dając poczucie w miarę niezakłóconego bytowania, przetrwania i rozwoju. Traktując
potrzebę bezpieczeństwa obok innych potrzeb (fizjologicznych, samorealizacji,
szacunku, itp.), jako podstawowe, życie człowieka wymaga jego aktywności,
ukierunkowanej na ich zaspokojenie. Wobec tego bezpieczeństwo
jest wartością
konieczną do życia i rozwoju człowieka. Jest dobrem pozwalającym na rozwinięcie
aktywności ukierunkowanej na samorealizację. Jest więc w takim rozumieniu
warunkiem skutecznego działania. Może być także wartością pożądaną, ujawniającą
się w sytuacji braku poczucia bezpieczeństwa. Zmiana tego stanu rzeczy, a więc
uzyskanie stabilności, pewności, gwarancji realizacji własnych interesów, sprzyja
utożsamianiu pojmowania bezpieczeństwa z celem działania.
Bezpieczeństwo można postrzegać w kategorii potrzeby podstawowej, której
niezaspokojenie uniemożliwia bytowanie człowieka, jak też w kategorii samodzielnej
wartości – celu, którego osiągnięcie jest możliwe poprzez aktywne działania jednostki,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zmierzające do eliminacji bądź osłabienia zagrożeń lub świadomie podporządkowane
osiągnięciu tego celu. Jest on widoczny szczególnie dobrze w relacjach człowieka z
otoczeniem. Dążenie do zapewnienia bezpiecznego bytu własnej rodzinie, czy
społeczności, nie wydaje się bowiem tym samym, co zaspokojenie podstawowej
potrzeby
własnego
podejmowane
na
bezpieczeństwa.
rzecz
Często
bezpieczeństwa
natomiast
ogółu
zakłada
działanie
człowieka
narażenie
się
na
niebezpieczeństwo.
Nie można nie zgodzić się z tym, że „…bezpieczeństwo jest naczelną potrzebą
człowieka,
grup społecznych, a zarazem najważniejszym ich celem” 2. Ma ono
zapewnić
ich
potrzeby
trwania,
spokoju
i
równowagi,
dobrobytu
i zadowolenia. Brak tak rozumianego bezpieczeństwa powoduje u ludzi niepokój
i poczucie zagrożenia.
Bezpieczeństwo może być definiowane nie tylko jako określony cel, lecz
również jako następstwo. W znaczeniu praktycznym oznacza to, że ludzie nie zdają
sobie sprawy z tego czym ono jest dopóki nie zagraża im jego utrata. Wspólną cechą
2
J. Stańczyk, Współczesne pojmowanie bezpieczeństwa, Instytut Studiów Politycznych PAN,
Warszawa 1996 s. 18
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
większości definicji bezpieczeństwa jest określanie go mianem procesu, czyli że jest
ono nie tylko określonym stanem rzeczy, ale ciągłym procesem społecznym,
w ramach którego podmioty działające starają się doskonalić mechanizmy
zapewniające im poczucie bezpieczeństwa.
Podmiotem bezpieczeństwa jest człowiek, traktowany jako jednostka
społeczna, a także jako określona zbiorowość społeczna o różnych charakterze
więzi i uwarunkowań.3
W ujęciu podmiotowym bezpieczeństwo może więc dotyczyć:
– człowieka, jako jednostki ludzkiej posiadającej system właściwych sobie
wartości, które z jego punktu widzenia wymagają ochrony;
– jako grupy ludzi o różnej skali wielkości, począwszy od rodziny na
społeczności międzynarodowej kończąc;
– sformalizowanych i terytorialnie rozpoznawalnych struktur tj.: gmina, powiat,
województwo, państwo4.
3
W. Kitler, Obrona cywilna(niemilitarna) w Polsce, Ministerstwo Obrony Narodowe, Departament
Wychowania i Promocji Obronności, Warszawa 2002, s.21
4
J. Stańczyk, Współczesne pojmowanie bezpieczeństwa, Instytut Studiów Politycznych PAN,
Warszawa 1996 s. 18
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Państwo jest najważniejszym spośród wszystkich wymienionych powyżej podmiotów
bezpieczeństwa. Wynika to z faktu, iż złożone potrzeby człowieka w zakresie
bezpieczeństwa mogą być spełnione jedynie przez państwo. Warunkiem koniecznym
zapewniania sukcesu państwa jest zapewnienie jego bezpieczeństwa.
Bezpieczeństwo państwa i jego społeczeństwa stanowi cel i najwyższą wartość.
Dotyczy bowiem takich istotnych spraw jak: trwałość państwa, byt suwerenność,
jakość życia, tożsamość narodowa, wolność sumienia i wyznania, itp.
Ze
względu
między
innymi
na
bardzo
szerokie
znaczenia
pojęcia
bezpieczeństwo, mówiąc o bezpieczeństwie zawęża się jego zakres, dokonując
konkretyzacji i dookreśleń. Bezpieczeństwo może być traktowane podmiotowo, lub
konkretyzowane przez zagrożenia. I tak mówimy o bezpieczeństwie indywidualnym,
narodowym, Międzynarodowym, militarnym, gospodarczym, ekologicznym. Jedną
z kategorii jaką można wyróżnić ze względu na charakter występujących zagrożeń
jest bezpieczeństwo powszechne.
Powszechny, w znaczeniu leksykalnym oznacza …” wszystko obejmujący,
ogólny, uniwersalny, odnoszący się do wszystkich czasów, miejsc, i ludzi ,zawsze
i wszędzie przyjęty albo dający się stosować”5.
5
Podręczny Słownik Języka Polskiego” Warszawa 1957 r.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Jeden z Departamentów MSWiA nosi nazwę: Departament Bezpieczeństwa
Powszechnego. Zakres jego działania
to między innymi prowadzenie spraw
związanych z nadzorem merytorycznym ministra nad
wykonywaniem zadań
z zakresu ochrony ludności i zarządzania kryzysowego, ratownictwa, ochrony
przeciwpożarowej, przeciwdziałania klęskom żywiołowym oraz innym zagrożeniom
bezpieczeństwa powszechnego.
Bezpieczeństwo powszechne w nowym projekcie „Ustawy o bezpieczeństwie
obywatelskim”6 nazywane jako bezpieczeństwo obywatelskie - to stan otoczenia
cywilizacyjnego i środowiska naturalnego, w którym obywatele i ich wspólnoty, nie
odczuwają zagrożenia swego istnienia, ani podstawowych interesów życiowych, ze
względu na zapewnienie przez państwo formalnych, instytucjonalnych i praktycznych
gwarancji ochrony prowadzących do społecznie akceptowalnego poziomu ryzyka. To
proces zapewnienia przez podmioty bezpieczeństwa na każdym poziomie
organizacyjnym ochrony życia, zdrowia, dóbr i środowiska w sytuacjach zagrożeń.
Dla jak najlepszej realizacji zadań w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa,
w tym również powszechnego, państwo organizuje odpowiednie systemy
6
http://www.mswia.gov.pl/index_a.html
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
bezpieczeństwa. System bezpieczeństwa powszechnego to jeden z możliwych do
wyróżnienia systemów w obszarze bezpieczeństwa narodowego.
System bezpieczeństwa powszechnego - to zespół norm i gwarancji prawnych
oraz
sposób
zorganizowania
organów
władzy
i
administracji
publicznej
i innych osób prawnych, stwarzające formalne i praktyczne warunki ochrony
obywateli przed zjawiskami groźnymi dla życia i zdrowia lub powodującymi
zniszczenie środowiska, straty materialne oraz minimalizowania ich skutków
i kształtowania otoczenia sprzyjającego harmonijnemu i zrównoważonemu rozwojowi
społeczeństwa.
System taki funkcjonuje na każdym szczeblu organizacyjnym państwa. Tworzą go
wszystkie organy państwowe, organy administracji rządowej i samorządu
terytorialnego, formacje i służby.
Dla zapewnienia właściwego i skutecznego współdziałania tych wszystkich
podmiotów systemu
niezbędne są odpowiednie podstawy prawne
określające
zadania poszczególnych podmiotów systemu, ich organizację w sytuacjach
wystąpienia kryzysu, zasady i zakres tego współdziałania.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W sytuacji wystąpienia
kryzysu
istnieje
niejednokrotnie
konieczność
współdziałania niemal wszystkich elementów systemu, co nie zawsze się udaje.
W większości przypadków pojawiają się zakłócenia w uzyskaniu oczekiwanej
sprawności i jakości działania.
Działanie podmiotów systemu to szereg interdyscyplinarnych przedsięwzięć
mających na celu ochronę ludności, mienia, środowiska, przed zagrożeniami
naturalnymi i spowodowanymi przez człowieka. Działanie to realizowane jest przez
władze cywilne, jednak gdy zajdzie taka potrzeba możliwe jest wsparcie przez siły
zbrojne.
Cele działania systemu bezpieczeństwa powszechnego będą pokrywać się
z tymi, które określają funkcjonowanie systemu ochrony ludności. Tak więc należy
zaliczyć do nich:
– ochronę ludności, dóbr, środowiska przed skutkami klęsk żywiołowych, awarii
technicznych i innych zagrożeń i niebezpieczeństw spowodowanych działaniem
sił natury lub człowieka;
– przezwyciężanie następstw zagrożeń;
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
– zapewnienie warunków koniecznych do przetrwania7.
Dla właściwego wypełnienia przedstawionych celów, podmioty systemu realizują
następujące zadania:
– planowanie i organizacja działań;
– monitorowanie zagrożeń;
– ostrzeganie i alarmowanie;
– ratowanie ludzi, zwierząt, mienia;
– ewakuacja;
– zwalczanie pożarów, powodzi i innych zagrożeń;
– zapewnienia schronienia i zaopatrzenia poszkodowanym;
– doraźne przywracanie działania służb użyteczności publicznej;
– odkażanie, likwidacja skażeń i zakażeń;
– doraźne grzebanie zmarłych8.
System ten jest zorganizowany w taki sposób, aby spełniał warunki stałego
funkcjonowania w etapie zwanym stanem permanentnego czuwania i doraźnego
7
8
W. Kitler, Obrona cywilna (niemilitarna) w obronie narodowej III RP, AON, Warszawa, s.114
Tamże str. 115
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
reagowania9. Poszczególne podmioty systemu wykonują rutynowe, codzienne
czynności ratujące ludzi, mienie i środowisko, zajmują się likwidowaniem
bezpośrednich skutków nagłych zdarzeń. Istotnym elementem działania w tym etapie
jest właściwy monitoring zagrożeń, zapobieganie i przeciwdziałanie możliwym
zagrożeniom.
Drugi etap funkcjonowania systemu to zarządzanie kryzysowe10. Jest to etap
reagowania po wystąpieniu zagrożeń, których rodzaj i zasięg doprowadziły do sytuacji
kryzysowej.
Podmioty systemu bezpieczeństwa powszechnego będą realizowały swoje zadania
również w czasie wojny.
Podmioty systemu bezpieczeństwa powszechnego realizują dwojakiego rodzaju
funkcje. Funkcje wewnętrzne – służą zapewnieniu trwania całego systemu, natomiast
funkcje zewnętrzne pokazują misję zasadniczą systemu, pozwalające wyróżnić go od
innych systemów.
W systemie bezpieczeństwa powszechnego spełniane są funkcje kierowania.
Kierowanie przyjmuje formę:
W. Kitler, A. Skrabacz, Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa – Materiały z seminarium
przeprowadzonego w dniu 9.04.2003 r. na Wydziale Strategiczno – Obronnym. Warszawa 2003 r. s. 22
10
W. Kitler, Obrona cywilna (niemilitarna) w obronie narodowej III RP, AON, Warszawa, s.110
9
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
–
administrowania, kiedy dany podmiot systemu nabył prawo lub posiada
kompetencje roli administratora;
–
zarządzania, kiedy podmiot systemu posiada prawo do dysponowania
zasobami
warunkującymi
funkcjonowanie
organizacji,
a
zwłaszcza
zasobami o szczególnym znaczeniu
–
przywództwa, kiedy źródłem władzy kierowniczej jest autorytet moralny
i intelektualny organu kierowniczego11.
Podmioty systemu realizują swoje zadania w poszczególnych fazach reagowania
kryzysowego.
W fazie zapobiegania realizowany jest kompleks przedsięwzięć mających na celu
zapobieżenie zagrożeniu i minimalizację potencjalnych strat. W tym, realizowane są
takie zadania jak:
– prace legislacyjne, badania naukowe;
– analiza zagrożeń, ich przyczyn , charakteru i skutków;
– analiza społeczno – ekonomicznych skutków zagrożeń;
– planowanie operacyjne;
–
11
tworzenie rezerw i zapasów;
Tamże s.119
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
–
budżetowanie, organizowanie;
–
realizacja budowli i systemów zabezpieczających;
–
edukacja odpowiednich służbie i społeczeństwa;
–
racjonalne zagospodarowanie przestrzenne;
–
egzekwowanie przestrzegania przepisów.
W fazie przygotowania realizuje się przedsięwzięcia planistyczno – organizacyjne
mające na celu podniesienie i osiągnięcie gotowości do poradzenia sobie z
przewidywanymi lub spodziewanymi zagrożeniami, godzącymi w bezpieczeństwo
ludzi, dóbr i środowiska naturalnego. Obejmie między innymi:
– weryfikację planów operacyjnych;
– ćwiczenia i treningi zgrywające;
– doraźne szkolenie ludności;
– odtwarzanie rezerw i zapasów;
– organizowanie stanowiska kierowania;
– alarmowanie i powiadamianie.
W
fazie
reagowania
na
zakłócenia
podmioty
systemu
bezpieczeństwa
powszechnego realizują przedsięwzięcia mające na celu likwidację źródeł zagrożeń,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
ograniczenie
ich
rozmiaru,
i
skutków,
ratowanie
i
udzielanie
pomocy
poszkodowanym.
Powyższe zadania są realizowane poprzez:
– organizowanie ośrodków kierowania i koordynacji;
– mobilizowanie służb kierowania i ratowników;
– informowanie władz i społeczeństwa;
– ratownictwo i ewakuację;
– udzielanie wszelkiej pomocy poszkodowanym;
– zapewnienie porządku w strefie dotkniętej klęską;
– realizacja budowli i systemów zabezpieczających;
– wsparcie przez siły zbrojne;
– samoobrona ( samoochrona) powszechna.
W
fazie
odbudowy
realizowany
jest
kompleks
przedsięwzięć
krótko-
i długoterminowych służących usunięciu skutków zagrożeń, przywróceniu normalnych
warunków
funkcjonowania
społeczeństwa,
gospodarki
i
środowiska,
a także usunięcie przyczyn zagrożenia. To również działania podejmowane w celu
zapobieżenia ofiarom i stratom oraz powtórzeniom zjawisk niebezpiecznych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W fazie tej realizuje się następujące przedsięwzięcia:
–
odbudowa krótkoterminowa i przywrócenie niezbędnych, minimalnych
standardów życia społecznego;
–
odbudowa długoterminowa, która trwa aż do zakończenia procesu
odbudowy obszaru dotkniętego klęską, katastrofą lub awarią
–
wyciągnięcie
wniosków,
doskonalenie
środków
i
metod
prognozowania.12
1.2. Charakterystyka współczesnych zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego
Człowiekowi od początków istnienia towarzyszyły różnego rodzaju zagrożenia.
Wraz z rozwojem cywilizacji i postępu technicznego zmienił się ich charakter i skala.
Zagrożenia naturalne oddziaływały na poziom bezpieczeństwa od samego początku
istnienia człowieka, natomiast zagrożenia spowodowane przez człowieka zmieniały
12
W. Kitler Obrona cywilna (niemilitarna) w obronie narodowej III RP .125 - 132
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
swój charakter i zasięg w miarę rozwoju techniki, zagospodarowania terenów,
wykorzystywania coraz nowszych rozwiązań technicznych.
Przyczyną wielu zagrożeń była i jest działalność człowieka, popełniane przez
niego błędy oraz sytuacja społeczna. Liczba zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego
jest bardzo duża. Niezmiernie istotne jest poznanie charakteru zagrożenia, sposobów
jego powstawania oraz prawdopodobieństwa zaistnienia określonego zagrożenia na
danym obszarze. W konsekwencji należy przygotować działania zapobiegające lub
minimalizujące ich skutki.
Zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego, ze względu na źródło i sposób
powstawania można podzielić na zagrożenia spowodowane przez siły natury oraz
powstałe w wyniku działalności człowieka. Siły natury (żywioły) mogą powodować
pożary, powodzie, osuwiska ziemi, anomalie pogodowe, które mogą z kolei prowadzić
do katastrofy ekologicznej. Należy wspomnieć również o zagrożeniach biologicznych
w postaci różnego rodzaju szkodników roślinnych, a także zagrożenia płynące
z kosmosu. Człowiek działając przeciwko prawom przyrody, lub innemu człowiekowi,
świadomie lub nieświadomie może przyczynić się do powstania niemniej groźnych
zagrożeń, których skutkiem może być awaria techniczna lub katastrofa ekologiczna.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Zagrożeniami bezpieczeństwa powszechnego w wyniku bezpośredniej działalności
ludzi mogą być akty terroryzmu, konflikt zbrojny lub nawet wojna13.
SIŁY NATURY
CZYNNIK SPRAWCZY
(żywioły)
Działalność
człowieka
przeciwko:
J. Święcicki, Ogólne zasady przygotowania sił i środków cywilnej służby zdrowia do ratowania zdrowia
i życia ludzi w sytuacjach nadzwyczajnych i w czasie wojny, AON, Warszawa 2002, s.50
13
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Powyższy podstawowy podział wskazuje na
różnorodność zagrożeń i złożoność
problematyki związanej z zapobieganiem powstawaniu zagrożenia lub do ograniczenia
jego skutków. Całość działań związanych z ochroną przed zagrożeniami dzielimy na
cztery etapy:14
1. Zapobieganie – jest to etap związany w głównej mierze z działaniami w sferze
technicznej. Podstawowym celem jest tutaj niedopuszczenie do powstania
zagrożenia, a jeśli to niemożliwe do ograniczenia jego skutków.
2. Przygotowanie – jest to etap oceny potencjalnych zagrożeń, ich analizy oraz
określenia stopnia prawdopodobieństwa wystąpienia danego zagrożenia. Na
tym etapie prowadzone są zadania planistyczne, opracowywane plany działania
w sytuacjach niebezpiecznych i procedury działania, rozpoznanie własnych sił
i środków niezbędnych do podjęcia i prowadzenia działań;
3. Reagowanie – są to działania ratownicze, prowadzenie ewakuacji, zapewnienie
zastępczych miejsc dla poszkodowanych, wstępne szacowanie strat;
4. Odbudowa – to etap, którego głównym celem jest przywrócenia w możliwie
krótkim czasie minimum warunków bytowania ludności oraz funkcjonowania
systemów komunalnych i struktur administracyjnych na danym obszarze.
14
R. Grocki, Vademecum zagrożeń, Bellona W-wa, 2003 r. s.10
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Etapy te związane są z zarządzeniem kryzysowym – działaniami mającymi na celu
realizację takich przedsięwzięć, które zmniejszają prawdopodobieństwo wystąpienia
określonego zagrożenia i minimalizują jego ewentualne skutki.
Dla potrzeb
planistycznych niezbędna jest znajomość czasu powstawania zagrożenia i jego
trwania. Jest to konieczne do zaplanowania
działań związanych z ostrzeganiem
ludności oraz do zgromadzenia odpowiednich sił i środków reagowania podczas
trwania zdarzenia.
1.2.Charakterystyka
współczesnych
zagrożeń
bezpieczeństwa
powszechnego
Zasadniczym obowiązkiem władz cywilnych monitorowanie zjawisk, wczesne
wykrycie i rozpoznanie zagrożeń. Właściwa wiedza na temat źródeł ich powstawania,
skutków jakie mogą wywołać oraz sposobów im przeciwdziałania jest niezbędna do
skutecznego funkcjonowania systemu bezpieczeństwa powszechnego.
Przedstawiam
poniżej
charakterystykę
zagrożeń,
które
mają
wpływ
bezpieczeństwo powszechne.
1.2.1. Zagrożenia spowodowane przez naturę ( żywioły)
1) Zagrożenia pożarowe
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
na
Pod pojęciem zagrożenia pożarowego rozumie się istnienie takich warunków, przy
których możliwe jest powstanie niekontrolowanego procesu spalania wymagającego
zorganizowanej akcji do jego likwidacji. Zagrożenie pożarowe wynika przede
wszystkim z charakterystyki i realiów gospodarki, które kształtują następujące
czynniki:
a) powierzchnia obszarów leśnych - o znacznym zagrożeniu pożarowym zależnym od
pory roku - w okresie wiosennym duże zagrożenie stanowią pożary suchych traw na
nieużytkach (rowy, ugory, itp.), które często przenoszą się na obszary leśne oraz
pożary poszycia i ściółki leśnej, powodujące zniszczenia upraw leśnych i młodników.
W okresie letnim zagrożenie pożarowe mogą być następstwem długotrwałych susz;
b) wiek i skład gatunkowy drzewostanu;
c) atrakcyjność turystyczna - ilość ośrodków wypoczynkowych, obozowisk,
akwenów wodnych zlokalizowanych wśród obszarów leśnych, a także obfitość
płodów runa leśnego powoduje ich dużą penetrację przez ludzi, co potęguje
zagrożenie (szczególnie w okresie letnim );
d) rolnictwo - powoduje charakterystyczne zagrożenie pożarowe, wynikające z:
dużych areałów nieużytków (odłogów) w okresie wiosennym – które przed wschodami świeżych traw
oraz w okresie letnim - podczas długotrwałych susz są narażone na pożary spowodowane
wypalaniem suchych traw. Pożary te często zagrażają budynkom i obiektom oraz obszarom leśnym
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zlokalizowanym
w bezpośrednim sąsiedztwie powstałego pożaru;
masowego wypalania słomy i pozostałości roślinnych w okresie pożniwnym, bez zachowania
przepisów w tym zakresie, powodującego zagrożenie pożarowe.
występowania obiektów dużych kubaturowo w indywidualnych gospodarstwach rolnych i
prywatnych zakładach przemysłowych powstałych na bazie byłych państwowych gospodarstw
rolnych, (należy brać pod uwagę możliwość występowania pożarów dużych i bardzo dużych).
profilu produkcji - największe zagrożenie pożarowe stanowią zakłady pracy, które stosują podczas
procesu technologicznego surowce łatwopalne, toksyczne oraz stanowiące zagrożenie wybuchowe.
2) Zagrożenia powodowane warunkami hydrometeorologicznymi
Spośród tej grupy zagrożeń najczęściej występującymi są zalania terenów.
Większość ludzi kojarzy to zjawisko głównie z powodzią. Jeżeli jednak
przeanalizujemy czym jest powódź, to na zasadzie eliminacji wyłania się obraz wielu
innych prawdopodobnych przyczyn zalewania terenów. Powódź to wezbranie,
w wyniku którego wody rzeki po przekroczeniu stanu brzegowego lub przerwaniu
wałów zalewają dolinę, zagrażając ludziom, powodując straty społeczne, ekonomiczne
i przyrodnicze15.
15
R. Grocki, Vademecum zagrożeń, Bellona, Warszawa 2003 s.13
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Inne zjawiska które mogą powodować zalanie terenów to na przykład
intensywne lub gwałtowne opady deszczu, na terenach o wysokim poziomie wód
gruntowych. W wyniku takich opadów poziom wód
może gwałtownie wzrastać.
Wielokrotnie takie zjawisko powodowało podtopienia terenu. Przestarzała technicznie
i nie wydolna sieć odbioru wód opadowych powoduje podtapianie lub zalewanie
całych placów, obszarów skrzyżowań, ulic, a także lokalnie piwnic. Podtapianie
występuje
również
w
węzłach
ciepłowniczych
i
studzienkach
z
kablami
telefonicznymi. Intensywny spływ wód opadowych z terenów górskich powoduje
podniesienie poziomu wód rzeki zbiorników wodnych. Grozi to przeciekami przez
nieszczelne obwałowania, awariami zbiorników wodnych i innych urządzeń,
przerwaniami wałów. Na terenach zurbanizowanych gdzie występują rozległe obszary
o nawierzchniach utwardzonych, albo funkcjonują stare, niewydolne systemu
kanalizacyjne występuje zjawisko małej retencji gruntowej, co powoduje również
zagrożenia podtopień na tych obszarach.
Powódź jako zjawisko losowe jest nieprzewidywalna. Trudno jest określić czas
i miejsce jej wystąpienia. Ze względu na genezę powstania tego zjawiska powodzie
dzielimy na cztery główne grupy: opadowe, roztopowe, zatorowe i sztormowe 16.
16
Tamże, s.15
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Ze względu na charakter opadów, zasięg zjawiska powodzi może być
zróżnicowany. Długotrwałe opady deszczu powodują powolne wezbrania. Można
wówczas obserwować poziomy stanu wód
i z pewną dokładnością przewidzieć
miejsce i czas wylania rzek lub zbiorników. Deszcze nawalne, gwałtowne, trwają
z reguły dość krótko oraz mają niewielki zasięg terytorialny. Mogą powodować duże
straty w wyniku bardzo szybkiego przyboru wody. Zasięg terytorialny powodzi w tym
przypadku jest zbieżny z zasięgiem występowania opadów. Są to powodzie trudne do
przewidzenia, ponieważ występują gwałtownie.
Powodzie roztopowe związane są z gwałtownym topnieniem pokrywy śnieżnej
lub lodowej. Najbardziej sprzyjające warunki temu zjawisku występują wczesną
wiosną, kiedy ocieplenie z równoczesnymi opadami deszczu występują przy jeszcze
zamarzniętym podłożu. Powoduje to gwałtowne odpływy powierzchniowe.
Okres wczesnej wiosny sprzyja także występowaniu powodzi zatorowych.
Nagromadzenie
lodu,
kry
lodowej,
na
nieuregulowanych
odcinkach
rzek,
w przewężeniach, wyspach, wokół przęseł mostów powoduje zatkanie koryta rzeki,
a poprzez to hamowanie odpływu, piętrzenia wód i występowanie z koryta rzeki.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Powodzie sztormowe powodowane są silnymi wiatrami od morza w kierunku
lądu. Wody morskie pod wpływem wiatru w zalewach i ujściach rzek utrudniają
odpływ wód rzecznych, co powoduje ich spiętrzanie i zalewanie przyległych terenów.
Kolejnym zjawiskiem w tej kategorii zagrożeń jest występowanie silnych
wiatrów. W naszych warunkach klimatycznych nie występują huragany czy tornada,
jednak silne wiatry w czasie burz powodują bardzo wiele szkód i stanowią zagrożenia
bezpieczeństwa powszechnego. Powodują zniszczenia w infrastrukturze przesyłowej
telekomunikacji i energetyki, a także dachach budynków. Wywracane drzewa
powodują również zniszczenia obiektów, środków transportu, a także utrudniają ruch
drogowy. Skutki wtórne tych zjawisk to niejednokrotnie brak prądu lub wody pitnej na
terenach ich występowania. Są to zjawiska częściowo przewidywalne. Prognozy
pogody informujące o silnych wiatrach, ścieraniu się frontów atmosferycznych, oraz
opadach deszczu (gradu) pozwalają przewidzieć prawdopodobieństwo wystąpienia
powyższych zagrożeń.
Zjawisko suszy, czyli braku wody na określonych obszarach jest bardzo
niebezpieczne ze względu na możliwość występowania na dużym obszarze lub przez
długi czas. Może ona powodować duże szkody pod względem ekonomicznym
i społecznym. Susza może być spowodowana brakiem opadów deszczu przez długi
czas, redukcją wody w rzekach, wodach gruntowych, albo niewłaściwą gospodarką
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
rolną. Długotrwałe susze - zwiększają zagrożenie pożarowe w lasach, a także
w rolnictwie podczas żniw. Pogarszają również zasoby wodne, co w konsekwencji
powoduje wysychanie jezior, a tym samym zmniejsza ilość naturalnych zbiorników
wody do celów gaśniczych.
3) Zagrożenia wywoływane czynnikami biologicznymi
Wydawać by się mogło, że przy dzisiejszym stanie wiedzy i na obecnym etapie
rozwoju nauk medycznych, wystąpienie chorób powodujących epidemie jest
niemożliwe. Jednak na przestrzeni ostatnich lat występowały na świecie przykłady
nagłego wystąpienia chorób zakaźnych wcześniej nie występujących. Epidemie mogą
być wynikiem innych zdarzeń jak na przykład powodzie, czy susze. Mogą także być
powodem zaniedbań wymogów sanitarnych i higienicznych. Epidemie oprócz strat
ludzkich mogą powodować skutki wtórne, takie jak starty ekonomiczne, gospodarcze.
Istotny wpływ na bezpieczeństwo ludzi mają zjawiska występowania chorób
zwierząt lub roślin na znacznych obszarach. Znane przykłady występowania epidemii
chorób zwierzęcych takich jak BSE, lub ptasia grypa, pokazują jakie ogromne skutki
finansowe mogą za sobą nieść te zagrożenia.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
1.2.2. Zagrożenia spowodowane działalnością człowieka
Człowiek nie zawsze działa w zgodzie z prawami natury, a bywa że jego
działalność jest skierowana przeciwko innym ludziom. Takie sytuacje powodują
zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego. Pośrednio człowiek obsługując urządzenia
przemysłowe, energetyczne, chemiczne, itp., poprzez swoje zaniedbania bądź też
w wyniku awarii tych urządzeń powoduje awarie techniczne zagrażające
bezpieczeństwu ludzi i środowiska.
1) Zagrożenia chemiczno-ekologiczne
Potencjalnie największe zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi, jak i też stanu
środowiska przyrodniczego, mogą wywołać awarie i katastrofy chemicznoekologiczne. Głównym źródłem występujących zagrożeń podczas tych zjawisk są
promieniotwórcze i toksyczne środki przemysłowe. Wydostanie się tych środków ze
zbiorników lub urządzeń technologicznych jest groźne dla ludzi i środowiska. Mogą
być one przyczyną katastrofy ekologicznej. Źródło zagrożeń stanowią zakłady pracy
oraz urządzenia techniczne, gdzie zagrożenie wynika ze stosowania w procesach
technologicznych niebezpiecznych związków i substancji chemicznych. Awarie
techniczne są często konsekwencją nieprzestrzegania procedur w procesach
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
technologicznych i eksploatacji, zaniedbaniom w zakresie wymogów bezpieczeństwa
oraz kradzieżom na przykład w formie odwiertów w rurociągach.
2) Zagrożenia wypadkami i katastrofami komunikacyjnymi
Zagrożenia wypadkami komunikacyjnymi mogą nastąpić w komunikacji drogowej, kolejowej
lub lotniczej. Główne ich przyczyny związane są z dużymi ilościami przewożonych substancji, brakiem
wyznaczonych i oznakowanych tras do przewozu materiałów niebezpiecznych, złym stanem
technicznym środków transportu. Stan dróg
i duży ruch powoduje niebezpieczeństwo kolizji. Niejednokrotnie osoby odpowiedzialne za
organizację transportu wykazują bak wyobraźni i wiedzy na temat prawdopodobieństwa
i skutków zagrożeń.
3) Zagrożenia katastrofami budowlanymi
Zagrożenia
związane
z
katastrofami
budowlanymi,
dotyczyć
mogą
tak
budownictwa mieszkalnego (jedno- i wielorodzinnego) jak i przemysłowego, i mogą
być spowodowane głównie przez :
–
wyeksploatowanie techniczne obiektu;
–
pożary;
–
wady w posadowieniu obiektu;
–
nieprawidłowości w wykonawstwie obiektu;
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
–
przypadki losowe (huragany, osunięcia podłoża, wypadki samochodów - uderzenie
samochodem);
–
wady zastosowanych materiałów;
–
przeciążenia części budynku;
–
wybuchy materiałów pirotechnicznych;
–
nie zabezpieczenie obiektów przeznaczonych do rozbiórki.
4) Zagrożenia infrastruktury krytycznej
Do najczęściej występujących zagrożeń z tego zakresu można zaliczyć awarie :
–
sieci ciepłowniczych,
–
sieci energetycznych,
–
sieci wodnokanalizacyjnych,
–
sieci gazowych,
–
urządzeń gazowych.
5) Zagrożenia promieniowaniem jonizującym
Na zagrożenie będące wynikiem nadzwyczajnych zdarzeń radiacyjnych,
narażeni są przede wszystkim pracujący zawodowo ze źródłami promieniowania.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Obiektami w których występują silne źródła promieniowania są obszary wokół
urządzeń rentgenowskich w obiektach medycznych (szpitale i przychodnie zdrowia),
lub źródła cezowe i kobaltowe do napromieniowań medycznych. Możliwość
niekontrolowanego przedostania się substancji promieniotwórczych do środowiska
może również wystąpić podczas ich transportu środkami kołowymi (samochodami lub
koleją). Pomimo obowiązujących przepisów transportowych narzucających taki
sposób opakowania źródeł promieniotwórczych, który praktycznie eliminuje
jakiekolwiek narażenie na rozszczelnienie opakowania, nie można wykluczyć
katastrofy komunikacyjnej lub kradzieży i manipulowania przy tego typu przesyłkach,
co w efekcie powoduje potencjalne zagrożenie promieniowaniem jonizującym.
Możliwość rozpoznania w tym zakresie jest ograniczona, gdyż komenda powiatowa
PSP nie otrzymuje informacji również o legalnie nadawanych i transportowanych tego
typu przesyłkach.
6) Terroryzm
Terroryzm to „forma przemocy polegająca na przemyślanej akcji wymuszenia
bądź zastraszenia rządów lub określonych grup społecznych w celach politycznych,
ekonomicznych
lub
innych”17.
Z
reguły
jest
to
działalność
ugrupowań
ekstremistycznych, które za pomocą zabójstw, grożenia śmiercią, porywania
17
Słownik terminów z zakresu bezpieczeństwa narodowego, AON, Warszawa, 1996, s.109
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zakładników i innymi metodami usiłują zwrócić na siebie uwagę opinii publicznej
i przedstawiać swoje hasła lub zaprezentować
swoje żądania. Jest to jedne
z najgroźniejszych zagrożeń bezpieczeństwa. Polska będąc członkiem społeczności
międzynarodowej,
NATO,
Unii
Europejskiej,
oraz
elementem
koalicji
antyterrorystycznej działającej w Afganistanie i Iraku, jest bezpośrednio narażona na
ataki terrorystów. Głównym celem ataków terrorystycznych w ostatnich latach było
i najprawdopodobniej nadal będzie spowodowanie dużych strat w ludziach.
WNIOSKI:
Z powyższej analizy potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego
można wyciągnąć następujące wnioski:
1. Typowymi zagrożeniami czasu pokoju, które mogą wystąpić na obszarze kraju
o bardzo dużej skali są:
–
katastrofalne
zatopienia
spowodowane
powodziami
lub
awariami
obiektów
hydrotechnicznych;
–
pożary przestrzenne;
–
zakażania biologiczne ludzi występujące jako epidemie (grypa, wirusowe zapalanie wątroby
typu A, czerwonka) i epizootie zwierząt (pryszczyca, zapowietrzenie wścieklizną);
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
–
katastrofalne huragany, zawieje, śnieżyce i burze gradowe;
–
skażenia
toksycznymi
środkami
przemysłowymi
emitowanymi
do
atmosfery
w wyniku awarii instalacji przemysłowych i zbiorników w zakładach produkujących lub
wykorzystujących w procesie produkcji te środki;
–
skażenia promieniotwórcze, które powstać mogą w wyniku awarii elektrowni atomowych
państw ościennych;
–
zjawiska terroryzmu kryminalnego przejawiającego się głównie użyciem materiałów
wybuchowych.
2. Katastrofalne powodzie spowodować mogą niebezpieczeństwo dla życia
ludzkiego oraz poważne straty i szkody w rolnictwie, infrastrukturze
technicznej, komunalnej oraz w dobrach kultury.
3. W przypadku powodzi, ze względu na gwałtowność powstawania zagrożenia na
całym obszarze zalewowym wymagane jest utrzymanie w pełnej sprawności
technicznej systemu ostrzegania i alarmowania ludności.
4. Ze względu na zadania wynikające z sytuacji zagrożenia powodziowego, jak
i w razie potrzeby usunięcia zatorów lodowych niezbędne będzie ścisłe
współdziałanie z wojskiem i jednostkami paramilitarnymi.
5. Największe niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia ludzkiego stwarzają rozległe
pożary przestrzenne. W zależności od rodzaju sytuacji z terenów objętych
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
rozprzestrzenianiem się pożarów może być prowadzona ewakuacja ludności
i zwierząt gospodarskich.
6. W zakresie wykrywania i ostrzegania o rozprzestrzenianiu się obszarów
nadzwyczajnych zagrożeń, np. pożarów przestrzennych, a także udziału sił
w akcjach ratowniczych konieczne będzie współdziałanie województw
sąsiadującymi ze sobą.
7. W obszarze bezpośredniego zagrożenia TSP istnieje potrzeba wyposażenia załóg
zakładów pracy oraz ludności w indywidualne środki ochrony dróg oddechowych,
utrzymania
w
sprawności
technicznej
systemów
ostrzegania
i alarmowania oraz ciągłego monitoringu, a także szkolenia ludności na temat zasad
ochrony przed TSP. Poważne zagrożenie dla środowiska stanowi transport
rurociągowy ropy naftowej i jej produktów. W przypadku awarii istnieje możliwość
zanieczyszczenia zasobów wód podziemnych i powierzchniowych oraz gruntu.
8. W okresie bezpośredniego zagrożenia ludności TSP nie planuje się jej
ewakuacji.
Możliwe
będzie
jedynie
przeprowadzenie
ewakuacji
i samoewakuacji ludności poza obszarami bezpośredniego zagrożenia
(położonych w odległości pozwalającej na podjęcie zorganizowanej akcji
ratunkowej). Zachodzić będzie potrzeba współdziałania
organów i sił
województw ościennych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
9. Z chwilą wystąpienia skażeń promieniotwórczych działania ochronne
realizowane będą wg ustaleń służb specjalistycznych i administracji, których
ścisłe przestrzeganie w istotny sposób może zmniejszyć skutki tych skażeń.
Duże
znaczenie
będzie
miała szeroka
akcja
upowszechniania
zasad
postępowania w warunkach skażenia.
10. Uszkodzone w wyniku huraganów oraz innych sił przyrody linie napowietrzne
sieci energetycznych oraz odkryte linie przemysłowe ciepłownicze i gazowe
mogą spowodować znaczne zakłócenia w funkcjonowaniu gospodarki, a także
utrudnienia w zakresie kierowania i współdziałania.
11. Obfite i długotrwałe opady śniegu w połączeniu z innymi zjawiskami
atmosferycznymi mogą spowodować znaczne utrudnienia komunikacyjne,
a tym samym stanowić będą zagrożenia dla społeczeństwa i funkcjonowania
gospodarki.
12. Awarie sieci energetycznych i przemysłowych mogą być przyczyną utrudnień
w utrzymaniu rytmiczności funkcjonowania zakładów pracy, powstania ognisk
pożarów itp.
13. Zjawiska terroryzmu kryminalnego przejawiającego się głównie użyciem
materiałów
wybuchowych,
ostrzeliwaniem
i
podpalaniem
obiektów,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
działalnością rodzimych grup przestępczych i ich powiązania z grupami
przestępczymi w innych krajach mogą przyczynić się do:
–
niebezpieczeństwa powszechnego dla życia, zdrowia lub wolności obywateli;
–
bezpośredniego zagrożenia dla mienia w znacznych rozmiarach;
–
bezpośredniego zagrożenia obiektów i urządzeń ważnych dla bezpieczeństwa lub
obronności państwa, siedzib organów administracji rządowej i samorządowej, obiektów
gospodarki lub kultury narodowej.
W celu przeciwdziałania tego typu zagrożeniom istnieje potrzeba opracowania
planów ochrony obiektów oraz instrukcji alarmowej w przypadku zgłoszenia o
podłożeniu lub znalezieniu ładunku wybuchowego w obiekcie użyteczności
publicznej.
14. Ewakuacja
planowa
ludności
z
rejonów
przewidywanych
zagrożeń
przeprowadzona w okresie zagrożenia bezpieczeństwa państwa lub z chwilą
rozpoczęcia konfliktu zbrojnego spowoduje zmiany gęstości zaludnienia
w poszczególnych rejonach, co może mieć wpływ na wielkość strat od środków
napadu przeciwnika.
15. W celu ograniczenia zagrożeń od TSP ze zniszczonych lub silnie uszkodzonych
zakładów
pracy celowym
jest
rozśrodkowanie
i
obniżenie
zapasów
magazynowanych TSP.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
16. Niezbędne będzie rozśrodkowanie masy towarowej mającej wpływ na warunki
przetrwania ludności;
17. Mogą również wystąpić specyficzne zagrożenia wewnętrzne takie jak:
– niekorzystne nastroje społeczne, spotęgowane koniecznymi ograniczeniami praw
obywatelskich,
wprowadzeniem
szczególnych
przepisów
administracyjno-
porządkowych, reglamentacją dóbr konsumpcyjnych, a także wprowadzeniem
obowiązku świadczeń osobistych i rzeczowych na rzecz obronności;
– wzrastająca lawinowo przestępczość kryminalna i gospodarcza;
– akty sabotażu i dywersji.
18. Zewnętrzne i wewnętrzne zagrożenia występujące na obszarze kraju i regionu
prowadzić mogą do powstania sytuacji kryzysowych, zerwania więzi
społecznych, gospodarczych i strukturalnych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
KLĘSKI ŻYWIOŁOWE
–
–
–
–
POWODZIE
roztopowe
z nadmiernych opadów
sztormowe
awarie budowli
hydrotechnicznych
KATASTROFY
–
–
–
–
KOMUNIKACYJNE
drogowe
kolejowe
lotnicze
morskie
ATAKI
TERRORYSTYCZNE
–
obiekty użyteczności
publicznej
obiekty komunikacyjne
(samoloty, pociągi,
mosty, wiadukty, tory
kolejowe, dworce)
obiekty komunalne
( energetyczne,
wodociągowe,
ciepłownicze,
telekomunikacyjne,
gazowe, sieci i urządzeń
kanalizacyjnych
–
–
–
–
–
–
POŻARY
osiedla, zakłady
lasy
torfowiska
zboże na pniu, łąki
–
–
–
–
BUDOWLANE
budynki
mosty, wiadukty
tunele
budowle
hydrotechniczne
BURZE GRADOWE
KATASTROFALNE
OPADY ŚNIEGU
DŁUGOTRWAŁE SUSZE
TECHNOLOGICZNE
– uwolnienie
toksycznych środków
przemysłowych
– wybuch mieszanki
pyłowo - powietrznej
HURAGANOWE WIATRY
– burze wiosenne, jesienne
– trąby powietrzne
TRZĘSIENIA ZIEMI
–tektoniczne zapadliska
–
–
–
–
–
–
KATASTROFALNE
AWARIE
energetyczne
wodociągowe
ciepłownicze
telekomunikacyjne
gazowe
sieci i urządzeń
telekomunikacyjnych
NIEWYPAŁY
NIELEGALNIE
PRZECHOWYWANE
MATERIAŁY
NIEBEZPIECZNE
–
–
–
materiały wybuchowe
materiały
promieniotwórcze
materiały toksyczne
Cudza
praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
LAWINY
– śnieżne
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
– ziemne
– skalne
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
WYSTĘPOWANIE
SZKODNIKÓW
– szkodniki zwierzęce
– owady
– wirusowe, bakteryjne,
grzybowe
– choroby roślin
–
–
–
EKOLOGICZNE
zanieczyszczenie
powietrza
zanieczyszczenie wody
zanieczyszczenie gleby
Rys. 1.1. Zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego.
EPIDEMIE
– ludzie
– zwierzęta (epizoocje)
Źródło: Praca zbiorowa, Materiały III Krajowego seminarium Naukowo
–Technicznego pt. „Zarządzanie bezpieczeństwem i ochroną powiatów,
miast i gmin w nowym systemie administracyjnym państwa” Europex
Kraków 1999 r.
Katastrofom technicznym i technologicznym można zapobiegać poprzez
systematyczne badanie stanu technicznego obiektów i urządzeń oraz właściwą
konserwację. W przypadku zagrożeń nie dających się przewidzieć, ich skutki można
minimalizować poprzez opracowanie procedur i planów ratowniczych zapewniających
maksymalnie sprawne reagowanie służb i instytucji, w razie ich wystąpienia.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W przygotowywanych planach i procedurach ratowniczych uwzględnić należy
możliwość wystąpienia „łańcuszków katastrofalnych zagrożeń”.
Poniżej przedstawiam przykład „reakcji łańcuchowej” zagrożeń, która może
zaistnieć w rzeczywistości, omawiany czasie III Krajowego Seminarium Naukowo –
Technicznego „Zarządzanie bezpieczeństwem i ochroną powiatów, miast i gmin
w nowym systemie administracyjnym państwa”, który odbył się w Krakowie w 1999
roku.
PRZYCZYNA
RODZAJ
SKUTEK
ZAROŻENIA
przerwanie wałów
przeciwpowodziowych
przerwanie wałów
przeciwpowodziowych
Katastrofa budowli
hydrotechnicznych
Powódź – zatopienie
terenu
KATASTROFA
BUDOWLANA
zatopienie terenu
Zniszczenie sieci
energetycznej
Wyłącznie zasilania
amoniakalnej instalacji
chłodniczej
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
KATASTROFALNA
AWARIA
ENERGETYCZNA
Wyłącznie zasilania
amoniakalnej instalacji
chłodniczej
wyciek amoniaku
Uwolnienie
toksycznych środków
przemysłowych
KATASTROFA
TECHNOLOGICZNA
wyciek amoniaku
Zanieczyszczenie
powietrza
KATASTROFA
EKOLOGICZNA
Rys. 1.2. Reakcja łańcuchowa
zagrożeń, Źródło jak wyżej.
1.3. Struktura systemu bezpieczeństwa powszechnego
Państwo jest zobowiązane zagwarantować swoim obywatelom powszechne
bezpieczeństwo w każdym czasie i każdej sytuacji. Obowiązkiem wszystkich organów
administracji rządowej, samorządu terytorialnego, podmiotów gospodarczych jest
zapewnienie
skutecznego
przeciwdziałania
zagrożeniom
bezpieczeństwa
powszechnego. Możliwości oddziaływania zagrożeń związanych z działaniem sił
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
przyrody i rozwojem cywilizacyjnym są nieograniczone. Dlatego dla zapewnienia
właściwej ochrony ludności przed ich skutkami zostały powołane różnego rodzaju
siły dysponujące potencjałem, który będzie w stanie przeciwstawić się odpowiednim
zagrożeniom. Wszystkie te siły muszą jednak współdziałać w ramach systemu
bezpieczeństwa powszechnego.
System bezpieczeństwa powszechnego w Polsce tworzą:
1. Organa władzy i administracji
2. Profesjonalne rządowe i pozarządowe służby ratownicze
3. Rządowe i pozarządowe organizacje pomocy humanitarnej
4. Służby monitoringu zagrożeń, media, służby municypalne
5. Policje, służby i inspekcje, wojskowe wsparcie władz cywilnych
6. Organizacje Obrony Cywilnej, samoochrona powszechna
7. Przedsiębiorcy jako beneficjanci, potencjalni sprawcy zagrożeń i pracodawcy
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Biorąc pod uwagę strukturę funkcjonalną system bezpieczeństwa powszechnego
obejmuje:
– podsystem kierowania;
– podsystem wykonawczy;
– podsystem wsparcia18.
Podsystem kierowania
systemu bezpieczeństwa powszechnego
stanowią
elementy władzy i administracji publicznej, podmiotów gospodarczych i organizacji
pozarządowych. Elementy te są ze sobą wzajemnie powiązane, a ich działalność
skoordynowana tak, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie całego systemu.
Biorąc pod uwagę aktualny stan prawny można wyróżnić:
1) nadrzędny system kierowania;
2) centralny system kierowania;
3) roboczy system kierowania ( cywilny i wsparcia wojskowego).
Na każdym szczeblu kierowania występuje podsystem decyzyjny i podsystem
informacyjny19. W nadrzędnym
podsystemie kierowania zapadają najważniejsze
P. Górski, Zastosowanie modelu systemu do opisu wybranych elementów systemu obronnego państwa, AON,
Warszawa 1998, s.63
18
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
decyzje,
następuje rozdział finansów, a także podejmowane są decyzje
o wprowadzaniu różnych ograniczeń w funkcjonowaniu państwa.
Nadrzędny podsystem decyzyjny :
a) Prezydent RP – wprowadza stan wyjątkowy i stan wojenny, a także ogłasza
mobilizację;
b) rada ministrów ( w tym premier) – wprowadza stan klęski żywiołowej,
wnioskuje o wprowadzenie pozostałych stanów nadzwyczajnych, podejmuje
decyzje budżetowe, wydaje rozporządzenia wykonawcze regulujące działanie
systemu;
c) ciała kolegialne, łączące funkcje polityczne prezydenta i Rady Ministrów
( Rada Gabinetowa)
d) Inne elementy ( np. NIK, NBP)20
Nadrzędny podsystem informacyjny obejmuje:
a) komitety rady ministrów
19
20
W. Kitler, Obrona cywilna (niemilitarna) w obronie narodowej III RP,AON, Warszawa 2001, s.115
Tamże, s. 116
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
b) centralne urzędy i instytucje dysponujące źródłami informacji ( UOP, PAP, GUS,
KRRiT, PAA)
Centralny podsystem kierowania składa się także z dwóch elementów: centralnego
podsystemu
koordynacyjno
–
decyzyjnego
oraz
centralnego
podsystemu
informacyjnego. Centralny podsystem kierowania w zakresie sobie właściwym ma za
zadanie realizowanie polityki określonej przez nadrzędny podsystem decyzyjny21.
W skład centralnego podsystemu koordynacyjno – decyzyjnego wchodzą:
a) minister właściwy do spraw wewnętrznych i administracji, który pełni funkcję
nadrzędną w podsystemie;
b) pozostali ministrowie;
c) centralne organy administracji podległe ministrom, radzie ministrów lub
premierowi.
Skład centralnego podsystemu informacyjnego przedstawia się następująco:
a) jednostki organizacyjne ministerstw i urzędów centralnych odpowiedzialne za
zbierania i przetwarzanie danych;
21
Tamże, s. 116
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
b) centralny oraz resortowe plany i programy działania.
Ostatnim elementem systemu jest roboczy (terytorialny podsystem kierowania). Jego
zasadniczymi elementami są: roboczy cywilny podsystem kierowania i roboczy
podsystem kierowania wsparciem wojskowym22.
W skład roboczego cywilnego podsystemu kierowania wchodzą:
a) roboczy cywilny podsystem koordynacyjno – decyzyjny:
– terenowe organy administracji rządowej;
– terenowe organy administracji samorządowej;
– kierownictwo podmiotów gospodarczych;
– organy kierowania (władze) organizacji pozarządowych.
b) roboczy cywilny podsystem informacyjny:
– ciała kolegialne terenowych organów administracji;
– komórki organizacyjne administracji terytorialnej;
– specjalistyczne struktury zbierania i dystrybucji informacji
służb, straży, inspekcji i policji oraz organizacji pozarządowych.
22
Tamże, s. 116-117
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W skład podsystemu kierowania wsparciem wojskowym wchodzą:
a) terenowe organy administracji wojskowej;
b) organy dowodzenia SZ;
Podsystem wykonawczy systemu bezpieczeństwa powszechnego stanowią
wszystkie podmioty, które praktycznie wykonują decyzje szczebli nadrzędnych, oraz
inne zadania wynikające z przepisów prawa. W zależności od rodzaju wykonywanych
zadań
poszczególne
elementu
podsystemu
można
zgrupować
w oddzielnych pionach funkcjonalnych23:
1) Ochrona techniczna przed zagrożeniami i odbudowa
1) jednostki organizacyjne działów: architektury i budownictwa; gospodarki
morskiej; gospodarki wodnej, kultury i ochrony dziedzictwa narodowego,
gospodarki przestrzennej, rolnictwa, Skarbu Państwa, transportu,
turystyki, środowiska, spraw wewnętrznych, zdrowia;
2) jednostki organizacyjne administracji samorządowej;
3) siły i środki podmiotów gospodarczych;
4) siły i środki organizacji pozarządowych;
23
Tamże, s. 117
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
5) woluntariusze, doraźne działania ludności cywilnej.
2) Ratownictwo i ewakuacja
1) straże, służby, inspekcje i policje podległe administracji rządowej
i samorządu terytorialnego;
2) formacje obrony cywilnej
3) służby pogotowia (ratunkowego, energetycznego, gazowego, drogowego,
itd.);
4) inne.
3) Pomoc humanitarna realizowana przez służby podległe administracji rządowej
i samorządowej (zdrowie, opieka społeczna, kultura i ochrona dziedzictwa
narodowego, oświata
i wychowanie, sprawy wewnętrzne, itd.), oraz
organizacje pozarządowe
4) Łączność stanowią operatorzy publiczni ( media państwowe, Poczta Polska),
systemy łączności poszczególnych instytucji państwowych, prywatnych
i pozarządowych, a także operatory prywatni.
Ostatnim elementem w opisywanym systemie jest podsystem wsparcia. W skład
podsystemu należy zaliczyć:
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
– wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa;
– pomoc humanitarna innych państw.
Elementy podsystemu wykonują swoje zadania wsparcia w każdej sytuacji
noszącej znamiona kryzysu.
Przykłady sytuacji kryzysowych w wielu państwach
świata w ostatnim choćby dziesięcioleciu wskazują wyraźnie istotę i znaczenie
wsparcia działań cywilnych siłami wojska, a także podejmowanie działań
wspomagających w ramach pomocy humanitarnej przez organizacje międzynarodowe
i państwa.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
ROZDZIAŁ II.
Współpraca cywilno – wojskowa na przykładzie innych państw
Zaangażowanie
państw
członkowskich
NATO
w
udzielaniu
wsparcia
wojskowego władzom cywilnym w kraju i za granicą ma już długą historię. Już od
początku istnienia tej organizacji zwracano uwagę na zaangażowanie wojska
w problematykę ochrony ludności. Potencjalne zagrożenia pokoju początku lat
pięćdziesiątych powodowały konieczność podejmowania różnych przedsięwzięć
organizacyjnych w tej dziedzinie. W 1951 roku utworzono w NATO Komitet Obrony
Cywilnej ( ang. Civil Defence Comittee), którego głównym celem było planowanie
i organizacja działania na rzecz ochrony ludności.
W
latach
pięćdziesiątych
NATO
było
wielokrotnie
zaangażowane
w koordynowaniu wysiłków w przeciwdziałaniu skutkom trzęsień ziemi, powodzi, oraz
innych klęsk i katastrof.
Stało się oczywiste, że siły i środki przygotowywane do ochrony ludności przed
skutkami wojny mogą być również użyte do ochrony przed skutkami klęsk i katastrof,
dla zabezpieczenia bezpieczeństwa powszechnego. W roku 1958 zakończono prace
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
nad wypracowaniem procedur koordynacji pomocy pomiędzy państwami – członkami
NATO w przypadku zaistnienia klęsk i katastrof. Po okresie Zimnej Wojny, otwarciu
NATO dla nowych członków, uruchomieniu Programu Partnerstwo dla Pokoju
procedury te zostały zmodyfikowane tak, aby umożliwić rozszerzenie możliwości
działań ratowniczych na państwa partnerskie NATO. Natomiast podczas ministerialnej
sesji Rady Partnerstwa Euroatlantyckiego (Euro-Atlantic Partnership Council – EAPC)
17 grudnia 1997 roku ogłoszono propozycję opracowania planu euroatlantyckiej
zdolności reagowania na klęski żywiołowe ( ang. Euro-Atlantic Disaster Response
Capability) 24.
W wyniku podjętych prac w dniu 29 maja 1998 roku ministrowie spraw
zagranicznych
EAPC
ogłosili
koncepcję
„poprawy
praktycznej
współpracy
w międzynarodowym ratownictwie w katastrofach” ( ang. Enhanced Practical
Cooperation in International Disaster Relief)25.
Wynikiem realizacji tej koncepcji było utworzenie Euroatlantyckiego ośrodka
Koordynacyjnego Pomocy w Klęskach Żywiołowych ( ang. Euro Atlantic Disaster
NATO’s role In Disaster Asistance, Wyd.2, NATO Civil Emergency Planning – Euro Atlantic Centre
Coordination Responce Disaster, Brussels 2001, s.5
25
Tamże, s.18
24
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Response Coordination Centre EADRCC) oraz Euroatlantyckiej Jednostki Pomocy
w Klęskach Żywiołowych ( ang. Euro Atlantic Disaster Response Unit - EADRU)26.
W celu ujednolicenia i uporządkowania zasad współpracy w czasie klęsk
i katastrof opracowano Stałe Procedury Operacyjne ( SOP).
2.1.
Stany Zjednoczone Ameryki Północnej
Przez wiele lat Departament Obrony USA podejmował decyzje o udziale sił
i środków wojskowych w celu wsparcia działań ratowniczych władz i organizacji
cywilnych. Zasady i formy tego wsparcia ulegały zmianom wraz ze zmianą środowiska
bezpieczeństwa. Pojawianie się nowej skali zagrożeń bezpieczeństwa narodowego
spowodowało,
że
zagadnieniom
wsparcia
władz
cywilnych
nadano
w środowisku wojskowym szczególną rolę27.
Siły zbrojne podejmują działania w zakresie wojskowego wsparcia dla władz
cywilnych równolegle z realizacją swojego podstawowego zadania, tj. obroną kraju 28.
Tamże, s. 18 i dalsze
MB.M.Lawlor, Military Suport of Civil authorities – a New Focus for a New Millennium – 2000,
w http://www.homelandsecurity.org/journal/Articles/Lawlor.htm
28
W. Kitler, Siły zbrojne a obrona cywilna (niemilitarna). Wybrane aspekty wojskowego wsparcia dla władz
cywilnych, AON, Warszawa 1999 r., s. 83
26
27
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Departament Obrony roku definiuje pojęcie wojskowego wsparcia dla władz
cywilnych (ang. Military Support to Civil Authorities – MSCA) jako działania i środki
podjęte przez Departament Obrony w celu wzmocnienia wzajemnej współpracy
pomiędzy Departamentem Obrony i agencjami rządowymi w dziedzinie planowania,
przygotowania oraz użycia niezbędnych sił w procesie reagowania na skutki
zaistniałych
zagrożeń,
ataków,
włącznie
z
zagrożeniami
bezpieczeństwa
narodowego29.
Tak więc w ramach wsparcia zdefiniowanego powyżej siły zbrojne USA
wykonują zadania w zakresie :
– przeciwdziałania i usuwania skutków katastrof i klęsk żywiołowych;
– operacji wymuszenia przestrzegania prawa;
– pomocy społecznej;
– ochrony środowiska naturalnego;
29
Dyrektywa Military Support to Civil Authorities, nr 3025.1, DoD USA,
w http://www.dtic.mil/whs/directives/corres/html/30251.htm, str. 22
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
– inne, wynikające z potrzeby udzielenia wojskowego wsparcia, np.
zabezpieczenie szczególnych wydarzeń, czy zapewnienia funkcjonowania służb
użyteczności publicznej30.
W przypadku wystąpienia katastrof i klęsk żywiołowych, których skutki
przekraczają możliwości skutecznego działania władz i organizacji cywilnych,
pododdziały Gwardii Narodowej lub Armii przystępują do realizacji swoich zadań.
Działania te skierowane są na wsparcie władz cywilnych w następujących dziedzinach:
1)
prowadzenie akcji ratowniczo – poszukiwawczych;
2)
ewakuacja ludności z terenów zagrożonych lub objętych katastrofą;
3)
zabezpieczenie logistyczne pobytu osób poszkodowanych
w tymczasowych obozach i przygotowanie takich obozów;
30
4)
udzielanie pomocy medycznej, organizowanie szpitali polowych
5)
dystrybucja żywności;
6)
testowanie wody pitnej, uzdatnianie wody;
7)
budowa i konserwacja schronów;
W. Kitler, Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństw,a część I, AON, Warszawa 2003 s.162
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
8)
transport lądowy i powietrzny;
9)
dostarczeni awaryjnych źródeł zasilania w energię elektryczną;
10) organizowanie łączności w rejonach objętych katastrofą lub klęską
żywiołową31.
Istotną rolę w systemie wojskowego wsparcia władz cywilnych w USA spełnia
Gwardia
Narodowa,
która
jest
kluczową
siłą
samoobrony
społeczeństwa
amerykańskiego32. Zgodnie z Konstytucją USA33 cześć Gwardii Narodowej podlega
gubernatorom stanów i stanowi istotny element zdolności reagowania kryzysowego.
Oddziały Gwardii Narodowej są angażowane do wsparcia władz cywilnych tylko na ich
zapotrzebowanie, kiedy ich możliwości skutecznego przeciwdziałania skutkom
kryzysu są niewystarczające. Zarządzanie i kierowanie użyciem sił i środków, w tym
również wojskowych, w akcjach ratowniczych realizowane jest przez władze cywilne –
gubernatora. Gdy możliwości reagowania gubernatora są niewystarczające może
zwrócić się o pomoc do Prezydenta.
M.P. Fleming, National Security Roles for the Natoional Guard “Journal of homeland security”
http://www.homelandsecurity.org/journal/articles.asp 20.05.2002, s.2
32
H. Szafran Wojskowe wsparcie władz cywilnych w ramach amerykańskiego „bezpieczeństwa Ojczyzny
w W. Kitler, A.Skrabacz Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa AON, Warszawa 2003. s.????
33
Konstytucja USA art. 32???????????????????????????
31
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Siły
wojskowe
używane
dotychczas
do
wsparcia
działań
cywilnych
w reagowaniu kryzysowym prowadziły działania pod kierownictwem Federalnej
Agencji Zarządzania w Sytuacjach Nadzwzcyajnzch (Federal Emergency Managment
Agency – FEMA), lub jej odpowiedników w terenie- Terytorialnej Agencji Zarządzania
Kryzysowego (TEMA)34.
Po atakach terrorystycznych na USA w 2001 roku siły i środki systemu
reagowania kryzysowego zostały ukierunkowane na przygotowania do działań
antyterrorystycznych oraz do usuwania skutków ewentualnych zamachów. Zadania
wsparcia władz cywilnych tym zakresie przez siły zbrojne realizowane są pod
kierownictwem Homeland Security Department który koordynuje całą akcją.
Wymienione
powyżej
agencje,
departamenty
cywilne
sprawują
rolę
koordynacyjną, zarządzającą w procesie reagowania kryzysowego. Należy jednak
podkreślić, że pododdziały wojskowe skierowane do wsparcia władz cywilnych
podlegają swoim dowódcom wojskowym.
W celu zapewnienia właściwej koordynacji udziału sił wojskowych razem
z cywilnymi w strukturach agencji rządowych na szczeblu stanowym, federalnym
i krajowym pracują oficerowie koordynujący (Coordinating Officer). Ponadto czasie
34
W. Kitler, Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa część I, AON, Warszawa 2003 s.163
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
akcji ratowniczych organizowane jest wspólne cywilno – wojskowe stanowisko
kierowania.
Departament Obrony w przypadku zaistnienia zagrożenia, lub wystąpienia klęski
żywiołowej czy katastrofy, powoływał ad hoc zespół roboczy - Joint Task Force
Civil Support i wyznaczał często przypadkowych oficerów, bez odpowiedniego
przygotowania
i doświadczenia
do kierowania tym zespołem. Taki sposób nie
sprawdził się. W 1999 roku w Norfolk w Virginii został utworzony przez Departament
Obrony USA Joint Task force – Civil Support ( JFT-CS) – etatowy wojskowy zespół
roboczy będący koordynatorem wsparcia władz cywilnych w przypadku użycia broni
masowego rażenia lub wystąpienia klęsk żywiołowych na terytorium USA. Jest zespół
koordynujący – nie posiada więc do swojej dyspozycji pododdziałów wojskowych. Na
podstawie potrzeb zgłoszonych przez Federalną Agencję Zarządzania Kryzysowego
(FEMA) Departament Obrony wydziela odpowiednie siły i środki do wsparcia działań
władz cywilnych, a zadaniem JTF-CS w tej sytuacji jest planowanie, uruchomienie oraz
koordynowanie i kontrola działania sił wojskowych. Struktura funkcjonalna JTF-CS nie
jest stała, zależy od sytuacji i istniejącego zagrożenia. W przypadku zagrożeń atakami
terrorystycznymi z użyciem broni masowego rażenia, spośród wszystkich jednostek
armijnych oraz Gwardii Narodowej formowane są specjalne zespoły zadaniowe
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
przeznaczone do przeciwdziałania powstałym zagrożeniom. Są to Zespoły Wsparcia
Cywilnego – Obrony przed Bronią Masowego Rażenia. ( WMD Civil Support Team –
CST) dysponujący specjalistycznym sprzętem oraz odpowiednio wyszkolonym
personelem właściwym do wsparcia stanowego lub regionalnego reagowania na atak
terrorystyczny z użyciem broni masowego rażenia.
Przedstawiony powyżej zarys amerykańskiego modelu wsparcia władz
cywilnych przeze siły wojskowe pokazuje że jest to system bardzo rozwinięty,
elastyczny, potrafiący dostosowywać się do nowych wyzwań i zagrożeń. Inne państwa
tworzące lub zmieniające swoje systemy reagowania kryzysowego w ramach cywilno
– wojskowej współpracy przejmują wiele rozwiązań z systemu amerykańskiego,
dostosowując je do specyfiki własnych państw.
2.2 Republika Federalna Niemiec
Podejście do zagrożeń bezpieczeństwa w Niemczech ostatnich latach uległo
pewnym przewartościowaniom. Dotychczasowe zadania obrony kraju zostało
zastąpione nowym, szerszym pojęciem ochrony Niemiec i ich mieszkańców.35
35
Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
To zadanie ma realizować Bundeswerhra, której również przydzielono zadania
z zakresu ratownictwa i ewakuacji ludności. Przygotowanie armii niemieckiej do
obrony przed militarną agresją z zewnątrz straciło swoje dotychczasowe znaczenie.
Obecnie na pierwszy plan wysuwa się zdolność do zapobiegania konfliktom
międzynarodowym,
przeciwdziałanie
kryzysom,
oraz
walka
przeciw
międzynarodowemu terroryzmowi. To właśnie te wyzwania wpływają obecnie na
organizację i wyposażenie Bundeswehry. Identyfikacja oraz określenie zagrożeń o
charakterze militarnym i niemilitarnym wpływa bezpośrednio na określenie misji i
zadań sił Zbrojnych Niemiec. W obronnej Niemiec Siły Zbrojne traktowane są jako
narzędzie obrony powszechnej, wykorzystywane do przeciwdziałania niemal
wszystkim zagrożeniom.
Zgodnie z art. 87a ust. 1 Niemieckiej Konstytucji, użycie sił zbrojnych jest
możliwe tylko w sytuacjach określonych Ustawą Zasadniczą, do celów obrony 36
Niemcy przywiązują wielką wagę do powiązań sojuszniczych. Tak więc należy się
spodziewać, że podobnie jak w przeszłości każde możliwe użycie sił zbrojnych
Niemiec w celach militarnych będzie miało miejsce wspólnie w ramach NATO, UE,
OBWE lub ONZ.
36
P. Bożyk Konstytucje Świata – Niemcy Warszawa 1993
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Ustawa Zasadnicza dopuszcza także użycie sił Bundeswehry poza obroną w
następujących przypadkach37:
1) W stanie napięcia i obrony. Siły Zbrojne wykorzystane mogą być do ochrony
cywilnych obiektów, oraz do zadań związanych z regulacją ruchu. Wymienia się także
zadania wspierania akcji policyjnych we współdziałaniu z władzami cywilnymi.
W razie zaistnienia wewnątrz państwa ostrego stanu wyższej konieczności, do
wspierania akcji Policji i Federalnej Straży Granicznej, jeżeli ich możliwości są
niewystarczające. W takiej sytuacji Armia realizuje zadania wsparcia w ochronie
obiektów cywilnych, oraz w zwalczaniu zorganizowanych, uzbrojonych grup.
2) W stanie katastrofy zwykłym lub ciężkim.
Decyzje o użyciu sił zbrojnych leży w gestii Rządu Federalnego, za wyjątkiem
stanu katastrofy lekkiej, ograniczającej się do terytorium jednego kraju związkowego,
gdzie decyzję taką podejmuje Rząd danego Kraju Związkowego.
Należy zauważyć ,że niemieckie prawo konstytucyjne dopuszcza użycie sił
wojskowych do likwidacji skutków już zaistniałych klęsk czy katastrof. Nie istnieje
więc prawna możliwości stosowania działań zapobiegawczych, prewencyjnych.
37
P. Bożyk Konstytucje Świata – Niemcy Warszawa
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Nowe wyzwania przed jakimi stoi armia niemiecka wymuszają zmiany w jej
strukturze organizacyjnej. Wskazuje się na konieczność zwiększenia jej mobilności,
zdolności rozpoznawczych, oraz tworzeniu jednostek specjalistycznych, zdolnych do
reagowania na nowe zagrożenia i wyzwania przed jakimi stoją współcześnie państwa
europejskie, w tym również i Niemcy.
W przypadku wystąpienia klęsk żywiołowych lub katastrof kraje związkowe
(landy) mogą występować z wnioskiem o udzielenie wsparcia wojskowego. Decyzja o
skierowaniu sił wojskowych w rejon prowadzenia akcji ratowniczych dla wsparcia
działania władz cywilnych podejmowana jest przez właściwe dowództwo terytorialne
lub przez dowódców jednostek. Dowódca jednostki może samodzielnie podjąć
decyzję o skierowaniu swoich pododdziałów w celu udzielenia natychmiastowej
pomocy., jeżeli otrzyma taki wniosek od władz cywilnych.
Jeżeli rozmiar katastrofy przekracza obszar jednego landu, to rząd federalny
decyduje o skierowaniu wojska. W tym przypadku ściśle przestrzegany jest zapis
konstytucyjny dopuszczający takie wsparcie jeżeli siły wojskowe są konieczne dla
skutecznego pokonania kryzysu.38
38
Bożyk Konstytucje Świata – Niemcy Warszawa 1993 Art. 87a
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W celu utrzymania koordynacji i współdziałania władz cywilnych i wojskowych
na wysokim poziomie organizacyjnym dowództwa współpracujące z organami
cywilnymi przygotowują odpowiedni plany alarmowania, powiadamiania, oraz
udziału sił wojskowych w akcjach ratowniczych. Praktyczne zastosowanie
opracowanych planów weryfikowane jest w czasie ćwiczeń organizowanych przez
władze cywilne.
Od roku 2000 wsparcie wojska rozpatrywane jest przez pryzmat współpracy
cywilno – wojskowej (ang. Civil – Military Cooperation - CIMIC) 39. Obok współpracy
cywilno wojskowej w ramach NATO zaczęto rozpatrywać problematykę współpracy
cywilno wojskowej realizowanej pomiędzy władzami wojskowymi a władzami
cywilnymi,
w
ramach
pomocy
w
przypadku
zagrożenia
bezpieczeństwa
powszechnego.
Opracowana w 2003 r. koncepcja „Nowa strategia ochrony ludności
w Niemczech”40 zwraca uwagę, że restrukturyzacja
i zmniejszanie liczebności
Bundeswehry, zwiększające się zaangażowanie sił zbrojnych w misjach zagranicznych
poza granicami kraju zmienia praktyczne możliwości zaangażowania sił zbrojnych we
wsparciu władz cywilnych. Jest to zbieżne z tym, co w ramach planowania cywilnego
39
40
Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa str. 179
Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa str. 179
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
na sytuacje nadzwyczajne w NATO postanowiono jeżeli chodzi o współpracę cywilno
– wojskową, a mianowicie zwiększenie nacisku na korzystanie z zasobów cywilnych w
ramach wsparcia logistycznego.
Nowe
wyzwania
i zagrożenia bezpieczeństwa, zagrożenie terroryzmem,
sprawia, że nieostra staje się granica pomiędzy bezpieczeństwem wewnętrznym
a zewnętrznym. W warunkach aktualnego stanu prawnego dotyczącego możliwości
użycia sił zbrojnych poza obroną, użycie wojska do zapobiegania i reagowania na
zagrożenia atakami terrorystycznymi nie jest jednoznaczne. Stąd wiele dyskutuje się
na temat stworzenia nowego, zintegrowanego systemu ochrony ludności, rozwiązań
prawnych i organizacyjnych które nadadzą nowy wymiar współpracy cywilno –
wojskowej. Upowszechnia się również przekonanie o konieczności stworzenia
ruchomych sił reagowania kryzysowego
41
które powinny być rozmieszczone
stosownie do rozmieszczenia infrastruktury krytycznej Niemiec, gęstości zaludnienia,
itd. Siły takie odpowiednio wyposażone i przeszkolone miałyby otrzymać zadania
kompleksowego reagowania na zagrożenia i kryzys w zakresie: dowodzenia
i
łączności, ochrony przeciwpożarowej, medyczne, obrony przed bronią masowego
rażenia,
41
ratownictwa
technicznego,
naprawy
infrastruktury
komunalnej,
Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa str. 182
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
poszukiwania
i ewakuacji, budowy mostów, usuwania skażenia środowiska,
zaopatrzenia w wodę pitną. Będą one częściowo wspierane siłami i środkami
wojskowymi.
Konkludując należy stwierdzić, że pojawienie się nowych zagrożeń w tym
głównie terrorystycznych, mają decydujący wpływ na zmiany ,które w zakresie
reagowania kryzysowego i udziału w tym procesie Bundeswehry zachodzą aktualnie
w RFN. Dotychczasowe rozwiązania obciążone częściowo uwarunkowaniami
„zimnowojennymi” które aktualnie obowiązują okazały się nie wystarczające.
2.3.
Kanada
W historii Kanady niejednokrotnie władze prowincji korzystały ze wsparcia
wojskowego dla przywrócenia prawa i porządku, w sytuacjach, gdy przekraczało to
możliwości władz cywilnych. Zgodnie z sekcją 275 Narodowego Aktu Obrony (
National Defence Act) Siły Zbrojne Kanady mogą zostać wezwane do udzielenia
pomocy władzom cywilnym w każdym przypadku zaistnienia niepokojów lub
zagrożenia pokoju, które przekracza możliwości reagowania sił cywilnych. Rola Sił
Zbrojnych Kanady w tym przypadku jest dość precyzyjnie określona. Prokurator
Generalny Prowincji podejmuje decyzje o wezwaniu wojska do wparcia działania
władz cywilnych. W tej sytuacji Szef Sztabu Obrony Kanady określa zakres udzielanej
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
pomocy. Przestrzegana jest przy tym zasada, iż wojsko nie zastępuje sił cywilnych,
lecz pełni rolę pomocniczą, asystującą w procesie przywracania prawa i porządku.
W ostatnich latach wykorzystywanie sił zbrojnych w tym celu nie
występowało dość sporadycznie. Jednak kiedy już do zaangażowania wojska w tej roli
dochodziło, Siły Zbrojne zawsze potwierdzały stałą gotowość wsparcia władz
cywilnych
zdyscyplinowanymi, właściwie wyszkolonymi i wyposażonymi oraz
efektywnie dowodzonymi pododdziałami.
Siły Zbrojne Kanady mogą zostać wezwane do wsparcia władz cywilnych nie
tylko do pomocy w przywracaniu prawa i porządku. Mogą one być na przykład do
reagowania w przypadku aktów terrorystycznych, jeżeli ich skutki przekraczają
możliwości reagowania
sił policyjnych. W Armii Kanadyjskiej utrzymywane są
specjalne
Task
siły
(ang.
Force)
posiadające
odpowiednie
zdolności
natychmiastowego reagowania w przypadku ataków terrorystycznych.
Odpowiedzialność za rządowe zadania w zakresie nadzoru i kontroli terytorium
lądowego, powietrznego i morskiego Kanady spoczywa na agencjach cywilnych,
takich jak na przykład Departament Transportu. Jednak Siły Zbrojne Kanady mają swój
wkład w realizacji powyższych zadań, które często wymagają wysokiej gotowości do
działania i rozwinięcia często przekraczające możliwości władz cywilnych w tym
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zakresie. Zdolność do rozwinięcia wysoko wyszkolonych sił wojskowych wraz ze
specjalistycznym sprzętem w dowolnym miejscu w kraju, w krótkim czasie stanowi
istotny element reagowania kryzysowego w takich głównych dziedzinach jak ochrona
środowiska, poszukiwania
i ratownictwa, pomoc w likwidacji skutków klęsk i
katastrof, działania antynarkotykowe, czy ochrona kanadyjskich strategicznych stref
połowu ryb.
Jednym z zidentyfikowanych zagrożeń bezpieczeństwa jest możliwość
penetracji ogromnego obszaru państwa oraz nielegalnego przemytu i handlu
narkotykami, czy przemycanie nielegalnych imigrantów do Kanady. Siły Zbrojne są
istotnym elementem wspierającym działania sił niemilitarnych.
Rząd Kanadyjski kładzie silny nacisk na problematykę ochrony środowiska
naturalnego Kanady. Departament Obrony i Departament Ochrony Środowiska
podpisały porozumienie, na mocy którego Siły Zbrojne Kanady realizują program
wspierania władz cywilnych w działaniach w tym zakresie. W przypadku klęsk
żywiołowych lub katastrof których skutki negatywnie oddziaływają na środowisko
naturalne władze cywilne zawsze mogą liczyć na pomoc ze strony armii. Poza tym
odpowiednie służby w Siłach Zbrojnych prowadzą bieżącą działalność badania stanu
środowiska, gotowe do natychmiastowego reagowania w przypadku jego zagrożenia.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Departament Obrony Kanady pełni istotną rolę w systemie ochrony ludności.
Kanadyjski urząd ds. Przygotowań na Sytuacje Nadzwyczajne ( Emergency
Preparedness Canada – EPC) ulokowany jest właśnie w departamencie obrony i
podporządkowany jest bezpośrednio zastępcy szefa sztabu obrony. Zapewnia
bezpośrednie wsparcie dla Ministra ds. Przygotowań na Sytuacje Nadzwyczajne 42.
W systemie ochrony ludności istnieją obszary gdzie siły zbrojne są istotnie
zaangażowane w konkretne przedsięwzięcia. W czasie akcji poszukiwania
i
ratownictwa Siły Zbrojne obok sił i środków cywilnych odpowiadają za:
-
poszukiwania i ratownictwo lotnicze ( z powietrza)
-
dostarczają wsparcia ludźmi i sprzętem dla Ochrony Wybrzeża w przypadku
akcji prowadzonej na morzu;
-
wspomagają sił cywilne w akcji prowadzonej na lądzie;
-
prowadzą trzy Centra Koordynacji Ratunkowej ( Resceu Coordination
Center) które każdego roku odbierają tysiące sygnałów alarmowych
Akcje poszukiwania i ratownictwa stanowią duże wyzwanie dla Kanadyjskich Sił
Zbrojnych, angażują personel i sprzęt wojskowy. Niejednokrotnie siły wojskowe
42
w. Kitler Obrona cywilna ( nielmilitarna ) w Polsce str.179. AON W-wa 2002
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
działają na ogromnym obszarze w trudnych warunkach. Bez względu na to ochrona
ludności jest absolutnym priorytetem i Siły Zbrojne będą utrzymywać wysoką
gotowość do działania w tym zakresie.
Podsumowując należy stwierdzić że siły zbrojne Kanady obok zadań realizowanych
w dziedzinie obronności kraju są gotowe do realizacji wielu zadań wsparcie władz
cywilnych w sytuacjach kryzysowych. W tym zakresie realizują następujące zadania:
-
monitorują i kontrolują terytoriom kraju na lądzie, w powietrzu i wodzie;
-
wspomagają departamenty rządowe i agencje cywilne w takich obszarach
jak ochrona terytorium połowu ryb, walka z przemytem narkotyków,
ochrona środowiska naturalnego;
-
zachowują gotowość do wsparcia władz cywilnych w pomocy humanitarnej,
zwalczania skutków klęsk i katastrof w 24 godzinnej gotowości do działania;
-
utrzymują siły i środki do prowadzenia akcji poszukiwania i ratownictwa;
-
zachowują gotowość do natychmiastowego reagowania na incydenty i ataki
terrorystyczne;
-
utrzymują siły i środki w celu wsparcia władz cywilnych prze cały czas
trwania akcji ratunkowych
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
2.4.
Inne państwa Europejskie
Zadania obrony terytorialnej Belgii mieszczą się w dwóch obszarach:
- wsparcie sił zbrojnych
- pomoc dla kraju
Działania OT Belgii w ramach pomocy dla kraju obejmują: usuwanie skutków klęsk
żywiołowych, prace inżynieryjne, budowlane, wypożyczanie materiałów i urządzeń,
kierowanie ruchem ludności, utrzymanie porządku publicznego, usuwanie min i
niewybuchów, ochrona środowiska, udostępnienie infrastruktury wojskowej
Szwajcarska Ustawa o Siłach Zbrojnych z 1995 roku dopuszcza wsparcie
władz cywilnych, których siły nie są w stanie dłużej realizować obrony w razie
poważnych zagrożeń bezpieczeństwa wewnętrznego; oraz w sytuacji kiedy siły
cywilne nie są w stanie
dłużej radzić sobie z innymi szczególnymi sytuacjami,
zwłaszcza w razie katastrof zarówno w kraju jak i za granicą.
Wsparcie władz cywilnych obejmuje: ochronę ważnych instalacji, ochronę osób, z
uczestnikami konferencji międzynarodowych włącznie, pomoc w czasie klęsk i
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
katastrof, Pomoc w realizacji innych zadań ważnych dla celów narodowych
(np. wsparcie Straży Granicznej
2.5.
NATO
Każde państwo demokratyczne użyje wszystkich swoich dostępnych sił i
środków dla zapewnienia bezpieczeństwa swoim obywatelom. Za zapewnienie
bezpieczeństwa powszechnego odpowiedzialne są władze cywilne. W przypadku
eskalacji zagrożeń , gdy siły i środki cywilne są niewystarczające, na wniosek władz
cywilnych, siły zbrojne udzielają im wsparcia. W państwach NATO wyróżnia się dwie
kategorie wsparcia : wojskową pomoc dla innych ministerstw oraz wojskowe
wsparcie dla siły prawa cywilnego43.
Wojskowe wsparcie dla innych ministerstw ma
miejsce w czasie gdy
prowadzone są działania ratownicze podczas likwidacji skutków klęsk żywiołowych i
katastrof, lub w czasie niepokojów społecznych zagrażających bezpieczeństwu
publicznemu. W latach pięćdziesiątych, sześćdziesiątych i siedemdziesiątych
wielokrotnie NATO koordynowało pomocą wojskową dostarczaną do krajów
dotkniętych klęskami żywiołowymi. Lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte to czas w
którym znacznie rozwinięto narodowe możliwości reagowania kryzysowego. Państwa
43
Wojskowe wsparcie włądz cywilnych i społeczeństwa str. 184
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
NATO wykształciły systemy bezpieczeństwa zdolne skutecznie przeciwstawiać się
zagrożeniom oraz likwidować skutki klęsk i katastrof. Zaangażowanie NATO tym
obszarze znacznie zmalało. Doświadczenia z prowadzonych operacji wsparcia przez
NATO władz cywilnych wskazują jak istotna jest właściwa koordynacja działań
ratowniczych,
dostarczania
materialnej
pomocy
humanitarnej.
Cywilne
przygotowanie planów reagowania, oraz niezbędnych zasobów sił i środków w
poszczególnych państwach jak w samym NATO realizowane jest przez organy
planowania cywilnego na sytuacje nadzwyczajnych zagrożeń (ang. Civil Emergency
Planning- CEP). Istotny jest cały proces koordynacji tych planów pomiędzy państwami
członkowskimi NATO realizowany w procesie spotkań roboczych odpowiednich
ekspertów cywilnych i wojskowych. CEP zostało początkowo
powołane dla
zabezpieczenia ciągłości działania rządów i społeczeństw w czasie wojny. Dopiero w
latach dziewięć dziesiątych rozszerzono jej rolę jako organu udzielającego pomocy w
zarządzaniu sytuacją kryzysową.
Współpraca cywilno – wojskowa w obszarze CEP realizowana jest w kierunku
rozwoju struktur zintegrowanego zarządzania kryzysowego realizowanego przez
władze cywilne przy wsparciu sił zbrojnych. Obecnie CEP rozwija procedury wsparcia
władz narodowych w cywilnych sytuacjach nadzwyczajnego zagrożenia, w tym
ochrony ludności przed skutkami użycia broni masowego rażenia.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Wojskowe wsparcie dla siły prawa cywilnego ma na celu pomoc władzom
cywilnym w przeciwstawianiu się zagrożeniem bezpieczeństwa wewnętrznego
państwa ( niepokoje społeczne, handel narkotykami, ochrona granicy, itp.)
Wydarzenia z 11 września 2001 r. wpłynęły również na funkcjonujące rozwiązania w
tym obszarze. Wsparcie przestrzegania prawa nabrało charakteru międzynarodowego
a pomoc wojskowa związana z zagrożeniem terroryzmem wysunęła się na plan
pierwszy.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
ROZDZIAŁ III
Wojskowe wsparcie władz cywilnych
3.1. Doświadczenia historyczna współpracy cywilno – wojskowej
Rozwój terytorialnych organów dowodzenia w Polsce został zapoczątkowany
wprowadzeniem w wojsku polskim w XVIII wieku systemu uzupełniania wojsk z tzw.
poboru oraz zastosowanie powszechnego obowiązku wojskowego.
W tym czasie również na potrzeby mobilizacji obywateli w szeregi wojska
dokonano podziału kraju na okręgi wojskowe i utworzono dowództwa terytorialne.
Prekursorem tworzenia okręgów wojskowych był Fryderyk Wilhelm, który w roku
1733 podzielił państwo na szereg kantonów. Obowiązkiem wojskowych władz
kantonalnych było uzupełnianie stanów osobowych i aprowizacji jednostek
wojskowych stacjonujących na obszarze kantonu. Można uznać, że rozwiązanie to
stanowiło podstawę nowoczesnego systemu tworzenia i uzupełniania wojsk44.
W okresie Księstwa Warszawskiego utworzone okręgi wojskowe dostosowano
do podziału administracyjnego państwa i obejmowały swym zasięgiem 2-3
departamenty.
K. Gąsiorek Współdziałanie terenowych organów administracji wojskowej z organami administracji
rządowej i samorządowej w realizacji zadań operacyjno – obronnych. Str 7
44
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Podobne
perspektywa
rozwiązanie
wybuchu
funkcjonowało
powstania
w
styczniowego
Królestwie
Polskim.
spowodowała
Jednak
konieczność
zabezpieczenia i przygotowania pod względem wojskowym zachodniej części
imperium carskiego, a w konsekwencji – zmiany organizacji wojsk rosyjskich.
W miejsce 1 Armii utworzono cztery okręgi wojskowe: wileński, warszawski, kijowski i
odeski. Oznaczało to wprowadzenie zmian w kierowaniu i dowodzeniu wojskami. U
podstaw nowych rozwiązań leżała idea terytorialnego systemu wojskowego.
Podzielono w ten sposób obszar Rosji na okręgi pogranicza i okręgi wewnętrzne. W
pierwszych stacjonowały wojska operacyjne, w drugich formowano jednostki
rezerwowe.45
Obowiązkiem dowódców okręgów była współpraca z władzami cywilnymi w
razie konieczności użycia wojsk do obrony porządku.
Dynamiczny rozwój terytorialnych organów dowodzenia na przełomie XIX i XX
w. spowodował, że przed pierwszą wojną światową we wszystkich państwach, obok
dowództw wojskowych (operacyjnych) istniały dowództwa terytorialne, czasami
funkcje tych organów łączono. Np. w Austrii dowództwo korpusu było jednocześnie
komendą okręgu wojskowego. Natomiast w ówczesnej Francji było 13 dowódców
45
Ytamże str. 7
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
korpusów i 7 komendantów okręgów, którzy nie byli dowódcami korpusów oraz 3
dowódców, którzy nie byli komendantami okręgów.46
Terytorialne organy dowodzenia spełniały rolę pośrednika między wojskami a
władzami cywilnymi. Odpowiadały za bezpieczeństwo publiczne i wojska na
terytorium całego państwa, organizację obrony ważnych obiektów oraz organizację i
prowadzenie ewakuacji ludności z zagrożonych terenów.
W Polsce, po pierwszej wojnie światowej w wyniku wojskowego podziału
kraju w latach 1921 – 1939, obszar państwa podzielony był na 10 okręgów korpusów
(OK), przy czym nie pokrywały się one z podziałem administracyjnym kraju.
W 1926 r. wprowadzono istotne zmiany w systemie dowodzenia. Rozdzielono
wyraźnie
funkcje
tzw.
„
toru
wojennego”
i
„
toru
pokojowego”.
W rezultacie dowództwa OK utraciły uprawnienia operacyjne, a ich kompetencje
ograniczono jedynie do spraw administracyjno-gospodarczych, mobilizacyjnych i
porządkowych. Dopiero w 1937 r. dowódcom OK przyznano uprawnienia w zakresie
koordynacji wyszkolenia jednostek i wykorzystania obozów ćwiczebnych, kierowania
K. Gąsiorek Współdziałanie terenowych organów administracji wojskowej z organami administracji
rządowej i samorządowej w realizacji zadań operacyjno – obronnych. Str 9
46
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
obroną przeciwlotniczą i obroną przeciwgazową oraz podporządkowano brygady i
półbrygady Obrony Narodowej jako jednostki terytorialne.47
W okresie międzywojennym wojskowe wsparcie władz cywilnych określano
mianem asystencja. Była ona rozumiana jako: „pomoc udzielana przez wojsko
władzom administracyjnym, gdy pomimo użycia wszelkich rozporządzalnych sił i
środków,
nie
są
w
stanie
zapewnić
i bezpieczeństwa publicznego, a mianowicie: do uprzedzenia
porządku
lub stłumienia
zbiorowych aktów gwałtu publicznego, zbrojnych wystąpień przeciwko państwu lub
bezpieczeństwu życia i całości mienia obywateli; w celach zapobiegawczych, i
ratunkowych podczas klęsk żywiołowych, oraz we wszystkich innych wypadkach
przewidzianych ustawami.48 Pomoc ta mogła być udzielana tylko w przypadku
wezwania o nią upoważnionych z mocy prawa przedstawicieli władzy publicznej.
Żądanie pomocy kierowane było do komendanta najbliższego garnizonu który z kolei
przedstawiał je dowódcy właściwego korpusu. Dowódca Korpusu podejmował
decyzję i wydawał rozkaz o użyciu sił wojskowych. Dowódca garnizonu w sytuacjach
Tamże
K. Gąsioorek Aspekty prawne wojskowego wsparcia władz cywilnych w II Rzzeczypospolite w „Wojskowe
wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa – materiały z seminariumprzeprowadzonego w dniu 9 kwietnia
320903 r. na Wydziale Strategiczno – Obronym pod redaqkcją W Kitler
47
48
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
nie cierpiących zwłoki mógł decyzję podjąć samodzielnie bez zgody przełożonego.
Musiał jednak niezwłocznie zameldować dowódcy okręgu korpusu o podjętych
decyzjach. Obowiązujące w tym czasie rozwiązania prawne określały że wojsko może
być użyte do pomocy władzom cywilnym tylko w ostateczności, gdy siły i środki
władzy cywilnej okażą się niewystarczające. Możliwość użycia sił wojskowych
ograniczona było do trzech przypadków:
-
zapobiegania lub prowadzenie akcji ratowniczej podczas klęski żywiołowej;
-
działania uprzedzające lub pomoc w tłumieniu zbiorowych aktów gwałtu
publicznego, zbrojnych wystąpień przeciwko Państwu, bezpieczeństwu
życia i całości mienia obywateli;
-
we wszystkich innych przypadkach przewidzianych
w szczegółowych
ustawach administracyjnych lub sądowych49
Jednostki wojskowe funkcjonowały w stanie stałej gotowości do udzielenia
pomocy władzom cywilnym. Znamiennie jest że władze cywilne mogły wezwać na
pomoc armię nie tylko w przypadku naruszenia bezpieczeństwa, ale również wtedy,
gdy pojawiało się prawdopodobieństwo ich zaistnienia. Dowódca pododdziału
K. Gąsiorek Aspekty prawne wojskowego wsparcia władz cywilnych w II Rzeczypospolitej w „Wojskowe
wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa – materiały z seminarium przeprowadzonego w dniu 9 kwietnia
320903 r. na Wydziale Strategiczno – Obronnym pod redakcją W Kitler Str. 148
49 49
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
skierowanego do akcji zobowiązany był dostosować sposoby i środki interwencji do
panujących warunków tak, aby nie naruszało to autorytetu wojska. Nie było zadaniem
wojska pełnić rolę służb policyjnych, celem wojskowej pomocy było zapewnienie
ochrony władzom publicznym i respektowanie zarządzeń. W akcji przywracania
porządku publicznego możliwe było użycie przez wojsko broni przeciwko sprawcom.
Funkcjonujące w tym czasie prawo nie dopuszczało do bezpośredniego użycia
wojska do akcji ratowniczych. Wojsko mogło być użyte tylko wówczas gdy siły
cywilne były niewystarczające dla celów zapobiegawczych i ratowniczych 50
Inną istotną dziedziną wojskowego wsparcia władz cywilnych były akcje
przeciwstrajkowe. Pomoc wojskowa w tym zakresie obejmowała: ochronę ważnych
obiektów państwowych, zapewnienie ciągłości ruchu i funkcjonowania instytucji
cywilnych a także zapewnienie łączności pomiędzy poszczególnymi władzami.
Podczas okupacji konspiracyjna organizacje terenowa AK oparta była na
przedwojennym podziale administracyjnym państwa. Okręg wojskowy obejmował
terytorium przedwojennego województwa, natomiast Obwodowi odpowiadał powiat.
W razie potrzeby tworzono Obszary obejmujące 2-3 Okręgi. Komendant Okręgu
. Gąsiorek Aspekty prawne wojskowego wsparcia władz cywilnych w II Rzeczypospolitejj w „Wojskowe
wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa – materiały z seminarium przeprowadzonego w dniu 9 kwietnia
320903 r. na Wydziale Strategiczno – Obrotnym pod redakcją W Kitler Str. 148
50
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
dowodził całością sił przy pomocy sztabu i odpowiadał za całość spraw
organizacyjnych na swym terenie. Natomiast Komendantowi Obwodu podlegali
bezpośrednio komendanci placówek, które obejmowały jedną lub kilka gmin.
Podstawową jednostką organizacyjną i taktyczną były plutony ( liczące ok. 50
żołnierzy ) przywiązane do poszczególnych gmin. W okresie okupacji wojsko było
fundamentem państwa polskiego. Obejmowało swoją działalnością każdą sferę życia.
Podziemne władze cywilne nie były na tyle zorganizowane aby mogły funkcjonować i
zapewnić ciągłość funkcjonowania państwa polskiego bez wsparcia wojskowego.
W
okresie
powojennym
obszar
kraju
podzielono
początkowo
na
7,
a później na 3 OW : Pomorski, Śląski i Warszawski. W 1993 roku utworzono czwarty –
Krakowski Okręg Wojskowy.
Od początku funkcjonowania dowództwa OW ( powstałe w miejsce dawnych
dowództw OK ) miały charakter nie tylko administracyjny, ale były rzeczywistymi
dowództwami, które posiadały pełną władzę nad wojskami, związkami taktycznymi,
garnizonami i instytucjami wojskowymi stacjonującymi na podległych im terenach. W
istocie OW stawały się wyższymi związkami operacyjno – administracyjnymi.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Do głównych zadań OW należały następujące przedsięwzięcia51:
 zabezpieczenie procesu
organizacyjno – mobilizacyjnego rozwinięcia
wojsk i sił pozamilitarnych, szkolenie rezerw osobowych dla sił zbrojnych,
uzupełnianie wojsk w wyniku poniesionych strat;
 zabezpieczenie przegrupowania własnych i sojuszniczych wojsk przez
obszar okręgu;
 zwalczanie desantów powietrznych i morskich oraz udział w zwalczaniu
sił dywersyjnych;
 obrona obiektów wojskowych i gospodarki narodowej uznanych za
ważne z obronnego punktu widzenia;
 likwidacja skutków uderzeń na wojska i udział sił wojskowych w
przedsięwzięciach OC;
 utrzymywanie współpracy z wojewódzkimi komitetami obrony i
organami administracji państwowej w realizacji zadań na rzecz
obronności kraju.
K Gąsiorek „Współdziałanie terenowych oranżów administracji wojskowej z organami administracji rządowej
i samorządowej w realizacji zadań operacyjno – obronnych. W-wa AON 1998
51
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Wojewódzkie Sztaby Wojskowe współpracowały z organami OC
w sprawach wzajemnych świadczeń wojsk i sił OC, rozśrodkowania ludności,
wykrywania skażeń itp. Ponadto przygotowywały i przekazywały do WIOC
szczegółowe informacje niezbędne do opracowania planów obrony cywilnej
województwa.
W okresie powojennym państwo wykorzystywało wszelkie dostępne siły i
środki do odbudowy ze zniszczeń wojennych. Wojsko również brało czynny udział w
odbudowie kraju realizując zadania w trzech głównych obszarach: rozminowanie
terytorium kraju, odbudowa miast i infrastruktury oraz odbudowa produkcji rolnej.52
Po drugiej wojnie światowej władze cywilne utworzyły system ochrony
ludności, jednak administracja państwowa nawet mając do dyspozycji specjalistyczne
służby nie była w stanie zgromadzić potencjału mogącego stanowić skuteczne
przeciwstawienie się potencjałowi zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego. To nadal
wojsko stanowiło trzon systemu niosąc bezpośrednią pomoc w przypadku wystąpienia
klęsk i katastrof, podczas gdy pozostałe służby wspierały działania wojskowych.
Takie kataklizmy jak powodzie, likwidacja zatorów lodowych, katastrofalne śnieżyce
itp. było wyłącznie domeną wojska. Wojsko odbudowywało zniszczone mosty,
naprawiało uszkodzone drogi i obwałowania. Sprzęt techniczny jakim dysponowało
52
Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa W Kitler str. 125
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wojsko a który nie występował w gospodarce narodowej (śmigłowce, amfibie, łodzie
desantowe, ciągniki pancerne, polowe szpitale i inne), pozostawał w ciągłej gotowości
do działania – i zawsze był wykorzystywany do udziału w akcjach ratunkowych.
Podczas likwidacji skutków rozległych zdarzeń wojsko odgrywało główną rolę,
natomiast działania innych służb: straży pożarnych, milicji, WOP – miały charakter
uzupełniający.
Przyczyna tego był fakt, że siły i środki Obrony Cywilnej przygotowywane były
do wojny. W myśl przyjętych założeń formacje OC rozwijane byłyby dopiero w okresie
zagrożenia wojennego. Zatem do przeciwdziałania i likwidacji skutków klęsk
żywiołowych kierowane były te siły, którymi dysponowały władze centralne i lokalne
a wobec ich ograniczonych możliwości – jednostki wojskowe, które ze względu na
wysoki stopień gotowości wprowadzano do działań w bardzo krótkim czasie, niekiedy
w ciągu godziny.
Niewątpliwe działania wojsk i innych służb ratowniczych miały charakter w
pełni połączony. Koordynacja działań była zapewniana m.in. przez organizację
kierowania, w której ważną – często pierwszoplanową rolę odgrywały terytorialne
organy dowodzenia.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Wojsko, niezależnie do sytuacji politycznej wspierało władze cywilne
w dziedzinie bezpieczeństwa publicznego. Władze państwowe wykorzystywały
wojsko w roku 1956 dla powstrzymania demonstrantów przed atakami na obiekty
władz państwowych, więzienia, placówki milicji.
W roku 1970 skierowano pododdziały wojskowe do ochrony ważnych
obiektów użyteczności publicznej, obiektów infrastruktury krytycznej państwa. W
późniejszym okresie wojsko zostało skierowane do działań o charakterze
porządkowym, wspierając działania służb porządkowych. Udział wojska w tych
akcjach miał charakter doraźny. Pododdziały wojskowe kierowane były do realizacji
konkretnych zadań, po czym wracały do koszar.
Interwencje służb porządkowych, których działania wspierane były przez
wojsko spowodowały niestety ofiary wśród ludności cywilnej.
W roku 1981, kiedy wojsko również zostało wezwane do wsparcia władz
cywilnych, ofiar wśród ludności nie było. Wydaje się, że wszyscy wyciągnęli
właściwe wnioski z poprzednich lat.
Wojsko wraz ze swoim ciężkim sprzętem i wyposażeniem, czołgami, wozami
opancerzonymi kierowane było w rejon demonstracji, strajków, niepokojów
społecznych pełniąc funkcję oddziaływania psychologicznego na strajkujących
poprzez demonstrację siły. Współdziałając z Milicją Obywatelską pododdziały
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wojskowe wykonywały uderzenia pozorne, torowały drogę nacierającym milicjantom
poprzez wykonywanie wyłomów w murze i płocie okalającym jednostki a także
przejść w barykadach53.
Zawirowania powstałe wokół systemu bezpieczeństwa i ochrony ludności
naszego kraju w latach 60- tych i 70- tych doprowadziły do jego pewnych ułomności.
Zaowocowały one niedoskonałą organizacją oraz nieudolnym prowadzeniem działań
ochronno - ratowniczych w okresie klęsk żywiołowych jakie nawiedziły Polskę
(powodzie i pożary w 1992, 1997 i 2001). Włączenie Sił Zbrojnych RP do tych działań
przyczyniło się do znacznego zmniejszenia liczby ofiar wśród ludności cywilnej oraz
strat materialnych.
Wydarzenia te spowodowały ostrą krytykę społeczną systemu reagowania
kryzysowego w RP . Dostrzeżono w nim liczne wady, nie w pełni bowiem zapewniał
on ochronę ludności przed możliwymi zagrożeniami. Okazuje się ,że nasz system
reagowania kryzysowego - ze względu na rozproszenie organizacyjne - był mało
wydolny i niedostatecznie przygotowany do działania w sytuacji zagrożeń o dużej
skali.
53
„Co robiło wojsko w Wujku?”w Polska Zbrojna z dnia 1 grudnia 200r .pod redakcją Zygmunta PYTKO
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Rozpoczęty w 1989 r. proces przemian ustrojowych nie ominął również sfery
ochrony ludności i ratownictwa. Zasadnicze zmiany polegały na „odmilitaryzowaniu”
struktur obrony cywilnej i przeniesieniu punktu ciężkości na cywilne służby
ratownicze, w tym przede wszystkim – na rozszerzeniu zakresu zadań jednostek
straży pożarnych i przypisaniu im roli głównej instytucji ratowniczej.
Wraz z rozpoczęciem przemian ustrojowych w naszym kraju, nastąpiły również
zmiany
w
systemie
bezpieczeństwa
powszechnego.
Rozszerzono
zakres
odpowiedzialności Straży Pożarnej, oraz zwiększono zadania ratownicze służb
cywilnych. W roku 1997 system ratownictwa znalazł się w okresie przejściowym.
Charakteryzował się on brakiem nowych rozwiązań w dziedzinie organizacji i
koordynacji akcji ratowniczej wszystkich służb, w tym również współpracy cywilno –
wojskowej. Powódź, która nawiedziła nasz kraj w roku 1997 pokazała cały bezład
organizacyjny, brak koordynacji działań oraz ogólnie brak przygotowania władz
cywilnych do przeciwdziałania skutkom klęsk i katastrof. Biuro Bezpieczeństwa
Narodowego opublikowało „Raport o stanie systemu przeciwdziałania, zwalczania i
usuwania skutków nadzwyczajnych zagrożeń dla ludności i środowiska” po
wydarzeniach związanych z powodzią 1997 roku. Działalność wojska została oceniona
bardzo dobrze. W lipcu 1997 roku po 2 godzinach od podjęcia decyzji przez Ministra
Obrony Narodowej skierowano pierwsze pododdziały do wsparcia władz cywilnych w
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
akcji przeciwpowodziowej. Wojsko realizowało zadania ochrony obiektów ludzi i
mienia, ochronę wałów przeciwpowodziowych, doraźną naprawę dróg i mostów,
ewakuację ludności i mienia z terenów zalanych i zagrożonych, dowozu wody pitnej,
żywności, lekarstw, pomocy medycznej przy wykorzystaniu wojskowej służby
medycznej.
Wojsko wspiera władze cywilne w czasie imprez masowych i zgromadzeń
publicznych o dużej skali. Zapewnienie bezpieczeństwa w takich przypadkach wymaga
realizacji szeregu zadań zarówno o charakterze porządkowym jak i logistycznym.
Działania te można określać mianem połączonych – integrują bowiem wysiłki władz i
służb cywilnych oraz wydzielonych pododdziałów wojskowych.
Przykładem działań tego rodzaju mogą być przedsięwzięcia związane
z zabezpieczeniem pielgrzymki Jana Pawła II do Ojczyzny lub wizyty innych ważnych
osób w Polsce.
Papieska IX Pielgrzymka w Polsce trwała od 16 do 19 sierpnia 2002 r. i tym
razem ograniczyła się do terenu jednego województwa. O rozmiarach przedsięwzięć
zabezpieczających spokój i ochronę niech świadczy fakt, że w zgromadzeniu
religijnym na krakowskich Błoniach wzięło udział 2,5 mln wiernych. Nad
bezpieczeństwem pielgrzymów i Ojca Świętego czuwało tysiące osób. W etapie
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
przygotowawczym do pielgrzymki sprawdzono wszystkie trasy przejazdu papieża i
każde mieszkanie w domach wzdłuż ulic, którymi planowano przejazd. Przed
przejazdem papieskiego orszaku sprawdzono pod względem pirotechnicznym każdy
zakamarek, nie wyłączając studzienek kanalizacyjnych i śmietników oraz przykryto
osłoną snajperską teren pobytu papieża. W działania te zaangażowano również siły
Żandarmerii Wojskowej liczące ok. 1500 żołnierzy. Pododdziały Wojska Polskiego
przygotowywały również pola namiotowe, punkty medyczne i sanitarne oraz doraźne
punkty żywienia.
Podsumowując należy stwierdzić, że wspólne działania wojska
i władz
cywilnych były w historii Polski naturalną i konieczną formą organizacji
i wykorzystania potencjału obronnego kraju do przeciwstawienia się różnego typu
zagrożeniom.
.Należy zauważyć, że w każdym przypadku niezbędnym warunkiem skuteczności
wspólnych działań był zawczasu przygotowany, funkcjonujący już w czasie pokoju
system prawnych, organizacyjnych i szkoleniowych podstaw zapewniających podjęcie
takich działań przy pierwszych oznakach „powstawania” sytuacji kryzysowej, a nie
improwizacja takich działań (jak np. po klęsce 1939 r., czy w czasie powodzi 1997 r.)
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
We wspólnych cywilno wojskowych akcjach obowiązywała zasada partnerstwa. W
sytuacjach kryzysowych, których źródłem są zagrożenia niemilitarne następuje nagłe i
gwałtowne spiętrzenie potrzeb ratowniczych, ochronno-porządkowych, logistycznych
i innych , którym władze cywilne nie są w stanie samodzielnie podołać.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
2.1. Podstawy prawne organizacji współpracy cywilno -wojskowej
Zapewnienie bezpieczeństwa powszechnego obywateli, czyli zapobieganie
i przeciwdziałanie każdemu z potencjalnych i rzeczywistych zagrożeń wymaga
podjęcia różnorodnych i złożonych działań. Żadna ze służb, formacji nie jest w stanie
utrzymać samodzielnie takiego potencjału, żeby skutecznie zapewnić bezpieczeństwo
w czasie wystąpienia zagrożeń bezpieczeństwa. Udział Sił Zbrojnych w ratowaniu
zdrowia, życia i mienia ludności, wykorzystywanie wojska w akcjach ratunkowych
równolegle z innymi służbami, formacjami jest powszechne we współczesnym
świecie. To, co kiedyś stanowiło wąski margines działalności wojska dziś jest
przedmiotem planów, przygotowań i ćwiczeń.
Współdziałanie wielu podmiotów podczas wspólnej akcji przeciwdziałania
skutkom powstałego kryzysu wymaga koordynacji, a przede wszystkim wyraźnego
i jednoznacznie sprecyzowanego prawa. Zasady i możliwości wykorzystania sił
zbrojnych w różnego rodzaju sytuacjach kryzysowych muszą być wyraźnie określone
dla tych którzy potencjalnie mogą potrzebować wsparcia wojskowego.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Zasadniczym dokumentem normatywnym, który obliguje siły Zbrojne RP do
realizacji zadań wsparcia w sytuacjach kryzysowych jest ustawa z dnia 21 listopada
1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, która w art. 3
ust.1a stanowi, że „Siły Zbrojne Rzeczypospolite Polskiej mogą brać udział ponadto w
zwalczaniu klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich
skutków oraz w akcjach poszukiwania i ratowania życia”
Powyższy zapis określa ogólne zasady użycia sił zbrojnych RP do
przeciwdziałania nadzwyczajnym zagrożeniom i stanowi podstawę do ich użycia
w warunkach kiedy stan nadzwyczajny nie został ogłoszony.
Propozycja nowelizacji tego zapisu opracowana przez Sztab Generalny WP
miała na celu uregulowanie prawne działania minerskich patroli oczyszczania terenu.
Do
tej
pory
tylko
resortowe
dokumenty
normatywne
określały
zasady
funkcjonowania takich patroli. Wydaje się to słuszna idea służąca umożliwieniu pełnej
realizacji zadań w przypadku wykrycia materiałów wybuchowych i niebezpiecznych
pochodzenia wojskowego. Tak więc zaproponowano rozszerzenie art. 3 ust. 1 o zapis
”...a także w oczyszczaniu terenów z materiałów wybuchowych i niebezpiecznych
pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu”
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Zmiana artykułu w treści proponowanej przez SG WP znalazła się w Ustawie
z dnia 29 października 2003 w sprawie zmiany ustawy o powszechnym obowiązku
obrony RP oraz o zmieni niektórych innych ustaw.
Artykuł 14 znowelizowanej ustawy określa, że „terenowymi organami
wykonawczymi Ministra Obrony Narodowej w sprawach operacyjno – obronnych
i rządowej administracji niezespolonej są:
-
dowódcy okręgów wojskowych
-
szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych
-
wojskowi komendanci uzupełnień
W punkcie 2 i 3 powyższego artykułu został określony zakres zadań dowódcy
okręgu i szefa WSzW. I tak dowódca okręgu wojskowego wykonuje zadania z zakresu
udziału oddziałów i pododdziałów wojskowych w zwalczaniu klęsk żywiołowych i
likwidacji ich skutków, akcjach poszukiwawczych oraz ratowania życia ludzkiego a
także
w oczyszczaniu
terenów z materiałów wybuchowych i
niebezpiecznych
pochodzenia wojskowego oraz ich unieszkodliwianiu.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Szef WSzW natomiast realizuje zadania z zakresu koordynacji użycia oddziałów
i pododdziałów wojskowych zwalczaniu klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków,
akcjach poszukiwawczych oraz ratowania życia ludzkiego.
Aktualnie
obowiązujące
Strategia
bezpieczeństwa
narodowego
Rzeczypospolitej Polskiej określa, że „Podstawową misją sił Zbrojnych RP w czasie
pokoju jest utrzymanie sił i zdolności potrzebnych do realizacji zadań w zakresie
ochrony i zapewnienia bezpieczeństwa Polski oraz udzielanie władzom cywilnym
niezbędnej pomocy wojskowej, głównie w wypadku zagrożeń niemilitarnych ( klęsk
żywiołowych i katastrof)
Kolejnym
dokumentem
prawnym
regulującym
współdziałanie
wojska
z władzami cywilnymi jest Ustawa o stanie wyjątkowym z dnia 21 czerwca 2002 r.
w Art. 11 ust. 1 ustawy zapisano „ W czasie stanu wyjątkowego Prezydent
Rzeczypospolitej Polskiej, na wniosek Prezesa Rady Ministrów, może postanowić
o użyciu oddziałów
i pododdziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej do
przywrócenia normalnego funkcjonowania państwa, jeżeli dotychczas zastosowane
siły i środki zostały wyczerpane”
Siły Zbrojne RP w wykonaniu „Ustawy o stanie klęski żywiołowej z dnia 18
kwietnia 2002 r, w art.18 ust. 1, stanowi, iż „ W czasie stanu klęski żywiołowej, jeżeli
użycie innych sił i środków jest niemożliwe lub niewystarczające, Minister Obrony
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Narodowej może przekazać do dyspozycji wojewody, na którego obszarze działania
występuje klęska żywiołowa, pododdziały lub oddziały Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej, wraz ze skierowaniem ich do wykonywania zadań związanych
z zapobieżeniem skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięciem”
W artykule tym również zwarta jest delegacja do opracowania rozporządzenia
Rady Ministrów w sprawie szczegółowych zasad udziału wojska w zapobieganiu
skutkom klęsk żywiołowych.
W Dzienniku Ustaw nr 41 z 2003 roku zostało opublikowane „Rozporządzenie
Rady Ministrów z dnia 20 lutego 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad udziału
pododdziałów i oddziałów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w zapobieganiu
skutkom klęski żywiołowej lub ich usuwaniu” . W powyższym rozporządzeniu
wyszczególniono poszczególne rodzaje działań ratowniczych i prewencyjnych,
w których mogą brać udział oddziału sił zbrojnych RP, oraz sposób koordynacji
i dowodzenia ich działaniami, a także sposób zapewnienia zabezpieczenia
logistycznego.
Dokument powyższy wyznacza również standardy, które mogą być stosowane
w procedurach współpracy wojska z podmiotami niemilitarnymi.
20 listopada 1989 r. zostało wydane Rozporządzenie Rady Ministrów w
sprawie świadczeń na rzecz ruchu kolei w okresie trudnych warunków zimowych. Na
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
mocy art. 3 powyższego rozporządzenia w dniu 20 lipca 1990 zostało podpisane
porozumienie pomiędzy Ministrem Obrony Narodowej a Dyrekcją Generalną PKP, w
którym określono, iż w przypadku gwałtownych lub długotrwałych opadów śniegu,
przybi9erająychznamionaklęskizywiołowej w danym rejonie, siły i środki wojskowe
mogą być kierowane do odśnieżania węzłów i stacji kolejowych o istotnym znaczeniu
dla działania transportu kolejowego. W porozumieniu zapisano również, że oddziały
wojskowe mogą być użyte wtedy, gdy siły i środki PKP zostały w całości wykorzystane,
a pomoc wojska jest niezbędna.
Jeżeli chodzi o wsparcie władz cywilnych w czasie klęsk żywiołowych, to
również Żandarmeria Wojskowa, zgodnie z ustawą z dnia 24 sierpnia 2001 r. o
Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych ma za zadanie
„zwalczanie klęsk żywiołowych, nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidowanie
ich skutków oraz uczestniczenie w akcjach poszukiwawczych, ratowniczych i
humanitarnych, mających na celu ochronę życia i zdrowia oraz mienia.
W celu wypełnienia misji wsparcia władz cywilnych przez siły zbrojne w sytuacjach
zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego a także dla zapewnienia efektywności
reagowania Sił Zbrojnych na różnego rodzaju sytuacje kryzysowe, w resorcie Obrony
Narodowej rozwinięto System Reagowania Kryzysowego.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Podstawę prawną funkcjonowania tego systemu stanowią:
 Decyzja Nr Z-7/MON z dnia 10 września 2002 r. MINISTRA Obrony Narodowej
w sprawie Systemu Kierowania Reagowaniem Kryzysowym MON;
 Rozkaz Nr Z-100/DOW/P3 z dnia 27 marca 2003 Szefa Sztabu Generalnego WP
w wprawie funkcjonowania Systemu Kierowania Reagowaniem Kryzysowym
resortu Obrony Narodowej;
 Decyzja Ministra
Obrony Narodowej Nr-Z-3 z dnia 25 stycznia 2002 r.
wprowadzająca w życie Regulamin Sztabu Kryzysowego MON.
Na szczeblu Sztabu Generalnego WP opracowano w roku 2003 „Plan udziału
oddziałów
i pododdziałów Sił Zbrojnych RP w przypadku wystąpienia sytuacji
kryzysowych.
Stanowi
on
podstawę
do
wdrożenia
jednolitej
metodyki
opracowywania planów związanych z reagowaniem sił zbrojnych na sytuacje
kryzysowe.
Załącznikiem powyższego dokumentu jest „Rejestr zagrożeń oraz procedury
podejmowane przez Siły Zbrojne RP w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych”,
oraz plany szczegółowe:
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
„Plan udziału SZ RP w obronie przed terroryzmem”;
-
Plan udziału SZ RP w zwalczaniu powodzi i zjawisk lodowych;
-
Plan udziału SZ RP w akcji odśnieżania;
-
Plan udziału SZ RP w akcjach ratowniczo – gaśniczych i usuwaniu skutków
pożarów przestrzennych;
-
Plan udziału SZ RP w likwidacji skutków awarii technicznych z TŚP i wypadków
radiacyjnych
-
Plan udziału SZ RP w oczyszczaniu terenu z przedmiotów wybuchowych i
niebezpiecznych
-
Plan udziału SZ RP w Akcjach poszukiwawczo – ratowniczych
-
„Plan działań przeciw epidemicznych”
We wspomnianym powyżej dokumencie „Rejestr zagrożeń oraz procedury
podejmowane przez Siły Zbrojne RP w przypadku wystąpienia sytuacji
kryzysowych” przedstawiono trzy podstawowe grupy zagrożeń:
-
1 grupa – zagrożenia terroryzmem ( terroryzm siłowy, biologiczny, chemiczny
oraz radiologiczny;
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
2 grupa – zagrożenia spowodowane działaniem sił przyrody oraz katastrofy
techniczne;
-
3 grupa zagrożenia związane z niepokojami społecznymi oraz negatywną
sytuacją polityczną.
Ze względu na charakter zagrożenia oraz czas wymaganej reakcji w celu podjęcia
wsparcia władz cywilnych funkcjonują trzy tryby procesu decyzyjnego użycia sił
wojskowych w działaniach ratowniczych:
1) Tryb podstawowy – organ administracji samorządowej na którego terenie
wystąpiło zagrożenie zwraca się do organu nadrzędnego ( poprzez starostę do
wojewody) o wsparcie wojskowe.
Wojewoda za pośrednictwem Szefa
Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego
powiadamia odpowiedni właściwe
dowództw rodzaju sił zbrojnych, okręg wojskowy, korpus, który z kolei
podejmuje decyzje o przystąpieniu wydzielonych jednostek wojskowych do
akcji kryzysowej
2) Tryb alarmowy – organ administracji samorządowej ( gmina, powiat) na
obszarze którego wystąpiło zagrożenie, zwraca się bezpośrednio do dowódcy
jednostki wojskowej z prośbą o wsparcie
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
3) Tryb nakazowy – decyzję o włączeniu się wojska do działań kryzysowych
podejmuje Minister Obrony Narodowej lub Szef Sztabu Generalnego WP, albo
odpowiednio dowódca rodzaju sił zbrojnych, okręgu wojskowego, korpusu, itd.
W czasie powodzi w 1997 roku , mając na celu pełne prawne usankcjonowanie
udziału wojska w akcjach likwidacji skutków powodzi, a także innych zdarzeń
nadzwyczajnych, Sejm RP dokonał poprawek do cytowanej powyżej ustawy z dnia
21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej. Oprócz cytowanej powyżej delegacji prawnej zezwalającej na użycie
wojska w zwalczaniu klęsk żywiołowych, zmieniając brzmienie art. 60, ust. 8
zezwolono na powołanie do odbycia ćwiczeń wojskowych żołnierzy rezerwy w
celu: „udziału jednostek wojskowych w zwalczaniu klęsk żywiołowych,
nadzwyczajnych zagrożeń środowiska i likwidacji ich skutków.”
W punkcie 8a zapisano również że: „ ... do odbycia ćwiczeń wojskowych powołuje
się żołnierzy rezerwy przede wszystkim spoza obszaru objętego klęską żywiołową,
nadzwyczajnym zagrożeniem środowiska i likwidacji ich skutków”
W artykule 108 Ustawy z dnia 29 października 2003 w sprawie zmiany ustawy
o powszechnym obowiązku obrony RP oraz o zmieni niektórych innych ustaw
dodano ustęp 1c w brzmieniu „Rada Ministrów w drodze rozporządzenia może
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zarządzić
wprowadzenie
okresowej
służby
wojskowej
w
przypadkach
uzasadnionych potrzebami obrony państwa lub potrzebami Sił Zbrojnych albo
potrzebami zwalczania klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków...”
Tak więc w przypadku szczególnych zagrożeń bezpieczeństwa powszechnego
pododdziały wydzielone do działań ratowniczych mogą być wzmocnione
żołnierzami rezerwy powołanymi do służby wojskowej w ramach ćwiczeń lub
powołania do służby okresowej.
Dodatkowo istnieje możliwość nałożenia obowiązku świadczeń osobistych,
które polegają na wykonywaniu różnych prac między innymi na rzecz zwalczania
klęsk żywiołowych lub likwidacji ich skutków, na mocy art. 200 ust. 3 cytowanej
ustawy.
W
przypadku
zagrożenia
bezpieczeństwa
powszechnego
i
porządku
publicznego Ustawa o Policji z dnia 6 kwietnia 1990 r. zezwala na użycie sił
zbrojnych dla wsparcia działań Policji :
Art. 18. 1. W razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub niebezpiecznego
zakłócenia porządku publicznego, zwłaszcza poprzez sprowadzenie:
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
1) niebezpieczeństwa powszechnego dla życia, zdrowia lub wolności
obywateli,
2)bezpośredniego zagrożenia dla mienia w znacznych rozmiarach,
3)bezpośredniego zagrożenia obiektów lub urządzeń...,
Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
w celu zapewnienia bezpieczeństwa publicznego lub przywrócenia porządku
publicznego, może zarządzić użycie uzbrojonych oddziałów lub pododdziałów
Policji.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, gdy użycie uzbrojonych
oddziałów i pododdziałów Policji okaże się niewystarczające, mogą być użyte do
pomocy, na podstawie decyzji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, wydanej na
wniosek Prezesa Rady Ministrów, oddziały i pododdziały Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
3.3. Wojskowe Wsparcie Władz Cywilnych i Społeczeństwa
Władze
cywilne
wykonując
swoje
ustawowe
zadania
związane
z zapewnieniem bezpieczeństwa powszechnego wykorzystają do tego celu wszystkie
dostępne siły i środki. Reagowanie na klęski żywiołowe i katastrofy, może
spowodować deficyt potencjału bezpieczeństwa gminy, powiatu, województwa.
Niezbędna wtedy okazać się może pomoc wojska. Tak więc wojskowe wsparcie władz
cywilnych zdefiniować można jako54: „pomoc udzielaną ludności cywilnej w razie
niebezpiecznych sytuacji, takich jak katastrofy naturalne spowodowane przez
człowieka.( przestępczość, terroryzm i inna zagrożenia)” Amerykanie definiują
Wojskową pomoc dla władz cywilnych jako „przedsięwzięcia oraz przeciwdziałania
stosowane przez resort obrony do niesienia pomocy władzom cywilnym w przypadku
przeciwdziałania lub likwidacji konsekwencji cywilnych (niemilitarnych) zagrożeń,
zarówno naturalnych, jak i spowodowanych przez człowieka oraz stanów zagrożenia
bezpieczeństwa państwa.55
„Reagowanie na katastrofy, cywilne i humanitarne aspekty wsparcia operacji
pokojowych oraz działania redukujące wrażliwość ludności cywilnej na użycie broni
masowego rażenia znajdują się pośród dziedzin, w których cywilny wysiłek może być
54
55
Wojskowe Wsparcie władz cywilych i społeczeństwa W-wa 2003
Wojskowe wsparcie - małe
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wsparty i uzupełniony zdolnościami wojskowymi, na poziomie narodowym i
natowskim”56
Wojskowe Wsparcie Władz Cywilnych i Społeczeństwa to jedna z form
powszechnej obrony narodowej a zarazem jedna z głównych misji sił zbrojnych
polegająca na przygotowaniu i wykorzystaniu systemu wojskowego do udzielania
wsparcia
władzy
i
społeczeństwu
wszechstronnej
pomocy
w sytuacjach szczególnych zagrożeń i potrzeb, w czasie pokoju, kryzysu i wojny.
Stanowi ono element współpracy sił zbrojnych i sektora cywilnego polegającej na
udzielaniu sobie wzajemnego wsparcia (pomocy) w osiąganiu celów działalności
w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego, w tym obrony narodowej.57
Główne dziedziny wsparcia władz cywilnych przez wojsko:
-
ochrona ludności, środowiska i dóbr kultury, pomoc humanitarna
-
bezpieczeństwo i porządek publiczny
-
zabezpieczenie funkcjonowania organów władz i ważnych instytucji
publicznych
56
Ministerial Guidance for Civil Emergency Planning 1999-2000, NATO, CEPD (IN V) (98) 24, 19
August 1998, s. 6.
W. Kitler materiały z wykładów ZUSM BN przedmiot Obrona Cywilna i Terytorialna – biblioteka
elektorniczna
57
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
edukacja i wychowanie
-
pomoc humanitarna
-
zintegrowane zarządzanie granicą państwową, w tym ochrona granicy
państwowej
-
zapewnienie funkcjonowania służb użyteczności publicznej, mediów
komunalnych
-
wsparcie działań służb specjalnych
Podstawowe wyzwania w zakresie Wojskowego Wsparcia Władz Cywilnych i
Społeczeństwa polegają na zmianie świadomości elit politycznych, władz wojskowych
i cywilnych w tym obszarze oraz naprawienie wypaczeń w pojmowaniu roli sił
zbrojnych w naszym kraju. To również dążenie do naprawy i ujednolicenia
„rozproszonego” prawa regulującego te zagadnienia, a także: zmiana istoty i
asymetria zagrożeń, internacjonalizacja działań w dziedzinie bezpieczeństwa
narodowego, weryfikacja treści kształcenia i szkolenia, doskonalenie organizacyjne
SZ.
Użycie wojsk - wg wcześniejszych planów lub w trybie doraźnym odbywa się na
wezwanie o pomoc - wg decyzji dowódcy każdego szczebla
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
. O użyciu sił wojskowych decyduje pilna potrzeba, w przypadkach gdy działanie
przekracza możliwości władz cywilnych, gdy życie ludzkie jest zagrożone, gdy sytuacja
ma charakter kryzysowy
Doraźne użycia pododdziałów wojska jest uzasadnione w przypadku wystąpienia
zagrożenie zdrowia i życia ludzkiego, środowiska, praw człowieka lub dóbr kultury i
ważnych dokumentów
Działanie wojska w ramach wsparcia nie może być organizowane pochopnie i narażać
go na negatywną ocenę społeczeństwa
Potrzeby użycia wojska w akcjach ratowniczych wynikają z konieczności
wsparcia ogniw niemilitarnych, których możliwości reagowania na określone
zagrożenia , klęski , katastrofy i awarie oraz likwidację skutków są ograniczone.
Funkcja ta obejmuje przygotowanie i współudział sił wojskowych w ratowaniu
ludzi, dobytku i środowiska naturalnego w tym likwidacji skutków klęsk żywiołowych
oraz innych zagrożeń.
Wojsko realizuje zadania wsparcia władz cywilnych zarówno w okresie pokoju
jak i wojny, wspierając zasadnicze siły ogniw niemilitarnych. Wypełniając zadania
pomocnicze, jednostki wojskowe posiadanymi siłami i środkami w znaczny sposób
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
powinny ograniczać skutki klęsk, katastrof, awarii oraz działań wojennych wśród
ludności,
mienia
i
środowiska
oraz
wspierać
ogniwa
niemilitarne
w likwidacji skutków.
Tak przyjęte założenie
pozwala wskazanie tych zadań,
które wydzielone siły
i środki wojskowe mogą realizować:
-
współdziałać z ogniwami niemilitarnymi w działalności planistycznoorganizacyjnej;
-
uczestniczyć w określaniu, prognozowaniu i przewidywaniu zagrożeń;
-
uczestniczyć w systemie ostrzegania i alarmowania;
-
brać
udział
w
akcjach
ratunkowych,
przeciwpowodziowych
i przeciwlodowych;
-
uczestniczyć w akcjach ratunkowych po wystąpieniu awarii lub katastrofie
np. drogowej lub kolejowej wynikiem, której było uwolnienie się TŚP;
-
współdziałać w organizowaniu i prowadzeniu ewakuacji ludności;
-
uczestniczyć w akcjach gaszenia pożarów;
-
współdziałać z Policją, Strażą Miejską, Strażą Kolei, Strażą Graniczną
i ŻW w przywracaniu i utrzymaniu porządku w strefach klęsk;
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
wspierać ludność w przedsięwzięciach związanych z zaciemnieniem
i wygaszaniem oświetlenia;
-
pomagać ogniwom niemilitarnym i ludności cywilnej w budowie ukryć lub
przystosowaniu pomieszczeń na ukrycia (piwnice, przejścia podziemne,
metro itp.);
Dużym atutem pododdziałów wojskowych jest bieżąca i ścisła współpraca
z ogniwami niemilitarnymi w czasie pokoju oraz bardzo dobra znajomość terenu,
infrastruktury, a także ludności. Jednak możliwości wojska są również ograniczone.
Główne czynniki ograniczające możliwości wojska w realizacji wsparcia władz
cywilnych są związane z: otrzymanym zadaniem bojowym, aktualnie realizowanymi
zadaniami szkoleniowymi i bojowymi, posiadanymi siłami i środkami (stopień
ukompletowania jednostek stanami osobowymi i sprzętem oraz środkami
materiałowymi). Wszystkie działania podejmowane będą zgodnie z aktualnie
obowiązującymi uregulowaniami prawnymi.
Priorytetem kolejności realizowania zadań jest wykonywanie głównych zadań
przez wojsko związanych z utrzymaniem stałej gotowości bojowej.. Niemniej jednak w
ramach współdziałania np. w systemie ostrzegania i alarmowania ludności o
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zagrożeniach
realizowane
zadania
nie
powinny
być
przeszkodą
w poinformowaniu władz cywilnych i ludności o zagrożeniu.
. Zadania pomocy władzom cywilnym o zasięgu lokalnym powinny być
realizowane
na
wniosek
władz
samorządowych
do
dowódcy
jednostki,
a realizowane za zgodą dowódcy OW (szefa WSzW). W przypadku zdarzeń
regionalnych, wojewoda winien złożyć pisemny wniosek do dowódcy OW
o wsparcie sił ratowniczych przez wojska. Decyzję o użyciu podejmuje dowódca
Okręgu Wojskowego (w stosunku do podległych jednostek), szef WSzW
(w stosunku do podporządkowanych jednostek). Wszelkie klęski o zasięgu ponad
regionalnym (obszar dwóch i więcej województw) są w kompetencjach Szefa Sztabu
Generalnego (Dowódcy Wojsk Lądowych).
W przypadku wystąpienia klęski, katastrofy lub awarii najważniejszymi
przedsięwzięciami są: określenie skutków; określenie potrzeb w zakresie sił
i środków; skierowanie w rejon klęski, katastrofy lub awarii wydzielonych
pododdziałów.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
3.4. Zakres współpracy cywilno wojskowej na poziomie gminy, powiatu
województwa w dziedzinie bezpieczeństwa powszechnego.
Zgodnie ze swoimi kompetencjami dowódca okręgu wojskowego jest
odpowiedzialny za organizację współdziałania z wojewodami na terenie przez siei
administrowanym. Jest on ponadto organem reprezentującym Ministra Obrony
Narodowej i szefa sztabu Generalnego WP do określenia zasad takiej współpracy.
Dowódca okręgu wykorzystuje do tego celu Szefów Wojewódzkich Sztabów
Wojskowych i wojskowych komendantów uzupełnień do realizowania współpracy z
administracją publiczną odpowiednio na szczeblu województwa i powiatu.
W zakresie wojskowego wsparcia władz cywilnych celem takiej współpracy jest
wykorzystanie wszystkich cywilnych i wojskowych zasobów państwa, województwa,
powiatu do stworzenia warunków do przeciwstawienia się zagrożeniom, zapewnienia
ochrony ludności, dóbr materialnych i dorobku kulturalnego narodu. Celem dalszym
jest zagwarantowanie ciągłości funkcjonowania państwa i jego instytucji, a także
organów administracji publicznej.
Ponadto obowiązkiem Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w tym
zakresie jest utrzymywanie współpracy z terenowymi organami administracji
publicznej i organami samorządu terytorialnego oraz organami instytucjami
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
państwowymi, podmiotami gospodarczymi i innymi instytucjami organizacyjnymi, a
także ze stowarzyszeniami społecznymi bezpośrednio związanymi z obronnością
państwa. 58
Szef WSzW w zakresie swoich obowiązków służbowych współpracuje
z wojewódzkim wydziałem zarządzania kryzysowego w zakresie planowania
przedsięwzięć obronnych i ochrony ludności województwa, oraz w czasie
prowadzenia akcji ratowniczych wypadkach katastrof i klęsk żywiołowych.
Zadania współpracy cywilno wojskowej są realizowane na szczeblu gmin, powiatów i
województwa jak wspomniano powyżej w Wojewódzkim sztabie Wojskowym i
Wojskowych Komendach Uzupełnień we wszystkich czterech fazach reagowania
kryzysowego: zapobieganiu, przygotowaniu, reagowaniu i odbudowie.
Zapobieganie, inaczej profilaktyka, odnosi się do działań, które likwidują lub
redukują prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożeń oraz ograniczają ich skutki.
Należą do nich: analiza możliwości powstania zagrożeń w poszczególnych miejscach i
czasie na terenie województwa, egzekwowanie prawa, przygotowanie odpowiednich
zabezpieczeń zmniejszających ryzyko wystąpienia zagrożeń, a w przypadku ich
Modelowy zakres obowiązków osób funkcyjnych Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego , SG WP,
opracowanie Generalnego Zarządu Zasobów Osobowych P-1 Warszawa 2002 r.
58
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
powstania – ich minimalizacja. W tych działaniach bierze udział szef WSzW i podlegli
mu wojskowi komendanci uzupełnień. Obejmują one analizę infrastruktury
województwa, opiniowanie wszystkich obiektów budowlanych, produkcyjnych, oraz
wojskowych, analizę rozmieszczenia niebezpiecznych materiałów, zabezpieczenia ująć
wody, źródeł energii.
Faza przygotowania odnosi się do planowania, jak reagować w razie
wystąpienia zagrożeń, jak zwiększyć efektywność reakcji, jak wyposażyć siły i jak je
przygotować. Faza ta obejmuje określenie rodzajów i skali potencjalnych zagrożeń,
opracowanie planów reagowania, w kilku wariantach na różne zagrożenia. W tym
czasie należy zorganizować monitoring zmian potencjalnych zagrożeń oraz system
alarmowania planowanych do użycia sił oraz organizację ich zmianowości w czasie
działania. Ważnym jest także przygotowanie i wprowadzanie uregulowań prawnych
pozwalających na użycie sił i środków oraz zasobów publicznych i prywatnych.
Do tej fazy należy zaliczyć szkolenie przygotowawcze sił. Planowane przedsięwzięcia
szkoleniowe są ujęte w planach szkolenia wojewody, w rocznych planach zamierzeń
wojewódzkich wydziałów zarządzania kryzysowego, w planach zasadniczych
zamierzeń WSzW na poszczególne lata. Za pośrednictwem Szefa WSzW dowódca
okręgu wojskowego informuje wojewodę, które obiekty i rejony w razie powodzi
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
będą chronione przez wojsko oraz jaki rodzaj ochrony będzie stosowany. Szef WSzW
jest koordynatorem działania sił wojskowych na terenie województwa.
Fazę reagowania należy podzielić na trzy etapy.
Pierwszy to wzywanie jednostek wojskowych do akcji ratunkowej.
Drugi etap to wyprowadzenie jednostek wojskowych. Może to nastąpić
w sposób zwany podstawowym, czyli wojewódzki zespół zarządzenia kryzysowego
pośrednictwem(wojewoda)
za pośrednictwem Szefa WSzW powiadamia okręg
wojskowy, którego dowódca zarządza przystąpienie do akcji ratowniczych.
Drugi sposób, alarmowy – to dowódca jednostki wojskowej w wypadkach
szczególnych lub na żądanie z terenu (gmina, powiat) samodzielnie podejmuje
decyzję o przystąpieniu do akcji a następnie melduje o tym fakcie dowódcy Okręgu
Wojskowego.
Ostatni etap tej fazy to działanie. Wykonywanie zadań przez wojska biorące udział w
akcji ratowniczej
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Fazą końcową jest odbudowa., która rozpoczyna się już w fazie reagowania. Wiele
przedsięwzięć w tej fazie przebiega równolegle , Chodzi o to, aby poszkodowanej
ludności zapewnić minimalne warunki życia. W tej fazie wojsko może być
wyprowadzane i brać udział w utrzymywaniu porządku i przywracania prawa.
3.4.1. Udział wojska w systemie ostrzegania i alarmowania ludności.
Organy dowodzenia
wojska bazują głównie na systemie ostrzegania
i alarmowania funkcjonującym w siłach zbrojnych. Informacje o zagrożeniach
w czasie pokoju wojska mogą otrzymywać w sieci powiadamiania i alarmowania
służb dyżurnych okręgu wojskowego, dyżurnej służby operacyjnej Wojewódzkich
Sztabów Wojskowych i Wojskowych Komend Uzupełnień oraz
z sieci radiowej
ostrzegania i alarmowania korpusu obrony powietrznej;
Ważnym źródłem informacji o zagrożeniach są również własne źródła informacji takie
jak: służby dyżurne jednostek wojskowych, okresowe pomiary prowadzone przez
posterunki obserwacji skażeń, pododdziały realizujące zadania w rejonach ćwiczeń.
Współdziałanie wojska z władzami cywilnymi w ramach ostrzegania
i alarmowania polegać głównie będzie na uzgodnieniu sposobów przekazywania
informacji (łączność przewodowa Telekomunikacji Polskiej SA, Garnizonowych
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Węzłów Łączności, radiotelefoniczna, CB, telefonii komórkowej lub poprzez
łączników), wykorzystaniu wojskowych systemów alarmowania takich jak np. syreny
w obiektach koszarowych, wykorzystaniu żołnierzy – łączników do informowania
ludności poprzez kontakt osobisty lub pomoc w rozplakatowaniu ogłoszeń.
Przy współczesnym rozwoju środków łączności, nie należy zapominać
o najprostszych sposobach dotarcia z informacją do ludności cywilnej. Łączność
ostrzegania i alarmowania winna być zawsze dublowana. Należy wykorzystywać
wszelkie możliwe nośniki informacji.
Wybór sposobu i środków przekazywania informacji będzie zależał od
możliwości wojsk, sztabów oraz rodzaju i zakresu przyjętego współdziałania
z lokalnymi władzami.
Szczególne znaczenie system ostrzegania i alarmowania będzie miał
w okresie wojny. Jeżeli w okresie pokoju pododdziały wojska będą w systemie
ostrzegania i alarmowania pełnić rolę pomocniczą, to w czasie wojny w zakresie
ostrzegania i alarmowania o zagrożeniach działaniami wojennymi będą spełniać jedną
z zasadniczych ról. Wojsko w okresie wojny będzie ostrzegać i alarmować ludność o:
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
- spodziewanych uderzeniach lotnictwa i rakiet przeciwnika na obiekty
przemysłowe, węzły komunikacyjne, a przede wszystkim obiekty wojskowe
położone w rejonach zurbanizowanych;
- uderzeniach wojsk lądowych;
- działaniach
grup
dywersyjnych
w
zakresie
prowadzenia
działań
psychologicznych, w tym dezinformacyjnych;
- o zagrożeniach skażeniami i skażeniach powstałych w wyniku uderzeń BMR;
- działalności
przeciwnika
wobec
ludności
cywilnej
na
obszarach
okupowanych i ewentualnej potrzebie przeprowadzenia ewakuacji.
3.4. 3. Udział wojsk w akcjach ratunkowych.
Wojska Obrony Terytorialnej, w tym pododdziały ratownictwa, a w pewnym
zakresie również wojska operacyjne i pododdziały wsparcia logistycznego
są
przygotowane do wsparcia działań ratowniczych organizowanych przez władze
lokalne.
Sprzęt będący na ich wyposażeniu umożliwia wykonanie przewidywanych
zadań oraz możliwość współdziałania z cywilnymi formacjami ratowniczymi. Wojsko,
gdy użycie innych sił i środków może okazać się niewystarczające ze względu na
rozmiary i charakter klęski lub po wyczerpaniu sił i środków innych podmiotów
realizujące zadania ratownicze, będzie uczestniczyć w zapobieganiu skutkom klęski
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
żywiołowej, awarii technicznej i ich usuwaniu. Użycie jednostek wojskowych w
akcjach ratowniczych będzie realizowane zgodnie z wcześniej opracowanymi planami
i przyjętymi ustaleniami lub w systemie nakazowo-alarmowym na rozkaz właściwych
dowódców. Każdorazowe użycie sił powinno być uprzedzone prośbą o pomoc złożoną
przez stosowne organy władzy administracji państwowej lub samorządowej.
Pododdziały wojskowe skierowane w rejon operacji ratunkowej, realizują
wspólnie misje ochrony ludności. W ramach tego zadania będą wspierać jednostki
straży pożarnej , w akcji gaszenia pożarów. Wykorzystując posiadany sprzęt i
specjalistów będą prowadzić rozpoznanie rejonu klęski, katastrofy lub awarii:
inżynieryjno – techniczne, medyczno – sanitarne,, skażeń i zakażeń oraz pożarowe. W
czasie trwania akcji ratunkowych żołnierze mogą stworzyć warunki do umożliwienia
siłom ratunkowym bezpiecznego dojścia do miejsc pożaru, oraz prowadzić akcję
ratunkową
w
zburzonych
budynkach
(wyszukiwanie
poszkodowanych,
odgruzowanie);wydobywać poszkodowanych; oświetlać rejony zniszczeń za pomocą
(wojskowych agregatów prądotwórczych). W zakresie pomocy medycznej
pododdziały medyczne mogą brać udział w ewakuowaniu rannych do doraźnie
zorganizowanych punktów medycznych lub bezpośrednio do karetek pogotowia,
organizować własne punkty medyczne lub wspólnie z placówkami cywilnymi,
udzielać pomocy medycznej i sprawować opiekę nad poszkodowanymi.
W końcowym etapie akcji ratowniczej wojsko może wspierać środkami
transportu wojskowego akcję wywozu gruzu, zniszczonych drzew itp. Bardzo ważnym
elementem jest zdolność pododdziałów wojskowych do realizacji zadań w ramach
przywracania funkcjonowania niezbędnych świadczeń użyteczności publicznej np.
doraźne dostarczanie energii elektrycznej (wojskowe agregaty prądotwórcze), czasowe
wsparcie transportu lokalnego, zaopatrywania w wodę, żywność itp..
Organy porządkowe ,w tym Żandarmeria Wojskowa może wspierać cywilne
służby porządkowo – ochronne i Policję w izolowaniu rejonu klęski, ochronie
wybranych obiektów przed ewentualną kradzieżą i dewastacją, patrolowanie i
dozorowanie rejonu akcji ratunkowej.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Wojska inżynieryjne, w tym głównie pododdziały ratownictwa inżynieryjnego,
w ramach zabezpieczenia warunków bezpiecznej pracy dla sił i środków
likwidujących skutki klęsk, katastrof czy też awarii w rejonach zurbanizowanych
mogą prowadzić prace minerskie. Prace minerskie mają za zadanie wyburzać
fragmenty konstrukcji budynków grożących zawaleniem się podczas prac
rozbiórkowych. Warunkiem wyburzania budynków jest upewnienie się, że w gruzach,
piwnicach nie ma ludzi w tym ofiar. Wyburzanie części budynków będzie prowadzone
w czasie akcji ratunkowej, natomiast całkowita w okresie likwidacji skutków lub
odbudowy. Wyburzanie wojska OT będą prowadzić sposobem: ręcznym,
mechanicznym lub przy użyciu materiałów wybuchowych.
3.4.4. Udział wojsk w akcjach przeciwpowodziowych i przeciwlodowych.
Udział wojska w akcjach przeciwpowodziowych i przeciwlodowych wymaga
wyodrębnienia grupy zadań, które ze względu na możliwości mogą być przez nie
realizowane.
W ramach akcji przeciwpowodziowych wojsko jest gotowe do realizacji zadań
w zakresie informowanie ludności o zagrożeniach, wsparcia przygotowania procesu
ewakuacji, pomocy w prowadzeniu ewakuacji ludności (organizowanie punktów
zbiórek, pomoc w punktach załadowczych, przydzielenie środków transportowych dla
ewakuowanej ludności itd.) a także może organizować polowe, tymczasowe rejony
rozmieszczenia ewakuowanej ludności”. Pododdziały inżynieryjne współuczestnicząc
w dozorowaniu i obserwowaniu zagrożonych rejonów wzdłuż wałów
przeciwpowodziowych, będą także pomagać siłom cywilnym w umacnianiu wałów,
budowie doraźnych zapór wodnych, zamykaniu powstałych wyrw i przecieków w
wałach przeciwpowodziowych.
Ważnym elementem jest udział wojska w pełnieniu służby porządkowo –
ochronnej w tym szczególnie regulacji ruchu oraz wsparcie ochrony konwojów
humanitarnych, a następnie pomoc organizacjom humanitarnym w rozdysponowaniu
darów wśród ludności dotkniętej skutkami powodzi. W przypadku czasowego braku
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
energii, wody, czy problemów transportowych wojsko może doraźnie wspierać władze
cywilne w tym zakresie.
W czasie akcji przeciwlodowych oprócz zadań wymienionych powyżej
pododdziały saperskie są niezbędne w kruszeniu zapór lodowych przy wykorzystaniu
materiałów wybuchowych.
3.4.5 Udział wojsk OT w akcjach ratunkowych po uwolnieniu
się TŚP
w wyniku katastrofy drogowej, kolejowej lub awarii przemysłowej.
Akcje ratunkowe na terenie zakładów przemysłowych są prowadzone przez siły
ratunkowe zakładów pracy oraz przy wsparciu państwowego systemu ratowniczo –
gaśniczego. Udział wojsk w tego typu akcjach może być uzasadniony jedynie w
przypadku posiadania środków ochrony indywidualnej przez TŚP. Akcją ratunkową
kieruje dyrektor zakładu. Jest on również odpowiedzialny za bezpieczeństwo ludności,
mienia i środowiska w obrębie 500m od zakładu pracy. W powyższej akcji ratunkowej
wojska mogłyby wspierać siły główne w następujących zadaniach:
-
informowaniu ludności zamieszkałej w pobliżu zakładu o zagrożeniu
(konieczności ewakuacji);
-
niesieniu pomocy ludności przy ewakuacji;
-
wydzieleniu środków transportowych na potrzeby ewakuacji;
-
izolowaniu wraz z funkcjonariuszami Policji, Straży Miejskiej oraz ŻW
rejonu zagrożonego skażeniem.
Katastrofy drogowe i kolejowe w wyniku, których nastąpiło uszkodzenie
cystern TŚP są bardzo niebezpieczne z racji ich nieprzewidywalności oraz możliwości
wystąpienia w każdym miejscu na drogach (kołowych, kolejowych) przewozu.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Ważnym z tego powodu jest czas reakcji i zgromadzenie w szybkim czasie sił
ratunkowych oraz pomocniczych do działania poza strefą skażeń (odizolowanie rejonu
skażenia, przeprowadzenie ograniczonej ewakuacji na kierunku przesunięcia się
skażonego obłoku itp.).
. Wojska mogą w ramach wyżej wymienionych akcji pełnić służby porządkowo –
ochronne (izolowanie rejonu skażeń, regulację ruchu, ochrony budynków
opuszczonych przez ewakuację ludności itp.), a także rozpoznawać strefy skażeń oraz
je odpowiednio oznakowywać. We współdziałaniu z państwową Strażą pożarną
organizować punkty zabiegów specjalnych.
Ważnym zadaniem na rzecz ogniw niemilitarnych może być organizowanie
polowych stanowisk kierowania akcją ratunkową dla sztabu (zespołu) kryzysowego.
W tym celu istnieje możliwość rozwijania polowych miejsc pracy (namioty),
wyposażenia w polowy sprzęt kwaterunkowy, oświetlenie stanowiska kierowania,
organizacja miejsc odpoczynku dla sił ratunkowych (zmian, zastępów,
pododdziałów)oraz zorganizowania polowego punktu żywienia dla kierownictwa akcji
oraz sił ratunkowych.
3.4.6. Udział wojsk OT w organizowaniu i prowadzeniu ewakuacji ludności.
Ewakuację ludności prowadzi się, gdy inne środki i sposoby ochrony ludności
nie zapewniają jej bezpieczeństwa w rejonie zamieszkania (przebywania).
Głównym organizatorem ewakuacji są władze cywilne wojewoda, starosta,
burmistrz. Ewakuacja ma zastosowanie zarówno w czasie pokoju jak i wojny. Jest
procesem złożonym i trudnym do przeprowadzenia ze względu na nie zawsze
pozytywne nastawienie ludności.
W ramach wsparcia władz cywilnych w przeprowadzaniu ewakuacji wojska mogą
współdziałać z Policją i Strażą Miejską w informowaniu ludności o zagrożeniu i
przygotowaniu się do ewakuacji np: poprzez wydzielenie wojskowego mobilnego
radiowęzła lub żołnierzy łączników do informowania przez kontakt osoby lub
rozplakatowanie ogłoszeń . W kolejnej fazie działania można kierujący akcją mogą
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wykorzystać siły wojskowe do pomocy w ewakuacji ludności (informowanie,
załadunek na środki transportowe, ewakuowanie osób niepełnosprawnych i chorych).
Po opuszczeniu budynków z zagrożonego terenu pododdziały ochrony mogą
uczestniczyć w ochranianiu obiektów szczególnie narażonych na dewastację, kradzież
(sklepy, magazyny, hurtownie, szkoły) poprzez ich patrolowanie, organizowanie
stałych posterunków ochronnych - samodzielne lub z funkcjonariuszami Policji, Straży
Miejskiej i żołnierzami ŻW.
3.4.7. Udział wojsk OT w gaszeniu pożarów.
Wojska OT pomimo braku specjalistycznych środków takich jak bojowe wozy
strażackie mogą bardzo efektywnie wpierać Państwową Straż Pożarną i jednostki
Ochotniczej Straży Pożarnej w gaszeniu pożarów.
Pełniąc funkcje pomocnicze skierowane do akcji pododdział będą udzielać pomocy
siłom gaśniczym w zaopatrywaniu w środki gaśnicze (wodę, piasek itp.)a także w
bezpośrednim gaszeniu pożaru, wygaszaniu pogorzelisk oraz ich nadzorowaniu.
Jednym z podstawowych zadań realizowanych przez wojska w czasie gaszenia
pożarów będzie wykonywanie przerw ogniowych oraz pasów izolacyjnych.. Zależnie
od warunków i możliwości wojska będą wykonywać powyższe zadania przy pomocy
sprzęty okopowego, pił mechanicznych, maszyn do prac ziemnych oraz wykorzystując
materiały wybuchowe.
3.4.8 Udział wojsk OT w przywracaniu i utrzymaniu porządku w strefach klęsk.
Przywracaniem porządku w rejonach klęsk, katastrof, awarii głównie będzie
zajmować się Policja, Straż Miejska, Straż Kolei oraz Żandarmeria Wojskowa.
Wojsko może w ramach przywracania porządku wykonywać zadania
pomocnicze nie związane bezpośrednio z oddziaływaniem na ludność.
Niewątpliwie większy udział wojsk będzie w utrzymaniu porządku
w ramach, którego mogą realizować następujące zadania:
-
organizowanie posterunków regulacji ruchu;
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
organizowanie
blokad
–
izolowanie
rejonów
prowadzonych
akcji
ratunkowych, ewakuacji itp.;
-
ochrona samodzielnie lub wspólnie z funkcjonariuszami Policji, Straży
Miejskiej lub żołnierzami ŻW obiektów narażonych na dewastację lub
kradzież;
-
utrzymywanie porządku w rejonach stanowisk kierowania;
-
wspieranie ochroną konwojów humanitarnych organizowanych przez ŻW
lub Policję.
Udział wojsk w realizacji powyższych zadań nastąpi w przypadku braku odpowiedniej
ilości sił i środków policyjnych, Straży Miejskiej oraz ŻW, eskalacji działań grup
przestępczych w rejonach klęsk i katastrof, wystąpienia paniki wśród zagrożonej
ludności lub konieczności natychmiastowego podjęcia działań porządkowych do czasu
przekazania ich oddziałom prewencji, Straży Miejskiej lub ŻW;
Współdziałanie wojsk z organami niemilitarnymi organizuje się w celu
pomyślnego wykonania zadań w ramach misji ochrony ludności zarówno
w czasie pokoju jak i wojny. Współdziałanie jest istotą i warunkiem koniecznym
wszelkich
zorganizowanych
działań
zespołowych
(działań
zorganizowanych)
nastawionych na realizację wspólnego celu.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Współdziałanie osiąga się poprzez uzgodnienie potrzeb i możliwości oraz skupianiu
wysiłku i działań zarówno zasadniczych ogniw niemilitarnych jak: i militarnych co do
zadań, czasu, miejsca, zgodnie z przyjętą koncepcją osiągnięcia celu misji.
Organy dowodzenia wojskami OT w zakresie współdziałania z organami
niemilitarnymi na rzecz ochrony ludności będą pełnić rolę koordynatora.
.
Współdziałanie administracji wojskowej
z ogniwami niemilitarnymi ma
charakter ciągły i realizowane jest w czasie pokoju oraz intensyfikowane
w okresie zagrożenia i wojny.
Współdziałanie realizowane jest zarówno w okresie planowania, organizowania jak i
podczas wykonywania zadań.
Głównym koordynatorem przedsięwzięć planistyczno – organizacyjnych są
władze cywilne. One również określą i wyznaczą kierującego misją, któremu na czas
wykonywania zadań winny być podporządkowane min. wydzielone siły i środki
wojskowe.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Podstawą działania jest opracowany wcześniej plan działania. Plany zagrożeń,
ewakuacji
w
oraz
dyspozycji
działań
Wydziałów
ratunkowych,
Zarządzania
likwidacji
Kryzysowego,
skutków
Ochrony
są
Ludności
i Spraw Obronnych. Natomiast dowódcy OW, szefowie WSzW i dowódcy jednostek
OT winny posiadać wyciągi z tych planów w zakresie treści obejmującej zadania wojsk
OT i płaszczyzny współdziałania z ogniwami niemilitarnymi.
Plany należy systematycznie uaktualniać i weryfikować w zależności od sytuacji.
Zagrożenia powodowane siłami natury oraz rozwoju cywilizacyjnego mogą
powodować klęski, katastrofy i awarie o charakterze nieprzewidywalnym. Wówczas
opracowane plany mogą w znaczny sposób odbiegać od przyjętych sytuacji.
Umiejętność reagowania na tego typu zagrożenia będzie miała zasadnicze
znaczenie. Dlatego też w okresie pokoju należy dążyć do ścisłej współpracy wszystkich
sił na rzecz ochrony ludności. Współdziałanie w tym zakresie powinno obejmować:
-
prognozowanie, rozpoznawanie i ocenianie zagrożeń;
-
wymianę doświadczeń;
-
wspólne szkolenia zespołów kryzysowych;
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
organizowanie ćwiczeń zarówno o charakterze teoretycznym jak również
praktycznym;
-
kształtowanie określonych postaw wśród społeczeństwa.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
ROZDZIAŁ IV
Koncepcja zmian w zakresie organizacji współpracy władz
i administracji wojskowej w systemie bezpieczeństwa powszechnego
cywilnych
4.1 Ocena stanu obecnego
Siły zbrojne RP uczestniczą w działaniach ratowniczych lub prewencyjnych
w przypadku, gdy użycie innych cywilnych sił i środków jest niemożliwe lub
niewystarczające np. ze względu na rozmiar klęski lub wyczerpanie sił i środków
cywilnych. Takie zasady użycia sił wojskowych jako elementu wsparcia cywilnych
służb ratowniczych są charakterystyczne dla wszystkich systemów państw
demokratycznych. Wynikają one z roli wojska w demokratycznym państwie i jego
możliwości oraz potrzeb i oczekiwań sfery cywilnej. Wojskowe Wsparcie Władz
Cywilnych i Społeczeństwa realizowane jest we wszystkich stanach funkcjonowania
państwa: pokój, kryzys, wojna, a jego zakres determinowany jest koniecznością
zapewnienia bezpieczeństwa w warunkach deficytu zdolności władz i sił cywilnych.
W latach dziewięćdziesiątych XX wieku bagatelizowano w SZ RP problem
właściwego przygotowania wojsk do prowadzenia działań wsparcia władz cywilnych w
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
prowadzeniu akcji ratowniczych. Niestety, w roku 1992 w czasie pożaru Kuźni
Raciborskiej,
oraz
w
1997
w
czasie
powodzi
brak
zorganizowanego
i sprawnego wsparcia władz cywilnych przez wojsko przyczyniło się do powstania
znacznych strat wśród ludności cywilnej, jak i strat materialnych, które osiągnęły
poziom 3,5 mld złotych59 .
Koordynacja
i kierowanie działaniami ratowniczymi lub prewencyjnymi
realizowane jest w zależności od obszaru działania oraz wielkości zaangażowanych sił
i środków wojskowych przez odpowiednie szczeble dowodzenia, tj. Sztab Generalny,
Rodzaje Sił Zbrojnych, Okręgi Wojskowe, Wojewódzkie Sztaby Wojskowe.
Użycie jednostek wojskowych wspierających działanie cywilnych służb
ratowniczych realizowane
są zgodnie
z wcześniej opracowanymi planami
reagowania kryzysowego lub w systemie alarmowo – nakazowym tj. na rozkaz
właściwych dowódców. Każdorazowe użycie wojska jest poprzedzone wnioskiem
pomoc złożonym przez stosowne organy administracji rządowej i samorządowej.
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego powinien pełnić funkcje doradcze
dla
Wojewody co do zasadności, ilości i sposobu użycia sił
wojskowych, a
Jalubczak Ryszard „Wojska Obrony Terytorialnej we wsparciu władz cywilnych i społeczeństwa”
w” Wojskowe wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa” – materiały z seminarium przeprowadzonego
w dniu 9 kwietnia 2003 r. na Wydziale Strategiczno – Obronnym
59
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
jednocześnie powinien określać właściwym dowódcom wojskowym zadania do
wykonania
i
pełnić
rolę
koordynatora
pomiędzy
sektorem
wojskowym
a cywilnym. Jednocześnie należy zauważyć, że w regulacjach dotyczących
powoływania i funkcjonowania zespołów reagowania kryzysowego nie przewidziano
udziału przedstawiciela wojskowego, który reprezentowałby stronę wojskową w
sytuacji klęski żywiołowej. Jedynie w Rządowym Zespole Koordynacji Kryzysowej
zasiada
przedstawiciel
Ministra
Obrony
Narodowej.
W terenowych zespołach, na szczeblu gminy, powiatu i województwa brak jest
takiego przedstawiciela.
Jednak tam, gdzie do problemów bezpieczeństwa podchodzi się w należyty
sposób szef wojewódzkiego sztabu wojskowego jest członkiem WCZK i pełni swoją
funkcję doradczą i koordynującą, a wojskowi komendanci uzupełnień pełnią podobną
rolę odpowiedni w powiatach.
Innym problemem, który nie znalazł swojego rozwiązania w odpowiednich
dokumentach prawnych jest sprawa ponoszenia kosztów udziału wojska w akcjach
ratowniczych. Po zakończeniu akcji ratunkowej lub prewencyjnej koszty poniesione
przez siły zbrojne powinny być refundowane przez odpowiednie szczeble
administracji publicznej.
Obecne rozwiązania prawne nie regulują zasad
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
refundowania poniesionych kosztów. Skłania to dowódców do minimalizowania
działań własnych mających
na celu odpowiednie wyszkolenie żołnierzy oraz
przygotowanie sprzętu wydzielanego do akcji ratowniczych.
Kluczowe znaczenie dla skuteczności działań wojskowych na rzecz WWWCiS
miała decentralizacja niektórych uprawnień decyzyjnych oraz przekazanie ich
terytorialnym organom dowodzenia właściwym dla struktur administracji publicznej.
Jednak uważam ,że uprawnienia szefa terytorialnego organu dowodzenia, jakim jest
szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, a także
uzupełnień i dowódców jednostek wojskowych
okręgów
wojskowych
corocznie
wojskowych komendantów
nie są wystarczające. Dowódcy
podejmują
decyzje
o ilości i składzie pododdziałów wydzielonych do wsparcia władz cywilnych
w działaniach ratowniczych. Wojewódzkie Sztaby Wojskowe otrzymują te informacje
w postaci „Planów użycia oddziałów i pododdziałów w przypadku wystąpienia sytuacji
kryzysowych”. Wojewoda zgłaszając potrzebę użycia sił wojskowych w celu wsparcia
działań ratowniczych powinien kierować odpowiedni wniosek do dowódcy okręgu
wojskowego poprzez szefa WSzW. Dowódca okręgu wojskowego który
określił
wcześniej jakie siły i sprzęt wojskowy może brać udział w takich akcjach, musi w
takim przypadku powtórnie zatwierdzić udział wojska w działaniach ratowniczych. Nie
posiada on przy tym informacji o skali zagrożeń, które przecież nie są stabilne, a
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wręcz przeciwnie są zmienne w czasie. Trudno więc sobie wyobrazić sytuację, w
której dowódca okręgu podejmuje decyzję o nie udzieleniu pomocy władzom
cywilnym. Większość działań ratowniczych realizowanych jest na szczeblu powiatu,
lub województwa, a jedynym przedstawicielem wojska mającym pełną informację o
sytuacji, skali zagrożeń, który jest w stanie ocenić czy wszystkie możliwości władz
cywilnych zostały już wykorzystane, oraz czy pomoc wojska jest niezbędna, jest szef
WSzW na szczeblu województwa lub wojskowy komendant uzupełnień na szczeblu
powiatu.
Szczególnie rażący jest brak przedstawicieli wojska jako stałych organów
doradczych o kompetencjach dowódczych na szczeblu powiatów i gmin, w których
występują częste zagrożenia powodziowe, duże prawdopodobieństwo pożarów
lasów, oraz inne zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego.
Skuteczność prowadzenia działań wojskowego wsparcia władz cywilnych jest
uwarunkowana
funkcjonowaniem
jednolitego
systemu
powiadamiania
i kierowania na okres przeciwdziałania zagrożeniom i ich skutkom. Powinien być on
sprzężony w obszarze wojska, cywilnych służb ratowniczych i bezpieczeństwa oraz
służb komunalnych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Wojsko w działaniach wsparcia władz cywilnych powinno charakteryzować się
krótkim czasem mobilizacji określonych (wydzielonych) pododdziałów oraz sprzętu
do przeciwdziałania zagrożeniom niemilitarnym i ich skutkom. Siły
i środki wydzielone do działania ze składu wojsk operacyjnych nigdy nie będą tak
skuteczne i odpowiednio dyspozycyjne jak wojska obrony terytorialnej. Lokalne
struktury wojskowe obrony terytorialnej, które na co dzień ściśle współdziałają
z lokalną administracją w różnych obszarach są gotowe niemal do natychmiastowego
prowadzenia działań ratowniczych. Istotnym elementem właściwego przygotowania
wydzielonych sił wojskowych do działań ratowniczych jest odpowiednio zaplanowany
i realizowany plan szkolenia. W przypadku jednostek operacyjnych brak jest w
procesie
szkolenia
elementów
współpracy
z władzami cywilnymi, wspólnych ćwiczeń i treningów z różnego rodzaju służbami
ratowniczymi. Brak jest również takiego szkolenia w pododdziałach obrony
terytorialnej. Odczuwalny jest brak ćwiczeń z udziałem wszystkich zainteresowanych
stron prowadzonych w miejscach największego zagrożenia.
Skierowanie sił wojskowych w celu wsparcia działań ratowniczych służb
cywilnych realizowane jest tylko w przypadku zgłoszenia takiego zapotrzebowania
przez władze cywilne, w sytuacji gdy zasoby będące w dyspozycji tych władz są
niewystarczające. Na szczeblu wojewódzkich sztabów wojskowych powołuje się do
pełnienia dyżurów grupy operacyjne, których zadaniem jest uruchomienie
odpowiednich sił, oraz koordynowanie ich udziału w akcji. W tej sytuacji wydaje się
celowym rozwiązanie które polega na tym, że grupy takie są powoływane zaraz po
tym, jak działanie rozpoczynają wojewódzkie centra reagowania kryzysowego.
W fazie zapobiegania i przygotowania, współdziałanie władz cywilnych
i wojskowych powinno dotyczyć planowania wspólnych działań, organizacji
monitoringu, łączności i alarmowania wymiany danych organizacyjnych oraz
rzetelnej oceny zagrożenia Pośród tych zadań analiza i ocena zagrożenia wydaje się
być najważniejszym zadaniem. Stanowi ona punkt wyjścia realizacji pozostałych
przedsięwzięć. Doświadczenia wskazują, że nie zawsze tak jest. Mankamentem jest
okresowe powoływanie do pełnienia stałych dyżurów grup operacyjnych przez
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
przełożonych szczebla centralnego, którzy dokonując oceny zagrożenia
bezpieczeństwa powszechnego stwierdzają konieczność podniesienia gotowości do
działania sił wojskowych. Dochodzi wówczas do sytuacji gdzie władze cywilne po
dokonaniu własnej oceny zagrożenia nie podnoszą gotowości swoich sił do działania,
wydziały kryzysowe urzędów wojewódzkich pracują w normalnym codziennym
trybie, a grupy operacyjne jednostek wojskowych, wojewódzkich sztabów
wojskowych pełnią dyżury 24 godzinne w natychmiastowej gotowości do działania.
Taka sytuacja wynika między innymi z tego, że brak jest
odpowiedniej
współpracy władz cywilnych i wojskowych w fazie zapobiegania ( profilaktyki).
Wspólna analiza możliwości powstania zagrożeń
i
czasie
powinna
przyczyniać
się
do
w poszczególnych miejscach
eliminowania,
lub
redukowania
prawdopodobieństwa wystąpienia zagrożeń oraz ograniczenia ich skutków. Wynikiem
takiej analizy powinno być wspólne określenie w jakim stanie gotowości powinny
znajdować się służby ratownicze oraz siły i środki przewidywane do ewentualnego
wsparcia ich działania.
Dokonując analizy literatury przedmiotu w zakresie stanu prawno –
organizacyjnego WWWCiS stwierdziłem , iż w zakresie omawianej problematyki brak
jest opracowań, które poruszałyby ten problem w sposób kompleksowy. Dokonując
krytycznej oceny stanu faktycznego opierałem się przede wszystkim na źródłach
prawa, w tym ustawach, rozporządzeniach oraz innych dokumentach normatywnych,
oraz doświadczeniach własnych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
4.2 Propozycje założeń nowych rozwiązań
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Przyjmując za podstawę powyższe wnioski oraz biorąc pod uwagę fakt, iż
zaangażowanie sił wojskowych w przeciwdziałanie i likwidację zagrożeń
niemilitarnych stale wzrasta, , celowe jest określenie kierunków zmian w procesie
Wojskowego Wsparcia Władz Cywilnych i Społeczeństwa.
Należy podjąć działania prawne i organizacyjne mające na celu przygotowanie
wydzielonych pododdziałów Sił Zbrojnych do działań w zakresie wsparcia władz
cywilnych, w takich dziedzinach jak klęski żywiołowe, katastrofy, zwalczanie
terroryzmu, przestępczości zorganizowanej i ochrony granicy. Pododdziały, które
otrzymały zadanie podjęcia takich działań w razie potrzeby powinny być objęte
cyklem szkolenia specjalistycznego. Dowódcy tych pododdziałów powinni zostać
przeszkoleni w zakresie realizacji procedur współdziałania z władzami cywilnymi,
kompetencji własnych oraz kierujących akcją ratowniczą w miejscu prowadzenia
działań. Żołnierze wykonujący działania bezpośrednie muszą w ramach zajęć
teoretycznych oraz praktycznych ćwiczeń przynajmniej jeden raz na kwartał
doskonalić swoje umiejętności. Doktryna działań i wyszkolenie SZ powinno
odpowiadać nowym,. parapolicyjnym i ratowniczym działaniom. Niezwykle istotne
jest zapewnienie integracji szkolenia wydzielonych jednostek organizacyjnych Sił
Zbrojnych z cywilnymi podmiotami bezpieczeństwa co warunkuje osiąganie
wspólnych celów w zakresie WWWCiS.
Znowelizowana ustawa o powszechnym obowiązku obrony RP dopuszcza
możliwość powołania żołnierzy rezerwy na ćwiczenia wojskowe w ramach
uzupełnienia pododdziałów biorących udział w zwalczaniu skutków klęsk
żywiołowych i katastrof60. Żołnierze rezerwy w ramach krótkotrwałych ćwiczeń
wojskowych powinni być okresowo szkoleni wspólnie z żołnierzami służby stałej
również z zakresu działań humanitarnych.
Ustawa o powszechnym obowiązku obrony RP Dz. U. 2002 r. Nr 21 poz. 205 „Niezależnie od ćwiczeń
wojskowych, żołnierzy rezerwy można powołać do okresowej służby wojskowej w przypadkach uzasadnionych
potrzebami obrony państwa lub potrzebami Sił Zbrojnych, albo potrzebami zwalczania klęsk żywiołowych i
likwidacji ich skutków”
60
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Należy przy tym zrezygnować z angażowania sił wojsk operacyjnych. Wymaga
to oczywiście konkretnych działań w dziedzinie organizacji wojsk obrony terytorialnej.
Wojska Obrony Terytorialnej są zasadniczym elementem systemu Obrony
Terytorialnej, który jak mawiał A. Beaufre najmniejszym kosztem potrafi
przystosować się do nieskończonej liczby różnych okoliczności, których nie można
przewidzieć61
Wojska Obrony Terytorialnej są komponentem sił zbrojnych który jest niezbędny
do zabezpieczenia funkcjonowania państwa w czasie pokoju. Obok przygotowania do
prowadzenia działań obrony terytorium kraju w czasie wojny, pododdziały OT są w
pełni przygotowane do działań humanitarnych.
Pod pojęciem działań humanitarnych wojsk należy rozumieć „systemowe
przedsięwzięcia z ich udziałem, których celem jest zapewnienie obywatelom
bezpieczeństwa, ochrony przed zorganizowaną przestępczością, terroryzmem
i skutkami działań militarnych oraz katastrof i kataklizmów, a także naruszaniem
godności i wolności obywateli”.62 Działania takie realizowane przez wojska OT
wykonywane są po dowództwem terytorialnych organów dowodzenia.
R. Jakubczak „Wojska Obrony Terytorialnej we wsparciu władz cywilnych i społeczeństwa” w Wojskowe
wsparcie władz cywilnych i społeczeństwa” – materiały z seminarium przeprowadzonego w dniu 9 kwietnia
2003 r. na Wydziale Strategiczno – Obronnym
61
62
L.Łukaszuk, Studiom o rozszerzeniu NATO, Warszawa 1995
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Aktualne zmiany strukturalne w armii nie sprzyjają rozwojowi jednostek
obrony terytorialnej. Istniejące Brygady Obrony Terytorialnej są stopniowo
zmniejszane, część z nich w najbliższym czasie zostanie przekształcona do poziomu
batalionów. Tworzenie kolejnych batalionów ratownictwa inżynieryjnego przebiega
bardzo powoli, a plany objęcia zasięgiem ich działania całego terytorium kraju są
odkładane
na
kolejne
lata.
Konieczne
są
zmiany
strukturalne
i ilościowe pododdziałów OT. Zamiast dużych brygad obrony terytorialnej bardziej
zasadne wydaje się być tworzenie takich jednostek o strukturze batalionu. Ich
wyposażenie i wyszkolenie powinno być dostosowane do działań związanych
z likwidacją zagrożeń niemilitarnych. Powinny być wyposażone w sprzęt inżynieryjny,
medyczny, rozpoznania i likwidacji skażeń.
Jednostki wojskowe dysponują bazą koszarową, przygotowaną do przyjęcia
uzupełnienia żołnierzami rezerwy. Należałoby dokonać takich regulacji wewnątrz
resortowych, aby działając w warunkach pokojowych jednostki te mogły udostępnić
swoją bazę koszarową dla poszkodowanej ludności cywilnej. Istniejące obecnie
Brygady obrony terytorialnej posiadają możliwości zakwaterowania .około 4000.osób.
Działania humanitarne w czasie pokoju powinny być podstawowym rodzajem
działania wojsk OT
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Niezbędne jest uregulowanie prawne sprawy ponoszenia kosztów udziału wojska w
akcjach ratowniczych. Po zakończeniu akcji ratunkowej koszty poniesione przez siły
zbrojne powinny być ponoszone przez organ administracji publicznej, który wystąpił z
wnioskiem o użycie wojska. Reguły finansowania działań wojskowych na rzecz władz
cywilnych powinny być jasne i jednoznaczne. Pozwoli to na odtworzenie gotowości
do działania używanego sprzętu, jego konserwacje i naprawy, a także na wpłynie
pozytywnie na podejście dowódców wydzielających swoje pododdziały do
wyszkolenia żołnierzy oraz przygotowanie sprzęta wykorzystywanego do akcji
ratowniczych.
Wojewódzkie sztaby wojskowe spełniają bardzo ważną rolę polegającą na
koordynacji
współdziałania
wojska
z
organami
administracji
rządowej
i samorządowej. Zasadne jest skrócenie i uproszczenie procesu decyzyjnego
dotyczącego skierowania sił wojskowych do działań w czasie akcji ratowniczych.
W przypadku działań prowadzonych przez zespół reagowania kryzysowego szczebla
gminy lub powiatu, wójt, burmistrz lub starosta powinien kierować wniosek o
udzielenie wsparcia wojskowego do właściwego wojewody, który z kolei może
zdecydować o skierowaniu w rejon działań dodatkowych sił cywilnych, lub
w przypadku potrzeby użycia specjalistycznego sprzętu pozostającego w dyspozycji
wojska zwrócić się z takim wnioskiem do szefa WSzW. Szef WSzW jako koordynator i
doradca
wojewody
powinien
podejmować
ostateczną
decyzję
o użyciu wojska. W ramach obowiązującego systemu meldunkowego dowódca
okręgu wojskowego powinien otrzymywać meldunki o rodzaju i zakresie udzielonego
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wsparcia, który musi być zgodny z wcześniej opracowanymi przesłanymi przeze okręg
wojskowy
do
WSzW
„Planami
użycia
oddziałów
i pododdziałów w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowych”.
W celu właściwej koordynacji udziału wojska w akcjach prowadzonych przez
gminę, powiat szef WSzW powinien skierować do odpowiedniego zespołu
reagowania kryzysowego swojego przedstawiciela. Mógłby to być wojskowy
komendant uzupełnień na terenie administrowania którego znajduje się organ
administracji samorządowej prowadzący akcję ratowniczą. W celu zapewnienia pełnej
możliwości koordynowania wsparcia wojskowego WSzW powinny dysponować
odpowiednimi środkami łączności kompatybilnymi z tymi używanymi przez władze
cywilne, policję straż pożarną i innymi służbami. Niezbędne jest również
dysponowanie środkami transportowymi, którymi w razie potrzeby przedstawiciele
WSzW lub WKU mogliby udać się w miejsce wystąpienia klęski lub katastrofy.
Jednym z
funkcjonowanie
warunków szybkiego i
jednolitego
systemu
sprawnego podjęcia działań jest
alarmowania
i
powiadamiania
zorganizowanego na potrzeby reagowania kryzysowego. System taki musi być
sprzężony z odpowiednimi organami władz cywilnych, Policją, Strażą Pożarną,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
służbami ratowniczymi oraz innymi formacjami przewidzianymi do udziału
w akcji.
Występowaniu klęsk żywiołowych, katastrof lub innych zdarzeń oraz
związanym
z
tymi
wydarzeniami
akcjom
ratowniczym
towarzyszy
duże
zainteresowanie mediów. Istnieje duże zapotrzebowanie na informacje o skutkach
zaistniałego zdarzenia, a działanie służb ratowniczych
jest obserwowane przez
społeczeństwo dzięki przekazom telewizyjnym, radiowym lub artykułom prasowym.
Również w przypadku użycia sił wojskowych należy liczyć się z tym, że reporterzy i
dziennikarze
będą
poszukiwali
informacji
na
temat
udziału
wojska
w tych akcjach. W celu przedstawienia właściwego wizerunku wojska, oraz
fachowego i rzetelnego przekazywania informacji w Szef Wojewódzkiego Sztabu
Wojskowego powinien wyznaczyć i zapewnić właściwe przygotowanie merytoryczne
swojego przedstawiciela ( oficera prasowego), który w ramach przyjętych form (
wywiady, konferencje prasowe, oświadczenia, komunikaty) informowałby opinię
publiczną na temat udziału wojska w akcjach ratowniczych. Sposób
i zakres
przekazywanych informacji powinien być ukierunkowany na pozyskiwanie poparcia i
aprobaty społecznej.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
ZAKOŃCZENIE.
Badania podejmowane podczas pisania pracy służyły określeniu stanu wiedzy oraz
analizie obecnych rozwiązań w zakresie współdziałania władz cywilnych i
administracji wojskowej w systemie bezpieczeństwa powszechnego. Badaniu i ocenie
podlegały rozwiązania prawne
i organizacyjne współpracy władz cywilnych i
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wojskowych. Współpraca ta ma duże znaczenie
w okresach zagrożenia
bezpieczeństwa powszechnego na wszystkich poziomach reagowania kryzysowego.
Badania dotyczyły Polski, zarówno rozwiązań najnowszych jak i doświadczeń lat
międzywojennych i powojennych, oraz państw NATO ,w tym USA
i państw
europejskich. Zarówno doświadczenia historyczne jak i współczesne rozwiązania
stosowane w Polsce
i innych państwach wskazują na wzrastającą rolę wojska
w zmieniających się uwarunkowaniach bezpieczeństwa powszechnego. Ze względu na
potencjał ludzki, wysoki stopień zorganizowania, hierarchiczną strukturę ułatwiającą
kierowanie zespołami ludzkimi w praktycznym działaniu, szybkość reakcji, posiadany
sprzęt, itp. udział pododdziałów Sił Zbrojnych w systemie
bezpieczeństwa
powszechnego jest niezbędny.
Biorąc pod uwagę posiadane doświadczenie oraz wiedzę z zakresu wojskowego
wsparcia
władz
cywilnych
w
czasie
klęsk
żywiołowych
i katastrof, przyjąłem hipotezę, że aktualny stan rozwiązań w dziedzinie współpracy
administracji wojskowej i władz cywilnych dla zapewnienia bezpieczeństwa
powszechnego jest niezadowalający. W toku prowadzonych badań stwierdziłem iż
istotnie rozwiązania prawne i organizacyjne w naszym kraju w tej dziedzinie
wymagają modyfikacji i udoskonaleń.
Konieczne jest zastosowanie podejścia interdyscyplinarnego ponieważ nie jest
możliwe
zinterpretowanie wszystkich zdarzeń wpływających negatywnie na
bezpieczeństwo powszechne. Powoduje konieczność opracowania procedur bardziej
uniwersalnych. Rozwiązania organizacyjne, szczególnie w kwestii procedur
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
podejmowania decyzji w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa w Siłach Zbrojnych
RP są zbyt skomplikowane i opóźniają moment rozpoczęcia konkretnych działań.
W pracy dokonałem analizy kilku problemów badawczych
Aby dokonać wnikliwej analizy problemu badawczego, w czasie badań
podjąłem próbę odpowiedzi na szereg szczegółowych problemów badawczych.
W wyniku prowadzonych działań udzieliłem odpowiedzi na pytanie dotyczące
doświadczeń
w
zakresie
współpracy
administracji
wojskowej
i władz cywilnych w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego. Następnie
przedstawiłem aktualne rozwiązania problematyki współpracy administracji
wojskowej i władz cywilnych dla zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego
obowiązujące w innych państwach. W kolejnej fazie badań określiłem zadania
realizowane
przez
władze
cywilne
oraz
wojskowe
w omawianym systemie bezpieczeństwa powszechnego, oraz ich wzajemne relacje
i organizację współpracy.
Następnie dokonałem krytycznej oceny aktualnych rozwiązań wraz ze wskazaniem
kierunków ewentualnych zmian sprzyjających doskonaleniu omawianej
problematyki.
Doświadczenia dowodzą , że główne zadania współpracy władz cywilnych
i administracji wojskowej w dziedzinie bezpieczeństwa powszechnego dotyczą
działań ratowniczych, ochrony ludności i środowiska. Należy jednak zwrócić
uwagę na występowanie szeregu niebezpiecznych sytuacji, trudnych do
przewidzenia, nie związanych z klęskami żywiołowymi lub awariami
technicznymi, gdzie jednocześnie wsparcie wojskowe jest niezbędne.
Skuteczność wsparcia władz cywilnych, właściwa jego koordynacja i
efektywność są zależne w znacznej mierze od przeniesienia zasadniczych
uprawnień decyzyjnych na terytorialne organy dowodzenia: w województwach na
szefów wojewódzkich sztabów wojskowych, natomiast na szczebli powiatów, w
pewnym ograniczonym zakresie na wojskowych komendantów uzupełnień.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Propozycje nowych rozwiązań ,które przedstawiłem w ostatnim rozdziale pracy
wymagają zmiany systemu szkolenia oraz rozwiązań organizacyjnych. Nie może
to oczywiście wpływać negatywnie na poziom gotowości bojowej oraz zdolności
do realizacji zadań czasu wojennego jednostek wojskowych zaangażowanych w
wysiłku wsparcia władz cywilnych.
Zdaję sobie sprawę z niedoskonałości wyników moich badań które zostały
przedstawione w niniejszej pracy. Liczę na rzetelne opinie czytelników, które będą
niezwykle pomocne w dalszym zgłębianiu przeze mnie poruszanych zagadnień,
oraz
dokonaniu
korekt
merytorycznych
i
metodologicznych
w dotychczasowych wynikach mojej pracy.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
1. MODEL ZARZĄDZANIA PERSONELEM
Organizacje gospodarcze i społeczne, zarówno te dążące do zysku, jak i wolne od
przymusu pomnażania kapitału, mają wiele wspólnych cech. Najważniejsza z nich to
naturalna dążność do wzrostu efektywności działania. Warunkiem tego wzrostu jest
doskonalenie organizacji pracy. W szerokim uogólnieniu ujmuje się ją w aspekcie trzech
najważniejszych czynników - surowców, kapitału i pracy. W procesie doskonalenia
organizacji pracy owe czynniki są przedmiotem celowych przedsięwzięć zatrudnionych w
firmie osób. Każdy z wymienionych czynników jest ważny, gdyż bezpośrednio wpływa na
ilość i jakość produktu czy usługi. Jednak tylko czynnikowi pracy przypisać można nie
tylko rolę przedmiotu, ale przede wszystkim rolę podmiotu w procesie wytwarzania.
Właśnie owa rola decyduje o tym, iż w kombinacji wspomnianych czynników produkcji
praca stanowi czynnik najważniejszy, gdyż jest efektem określonych zachowań
człowieka. On bowiem decyduje zarówno o efektywności wykorzystania surowców i
kapitału, jak i o skuteczności wspomnianych działań zwanych pracą. Człowiek, gdyż on
jest najważniejszym reprezentantem czynnika pracy, w procesie produkcji dobrowolnie
wchodzi w obręb społeczności firmy, i w kooperacji ze współpracownikami decyduje o
sukcesie czy niepowodzeniu swojego zakładu pracy. Równocześnie ów proces i
kooperacja wpływają na człowieka, kształtują jego osobowość, mentalność i zachowanie
zarówno w pracy, jak i poza nią.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Ważnym czynnikiem zwiększającym znaczenie roli personelu w procesie produkcji
jest postępujący podział pracy. Dotyczy on nie tylko specjalizowania się pracowników, ale
także utrwalania się tendencji do ograniczania rodzajów produkcji finalnej i wydłużania
serii produkowanych wyrobów. Tendencje te wywołują wzrost potrzeb w sferze usług,
które również stają się wyłącznym celem działania specjalistycznych firm, co eliminuje z
przedsiębiorstw rozwijane kiedyś działy przygotowywania produkcji. Obraz tych tendencji
przedstawić można w graficznym układzie zmieniającego się udziału pracowników specjalistów, pracowników nadzoru (menedżerów) i pracowników pomocniczych.
Jak wynika z rysunku 1, na początku XX w. pracownicy specjaliści, a więc wysoko
wykwalifikowany personel przedsiębiorstwa, stanowili najmniej liczną część załogi.
Natomiast u schyłku tego wieku w krajach rozwiniętych specjaliści stanowią w niektórych
przedsiębiorstwach nawet 90% ogółu zatrudnionych.
Wzrost znaczenia wysoko kwalifikowanego personelu w gospodarce wynika
zarówno z pogłębiania się podziału pracy, jak i z postępu technicznego. Dziś nawet taki
rodzaj pracy jak sprzątanie często wymaga obsługi dość skomplikowanych narzędzi
pracy. Natomiast w złożonych procesach produkcji postęp techniczny osiąga takie formy,
że zastępuje człowieka nawet w bardzo skomplikowanych pracach. Zawsze jednak o
zastosowaniu tego postępu decyduje człowiek. Wzrastającą rolę człowieka w procesach
produkcji można przedstawić choćby na przykładzie ewoluowania stylów zarządzania,
rozpiętości kierowania czy zwiększającej się samodzielności pracownika. Jeszcze w
początkach XX w. bezpośredni wykonawcy, robotnicy, otrzymywali wraz z zadaniami
szczegółowe instrukcje o sposobie wykonywania nawet prostych zadań. W nauce
organizacji i zarządzania znane są instrukcje pouczające robotnika, jak ma trzymać
łopatę, w jakim tempie ma pracować, aby był wydajny w ciągu całego dnia roboczego. W
miarę wzrostu poziomu wykształcenia pracowników zmniejsza się udział bezpośredniego
nadzoru na rzecz samokontroli i umiejętności organizacyjnych pracownika.
Przedstawione zmiany łączyć należy głównie z poziomem wykształcenia
pracowników i rozumieniem ich roli jako czynnika wzrostu społecznej wydajności pracy.
Jeszcze na początku XX w. wśród robotników analfabetyzm był zjawiskiem powszechnym.
Utrzymująca się tendencja do podnoszenia poziomu wykształcenia pracowników ulega
wzmocnieniu nie tylko dzięki zrozumieniu przez pracodawców roli kwalifikacji we wzroście
wydajności pracy, ale również dzięki temu, że pracownicy uświadamiają sobie korzyści
wynikające z inwestowania w swoje kwalifikacje jako składnika kapitału ludzkiego. Owe
korzyści zobrazować można za pomocą relacji między nakładem czasu i kosztów
poświęconych na kształcenie a poziomem uzyskiwanych przez pracowników dochodów.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Rysunek 2 ukazuje omawiane zależności w kraju, w którym kształcenie na poziomie
ponadpodstawowym jest płatne. Największe różnice w zarobkach występują między tymi
pracownikami, którzy kształcili się 12 i 16 lat. Owe 16 lat kształcenia wiąże się już ze
studiami. Rysunek 3 wskazuje nie tylko na pomnażane zarobki pracowników z wyższym
wykształceniem, lecz na ich związek z kosztami poniesionymi na to kształcenie. W grę
wchodzą tu zarówno bezpośrednie koszty dotyczące opłat wpisowych na uczelnię,
kosztów egzaminów i książek, jak i koszty pośrednie, np. potencjalne zarobki utracone w
czasie studiów. Okazuje się jednak, że już zaraz po podjęciu pracy absolwent wyższej
uczelni uzyskuje płacę przekraczającą wynagrodzenie pracownika, swojego rówieśnika,
ale bez wykształcenia wyższego.
Korzyści inwestowania w kapitał ludzki są niepodważalne w ujęciu makro
ekonomicznym i w odniesieniu do interesu pracownika. Są one dostrzegane również w
obrębie przedsiębiorstwa. Ono jednak, inwestując bezpośrednio we wzrost np. kwalifikacji
pracowników, czyni ich zarazem bardziej konkurencyjnymi na rynku pracy. Pojawia się
wówczas problem zapewnienia równowagi między interesem pracownika a interesem
przedsiębiorstwa.
Gdy włączamy do przedstawionych rozważań kwestie rozwoju organizacji pracy i
społeczno-ekonomicznego otoczenia przedsiębiorstwa, wyłania się problem racjonalnego
(efektywnego) wykorzystania potencjału ludzkiego w procesach gospodarczych. Ta
racjonalność zawiera w sobie kompleks zagadnień określanych jako zarządzanie
personelem (personnel management), bądź też jako zarządzanie zasobami ludzkimi
przedsiębiorstwa (personnel/human resource management). Nie wchodząc w szczegóły
istniejących różnic pomiędzy tymi określeniami przyjmuje się, że pojęcie zarządzania
zasobami ludzkimi jest szersze od zarządzania personelem. Za takim właśnie
posługiwaniem się przemawiają treści anglosaskich podręczników akademickich. W
jednym z nich zarządzanie personelem określano jako „szereg działań, które po pierwsze
umożliwiają ludziom pracującym i zatrudniającym ich organizacjom uzgodnienia w
obszarze spraw i natury pracowniczych stosunków, po drugie zapewniają, iż te
uzgodnienia będą realizowane”. Z kolei zarządzanie zasobami ludzkimi interpretuje się
jako „szereg decyzji”, które oddziałują na stosunki pomiędzy zatrudnionymi a
zatrudniającymi; to oddziaływanie wielu czynników zmierzających do wpływania na
efektywność zarówno pracowników, jak i pracodawców”. W innym znaczącym
opracowaniu stwierdza się, że omawiane zarządzanie to funkcje realizowane w
organizacji, które ułatwiają najbardziej efektywne wykorzystanie ludzi do osiągania celów
organizacji i pracowników. Autor tej definicji podkreśla, że termin „zarządzanie zasobami
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
ludzkimi” używany jest w kontekście takich pojęć jak „personel”, „rozwój zatrudnionych”,
„stosunki pracy”.
2. WPROWADZENIE DO ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI
2.1. EWOLUCJA FUNKCJI PERSONALNEJ
W każdej organizacji można wyróżnić pewien zestaw podstawowych funkcji, które są
niezbędne do osiągania jej celów. Jedną z nich jest funkcja personalna dotycząca
efektywnego pozyskiwania i wykorzystania zasobów ludzkich firmy. Funkcja ta, określana
współcześnie najczęściej terminem „zarządzanie zasobami ludzkimi”, spełniana jest
zarówno przez specjalistyczne służby, jak i przez menedżerów operacyjnych, przy coraz
częstszym włączaniu się konsultantów zewnętrznych. Konkretne rozwiązania
organizacyjne zależą od wielkości i specyfiki firmy, jak również jej kultury organizacyjnej.
Poglądy na temat znaczenia zasobów ludzkich w organizacji oraz podejście do
rozwiązywania problemów związanych z ich efektywnym spożytkowaniem przeszły
zasadniczą ewolucję.
Kolejny okres w ewolucji na temat podejścia do rozwiązywania problemów
związanych z zarządzaniem ludźmi w przedsiębiorstwie przypada na lata 1885-1920, czyli
w okresie dominacji szkoły naukowego zarządzania. W polu zainteresowania wybitnych
reprezentantów tej szkoły, wśród których najbardziej znanymi są F. Taylor, L. i F.
Gilbreths, H. L. Gantt, K. Adamiecki, znalazły się m.in. problemy wzrostu wydajności
pracy. Poprzez analizę pracy i jej mierzenie starano się eliminować zbędne czynności,
dążność do usprawnienia pracy. Za szczególnie istotną dla rozwoju myśli teoretycznej w
kontekście omawianej problematyki należy uznać zmianę podejścia do pobudzania ludzi
do wydatniejszej pracy. W miejsce wspomnianego wcześniej mechanizmu zagrożenia
utratą pracy postulowano stosowanie bodźców finansowych i nagradzanie wyróżniających
się robotników. Za kluczowy element teorii naukowego zarządzania w odniesieniu do
problemów personalnych można uznać postulowaną zasadę, w myśl której pracownicy
produkujący więcej, powinni być lepiej nagradzani.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
O ile przedstawiciele szkoły naukowego zarządzania kierowali swoją uwagę
głównie na podniesienie wydajności pracy wykonawczej, o tyle w centrum uwagi
reprezentantów klasycznej szkoły zarządzania, zwanej także szkołą administrowania,
znalazły się kwestie wzrostu efektywności organizacji jako całości. W okresie rozkwitu
tego kierunku teoretycznego, przypadającego na lata 1920-1950, wybitni jej
przedstawiciele, tacy jak H. Faylor, M. Weber oraz Ch. Barnard, zajmowali się
opracowaniem zasad, które pomagałyby osobom zarządzającym podnosić efektywność
ich działań.
Bezpośrednie nawiązanie do postępowych myśli R. Owena w odniesieniu do
problematyki zasobów ludzkich nastąpiło w szkole stosunków międzyludzkich,
dominujących w latach 1930-1950. Do wybitnych przedstawicieli szkoły stosunków
międzyludzkich należą E. Mayo i F.J. Roethlisberger. Powszechnie znane są badania E.
Mayo w Western Electric’ s Hawthorne, w wyniku których okazało się, że odpowiednia
organizacja pracy oraz odpowiednia płaca nie zawsze prowadzą do wzrostu wydajności
pracy. Zwrócono uwagę na znaczenie takich czynników, jak interakcje między
pracownikami czy nacisk grupy, które mogą mocniej oddziaływać na pracowników niż np.
bodźce finansowe. Postulowano w związku z tym działania podnoszące zadowolenie z
pracy, które prowadzi do wzrostu jej wydajności.
Rozwinięciem i jednocześnie modyfikacją niektórych twierdzeń szkoły stosunków
międzyludzkich jest powstała w latach pięćdziesiątych szkoła behawioralna. Istotny
wpływ na jej powstanie i rozwój miały postęp techniczny w dziedzinie psychologii i
socjologii oraz rozwój nowych technik badań po II wojnie światowej. Do najbardziej
znanych przedstawicieli tej szkoły należą Ch. Argiris, R. Likert, D. McGregor.
Przedmiotem prowadzonych przez nich badań była analiza napięć, powstających na styku
tradycyjnych struktur organizacyjnych i indywidualnych potrzeb pracowników, wynikiem
których jest m.in. marnotrawstwo zasobów ludzkich. Tymczasem rozwój zasobów
ludzkich, prowadzący do wzrostu ich efektywności, uważano za sposób na podniesienie
efektywności całej organizacji. Starano się w związku z tym konstruować modelowe
rozwiązania strukturalne, które harmonizowałyby indywidualne cele pracowników z
ekonomicznymi elementami przedsiębiorstwa, dążąc tym samym do rozwiązania
wielkiego dylematu organizacyjnego, tj. stworzenia organizacji efektywnej i
humanistycznej zarazem.
Dalszy rozwój w dziedzinie zarządzania zasobami ludzkimi nastąpił po II wojnie
światowej. Obok już tradycyjnych problemów, takich jak: organizowanie pracy,
nagradzanie pracowników, prawne aspekty pracy, wydajność pracy, w centrum
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zainteresowania znalazły się m.in. problemy ochrony pracy, partycypacji pracowników w
zarządzaniu przedsiębiorstwem, humanizacja pracy, rozwój kwalifikacji pracowniczych,
organizacja czasu pracy, rachunek zasobów ludzkich. Zagadnienia te stały się
przedmiotem badań szeregu nauk, w tym ogólnej nauki o przedsiębiorstwie, nauki
organizacji i zarządzania, nauk społecznych:
-
biurokratyzację, dominującą do lat sześćdziesiątych, kładącą główny nacisk na
administrowanie dokumentacją personalną;
- instytucjonalizację, w ramach której począwszy od 1960 r. dążono do
centralizacji i specjalizacji w zakresie głównych tradycyjnych zagadnień
personalnych, takich jak: zatrudnienie pracowników, wynagrodzenie, sprawy
socjalne, aspekty prawne;
- humanizację, w ramach której począwszy od lat siedemdziesiątych, w centrum
uwagi znalazły się kwestie humanizowania pracy, rozwijania partycypacji
pracowników w zarządzaniu, rozwijaniu nowych zadań, np. w zakresie
doskonalenia kwalifikacji pracowniczych, kierowania pracownikami, stosunków
międzyludzkich;
- ekonomizację: od około 1980 roku punktem ciężkości w zarządzaniu zasobami
ludzkimi stały się przede wszystkim problemy związane z uelastycznianiem i
racjonalizowaniem
pracy,
substytucją
pracy
przez
kapitał
oraz
odbiurokratyzowaniem funkcji personalnej;
- entre- i intrapreneuring: począwszy od przełomu lat osiemdziesiątych i
dziewięćdziesiątych kładzie się coraz większy nacisk na włączanie pracowników
w kształtowanie przedsiębiorstwa oraz umożliwienie im współdziałania i
współodpowiadania za podejmowane decyzje.U podstaw tego podejścia leży
założenie, że pracownicy są najważniejszym, najwartościowszym i najbardziej
subtelnym zasobem w przedsiębiorstwie.
Aktualny stan funkcji personalnej w polskich przedsiębiorstwach jest wynikiem sposobu
jej pojmowania i sprawowania w minionym okresie gospodarki scentralizowanej.
Charakteryzowała się ona brakiem systemowych rozwiązań w dziedzinie zasobów
ludzkich firmy oraz prowadzonych działań. Zdominowana była przez kryteria polityczne
i ideologiczne, a nie merytoryczne oraz znajdowała się pod wpływem instytucji
zewnętrznych.
Dokonujące się od 1989 roku zmiany systemowe w Polsce zaznaczają się również
w podejściu do funkcji personalnej przedsiębiorstwa. Dotyczy to zarówno przedsiębiorstw
państwowych, jak i prywatnych. Te pierwsze, modyfikując system zarządzania, zmuszone
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zostaną prędzej czy później do wprowadzenia systemowych rozwiązań w sferze zasobów
ludzkich. Także firmy prywatne, których historia jest względnie krótka, stają przed
kwestią ujęcia spraw personalnych w pewne ramy określające cele, zadania i techniki
zarządzania posiadanymi zasobami ludzkimi. Mimo dostrzegalnych już zmian w podejściu
do sprawowania funkcji personalnej, trudno byłoby dzisiaj mówić o przełamaniu nie
najlepszych tradycji w tej dziedzinie. Ranga funkcji personalnej ciągle nie jest wysoka, a
firmy strategiczne znaczenie zasobów ludzkich stanowią jak na razie mniejszość.
Uwzględniając polskie i zagraniczne doświadczenia w zakresie sprawowania funkcji
personalnej oraz antycypując przyszłe potrzeby w tym obszarze zarządzania firmą można
oczekiwać, iż dalszy jej rozwój będzie polegał na doskonaleniu instytucjonalnych,
funkcjonalnych i instrumentalnych aspektów zarządzania zasobami ludzkimi oraz
ujmowania go w kontekście misji, celów i strategii organizacji.
KONTEKST ZARZĄDZANIA ZASOBAMI LUDZKIMI
Zarządzanie zasobami ludzkimi odbywa się zawsze w konkretnych warunkach,
tworzonych przez wiele czynników, oddziałujących zarówno:
 na treść formułowanych zadań szczegółowych,
 podstawowe procesy,
 jak i na stosowane techniki.
Ogół tych czynników można podzielić:
 na te, które występują wewnątrz firmy, tworząc otoczenie wewnętrzne systemu
zarządzania zasobami ludzkimi
 oraz te, które znajdują się na zewnątrz organizacji, tworząc jej bliższe
(podmiotowe) i dalsze otoczenie (makrootoczenie).
Otoczenie wewnętrzne funkcji personalnej tworzą funkcje, realizowane w danym
przedsiębiorstwie. Należą do nich m.in.:
 funkcja produkcyjna (fp),
 funkcja logistyczna (fl),
 funkcja marketingowa (fm),
 funkcja informacyjna (fi),
 funkcja finansowa (ff).
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Osoby realizujące powyższe funkcje, zgrupowani w określone komórki i jednostki
organizacyjne są klientami, tworzącymi popyt na wewnętrznym rynku pracy na usługi
świadczone przez system zarządzania zasobami ludzkimi.
Wewnętrzny kontekst zarządzania zasobami ludzkimi tworzą trzy główne wyznaczniki, a
mianowicie:
 strategia organizacji,
 struktura organizacyjna
 oraz kultura organizacyjna.
Oznacza to, że wszelkie działania odnoszące się do funkcjonalnych, instytucjonalnych i
instrumentalnych aspektów zarządzania zasobami ludzkimi powinny uwzględniać:
 strategię firmy,
 jej rozwiązanie strukturalne
 oraz specyficzną dla niej kulturę organizacyjną.
Wśród czynników zewnętrznych, które są nieobojętne dla praktyki zarządzania zasobami
ludzkimi można wyróżnić instytucje tworzące bliższe otoczenie firmy, w szczególności
zaś te, których działalność dotyczy spraw związanych z zatrudnieniem oraz
funkcjonowaniem rynku pracy.
Do najważniejszych spośród nich należą:
 firmy konkurencyjne,
 związki zawodowe,
 organizacje pracodawców,
 urzędy pracy,
 firmy doradztwa personalnego,
 szkoły i uczelnie wyższe.
W otoczeniu zewnętrznym dalszym również można wiele czynników istotnych dla
zarządzania ludźmi w organizacji, które dają się ująć w pięć grup, tworzących
uwarunkowania:
 techniczne,
 ekonomiczne,
 prawne,
 społeczno-kulturowe
 i ekologiczne.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Uwarunkowania techniczne
Dokonujące się w coraz szybszym tempie zmiany w sferze techniki i technologii produkcji
wynikają z obiektywnych praw rozwoju i wpływając pozytywnie na wzrost
konkurencyjności przedsiębiorstwa, stanowią jedną z głównych podstaw jego sukcesu
ekonomicznego.
Wpływ czynników technicznych wyraża się w postępujących procesach mechanizacji i
automatyzacji produkcji, doskonaleniu istniejących i rozwijaniu nowych technologii
produkcji.
Również w sferze pracy biurowej zaznacza się w ostatnich latach wyraźny wpływ
czynników technicznych, przede wszystkim przez coraz szersze stosowanie komputerów i
innych maszyn biurowych, usprawniających przebieg wykonywanych tam prac i
podnoszących ich wydajność.
Można więc stwierdzić, iż postęp naukowo-techniczny jest koniecznym warunkiem
rozwoju praktycznie każdego przedsiębiorstwa.
Innowacje techniczne są oczywiście nieobojętne dla pracowników zatrudnionych w
poszczególnych przedsiębiorstwach.
Prowadzą one, z jednej strony, do wzrostu wydajności pracy, co jest warunkiem sine
quanon coraz pełniejszego zaspokajania indywidualnych i socjalnych potrzeb danego
społeczeństwa.
Przyczyniają się do likwidacji uciążliwych, niebezpiecznych, wykonywanych w
nieodpowiednich warunkach prac, wychodząc tym samym naprzeciw postulatom
humanizacji pracy.
Procesy te związane są więc z pewnymi reperkusjami dla zatrudnionego personelu i
prowadzonej w przedsiębiorstwie polityki personalnej.
Przykładem może tu być np. obserwowany spadek zatrudnienia na tradycyjnie
rozumianych stanowiskach robotniczych, co prowadzi do zmniejszenia się warstwy
robotników przemysłowych (blue-collar) i kształtowania się robotnika nowego typu,
którego dominującą cechą jest wysoki poziom wiedzy.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Zmieniające się wymogi stanowisk pracy wobec pracowników powodują potrzebę
rozwijania poszczególnych elementów ich potencjału pracy.
Znaczenie rozwoju potencjału pracy nie sprowadza się tylko i wyłącznie do roli łagodzenia
skutków zmian technicznych, ale przyczynia się przede wszystkim do skutecznego
wprowadzania tych zmian w przedsiębiorstwie. Jednym z warunków efektywnego
wprowadzania innowacji technicznych jest istnienie personelu dysponującego
odpowiednimi kwalifikacjami i motywacją pracy.
Oznacza to potrzebę co najmniej równoległego planowania i realizowania przedsięwzięć w
sferze zarządzania zasobami ludzkimi z działaniami w zakresie kreowania i wprowadzania
zmian technicznych.
Uwarunkowania ekonomiczne
Do uwarunkowań ekonomicznych wpływających na realizację poszczególnych zadań
zarządzania zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie zaliczyć należy:
 istniejący w danym kraju system gospodarczy,
 sytuację ekonomiczną,
 koniunkturę,
 konkurencję na rynku,
 sytuację na rynku pracy,
 branżę, w której przedsiębiorstwo funkcjonuje,
 wielkość
 i sytuację finansową przedsiębiorstwa,
 poziom wydajności pracy.
Przedsiębiorstwa funkcjonujące w systemie gospodarki rynkowej prowadzą swoją
działalność w warunkach:


większej lub mniejszej, a z reguły rosnącej, konkurencji
oraz w warunkach zmieniającej się koniunktury na produkowane przez nich
wyroby lub świadczone usługi.
Aby przetrwać i móc się rozwijać w tych warunkach, przedsiębiorstwo musi, z jednej
strony, prowadzić aktywną i przyszłościową politykę w zakresie doskonalenia swoich
świadczonych usług, z drugiej zaś optymalizować koszty produkcji. Realizacja
wymienionych powyżej zadań wymaga m.in. dysponowania odpowiednim, pod względem
ilości i jakości, personelem. Z doświadczeń krajów o ustabilizowanej gospodarce
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
rynkowej wynika, że mimo iż utrzymuje się w nich pewien margines bezrobocia, trudno
jest znaleźć na rynku pracy - szczególnie w okresach wzrastającej koniunktury pracowników o wysokim potencjale kwalifikacyjnym i motywacyjnym. Wiadomo również,
iż wyposażenie personelu w wymagane elementy potencjału pracy wymaga określonego
czasu i nakładów finansowych. Rośnie w związku z tym rola aktywnej polityki
personalnej, której kierunki określane są m.in. przez wymienione uprzednio czynniki
ekonomiczne.
Uwarunkowania prawne
Uwarunkowania prawne obejmują ogół regulacji prawnych nieobojętnych dla zarządzania
zasobami ludzkimi w przedsiębiorstwie oraz sposób ich egzekwowania przez upoważnione
podmioty.
Zaliczyć do nich należy, w pierwszej kolejności:
 przepisy prawa pracy,
 ustawy o związkach zawodowych,
 samorządzie,
 ustawy o zatrudnieniu,
 regulacje prawne w zakresie polityki społecznej i polityki kształcenia.
Istotne znaczenie mają także kompetencje prawne funkcjonujących w przedsiębiorstwie
organizacji.
Określają one bowiem zakres ich współudziału w podejmowaniu decyzji m.in. w zakresie
ilościowych, jakościowych, czasowych i przestrzennych aspektów zatrudniania ludzi.
Szczególne znaczenie wśród uwarunkowań prawnych zarządzania zasobami ludzkimi
miała nowelizacja kodeksu pracy, dokonana ustawą z dnia 2 lutego 1996 roku.
Wprowadziła ona szereg zmian, mających na celu dostosowanie prawa pracy do nowej
rzeczywistości gospodarczej, która istnieje w Polsce po 1989 roku.
Wśród wprowadzonych modyfikacji można wymienić m.in.:
 objęcie przepisami kodeksu pracy wszystkich pracodawców,
 podniesienie do rangi zasady prawnej godności pracownika poprzez
wprowadzenie kodeksu artykułów antydyskryminacyjnych,
 potwierdzenie prawa pracowników i pracodawców do zrzeszenia się
w organizacjach,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl

wprowadzenie obowiązku opracowania przez pracodawcę regulaminu pracy,
jeśli zatrudnia co najmniej 5 osób i nie jest objęty układem zbiorowym,,
 regulacje dotyczące czasu pracy i urlopów.
Warto w tym miejscu wspomnieć o ustawie o ochronie danych osobowych z dnia 29
sierpnia 1997 roku, która określa zasady postępowania przy przetwarzaniu danych
osobowych, które są gromadzone i przechowywane w zbiorach danych osobowych.
Kodeks pracy oraz inne regulacje prawne, do których należą: uchwały, rozporządzenia,
układy zbiorowe, statuty i regulaminu, tworzą warunki ograniczające w procesie
formułowania celów i wyboru metod ich realizacji we wszystkich obszarach
funkcjonalnych zarządzania zasobami ludzkimi.
Uwarunkowania społeczno-kulturowe
Do czynników społeczno-kulturowych, rzutujących na postawy i zachowania ludzi w
procesie pracy zaliczyć należy w pierwszej kolejności dominującą w danym
społeczeństwie filozofię życia, a w niej miejsce i znaczenie pracy.
Stanowi ona podstawę systemów wartości poszczególnych osób i grup społecznych,
określających ich stosunek do takich aspektów pracy jak:
 kariera zawodowa,
 status społeczny,
 ruchliwość pracownicza,
 adaptacja do zmian technicznych i organizacyjnych.
Do istotnych czynników w kontekście decyzji podejmowanych w dziedzinie zarządzania
zasobami ludzkimi należą preferencje ludności w zakresie dokonywania wyboru między:
 zwiększonym wymiarem czasu wolnego,
 a gotowością zwiększenia aktywności zawodowej celem osiągnięcia
określonych zamierzeń zawodowych.
Wpływają one bowiem na rozmiary podaży zasobów pracy w danym społeczeństwie, a co
za tym idzie, na sposób podejścia do zarządzania nim w makro- i mikroskali.
Do czynników społeczno-kulturowych należy również tzw. kultura organizacyjna,
obejmująca:
 ogół wartości,
 norm zasad,
 wzorców zachowań
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
charakterystycznych dla zatrudnionych w danej organizacji i oddziałujących na ich
działania i zachowania.
E. Schein wyróżnia trzy poziomy kultury organizacyjnej, a mianowicie:
 podstawowe założenia,
 okazywanie wartości
 i artefakty.
Podstawowe założenia obejmują nieświadome, oczywiste poglądy, odczucia myśli,
stanowiące podstawę dla wartości i działań.
Okazywane wartości to wyznawana filozofia, strategie i cele, to sposoby uzasadniania
określonych działań.
Anterfakty kulturowe to widoczne w danej organizacji struktury i procesy, które nie
zawsze dają się łatwo rozszyfrować.
Mogą się one przejawiać w sposobie ubierania i komunikowania, wystroju wnętrz, czy
określonych ceremoniach.
Kultura organizacji stanowi podłoże dla stosowanego podejścia w rozwiązywaniu
problemów powstających w poszczególnych obszarach zarządzania przedsiębiorstwem, w
tym także w sferze zarządzania zasobami ludzkimi.
Uwarunkowania ekologiczne
Pod pojęciem uwarunkowań ekologicznych należy rozumieć ogół czynników fizycznego
środowiska pracy oraz warunków życia ludzi.
Zaliczamy do nich m.in.:
 stan powietrza,
 wody,
 ziemi,
 warunki klimatyczne,
 urządzenia infrastruktury w zakresie ochrony środowiska naturalnego
 oraz środowiska pracy,
 przepisy prawne dotyczące zasad ochrony środowiska.
Czynniki te oddziałują na formułowanie celów o dobór metod m.in. w dziedzinie
zarządzania zasobami ludzkimi.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Jako przykład można tu podać sytuację, w której ze względów ekologicznych dochodzi do
redukcji pewnych stanowisk pracy, a co za tym idzie redukcji personalnych.
Zadaniem zarządzania zasobami ludzkimi jest w takim przypadku podjęcie określonych
działań minimalizujących uboczne skutki likwidacji tych stanowisk pracy, tzn. stworzenie
zainteresowanym pracownikom nowych możliwości wykonywania pracy.
Uwarunkowania ekologiczne mogą poza tym wpływać pośrednio na kierunki rozwoju
potencjału pracy w określonych grupach zawodowych.
Rozwój nowych produktów i technologii, uwzględniających wymogi ochrony środowiska
naturalnego, jak ich stosowanie w praktyce wymagają m.in. istnienia i rozwijania nowych
kwalifikacji zawodowych pracowników oraz kształtowania odpowiednich postaw i
zachowań w miejscu pracy i poza nim.
3. ISTOTA ANALIZY PRACY
Jednym z warunków efektywnego zarządzania zasobami ludzkimi, na które składa się
ogół problemów związanych z funkcjonowaniem ludzi w organizacji, jest stosowanie
analizy pracy.
Analiza pracy jest procesem polegającym na gromadzeniu informacji o pracy
jako szczególnym zachowaniu organizacyjnym pracownika.
Istota owej analizy sprowadza się do zbierania kompleksowych informacji,
charakteryzujących:
 konkretne prace wchodzące w zakres wykonywanych czynności,
 bądź pełnionych funkcji zawodowych.
Na podstawie tych informacji dokonuje się opisu pracy, przy czym stopień
szczegółowości tego opisu zależy od celu, jakiemu ma on służyć.
Nadrzędny cel analizy pracy sprowadza się do takiego zorganizowania pracy,
aby była ona:
 lżejsza,
 jakościowo bogatsza,
 i efektywniejsza,
z drugiej zaś strony aby:
 przysparzała pracownikom zadowolenia,
 oraz przyczyniała się do rozwoju ich osobowości i kwalifikacji zawodowych.
Analizując pracę człowieka:
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
 z jednej strony mamy do czynienia z nim samym,
 z jego możliwościami wykonawczymi,
z drugiej zaś z:
 pracą stawiającą określone wymagania przed pracownikiem.
Dlatego całościowe i interdyscyplinarne ujmowanie analizy pracy jest
zasadniczym warunkiem uzyskania pełnej i obiektywnej oceny nie tylko samego
procesu, lecz przede wszystkim oceny podmiotu tego procesu, to jest człowieka.
3.1. Procedura analityczna
Przygotowując program analizy pracy należy określić:
1) rodzaj informacji, którą chcemy uzyskać,
2) formę, w której informacja ma być otrzymana lub przedstawiona,
3) źródła, z których czerpiemy informacje,
4) osoby odpowiedzialne za przeprowadzenie analizy oraz
5) metody (sposób prowadzenia) analizy.
Rozstrzygnięcie pięciu wymienionych kwestii wiąże się z wyborem określonej procedury
analizy pracy.
W wyniku przeprowadzonej analizy uzyskujemy wiele różnorodnych informacji o badanej
pracy. Spośród nich za najważniejsze uznaje się informacje o:
 wykonywaniu pracy,
 używanym sprzęcie,
 warunkach i środowisku pracy,
 oraz wymaganiach wobec wykonawców.
W opisie w y k o n y w a n i a p r a c y dominują dwa zasadnicze
podejścia, ukierunkowane na samą pracę lub na jej wykonawcę.
W pierwszym przypadku interesują nas zazwyczaj efekty końcowe pracy lub rodzaj
produkcji i usług, np. galwanizowanie metali czy pranie i czyszczenie odzieży.
Natomiast w drugim podejściu opisujemy typy ludzkich zachowań w toku wykonywanej
pracy, takie jak odczuwanie, podejmowanie decyzji, wydatkowanie sił fizycznych,
komunikowanie się itp.
Informacje o u ż y w a n y m s p r z ę c i e dotyczą maszyn, narzędzi, rodzaju
oprzyrządowania i pomocy warsztatowych, niezbędnych do wykonywania danej pracy.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W opisie
w y m a g a ń stawianych wykonawcom określa się szereg cech
psychofizycznych potrzebnych do wykonywania konkretnej pracy. Cechy te obejmują:
 typ osobowości,
 poziom inteligencji,
 możliwości fizyczne wykonawcy,
 jego cechy osobiste, takie jak: wiek, płeć, stan zdrowia, zainteresowania, poziom
wykształcenia, stopień wyszkolenia i doświadczenia zawodowego
 oraz wiedza o wykonywanej pracy.
Informacje o analizowanej pracy mogą być ujmowane w formie j a k o ś c i o -w e j i
i l o ś c i o w e j.
Dane jakościowe są stosowane głównie w opisie pracy oraz wówczas, gdy w sposób
ogólny określamy warunki pracy, jej tło społeczne i wymagania stawiane wykonawcom.
Informacje ilościowe uzyskujemy dzięki posługiwaniu się odpowiednimi wskaźnikami
liczbowymi - w postaci danych numerycznych, charakteryzujących analizowaną pracę i jej
wyniki. Jako przykłady mierzalnych cech pracy można wymienić czas niezbędny do
wykonania pracy i zużycie tlenu przez wykonawcę.
Obiektywna ocena istniejącego stanu oraz przydatność wniosków z analizy w zarządzaniu
firmą w dużej mierze zależą od źródeł informacji, z których korzystamy opracowując
charakterystykę określonej pracy.
Za najważniejsze źródło informacji niezbędnych do przeprowadzenia analizy pracy należy
uznać:
a)
obserwację procesu pracy,
b)
wywiady z pracownikami wykonawczymi i kierownikami liniowymi oraz z
tzw. ekspertami,
c)
kwestionariusze analityczne,
d)
instrukcje stanowiskowe i zakresy obowiązków,
e)
uczestnictwo w badanym procesie,
f)
dokumentację techniczną i technologiczną,
g)
opisy i sprawozdania dotyczące wypadków przy pracy.
Materiał niezbędny do przeprowadzenia dokładnego opisu pracy uzyskuje się:
- od bezpośrednich wykonawców,
- od kierowników liniowych
- oraz działów organizacji i działów personalnych,
- niekiedy również od specjalistów z zakresu psychologii i socjologii.
Gromadzenie materiału informacyjnego odbywa się zgodnie z metodyką badania
pracy, która posługuje się określonym zespołem środków i instrumentów
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
badawczych, np. arkuszami obserwacyjnymi, chronometrami, makietami,
aparatami filmowymi, ankietami, wykresami itp.
Najbardziej rozpowszechnionym źródłem informacji potrzebnych do przeprowadzenia
analizy są kwestionariusze. Dają one możliwość sporządzenia bardzo dokładnego opisu
badanej pracy na podstawie odpowiednio zestawionego formularza.
Kwestionariusze analityczne dotyczą opisu:
- wymaganych kwalifikacji,
- warunków pracy,
- wykonywanych zadań,
- cech fizycznych i psychicznych pracownika.
Kwestionariusze te są zwykle znormalizowane. Służą do budowy profilu wymagań
każdego stanowiska i rangowania stanowisk.
Adresowane są do badanych z równoczesną prośbą o udzielenie odpowiedzi na zawarte w
nich pytania.
3.2. Metody i techniki analizy pracy
Analiza pracy dotyczy tych aspektów organizacji, których korzenie tkwią w pracy
świadczonej przez ludzi.
Stąd też w kompleksowej analizie pracy znajdują zastosowanie głównie te metody
badawcze, które dotyczą bezpośrednio podmiotu owego procesu. W szczególności chodzi
tu o metody badań:
- fizjologii,
- psychologii,
- i socjologii pracy,
- ergonomii
- oraz inne wchodzące w zakres nauk o pracującym człowieku.
W literaturze przedmiotu wyróżnia się i bliżej charakteryzuje następujące metody i
techniki gromadzenia (uzyskiwania) informacji o pracy:
tradycyjną (konwencjonalną) analizę pracy,
strukturalne kwestionariusze analizy pracy z ich odmianami, spisem zadań,
kwestionariuszem analizy stanowiska i funkcjonalną analizą pracy,
listy kontrolne, oraz
4. .technikę zdarzeń krytycznych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
T r a d y c y j n a (konwencjonalna) a n a l i z a p r a c y jest metodą
o charakterze jakościowym.
W wyniku zastosowania tej metody otrzymujemy opis wykonywanej pracy oraz szereg
informacji jakościowych dotyczących badanej pracy.
Analiza pracy dokonywana tą metodą polega na obserwacji przebiegu pracy i/lub
przeprowadzeniu wywiadów z wykonawcami pracy oraz na sporządzeniu na ich podstawie
pisemnej charakterystyki pracy, obejmującej:
- treść badanej pracy
- oraz szczegółowy opis wszystkich wykonywanych zadań.
Rosnące zapotrzebowanie na skwantyfikowane informacje o pracy sprzyjało rozwojowi
bardziej precyzyjnych i systematycznych metod analizy pracy. Jedną z nich są s t r u k
turalne
kwestionariusze
analizy
p r a c y.
W przeciwieństwie do poprzedniej, metoda ta pozwala na przedstawienie wyników analizy
pracy w formie ilościowej. Podstawowym narzędziem analizy jest tutaj kwestionariusz,
który umożliwia sprowadzenie badanego procesu do postaci wieloelementowej struktury,
składającej się z przyjętych wcześniej „jednostek” lub „pozycji” (kolejnych punktów).
Wyszczególnione w kwestionariuszu pozycje mogą dawać obraz różnych cech pracy.
Jednakże w większości przypadków pozycje te dotyczą wykonywania pracy, tj. samej
pracy bądź jej wykonawcy.
W zależności od tego, czy dany kwestionariusz obrazuje cechy samej pracy czy
zachowania organizacyjne pracowników, rozróżnia się kilka technik omawianej metody
badawczej.
Pierwszą z nich jest s p i s (i n w e n t a r z) z a d a ń.
Spis zadań, który można nazwać zakresem obowiązków związanych z danym
stanowiskiem, zawiera wykaz zadań odnoszących się do określonego obszaru
zawodowego, np. służby zdrowia czy mechaniki samochodowej.
Sporządzając ów spis dla każdego stanowiska w ramach określonego obszaru
zawodowego, wszystkie zadania sprawdza się bądź ocenia pod względem możliwości
zastosowania ich do charakterystyki badanego stanowiska pracy.
Ocena ta może być zgodna w zakresie któregokolwiek z kilku możliwych kryteriów, jakimi
są:
- częstotliwość, z jaką zadanie jest wykonywane,
- czas przeznaczony na zadanie,
- jego określona ważność lub znaczenie,
- stopień jego trudności,
- stopień powiązania z innymi zadaniami,
- czas potrzebny na jego nauczenie się.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W przypadku spisu zadań, podstawowe dane charakteryzujące prace
indywidualne są wyrażone za pomocą wskaźników ilościowych. Stąd też wyniki
analizy pracy mogą być przedmiotem badań statystycznych, przeprowadzanych
za pomocą technik komputerowych.
Inną kwestionariuszową techniką analizy pracy jest k w e s t i o n a r i u s z
analizy
stanowiska
p r a -c y (position analysis questionnaire PAQ).
W przeciwieństwie do poprzedniej techniki, kwestionariusz ten jest bardziej
ukierunkowany na wykonawcę pracy. Zawiera on pozycje odnoszące się do
zachowań pracowników. Owe zachowania określone są w sposób bardzo ogólny
i to decyduje o znacznie szerszym zastosowaniu omawianej techniki analizy
pracy.
Kwestionariusz analizy stanowiska pracy (PAQ), opracowany przez McCormicka,
Jeannereta i Mechana, zawiera 187 elementów pracy ujętych w sześć grup.
Owe grupy, wraz z przykładami elementów pracy, przedstawia następujące
zestawienie:
Grupy
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Przykłady elementów pracy
Uzyskiwanie informacji
Proces myślowy
Wykonywanie czynności
Stosunek do innych
Warunki pracy
Inne cechy pracy
Użycie materiałów pisanych
Kodowanie/dekodowanie
Użycie klawiatury maszyn
Komunikowanie
Praca w wysokich temperaturach
Powtarzalność czynności
Pierwsze trzy grupy ujęte w PAQ odpowiadają klasyczn9emu modelowi
zachowania, zgodnie z którym bodziec (S), działając na organizm (O), wywołuje
odpowiedź - reakcję (R).
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W odniesieniu do pracy jako jednego z rodzajów zachowania człowieka można to wyrazić
następująco:
Informacja na wejściu
(S)
Działanie na odpowiedź
(R)
Przetwarzanie inf. i
decyzji (O)
Poszczególne elementy pracy w przypadku każdej z sześciu grup (klas)
mogą być sprawdzane co do tego:


czy występują w przypadku analizowanego stanowiska,
lub szacowane według odpowiedniej skali z uwzględnieniem ich ważności, czasu
trwania lub stopnia trudności.
Trzecim przykładem technik strukturalnych kwestionariuszy jest
f unkcjonaln
a
analiza
p r a c y (functional job analysis - FJA).
U podstaw stosowania tej techniki leży założenie, że funkcje pracownika
(wykonawcy) są działaniami, które odzwierciedlają jego powiązania z danymi
(informacjami), ludźmi i rzeczami.
Technika
list
kontrolnych
opiera się na założeniu, że
występuje wiele wspólnych zadań na podobnych stanowiskach, można je zatem
znormalizować.
Funkcje wykonawcy w systemie FJA, stosowanym w odniesieniu
do zatrudnionych w usługach
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Dane
Kod
Ludzie
Opis
Kod
Rzeczy
Opis
Kod
Opis
0
Syntetyzowanie
0
Przemawianie
0
Ustawianie
1
Koordynowanie
1
Negocjonowanie
1
Dokładne obrabianie
2
Analizowanie
2
Instruowanie
2
Kontrolowanie
3
Kompilowanie
3
Kierowanie
3
Uruchamianie
4
Obliczanie
4
Nakłanianie
4
Manipulowanie
5
Przepisywanie
5
Przekonywanie
5
Nadzorowanie
6
Porównywanie
6
Mówieniesygnalizowanie
6
Zasilanie
7
Obsługiwanie
7
Sterowanie ręczne
8
Dawanie instrukcji
pomocniczych
Wykaz zadań adresowany jest zarówno do wykonawcy, jak i do oceniającego
(na ogół do bezpośredniego przełożonego) z prośbą o zaznaczenie, które z wymienionych zadań występują na badanym stanowisku pracy.
Rozbieżności notowań wykonawcy oceniającego są następnie wyjaśniane i uzgadniane na
drodze dyskusji.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Ani oceniający, ani wykonawca nie określają wag punktowych. Względne wagi punktowe
ustalane są później na podstawie statystycznej analizy zadań występujących na badanych
stanowiskach.
Suma wag poszczególnych czynników składa się na łączną notę punktową stanowiska
pracy.
Technika
z d a r z e ń k r y-t y c z n y c h (critical incident technique
CIT), rozwinięta przez J.C. Flanagana, polega na gromadzeniu informacji
o wszelkich zdarzeniach i na opisie zachowań w pracy, które najogólniej
charakteryzowałyby przede wszystkim efektywne lub nieefektywne
wykonywanie pracy przez poszczególnych pracowników, którym przydzielono
zadanie lub grupę zadań.
Stosując tę metodę, informacje o dużej liczbie zdarzeń krytycznych uzyskuje się
od:



bezpośrednich wykonawców pracy,
ich współpracowników,
byłych wykonawców, kierowników i specjalistów,
za pomocą:
 indywidualnych lub grupowych wywiadów,
 kwestionariuszy,
 pamiętników,
 bądź w inny sposób.
Zgromadzone zdarzenia krytyczne są następnie krótko charakteryzowane co do
ich istoty i klasyfikowane w odpowiednie kategorie.
W rezultacie, owe kategorie zdarzeń przedstawiają złożony obraz
podstawowych właściwości analizowanej pracy.
3.3. ANALIZA STANOWISKA PRACY
Miejscem procesu pracy jest określone stanowisko. Z tego względu praktyka zarządzania
odwołuje się najczęściej do analizy konkretnych stanowisk pracy - wykonawczych bądź
kierowniczych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Cel nadrzędny tej analizy wymaga rozpatrywania stanowiska pracy jako
systemu, który:
- cechuje uporządkowany zbiór elementów,
- z wewnętrzną i zewnętrzną siecią powiązań.
Kompleksowe poznanie zagadnień związanych z celowym działaniem człowieka wymaga
podziału badanego systemu na elementy mające wpływ na przebieg procesu pracy.
Krytyczna ocena wyodrębnionych elementów powinna zmierzać do utworzenia
doskonalszej – z punktu widzenia organizacyjnego i efektów działania - całości.
Dobrym punktem wyjścia do analizy konkretnego stanowiska pracy jest:
modelowe ujęcie sprzężonych układów „człowiek - praca”, z wyodrębnieniem
podkładów zarówno w układzie nazwanym „człowiek”, jak i w układzie „praca”.
W tym modelu cybernetycznym uwzględnia się również otoczenie fizyczne i
społeczne analizowanego stanowiska pracy.
Najogólniej rzecz biorąc, analiza pracy na danym stanowisku obejmuje:
1)
opis wykonywanych czynności oraz,
2)
opis cech wymaganych od pracownika.
Niezwykle trudne jest ustalenie jednolitego uniwersalnego schematu przeprowadzania
analizy pracy, według którego można by opisywać zebrane informacje.
Niemniej procedura analityczna dotycząca każdego stanowiska pracy obejmuje
ściśle określony zakres tematyczny, do którego należy zaliczyć:
- ustalenie, jakie czynności pracownik wykonuje faktycznie na stanowisku pracy,
- w jaki sposób je wykonuje,
- dlaczego je wykonuje,
- jakich umiejętności czynności te wymagają.
Schemat analizy pracy wykorzystywanej np. w celu wartościowania pracy
przedstawia załączona „Karta opisu pracy na stanowisku”. Natomiast próbę
uogólnienia schematu (procedury) analizy stanowiska pracy obrazuje rysunek.
3.4. ZASTOSOWANIE ANALIZY PRACY
Wyniki analizy pracy mają szerokie zastosowanie. Powszechnie uważa się, że są one
podstawą do:
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
projektowania i usprawniania organizacji pracy,
określania wymogów kwalifikacyjnych stanowisk pracy i racjonalnego doboru
pracowników,
- wartościowania i oceny efektów pracy,
- programowania szkolenia i doskonalenia pracowników,
- budowy systemów motywacyjnych, w tym przede wszystkim skutecznych
systemów wynagradzania pracowników,
- poprawy warunków pracy, likwidacji zagrożeń i dostosowania maszyn do
człowieka zgodnie z zasadami ergonomii,
- prowadzenia działalności profilaktycznej i leczniczej.
Zarządzający personelem powinni być zainteresowani przede wszystkim tymi
wnioskami płynącymi z analizy pracy, które wskazują na realne możliwości
efektywniejszego pozyskiwania i spożytkowania zasobów ludzkich w
przedsiębiorstwie.
Główne kierunki zastosowania wyników analizy pracy
Korzyści dla jednostki organizacyjnej
Inne korzyści
Podejmowanie decyzji
Projektowanie pracy
Zarządzanie zasobami
organizacyjnych
i wyposażenia
ludzkimi
Struktura
organizacyjna
Projekty techniczne
Rekrutacja, selekcja
Planowanie
Projektowanie metod
i rozmieszczenie
Projektowanie zakresu
pracowników
profilu
zawodowego
czynności
Szkolenie i rozwój
Projektowanie
warunków bhp
osobowy pracowników
Planowanie
organizacyjne
Procedury
organizacyjne
Poradnictwo
zawodowe
Mierzenie efektów
pracy i ocenianie
pracowników
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Wartościowanie pracy
Wynagradzanie
pracowników
Stosunki pracy
KARTA OPISU PRACY
NA STANOWISKU
I.
Nazwa
stanowiska
...........................................................................................................
II.Charakterystyka czynności (operacji) wykonywanych na stanowisku
III. Szczegółowy opis pracy na stanowisku
Kryteria wyceny pracy
Szczegółowy opis pracy
Liczba punktów
A.1. Wymagane wykształcenie
zawodowe
A.2. Wymagane doświadczenie
zawodowe
A.3. Myślenie twórcze
A.4. Zręczność
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
A 5. Współdziałanie
B.1. Odpowiedzialność za przebieg
i skutki pracy
B.2. Odpowiedzialność za decyzje
B.3. Odpowiedzialność za
kierowanie ludźmi
B.4. Odpowiedzialnośc za kontakty
zewnętrzne
B.5. Odpowiedzialność za środki
i przedmioty pracy
B.6.
Odpowiedzialność za
bezpieczeństwo innych osób
C.1. Wysiłek fizyczny
C.2. Wysiłek psychonerwowy
C.3. Wysiłek umysłowy
C.4. Monotonia
C.5. Obciążenie psychiczne z tytułu
niskiego prestiżu pracy
D.1. Materialne środowisko pracy
D.2. Niebezpieczeństwo wypadków
Łączna liczba punktów
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Uwaga: Kolumnę 3 „Liczba punktów” wypełnia Komisja ds. wartości
Opis pracy sporządził:
......................................................
.............................
(Nazwisko i imię, stanowisko)
data
Analiza pracy pozwala również na dokonanie wyboru obiektywnych kryteriów potrzebnych
do oceny i awansu pracowników. Dostarcza ona wskazówek w zakresie
CEL PRZEDSIĘBIORSTWA
Przetrwanie i rozwój przedsiębiorstwa na
rynku
Maksymalizacja
zysku
w
dłuższym
okresie
CELE ZARZĄDZANIA PERSONELEM
Efektywne pozyskiwanie i wykorzystanie
personelu
Dyspozycyjność i funkcjonalność
personelu
ZADANIA W SFERZE ZARZĄDZANIA Planowanie zasobów ludzkich
PERSONELEM
Rekrutacja i dobór personelu
Rozwój i trening personelu
Wynagradzanie personelu
Kształtowanie warunków i stosunków
pracy
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
INSTRUMENTY ZARZĄDZANIA
Analiza pracy
PERSONELEM
Techniki werbunku
Procedury doboru
Techniki oceniania
Programy adaptacji
Systemy wynagradzania
Techniki szkolenia
Planowanie karier
Formy organizacji czasu pracy
Systemy komunikowania
SKUTKI ZARZĄDZANIA PERSONELEM
STOPIEŃ REALIZACJI CELÓW
dokonywania zmian i wzbogacania treści pracy, racjonalnego przemieszczania
pracowników bądź działań zmierzających do ich stabilizacji, właściwego przeprowadzania
ewentualnych redukcji lub zwolnień w przypadku nieprzydatności pracowników w firmie.
Omawiając zastosowanie analizy pracy, nie można pominąć jej wpływu na ustalanie
właściwych norm pracy. Również problem racjonalnego podziału pracy między
poszczególnych wykonawców rozwiązywany jest zgodnie z wnioskami wynikającymi z
analizy pracy.
Powszechnie wiadomo, jak duże znaczenie ma system wynagrodzeń odpowiadający
poczuciu społecznej sprawiedliwości. Podstawę jego stanowi wartościowanie pracy, które
nie jest możliwe bez przeprowadzenia kompleksowej analizy poszczególnych prac. Im
dokładniejszymi i pełniejszymi informacjami rozporządza się, tym słuszniej można
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
oceniać dane prace pod względem ich złożoności, uciążliwości i odpowiedzialności, a
zarazem skuteczniej motywować pracowników.
Analiza pracy, poprzez opis warunków poszczególnych prac, dostarcza jednocześnie
danych o uciążliwości i ewentualnym niebezpieczeństwie związanym z wykonywanymi
czynnościami. Pozwala tym samym na podjęcie odpowiednich kroków w celu poprawy
fizycznych warunków pracy. Zapewnienie pracownikom bezpiecznych i nieuciążliwych
warunków pracy powinno być stawiane na pierwszym miejscu w każdym
przedsiębiorstwie.
3.5. PRZESŁANKI, CELE I KRYTERIA OCENIANIA
Ocenianie pracowników zajmuje szczególne miejsce w systemie zarządzania zasobami
ludzkimi, ponieważ może być wykorzystywane przy wykonywaniu pozostałych funkcji w
tym procesie.
Oceniać pracownika lub kierownika - to wyrażać w formie ustnej lub pisemnej swój
osą o nim lub inaczej mówiąc, wartościować jego zachowania, postawy, cechy
osobowości i efekty pracy.
Można wymienić szereg celów szczegółowych, którym służy ocenianie. Pierwszym z
nich jest cel organizacyjny, drugim zaś cel psychospołeczny.
Organizacyjny cel oceniania sprowadza się do uzyskania informacji niezbędnych do
podejmowania decyzji personalnych, dotyczących:
 zatrudnienia pracownika,
 przemieszczenia pracownika wewnątrz firmy,
 zwolnienia pracownika,
 ustalenia potrzeb szkoleniowych,
 planowania kariery zawodowej określonych pracowników,
 przyznania premii, nagrody lub innych wyróżnień,
 nałożenia kar.
Istota celu psychospołecznego polega na kształtowaniu postaw i zachowań pracowników
przez regularne dostarczanie im informacji o:
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
 ich osiągnięciach i niepowodzeniach,
 o szansach ich rozwoju zawodowego.
Oceniając, a następnie wzmacniając pozytywne i wygaszając niepożądane zachowania
przyczyniamy się do kształtowania pozytywnych stosunków międzyludzkich w firmie, do
propagowania pożądanych wartości, norm postępowania, lub inaczej mówiąc, do
budowania proefektywnościowej kultury organizacyjnej.
Ocenianie może skutecznie spełniać wymienione wyżej cele, jeżeli nie będzie
odbywać się przypadkowo, lecz stanowić pewien system. W skład systemu oceniania
wchodzą następujące elementy:
 cele oceniania,
 kryteria oceniania,
 podmiot oceniania,
 przedmiot oceniania,
 techniki oceniania,
 częstotliwość oceniania.
Chcąc wprowadzić w firmie praktykę oceniania pracowników należy odpowiedzieć na
następujące pytania:
 dlaczego oceniamy?
 co oceniamy?
 kogo oceniamy?
 kto ocenia?
 jak oceniamy?
 kiedy oceniamy?
Dobór kryteriów oceniania pracowników wynika w pierwszej kolejności z celu, któremu
ocenianie ma służyć, oraz momentu, w którym się odbywa.
Ogół możliwych do zastosowania kryteriów oceniania można podzielić na cztery główne
grupy:
- kryteria kwalifikacyjne,
- kryteria efektywnościowe,
- kryteria behawioralne (zachowań),
- kryteria osobowościowe.
Kryteria kwalifikacyjne obejmują ogół wiedzy i umiejętności nabytych w szkole, uczelni,
na kursach, w ramach samokształcenia oraz w toku wykonywanej wcześniej pracy,
umożliwiających prawidłowe wykonywanie czynności na danym stanowisku pracy. Należą
do nich m.in. : wykształcenie, doświadczenie, wprawa w wykonywaniu określonych
czynności, zdrowie, znajomość języków obcych, umiejętność pisania na maszynie,,
umiejętność posługiwania się komputerem lub innymi urządzeniami technicznymi ,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
znajomość przepisów prawa, wygląd zewnętrzny, znajomość technik zarządzania,
umiejętność pracy z ludźmi, umiejętność negocjowania. Powyższą listę można dalej
rozwijać, uzupełniając ją o szereg kryteriów odpowiadających specyficznym wymogom
kwalifikacyjnym na poszczególnych stanowiskach pracy. Kryteria kwalifikacyjne mają
szczególne znaczenie w systemach oceniania, wykorzystywanych przy przyjmowaniu
kandydatów do pracy, przemieszczeniach wewnątrz firmy, szkoleniach i awansowaniu
pracowników.
Kryteria efektywnościowe obejmują wyniki pracy w ujęciu rzeczowym i
wartościowym, osiągane przez indywidualnego pracownika lub zespół pracowniczy. Mogą
one odnosić się do całego przedsiębiorstwa i w takim przypadku służą ocenie
menedżerów najwyższego szczebla zarządzania. Precyzyjne określenie kryteriów
efektywnościowych możliwe jest tylko w konkretnych warunkach danego stanowiska
pracy lub określonej komórki organizacyjnej, wymaga bowiem uwzględnienia
występującej
tam
specyfiki
pracy.
Do
najczęściej
stosowanych
kryteriów
efektywnościowych oceniania należą: ilość wykonywanej pracy w wymiarze rzeczowym
lub wartościowym oraz jakość i terminowość wykonywanych czynności. Ponadto do tej
grupy kryteriów oceniania zaliczyć należy m. in. :koszty realizacji powierzonych zadań,
uzyskanie nowych klientów, wynegocjowanie korzystnych warunków kontraktu, skrócenie
czasu realizacji określonego przedsięwzięcia. Najważniejszą i najtrudniejszą zarazem
sprawą jest w przypadku kryteriów efektywnościowych ustalenie sposobu pomiaru
efektywności pracy indywidualnych pracowników lub zespołów. Pamiętać należy przy tym
o potrzebie uzgodnienia z zainteresowanymi pracownikami lub zespołami ustalonych
kryteriów oceniania i odpowiadających im mierników. Kryteria efektywnościowe powinny
być stosowane, jeżeli ocenianie ma służyć sprawdzeniu przydatności pracownika na
zajmowanym przez niego stanowisku pracy, nagradzaniu i premiowaniu pracowników,
jak również zwalnianiu.
Kryteria behawioralne służą do oceniania zachowań pracowników lub zespołów.
Uzasadnienie ich stosowanie wynika przede wszystkim z faktu, iż na wielu stanowiskach
pracy trudne lub wręcz niemożliwe jest mierzenie efektów pracy. Dlatego dąży się do
określenia specyficznych dla takich stanowisk pracy wzorców zachowań, które powinny
sprzyjać efektywności pracy. Jako przykładowe kryteria behawioralne można podać
następujące cechy zachowań pracowników: wytrwałość i systematyczność w działaniu,
staranność w wykonywaniu powierzonych zadań, profesjonalizm w działaniu, uczciwość,
lojalność, gotowość doskonalenia zawodowego, przestrzeganie dyscypliny pracy i
technologicznej, stosunek do klientów, przełożonych i współpracowników. Bardzo ważną
sprawą jest wyważony sposób stosowania kryteriów zachowań w praktyce oceniania
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
pracowników. Oznacza to, że tam gdzie możliwe jest wykorzystanie kryteriów
efektywnościowych, kryteria zachowań powinny spełniać rolę uzupełniającą. Jeżeli
natomiast zdani jesteśmy na to, by ocenianie pracowników opierało się na kryteriach
behawioralnych, należy precyzyjnie określić pożądane wzorce zachowań dla
poszczególnych stanowisk pracy.
Kryteria osobowościowe w ocenianiu obejmują względnie stałe cechy psychiki
człowieka, istotne z punktu widzenia wymogów stanowisk pracy. Uwzględnienie cech
osobowości w systemach oceniania pracowników wynika z przekonania o istnieniu
zależności między stopniem rozpoznania predyspozycji psychicznych pracowników i ich
dopasowaniem do wymogów konkretnych stanowisk pracy e efektywnością wykonywanej
przez nich pracy. Znaczenie cech osobowości jako kryteriów oceniania jest różne na
różnych stanowiskach pracy czy w różnych zawodach. Tam gdzie typ osobowości rzutuje
na sposób wykonywania pracy, np. w pracy menedżerów, należy te kryteria uwzględnić
przy ich ocenianiu. Jako przykłady kryteriów osobowościowych można wymienić: energię,
rzetelność, odpowiedzialność, kreatywność, wyobraźnię, opanowanie, asertywność,
dynamizm działania, zrównoważenie, temperament, odporność na stresy. Do tej grupy
kryteriów oceniania można zaliczyć również inteligencję oraz zdolności, mimo iż nie
należą one do składników psychiki człowieka. Ocena cech osobowości może być
dokonana przy pomocy odpowiednich testów, wywiadów lub analizy grafologicznej, i
powinna być powierzona specjaliście. Kryteria osobowościowe wykorzystuje się w ocenie,
której celem jest dobór kandydatów do pracy wymagającej specjalnych predyspozycji
psychicznych lub zdolności.
3.6. TECHNIKI OCENIANIA
Ocenianie pracowników może odbywać się w sposób bardziej lub mniej sformalizowany.
Sposób, w jaki dokonujemy oceny pracowników, zgodnie z ustalonym wcześniej celem
oceniania oraz w ramach przyjętych kryteriów, określa się techniką oceniania. Decyduje
ona m. in. o tym: jak będziemy zbierać informacje, które są potrzebne do dokonania
oceny, w jakich formie zebrane informacje zostaną przedstawione, jak będziemy
porównywać otrzymane wyniki oceniania oraz jak należy te wynik interpretować. Poniżej
zestawiono różne techniki oceniania pracowników:
- zwykły zapis,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
- technika wydarzeń krytycznych,
- porównanie ze standardami,
- ranking,
- porównanie parami,
- technika wymuszonego rozkładu,
- portofiolo personalne,
- listy kontrolne,
- skale kwalifikacyjne,
- arkusze oceniania,
- zarządzanie przez cele,
- assessment center.
Technika oceniania jako zwykły zapis, polega na udzieleniu przez przełożonego
odpowiedzi na pytania : jak pracuje podwładny? , jakie są przyczyny osiągania przez
niego zadowalających lub niezadowalających wyników w pracy?, jakie są mocne i słabe
strony osoby ocenianej?, czy pracownik posiada wymagane kwalifikacje?, czy i gdzie
występują luki w jego potencjale pracy? Tego typu ocenianie może być stosowane przez
bezpośredniego przełożonego na bieżącą w dogodnym dla niego czasie oraz formie, jaką
uzna za stosowną. Zaletą takiego swobodnego opisu pracownika jest możliwość
wszechstronnego oceniania oraz uzasadnienie oceny. Mankamentem jest natomiast
ograniczone możliwość dokonywania porównań. Warunkiem prawidłowości ocen
opisowych jest posiadanie przez osobę dokonującej oceny niezbędnej wiedzy na temat
oceniania oraz pewnej wprawy w sporządzaniu opisów.
Technika wydarzeń krytycznych polega na sporządzaniu przez przełożonego
zapisów „na gorąco” o zachowaniu ocenianych pracowników, które odbiegają od tzw.
zachowań normalnych na plus i minus. Notuje się wiec zarówno osiągnięcia, jak i
potknięcia podwładnych. Konsekwentne dokonywanie takich zapisów prowadzi do
powstanie rejestru sukcesów i niepowodzeń ocenianych pracowników, które następnie
mogą stanowić podstawę dla sformułowania opinii o pracowniku. Zaletą tej techniki
oceniania pracowników jest to, iż przeciwdziała ona, występującej u wielu kierowników,
skłonności do uśredniania ocen swoich podwładnych dla tzw. „świętego spokoju”.
Stosując technikę wydarzeń krytycznych systematycznie, otrzymujemy solidne
informacje o zachowaniach ocenianych pracowników, na podstawie których można
wzmacniać pożądane przejawy zachowań i wygaszać te niepożądane. Pamiętać należy
jednak, by technika oceniania nie zmieniła się w rejestr obejmujący tylko potknięcia
pracowników nie zawierający ich osiągnięć. Takie niebezpieczeństwo należy uznać za
zasadniczy mankament techniki wydarzeń krytycznych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Ocenianie pracowników techniką porównania ze standardami polega na
dokonywaniu porównań rezultatów pracy ocenianych pracowników z ustalonymi
wcześniej standardami, które mogą odnosić się do ilości pracy, jakości pracy, czasy
pracy, oszczędności narzędzi i materiałów, terminowości wykonywania określonych
zadań. Zaletą takiego sposobu oceniania pracowników jest możliwość obiektywizacji
oceny, którą odnosimy do ustalonego wcześniej wzorca, ograniczaniem natomiast jest
zakres jej stosowania do pracowników wykonujących prace, których efekty dają się
kwantyfikować i jednoznacznie przyporządkować poszczególnym osobom ocenianym.
Ponadto uzyskane za pomocą tej techniki informacje odnoszą się wyłącznie do
przeszłości, tj. określają przydatność pracownika na dotychczas zajmowanym przez niego
stanowisku pracy, nie mówiąc natomiast o innych jego potencjalnych możliwościach.
Ranking jest techniką oceniania polegającą na szeregowaniu pracowników przez
kierownika według kolejności od najlepszego na najsłabszego. Tworzenie list
rankingowych odbywa się ze względu na ustalone wcześniej kryterium, którym może być
np. wydajność pracy, jakość pracy, niezawodność pracownika. W praktyce szeregowanie
pracowników danego zespołu lub komórki organizacyjnej odbywa się jednocześnie od
przodu i od tyłu, tzn. wybieramy najlepszego i najsłabszego pracownika, następnie
drugiego w kolejności i przedostatniego, i tak dalej , aż otrzymamy cały szereg. Technika
rankingu jest mało skomplikowana i może być stosowana bez specjalnego przygotowania.
Pamiętać należy jednak, iż najlepiej nadaję się do oceniania w małych grupach
pracowniczych. Wraz ze wzrostem liczebności ocenianego zespołu, rośnie również
czasochłonność związana z tworzeniem list rankingowych.
Inna techniką oceniania, umożliwiającą porównanie pracowników danej komórki
organizacyjnej, jest technika porównywania parami. Polega ona na dokonywaniu, w
ramach wcześniej ustalonego kryterium, porównania każdego pracownika z każdym.
Temu pracownikowi, na korzyść którego wypada porównanie, przyznaje się punkt. Po
dokonaniu porównania parami wszystkich ze wszystkimi, oblicza się dla każdego
pracownika liczbę pozytywnych wyborów, które następnie się sumuje i na tej podstawie
tworzy listę rankingową. Jest to technika łatwa w zastosowaniu, ale zaleca się jej
wykorzystanie w ocenianiu małych grup pracowniczych. Wraz ze wzrostem liczby
ocenianych pracowników rośnie bowiem czasochłonność tej techniki. Liczbę koniecznym
porównań można wyliczyć na podstawie formuły:
N(N–1):2
gdzie: N oznacza liczbę ocenianych pracowników.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Uszeregowanie pracowników w ramach ustalonych kryteriów umożliwia również technika
wymuszonego rozkładu. Polega ona na ustawieniu ocenianych pracowników w sposób
odpowiadający określonemu rozkładowi, często jest to rozkład normalny. Oceniający
przyporządkowuje każdego z ocenianych pracowników do
określonego przedziału
rozkładu normalnego. Otrzymujemy wtedy listę kwalifikacyjną pracowników, na której
np. 10% spośród wszystkich ocenianych znajduje się w przedziale osób ocenianych
najwyżej i 10% w przedziale osób ocenionych najniżej, po 20% klasyfikuje się w
przedziałach pracowników ocenionych powyżej i poniżej średniej oceny uzyskanej w
danej grupie, 40% wypełnia natomiast przedział osób, które uzyskały średnią ocenę.
Stosowanie techniki wymuszonego rozkładu przy ocenianiu pracowników zmuszą osobę
dokonującą oceny do zróżnicowania, co jest główną zaletą tej techniki. Umożliwia ona
identyfikację grup skrajnych w ogóle ocenianych pracowników, co niewątpliwie ułatwia
podejmowanie decyzji personalnych. Stosując tę technikę oceniania pamiętać należy
jednak, iż nie wszystkie grupy pracowników są reprezentywnymi próbkami całości, w
których w równym stopniu występują pracownicy wybitni, średni i mierni. Oznacza to, że
pracownik w silnej grupie, oceniony na tle innych jako średni, może być lepszy od
pracownika słabej grupy, który oceniony został najwyżej w tej grupie.
Ranking, porównywanie parami oraz technika wymuszonego rozkładu umożliwiają
szeregowanie pracowników w ramach jednego ustalonego wcześniej kryterium. Inną
techniką, umożliwiającą nie tyle szeregowanie, co grupowanie ocenianych pracowników,
jest portofolio personalne. Jego istota sprowadza się do zestawienia w układzie
dwuwymiarowym ocenianych pracowników, ze względu na osiągane przez nich rezultaty
pracy ich możliwości rozwojowe, które można określić mianem potencjału pracy. Zaletą
portofolio personalnego jest z jednaj strony uproszczenie oceniania poprzez
skoncentrowanie się na dwóch zasadniczych kryteriach, których dobór wynikać powinien
z celu oceniania, z drugiej – możliwość równoczesnego uwzględniania w ocenie aspektów
dotychczasowej aktywności pracowników, jak również ich potencjalnych możliwości
rozwoju. Stosowanie tej techniki oceniania pracowników powinno być połączone z innymi
technikami, umożliwiającymi określenie zarówno efektów, jak i potencjału pracy.
Przykład portofolio personalnego i jego wykorzystanie przedstawiono w rozdziale VI, 2,
poświęconym strategicznemu zarządzaniu zasobami ludzkimi.
Ocenianie na podstawie list kontrolnych polega na wyborze – przez osobę
oceniającą – tego zachowania z określonej liczby opisów możliwych zachowań
pracowników, które najlepiej odpowiada zachowaniu osoby ocenianej. Uzyskane w ten
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
sposób informacje są następnie analizowane przez eksperta lub zespół oceniający i na tej
podstawie formułuje się ocenę pracownika. Poszczególnym opisom zachowań mogą być
przyporządkowane określone liczby punktów, co umożliwia przenoszenie wyników oceny
na skale i profile sylwetek pracownika. Oczywiście wartości punktowe odpowiadające
poszczególnym typom zachowań nie są znane osobie dokonującej wyboru, przez co
zagwarantowane są w dużej mierze obiektywizm i rzetelność oceny, które uważa się za
główne zalety techniki list kontrolnych. Do ograniczeń tej techniki należy natomiast
przede wszystkim wysoka czasochłonność, na którą składa się przygotowanie opisów
zakresów czynności ocenianych pracowników i odpowiadających im możliwych wariantów
zachowań.
Do najbardziej rozpowszechnionych technik oceniania należą skale kwalifikacyjne.
Umożliwiają one identyfikację natężenia określonych cech pracowników na podstawie
kilkustopniowej skali. Najczęściej stosowane są skale pięciostopniowe, jakkolwiek spotkać
można również kale bardziej rozbudowane, np. siedmio- lub dziesięciostopniowe. Różne
są także poglądy na temat, czy liczba stopni na skali powinna być parzysta, czy
nieparzysta. Przy skalach nieparzystych może występować u niektórych oceniających
skłonność do uśredniania oceny, unikania zróżnicowania ocenianych pracowników. Można
temu jednak przeciwdziałać poprzez stosowanie skal mieszanych lub unikanie używania
terminów typu „średnio”, lub „przeciętnie”. Można wyróżnić następujące odmiany skal
stosowanych w ocenianiu pracowników:
- skale przymiotnikowe uporządkowane i mieszane,
- skale punktowe lub liczbowe,
- skale graficzne,
- skale behawioralne (zachowań oczekiwanych lub obserwowanych),
- skale mieszane.
Jeżeli arkusz oceny ma służyć kompleksowej, okresowej ocenie pracownika, powinien
zawierać następujące części:
-
-
część wypełnianą przez komórkę do spraw personalnych, zawierającą dane o
pracowniku, takie jak :imię i nazwisko, wiek, płeć, stan cywilny, adres
zamieszkania, wykształcenie, staż pracy, dotychczasowy przebieg kariery
zawodowej, aktualnie zajmowane stanowisko pracy;
część wypełnianą przez pracownika, której celem jest poznanie poglądów osoby
ocenianej w takich sprawach jak : ocena rezultatów własnej pracy, postawa
wobec firmy, przełożonych i współpracowników, chęć doskonalenia kwalifikacji,
zadowolenie z wykonywanej pracy, problemy i trudności występujące w pracy,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
oraz w innych, specyficznych dla danej firmy kwestiach, które tworzą podstawę
do samooceny pracownika;
- część wypełnianą przez przełożonego osoby ocenianej, na podstawie której dąży
się do uzyskania informacji na temat efektów pracy w wymiarze ilościowym i
jakościowym, terminowość wykonywanych zadań, stosunków z innymi
pracownikami, odpowiedzialności, zaangażowania, samodzielności i innych
przejawów zachowania ocenianego pracownika;
- arkusz oceny może zawierać również część wypełnianą przez współpracowników
osoby ocenianej, celem uzyskania dodatkowych informacji na temat kwalifikacji,
zachowań i efektów pracy, jeżeli jest to podyktowane określonymi celami
oceniania, np. doborem pracowników grupowych form organizacji pracy;
- arkusz oceny może być uzupełniony ponadto o opinie klientów i innych
kontrahentów, z którymi oceniany pracownik ma kontakt w ramach zakresu
wypełnianych zadań.
W tabeli 6 przedstawiono przykładowy i uproszczony arkusz oceny pracowników,
zawierający kilka kryteriów oceniania i siedmiopunktową skalę.
Tabela 6. Przykładowy arkusz oceny pracownika
Kryterium oceny
Skala ocen
1
6
Ocena
2
3
Wiedza fachowa
przeciętna,
liczne luki
Organizacja
pracy własne
poważne
Na
ogół
trudności
w trudności,
organiacji pracy czasem
własnej
problemy
Ilościowe
4
5
7
wyniki Przeciętne,
czasem
Przeciętna,
wystarczająca
Pełna
systematycznie
uzupełniana
bez Bardzo
dobra
organizacja pracy
ma własnej
Zgodne
oczekiwaniami
z Ponadprzeciętne,
i
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
pracy
niezadowalające
Jakość pracy
Przeciętna,
Zadowalająca
czasem poniżej zgodna
normy
normamo
Terminowość
Nie
zawsze Z
reguły Zawsze
terminowe
wykonuje pracę dotrzymuje
wykonywanie
w terminie
terminów
zadań
Współpraca
innymi
Stosunek
klientów
normami
z Ma problemy w
ułozżeniu sobie
współpracy
z
innymi
do Mało
aktywny Poprawny
lub narzucający
się
Brak
świadomości
kosztów
Sposób myślenia
Niezbyt
jasny, Dostatecznie
niepewny
jasny
konsekwentny
Stosunek
zmian
i Bardzo wysoka i
z utrzymana
na
stałym poziomie
Chętnie
i
bez Bardzo
dobre
problemów
kontakty
z
współpracuje
z innymi,
innymi
pozytywny wpływ
na innych
Świadomość
kosztów
Motywacja
pracy
bardzo wysokie
Rozumie
znaczenie
kosztów
do Bodźce
zewnętrzne:
nagroda, kara,
kontrola
do Niechętny
nieufny
Aktywny,
wzbudzający
zaufanie
Pełna
świadomość
kosztów
Logiczny
i konstruktywny
Angażuje się w
sprawy
firmy,
czasem wymaga
stymulacji
przełożonego
i Elastycznie
nastawiony
Sukces
wartością
Źródłem
satysfakcji
pracy
Otwarty
do zmiany
pozytywnie
i
jest
i
z
na
i
do
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zmian
Postawa
firmy
nich nastawiony
wobec Nie
wykazuje Poprawnie
W
pełni
inicjatyw ponad realizuje
swoej utożsamia się z
wymagane
zadania
firmą
Ocenianie pracowników może odbywać się również w sposób mniej tradycyjny, a
mianowicie przez wspólne wytyczanie celów przez pracownika i jego przełożonego, a
następnie wspólne analizowanie osiągniętych rezultatów pracy, czyli stopnia realizacji
ustalonych wcześniej celów. Cały ten proces, począwszy od dyskusji na temat celów na
danym stanowisku pracy, poprzez sposób ich realizacji przez pracownika, a skończywszy
na analizie przyczyn takiego a nie innego stopnia ich wykonania, dostarcza informacji na
temat szeroko rozumianych kompetencji osoby ocenianej do wykonywania innych prac,
stanowiąc tym samym podstawę oceny. Ten sposób oceniania pracownika nawiązuje do
znanej techniki zarządzania przez określanie celów, także omawiany sposób oceniania
ukierunkowany jest na umożliwienie pracownikom partycypowania w formułowaniu
określonych celów w firmie, a konkretniej mówiąc, w obszarze ich działania, na
wzmacnianie zaangażowania w sprawy firmy poprzez nastawianie ich na osiąganie celów,
i nagradzanie ich za skuteczną realizację ustalonych zadań. Umożliwia on ponadto
ujawnienie problemów utrudniających efektywne wykonanie pracy, a co za tym idzie
obniżających sprawności całej firmy. Stosowanie techniki zarządzania przez cele jako
narzędzia oceniania pracowników odbywa się w trzech etapach:
-
w pierwszym etapie następuje wspólne wytyczanie celów dla pracownika przez
niego i jego bezpośredniego przełożonego;
- w drugim etapie oceniany pracownik samodzielnie opracowuje sposoby
wykonania uzgodnionych wcześniej zadań, przy czym możliwy tu jest różny
stopień swobody;
- w trzecim etapie następuje kontrola osiągniętych rezultatów pracy w kontekście
ustalonych wcześniej celów, połączona z analizą czynników wpływających na
osiągnięty stopień realizacji celu.
Otrzymane w ten sposób informacje są podstawą zarówno do oceny samego pracownika,
jak również do podjęcia działań korekcyjnych, odnoszących się do sposobów
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wykonywania przez niego pracy. Stanowią one również punkt wyjścia do ewentualnej
korekty celów działania.
Głównymi zaletami oceniania techniką zarządzania przez cele jest aktywizowanie
pracowników przez włączanie ich w proces podejmowania decyzji oraz stwarzanie im
określonych możliwości samodzielnego wyboru sposobów realizowania zadań. Ten
element pracy jest bardzo ważny, szczególnie dla pracowników wykwalifikowanych i
ambitnych, których coraz więcej na rynku pracy. Pewnym ograniczeniem w stosowaniu
techniki zarządzania przez cele jest jej czasochłonność, szczególnie w początkowym
okresie stosowania, co wiąże się opanowaniem umiejętności precyzyjnego określania
celów oraz przełamywaniem możliwych oporów psychicznych ze strony kierownika i
pracownika. Do istotnych warunków stosowania tej techniki oceniania zaliczyć należy
kompetencje i odpowiedzialność zarówno kierownika, jak i pracownika. Przegląd technik
oceniania pracowników kończymy krótkim przedstawieniem najbardziej kompleksowego
sposobu oceniania, określanego angielskojęzycznym terminem assessment center, który
oznacza zarówno metodę, jak i miejsce oceniania. Assessment center nie jest metodą
całkowicie nową. Stanowi on raczej systematyczne zestawienie i rozwinięcie znanych,
lecz
oddzielnie stosowanych technik badania uzdolnień, osobowości i zachowań
pracowników lub kandydatów do objęcia określonych stanowisk pracy, najczęsciej
kierowniczych. Istotą assessment center jest dokonywanie porównawczej oceny małej
grupy osób (6-12) przez zespół ekspertów, w celu rozpoznania ich zdolności, cech
osobowości, zachowań, oraz stymulowanie pożądanych kierunków ich rozwojów.
Obserwacje
poprzedzone są
ustaleniem charakterystycznych
cech
zachowań
pracowników, pożądanych na określonych stanowiskach pracy. Stanowi to punkt
odniesieniaw obserwacji i ocenianie pracowaników, wykonujących określone zestawy
ćwiczeń typu: testy, dyskusje, wywiady, analizy przypadku, inscenizacje, „koszyk”, gry
kierownicze. Wyższość tej metody oceniania w stosunku do technik tradycyjnych polega
głównie na wkomponowaniu w procedurę oceniania wymogów stanowisk pracy, wielości
stosowanych technik oceniania, symulowaniu w procesie oceniania sytuacji z praktyki
biznesu oraz istnieniu sprzężenia zwrotnego w postaci rozmowy końcowej, poświęconej
wynikom oceny i ewentualnym deficytom w zakresie kwalifikacji i zachowań ocenianych
osób.
W procedurze assessment cenetr można wyróżnić następujące etapy:
-
wybór kandydatów, którzy mają być oceniani, ekspertów, którzy będą oceniać,
ustalenie wymogów i cech zachowań, przygotowanie sesji;
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
trening oceniających, informacja dla ocenianych oraz przygotowanie zestawów
ćwiczeń;
- analizę wyników oceniania, dokonywaną przez zespół ekspertów;
- omówienie wyników oceniania z uczestnikami;
- rozmowę poświęconą dalszej karierze zawodowej, podjęcie odpowiednich
decyzji personalnych.
Metoda assessment center dostarcza, w porównaniu z innymi technikami oceniania,
najpełniejszych informacji o ocenianych osobach. Jest ona jednak skomplikowana i
kosztowna, co z kolei bywa wynagradzanie korzyściami płynącymi z trafnego doboru
pracowników na określone stanowiska pracy, w szczególności zaś menedżerskie.
Na zakończenie warto raz jeszcze podkreślić, iż oceniania będzie wtedy skutecznym
instrumentem zarządzania personelem, gdy odbędzie się według kilku jasnych i
przestrzeganych w praktyce zasad. Należą do nich:
-
zasada systematyczności, zgodnie z którą ocenianie powinno mieć stały
cykliczny charakter;
- zasada powszechności, oznaczająca, że ocenie podlegają wszyscy pracownicy
danej firmy;
- zasada elastyczności, zakładająca dostosowywanie kryteriów i technik oceniania
do konkretnej sytuacji i celów oceniania;
- zasada prostoty, w myśl której stosowany system oceniania powinien być
zrozumiały dla osób ocenianych i łatwy w posługiwaniu się nim przez
oceniającego.
Przestrzeganie powyższych zasad oznacza spełnienie podanych wcześniej warunków,
cechujących skuteczny system oceniania. Pozwala on ograniczyć prawdopodobieństwo
popełnienia błędów, związanych z ocenianiem pracowników, które ujemnie wpływają na
jakość dokonanej oceny oraz stan stosunków pracowniczych w firmie. Warto więc na
zakończeni przytoczyć najbardziej znane spośród nich.
Do najczęstszych niedociągnięć, występujących w procesie oceniania, należy tzw.
efekt halo, zwany również błędem oślepienia. Polega ona na zasugerowaniu
KIEROWANIE PERSONELEM
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
4.1. SPRAWOWANIE WŁADZY KIEROWNICZEJ
Pod podjęciem kierowania ludźmi w organizacji, które można również określić mianem
kierowania personelem, rozumie się specyficzny, interpersonalny stosunek członków
organizacji, legitymizujący jednych z nich (kierujących) do zamierzonego oddziaływania
na zachowania innych (kierowanych), tak by osiągać cele organizacji.
Tak rozumiane kierowanie ludźmi stanowi integralną część (funkcję) zarządzania
zasobami ludzkimi i ukierunkowane jest głównie na realizację drugiego z dwóch głównych
celów w tym obszarze zarządzania, tj. zapewnienia oczekiwanej produktywności pracy
poprzez celowe kształtowanie zachowań indywidualnych pracowników i całych ich
zespołów.
Kierowanie personelem charakteryzuje się następującymi cechami wyróżniającymi je
spośród innych rodzajów kierowania ludźmi:
- odnosi się do organizacji biznesowych i typu non profit,
- obejmuje relacje zachodzące w ramach organizacji formalnej,
- osoby wywierające wpływ na zachowanie innych członków organizacji
posiadają do tego odpowiednią legitymację,
- podejmowanie przez kierującego działania są zamierzone i ukierunkowane na
osiąganie określonych celów organizacji.
Kierowanie ludźmi wiąże się z posiadaniem przez kierującego:
- władzy tradycyjnej, opartej na ugruntowanym przez tradycję przekonaniu, że
przełożony posiada legitymację do sprawowania władzy,
- władzę biurokratyczną lub racjonalną z cech osobistych kierującego.
Kwestia legitymizacji władzy posiada w kierowaniu personelem bardzo istotne,
praktyczne znaczenie.
Przekonanie kierowanych o uprawnionym stosowaniu władzy przez kierującego zmniejsza
czynny i bierny opór z ich strony przy egzekwowaniu określonych decyzji oraz zmniejsza
niezadowolenie.
Również w warunkach przejściowych, w których zmieniają się podstawy i zasady
sprawowania władzy, jej legitymizacja ułatwia oddziaływanie na innych.
Lagitymizacja władzy prowadzić może ponadto do internalizacji przez kierowanych
wartości i norm kierującego
Z kierowaniem ludźmi, legitymizacją władzy wiąże się sprawa autorytetu osoby
kierującego. Na rzeczywisty autorytet kierownika składają się:
- autorytet formalny, wynikający z zajmowanego przez niego stanowiska i
legitymujący go do wydawania, kontrolowania i egzekwowania poleceń,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
autorytet funkcjonalny lub merytoryczny, u źródeł którego znajduje się wiedza
fachowa kierującego,
- autorytet osobisty, związany z określonymi cechami kierującego.
W trakcie rozwoju myśli teoretycznej o kierowaniu ludźmi w organizacji oraz z zebranych
doświadczeń praktycznych sformułowanych zostało szereg koncepcji kierowania
personelem, określanych w literaturze przedmiotu również mianem technik zarządzania.
Chodzi tu o pewne zalecenia, których przestrzeganie przez kierujących powinno im
pomóc odnieść sukces w kierowaniu pracą innych członków organizacji.
Większość tych koncepcji ujmuje jednak kwestie kierowania personelem w sposób
uproszczony lub koncentruje się na wybranych aspektach kierowania ludźmi.
Wielu spośród tych koncepcji brakuje też często operacjonalizacji, tj. podania zasad
stosowania ich w praktyce jak również sformułowania warunków ich stosowania. Wśród
opisanych w literaturze technik kierowania ludźmi na wyróżnienie za względu na
kompleksowe ujęcie tego zagadnienia zasługują koncepcja zarządzania przez cele oraz
tzw. model barzburski.
Technika zarządzania przez cele polega na umożliwieniu pracownikom partycypowania w
ustalaniu celów w ich obszarze działania i stworzeniu im określonej swobody w doborze
sposobów i środków realizacji tych celów, których stopień osiągnięcia stanowi podstawę
oceny ich rezultatów pracy.
Rys. 1. Proces zarządzania przez określanie celów
Opracowanie
celów
Określenie
celów
szczegółowych
Ustalenie celów
indywidualnych
strategicznych
Ocena i analiza
Opracowanie
Podjęcie
Cudza
praca skopiowanaosiągniętych
z internetu oznacza plagiat oraz
planów
działań
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
korekcyjny
celów
ch
działania
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Do głównych celów techniki zarządzania przez określenie celów należą:
- osiąganie celów organizacji poprzez umożliwienie pracownikom współudziału w
określaniu spełnianych przez nich zadań,
- ukierunkowywanie pracowników na osiąganie przyjętych celów oraz ich
nagradzanie w zależności od stopnia osiągnięcia celów,
- mierzenie efektów pracy,
- identyfikacja problemów obniżających sprawność organizacji.
Technika zarządzania przez cele może w praktyce przybierać różne formy, mniej lub
bardziej rozbudowane i uwzględniające specyfikę danej firmy.
Na rys. 1 przedstawiono główne elementy, składające się na proces zarządzania przez
określanie celów.
Punktem wyjścia w procesie zarządzania
przez cele jest opracowanie planów
strategicznych organizacji, określających m. in. misję firmy oraz główne cele
strategiczne.
Następnym etapem jest sformułowanie szczegółowych celów organizacyjnych, które
powinny być funkcjonalne względem celów strategicznych i wspierać ich osiągania, oraz
rozłożone na cele dla poszczególnych komórek organizacyjnych firmy.
Zasadniczym elementem procesu zarządzania przez cele jest ustalanie celów
indywidualnych, które muszą być zgodne z celami danej komórki organizacyjnej i
nadrzędnymi celami organizacji.
Na tym etapie pracownicy lub zespoły pracownicze mogą zgłaszać swoje propozycje
dotyczące ich rozwoju zawodowego lub innych aspektów wykonywanej pracy.
Ustalanie celów indywidualnych następuje w drodze negocjacji między pracownikiem
i przełożonym.
Po uzgodnieniu celów następuje opracowywanie planów działania, zawierających sposoby
i środki osiągnięcia uzgodnionych wcześniej celów, przy czym pracownikowi pozostawia
się tu względnie duży zakres swobody.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Ocenianie stopnia realizacji uzgodnionych celów odbywa się systematycznie, w z góry
ustalonych okresach, najczęściej kwartalnie lub półrocznie.
Ocena połączona jest z analizą przyczyn określonego stopnia osiągnięcia celów. Na
podstawie wspólnej analizy problemu przez przełożonego i podwładnego ustala się plany
działań korekcyjnych.
Bardzo ważną sprawą w technice zarządzania przez określanie celów jest umiejętne
formułowanie celów, czyli przyszłych stanów rzeczy, na których osiągnięcie
ukierunkowane jest odpowiednie działanie pracownika.
Cele (zadania) powinny mieć dla wykonującej je osoby wartość, być realnymi do
osiągnięcia i precyzyjnie sformułowanymi, oraz dawać poczucie współautorstwa.
Korzystnym jest stosowanie mieszanki celów rutynowych i innowacyjnych, a koniecznym
ich aktualizacja, w zależności od zmieniających się warunków ich realizacji.
Model harzburski uważany jest za uniwersalną technikę kierowania ludźmi, przewidzianą
do wykorzystania we wszystkich typach organizacji posiadających zhierarchizowane
struktury, u której podstaw znajduje się obraz człowieka samodzielnego w myśleniu i w
działaniu.
Za główną zasadę w tym modelu przyjmuje się delegowanie odpowiedzialności, co
w praktyce oznacza, że określone obszary zadaniowe powinny być wraz z kompetencjami
i osobistą odpowiedzialnością przekazywane na niższe szczeble w hierarchii.
Przełożony, który jest odpowiedzialny za określony obszar zadaniowy, ponosi
odpowiedzialność kierowniczą, a pracownik – odpowiedzialność za podejmowane przez
siebie działanie.
Ogólne zalecenia kierownicze ujęte zostają w formie księgi organizacyjnej i obejmują
w szczególności:
-
wyjaśnienie istoty kierowania współuczestniczącego,
określenie delegowania odpowiedzialności jako istoty kierowania,
obowiązki pracownika wobec przełożonego,
obowiązki przełożonego wobec pracownika,
odpowiedzialność kierowniczą i wykonawczą,
drogę służbową,
nadzór i kontrolę,
stosowanie krytyki i uznania,
zasady informowania,
zasady współpracy komórek liniowych i sztabowych,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
- tworzenie grup i ich funkcjonowanie,
- zasady konsultacji,
- regulacja skarg i zażaleń,
- zasady stosowania środków dyscyplinujących.
Spośród innych technik kierowania lub zarządzania ludźmi wymienia się m. in.:
- zarządzanie przez inspirację, czyli przez przekazywanie wzorców zachowań,
inspirowanie podwładnych,
- zarządzanie przez wyjątki, polegające na odciążeniu wyższych szczebli
zarządzania z zadań rutynowych. Niższe szczeble zajmują się „normalnymi”
zadaniami, wyższe koncentrują się głównie na sytuacjach nietypowych,
- zarządzanie przez motywację, polegające na pobudzaniu pracowników, ich
angażowaniu w sprawy firmy,
- zarządzanie przez współudział, czyli przez przekazywanie podejmowania decyzji
w dół hierarchii, przez informowanie personelu, przez wzmacnianie identyfikacji
z firmą,
- zarządzanie przez wyniki osiągane w poszczególnych obszarach funkcjonalnych
firmy, które to wyniki stanowią kryterium podejmowanych działań w procesie
zarządzania.
Dobór określonych technik kierowania ludźmi zależy od oceny ich skuteczności przez
kierującego. U podstaw tej oceny znajdują się z kolei jego wyobrażenia i przekonania na
temat:
 natury ludzkiej,
 potrzeb pracowników,
 ich postaw wobec pracy, firmy, przełożonego i współpracowników.
W ten sposób powstają określone wzorce pracownika, które kierujący mniej lub bardziej
świadomie uwzględnia w praktyce kierowania.
W literaturze przedmiotu można spotkać różne sposoby ujęcia typowych wzorców
pracowników. W związku z tym można przedstawić trzy główne sposoby modelowego
ujęcia istoty i roli człowieka w organizacji, stanowiące podstawę do odpowiednich
zachowań kierownika. Ilustruje to poniższe zestawienie (por. tab. 1).
Tabela 1. Koncepcje pracownika w modelach kierowania ludźmi
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Model tradycyjny
Model zasobów
Model stosunków
międzyludzkich
ludzkich
Założenia
1. Większość ludzi odczuwa
niechęć do pracy.
2. Płaca jest ważniejsza od
samej pracy.
1. Ludzie chcą się czuć
ważnymi i
potrzebnymi.
1. Ludzie chcą przyczyniać się do
realizacji celów, w tworzeniu
których partycypowali.
2. Oczekują oni
uznania, które jest
3. Tylko niektórzy mogą przyjąć
ważniejszym
zadania wymagające
czynnikiem
twórczego myślenia,
motywacyjnym niż
samookreślenia i
pieniądze.
samokontroli
Zalecenia
2. Większość z nich może
wykonywać pracę bardziej
twórczą i odpowiedzialną od
tej, którą obecnie wykonują
Kierownicy powinni swoich
podwładnych ściśle
nadzorować i kontrolować,
dzielić zadania na proste,
łatwe do wyuczenia składniki
oraz opracowywać i
realizować szczegółowe
instrukcje
Kierownicy powinni wyzwalać
ukryte możliwości pracowników,
tworzyć atmosferę, w której
mogą się oni rozwijać, popierać
partycypację i rozwijać zdolności
do samookreślenia i samokontroli
Kierownicy powinni dawać
odczuć podwładnym, że są
potrzebni i ważni,
informować ich wysłuchując
ich zastrzeżeń, a ponadto
stwarzać im warunki do
samokontroli
Oczekiwania
Ludzie znoszą pracę, gdy
płaca jest odpowiednia,
a przełożony fair.
Informacja i dialog
zaspokajają potrzebę
uznania i dowartościowują
ludzi.
Jeżeli zadania są proste,
a pracownicy kontrolowani,
Zaspokojenie tych potrzeb
prowadzi do zadowolenia
i eliminuje opory wobec
Pertycypacja, samookreślanie się
i samokontrola prowadzą do
wzrostu produktywności.
Jako efekt dodatkowy wzrasta
zadowolenie z pracy, gdyż
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
to osiągają oni postawione
im cele
autorytetu formalnego
pracownicy mogą wykorzystywać
swoje umiejętności
Współczesne poglądy na temat istoty ludzi w organizacji, uwzględniając istniejący
dorobek w tej dziedzinie, podlegają ciągłym modyfikacjom na skutek zmian zachodzących
w technicznym, organizacyjnym i kulturowo-społecznym otoczeniu funkcji personalnej.
Zmieniające się z kolei wzorce pracownika odzwierciedlają się w doborze narzędzi
stosowanych przez kierujących, którzy powinni ponadto wiedzieć:
 co motywuje ludzi do pracy,
 jakie potrzeby chcą oni zaspokajać oraz
 jakie są ich oczekiwania wobec przełożonego.
Uogólniając można przyjąć, iż przeciętny współczesny pracownik ma następujące
oczekiwania wobec swojego przełożonego:
- chce znać oczekiwania kierownika wobec niego,
- oczekuje, że zostaną mu stworzone warunki, w których będzie się mógł
wykazać swoimi możliwościami,
- liczy, że otrzyma od kierownika wsparcie merytoryczne, tam gdzie jest ono
niezbędne,
- oczekuje, że osiągane przez niego wyniki pracy będą ocenianie,
- spodziewa się, że będzie nagradzany odpowiednio do jego wkładu i osiąganych
rezultatów pracy.
Skuteczne kierowanie personelem wymaga, obok uwzględniania
wspomnianych powyżej uwarunkowań, opanowania przez kierującego trzech
zasadniczych umiejętności, a mianowicie:
- komunikowania się,
- motywowania,
- i przewodzenia.
KOMUNIKOWANIE SIĘ
Komunikowanie się jest zjawiskiem występującym na co dzień w
kontaktach rodzinnych, towarzyskich i oczywiście w środowisku pracy.
Równocześnie, obserwując w praktyce funkcjonowanie ludzi w
organizacji, nierzadko dostrzega się deficyt w sposobie mówienia i słuchania,
czyli w sztuce komunikowania się.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Tak więc komunikowanie się jest ważne dla sprawnego funkcjonowania
członków organizacji.
Należy się zgodzić z poglądem, że umiejętność porozumiewania się jest
jednym z warunków osiągnięcia sukcesu przez indywidualne osoby, jak również
warunkiem sprawnego przebiegu wielu procesów w każdej organizacji, takich
jak np.:
 kontakty z klientami i kooperantami,
 formułowanie celów,
 podejmowanie i implementowanie decyzji,
 kontrolowanie przebiegu określonych procesów oraz ich skutków.
Szczególne znaczenie posiada komunikowanie się w sferze zarządzania
zasobami ludzkimi. Dotyczy to praktycznie wszystkich obszarów zadaniowych
tego zarządzania, począwszy od kształtowania stosunków między organizacjami
przedstawicielskimi załogi a kierownictwem firmy, poprzez zatrudnianie,
ocenianie, zwalnianie, na bieżącym kierowaniu pracą zespołów pracowniczych
kończąc.
Wiele znanych na świecie firm stara się kreować warunki stymulujące
nieskrępowaną wymianę myśli w środowisku pracy w przekonaniu, że to
pozytywny wpływ na produktywność poszczególnych osób i grup oraz
organizacji jako całości.
Przykładem może być firma Steelcase, największy producent mebli
biurowych w Stanach Zjednoczonych.
W nowo zbudowanym budynku tej firmy wprowadzono szereg rozwiązań
konstrukcyjnych, których celem, jest stworzenie warunków sprzyjających
nieskrępowanej i łatwej wymianie poglądów między pracownikami.
I tak np. zrezygnowano z instalacji wind, zastępując je schodami
ruchomymi.
Z wcześniejszych obserwacji wynikało bowiem, że ludzie chętniej
rozmawiają ze sobą stojąc na schodach niż w windzie.
Ponadto urządzono szereg miejsc, gdzie pracownicy mogą usiąść i
swobodnie przedyskutować nurtujące ich kwestie, po czym bezzwłocznie dalej
pracować nad na swoich stanowiskach pracy.
Odpowiednio wyprofilowane stoły konferencyjne, biurka i całe
pomieszczenia zaprojektowane zostały z myślą o ograniczeniu do minimum
barier swobodnej wymiany myśli.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Przytoczone powyżej rozwiązania, mające ułatwić komunikowanie się
członków organizacji, nie są przejawem pewnego rodzaju luksusu, na który
firma może, ale musi sobie pozwolić.
Są one usankcjonowaniem faktu, iż praktycznie każdy pracownik,
niezależnie od stanowiska pracy, które zajmuje i funkcji, którą spełnia w firmie,
połowę swojego czasu poświęca na komunikowanie się z innymi pracownikami.
A jeżeli uwzględniamy jeszcze fakt, iż porozumiewanie się ludzi następuje
także za pomocą gestów, mimiki oraz mowy ciała, to można powiedzieć, iż
praktycznie komunikujemy się bez przerwy, zarówno zgodnie ze swoją wolą,
jak i niezależnie od niej, zarówno webalnie jak i niewerbalnie, czy też oficjalnie
lub nieoficjalnie.
Komunikowanie się jest procesem wymiany informacji za pomocą słowa
mówionego i pisanego, symboli oraz mowy ciała.
Jego celem w organizacji jest wyzwalanie i prowadzenie działań
pracowników we wspólnym kierunku, zgodnym z jej celami.
Jest ono więc instrumentem wysyłania i otrzymywania informacji różnymi
kanałami formalnymi i nieformalnymi i może odbywać się w różnych kierunkach
w hierarchii organizacyjnej:
 z dołu,
 z góry,
 na dół,
 w poziomie,
 poprzecznie.
Proces ten można wyrazić w następując sposób:
NADAWCA  KODOWANIE  INFORMACJA  KANAŁ  ODKODOWANIE 
ODBIORCA  EFEKT
Nadawcą informacji może być każdy pracownik zatrudniony w danej
organizacji, jak również osoby spoza niej.
Kodowanie polega na ujęciu treści, które chce się przekazać, w
odpowiednią formę.
Informacja jest wynikiem procesu kodowania i może przybierać formę
werbalną lub niewerbalną, czasem może odbywać się mimowolnie, np.
milczenie może być formą komunikowania się.
Kanał jest to środek, za pomocą którego następuje przekazywanie
informacji.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Najczęściej stosowanymi kanałami przekazywania informacji są:
indywidualne rozmowy dwóch osób,
rozmowy w grupie osób,
telefon,
telefax,
pisma,
raporty,
poczta elektroniczna.
Odkodowanie informacji w procesie komunikowania się polega na
interpretacji otrzymanej informacji przez jej odbiorcę.
Efektem komunikowania się jest konkretna postać informacji u odbiorcy.
Bardzo ważną sprawą w tym procesie jest sprzężenie zwrotne, umożliwiające
odbiorcy reagowanie na przekazywaną informację celem wyjaśnienia
związanych z nią niejasności, a nadawcy – zorientowanie się, czy informacja
dotarła w spodziewanej przez niego formie i jaką wywołała reakcję u odbiorcy.
Tego typu efekt zapewnia dwukierunkowe komunikowanie się.
Przedstawiony poniżej schematycznie proces komunikowania się może
być zakłócany tzw. szumem, wywołanym różnymi czynnikami związanymi z
cechami:
 zarówno osoby przekazującej informację,
 jak i osoby odbierającej,
 a ponadto z treścią samej informacji,
 kanałem jej przekazu,
 oraz warunkami, w których ten przekaz się odbywa.
Identyfikacja tych czynników, które można również określić jako bariery
komunikowani, jest pierwszym krokiem w usprawnianiu sposobu, w jaki
porozumiewamy się z innymi ludźmi.
Poniżej przedstawiono bariery efektywnego komunikowania się:
W literaturze można znaleźć wiele praktycznych rad, jak należy
prawidłowo komunikować się i czego należy unikać. ,
J. Nęcki przedstawia np. 15 zasad poprawnego komunikowania się,
szczególnie w odniesieniu do sytuacji negocjacji. Brzmią one następująco:
- poznaj samego siebie,
- zwracaj uwagę na drobiazgi,
- uwzględniaj chwiejność uwagi każdego rozmówcy,
- nie formułuj przedwczesnych ocen,
- bądź gotów przyznać się do pomyłki,







Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
-
zwracaj uwagę na sens, a nie formę wypowiedzi,
licz się z uczuciami rozmówcy,
nie lekceważ żadnego pytania,
różnica może być korzystna,
spróbuj przyjąć punkt widzenia twych oponentów,
uważaj na sposoby wyrażania niezgody,
unikaj udzielania rad,
bądź uważnym obserwatorem,
wyrażaj się jasno i rzeczowo,
okazuj szacunek rozmówcy.
Obok wymienionych powyżej zasad prawidłowego komunikowania się
można sformułować kilka praktycznych zaleceń, których przestrzeganie
powinno podnieść efektywność porozumiewania się w codziennych kontaktach
interpersonalnych.
I tak menedżer, który chce usprawnić sposób komunikowania się,
powinien dążyć do osiągnięcia dwóch celów.
 Pierwszym z nich jest doskonalenie przekazywanych informacji.
 Drugim
doskonalenie
własnego
sposobu
rozmienia
treści
przekazywanych przez innych ludzi.
Inaczej mówiąc, należy dążyć do tego, by samemu być rozumianym przez
innych, ale również by rozumieć innych.
Warto także pamiętać o tym, że każdy człowiek posiada określony sposób
przekazywania informacji, w którym można znaleźć zarówno mocne, jak i słabe
strony.
Najważniejszą sprawą w kontekście usprawniania komunikowania jest
uzmysłowienie sobie, jakim jest styl, którym porozumiewamy się na co dzień.
Drugą, nie mniej ważną sprawą jest poznanie stylu osób, z którymi
najczęściej się komunikujemy, pamiętając o tym, że im więcej wspólnych
elementów mają style komunikowania się poszczególnych osób, tym łatwiej
będzie im się porozumieć.
Diagnozując własny styl oraz osób, z którymi porozumiewamy się w
ramach wykonywanych przez nas zadań lub pełnionych funkcji, a następnie
przestrzegając określonych wskazań i unikając pewnych zachowań można liczyć
na skuteczną wymianę informacji
W usprawnieniu procesu komunikowania się pomaga także znajomość:
 po pierwsze, obyczajów kulturowych w danej organizacji oraz,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl

po drugie, niewerbalnych form porozumiewania się, takich jak
gestykulacja, mimika, spojrzenie, pozycja ciała, dystans między osobami
rozmawiającymi, ton głosu, wygląd zewnętrzny.
PRZYWÓDZTWO
Skuteczność kierowania ludźmi zależy w dużej mierze od tego, czy osoba
odpowiedzialna za wyniki pracy danego zespołu potrafi stworzyć warunki
zachęcające członków tego zespołu do aktywnego angażowania się w osiąganie
wspólnych celów.
Przegląd najbardziej znanych ujęć przywództwa w organizacji
rozpoczniemy od przypomnienia głównych założeń teorii cech (trait approach),
która dominowała do końca lat czterdziestych naszego stulecia.
Punktem wyjścia są tu założenia, że przywódcą nie można się stać, ale
należy się ni urodzić, ż lider musi mieć charyzmę, inaczej mówiąc, zdolność
przewodzenia wynika z cech charakteru danej osoby.
Dla praktyki zarządzania oznaczało to poszukiwanie cech idealnego
przywódcy, i koncentrowało się w trzech obszarach:
 cechy fizyczne, jak wzrost, waga, aparycja, wiek, płeć,
 zdolności i umiejętności, takie jak: inteligencja, wiedz, sposób
komunikowania się i przekonywania, analizowanie i rozwiązywanie
problemów, podejmowanie decyzji,
 cechy
osobowości,
takie
jak:
konserwatyzm,
introwertyzm,
ekstraweryzm, wrażliwość, asertywność, stabilność emocjonalna, wiara
w siebie.
Idealny lider według teorii cech to osoba:
- odznaczająca się silną osobowością i nastawieniem na zadania,
- aktywnością i wytrwałością w osiąganiu celów
- oryginalnością w rozwiązywaniu problemów,
- wykazywaniem inicjatywy,
- pewnością siebie,
- wolą akceptowania konsekwencji własnych decyzji i działań,
- zdolnością do tolerowania i absorbowania sytuacji frustrujących,
- zdolnością wpływania na innych.
Następny etap rozwoju badań nad przywództwem w organizacji
charakteryzuje się poszukiwaniem idealnego stylu kierowania lub przewodzenia
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
i przypada na okres między końcem lat czterdziestych a końcem lat
sześćdziesiątych.
W literaturze można znaleźć wiele typologii stylów kierowania.
Jedną z najbardziej znanych klasyfikacji stylów kierowania jest ich ujęcie
na kontinuum, wyznaczonym przez zakres wpływu przełożonego z jednej
strony, z drugiej zaś przez zakres swobody podwładnych.
Z lewej strony kontinuum opisane są trzy warianty podejmowania i
egzekwowania decyzji przez lidera.
W każdym z tych trzech przypadków przełożony podejmuje decyzje
samodzielnie. w różny sposób natomiast egzekwuje jej wykonanie, od
skrajnego przypadku, przewidującego stosowanie nawet przymusu, poprze
przekonywanie, kończą na zrozumieniu.
Środkowa część kontinuum stanowi styl przewodzenia, zakładający
partycypację w zakresie prezentowania przez członków zespołu swojego
stanowiska w danej sprawie.
Po prawej stronie kontinuum znajdują się style przewodzenia,
charakteryzujące się rosnącym zakresem swobody zespołu i ograniczaniem
ingerencji lidera.
Możliwe warianty przewidują:
- w pierwszym przypadku - określanie problemu, formułowanie propozycji jego
rozwiązania przez podwładnych i podjęcie decyzji przez lidera,
- w drugim przypadku - określenie przez lidera warunków ramowych, w których
podwładni podejmują odpowiednie decyzje,
- w trzecim - skrajnym przypadku - z prawej strony kontinuum, zakłada się
autonomiczne działanie zespołu w ramach określonych nadrzędnymi celami
danej jednostki organizacyjnej.
Innym podejściem do analizowanie stylów kierowania jest koncepcja siatki kierowniczej
(managerial gird) autorstwa R. Blake'a i J. Mouton.
Koncepcja siatki kierowniczej zawiera nie tylko opis możliwych sposobów zachowań
liderów, ale również sugestie dotyczące idealnego stylu kierowania, którym jest
równoczesne akcentowanie orientacji na ludzi i orientacji na zadania.
Siatka kierownicza składa się z trzech wymiarów.
 Na osi poziomej jest zaznaczona orientacja lidera na zadania lub produkcję.
 Na osi pionowej orientacja na ludzi lub stosunki międzyludzkie.
 Na przecięciu tych dwóch osi powstaje trzeci wymiar siatki kierowniczej,
ukazujący
trzeci
wymiar
siatki
kierowniczej,
ukazujący
motywację,
odpowiadający na pytanie "dlaczego robię to co robię?".
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Na rys. 3 przedstawiono siatkę kierowniczą z zaznaczeniem pięciu stylów kierowania,
oznaczonych następującymi symbolami:
 (1,1) niska orientacja na zadania i na ludzi - styl pasywny,
 (9,1) wysoka orientacja na zadania i niska orientacja na ludzi - styl
autokratyczny,
 (1,9) niska orientacja na zadania i wysoka orientacja na ludzi - styl klubowy,
 (5,5) średnia orientacja na zadania i na ludzi - styl kompromisowy,
 (9,9) wysoka orientacja na zadania i na ludzi - styl zaangażowany.
Dodatkowe dwa warianty stylów kierowania są kombinacją wymienionych powyżej
stylów.
 Pierwszy z nich określa się mianem stylu paternalistycznego o symbolu (9,9), co
oznacz że jest kombinacją wysokiej orientacji na zadania ze stylu (9,1) i wysokiej
orientacji na ludzi ze stylu (9,1),
 Drugim wariantem stylu kierowania, powstającym jako kombinacja pozostałych,
jest styl oportunistyczny, stanowiący swego rodzaju system wymiany wkładu
pracy i otrzymywanego za ten wkład ekwiwalentu.
REKRUTACJA I DEREKRUTACJA PERSONELU
1.
PLANOWANIE ZASOBÓW
LUDZKICH
Planowanie zasobów ludzkich można rozumieć szeroko i wąsko. W pierwszym z tych ujęć
istotą planowania zasobów ludzkich będzie przewidywanie przyszłych działań
w poszczególnych obszarach zadaniowych zarządzania zasobami ludzkimi, przy
uwzględnieniu występujących tu uwarunkowań i związków między planowaniem zasobów
ludzkich a planowaniem w pozostałych obszarach funkcjonalnych organizacji (rys. 8).
Zasadnicze znaczenie dla planowania w sferze zarządzania zasobami ludzkimi mają plany
sprzedaży, produkcji, inwestycji, finansowe i organizacyjne (struktura organizacyjna).
Skuteczność planowania zasobów ludzkich wymaga, by było ono zintegrowane z
wymienionymi powyżej obszarami zarządzania i praktykowane na poziomie operacyjnym,
taktycznym i strategicznym.
Planowanie zasobów ludzkich w węższym znaczeniu oznacza przewidywanie niezbędnej w
określonym czasie i miejscu liczby pracowników o odpowiednich kwalifikacjach, zmian w
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
stanie i strukturze zatrudnienia oraz wzajemnego przyporządkowania zatrudnionych
pracowników do poszczególnych komórek organizacyjnych i stanowisk pracy. Jest ona
więc punktem wyjścia w działaniach podejmowanych w ramach procesu pozyskiwania i
zwalniania pracowników. Swoim zakresem obejmuje trzy główne dziedziny planowania:
- planowanie potrzeb personalnych,
- planowanie wyposażenia personalnego,
- planowanie obsad personalnych.
Planowanie zasobów ludzkich w organizacji może być ponadto rozpatrywane jako
planowanie indywidualnych karier zawodowych określonych członków organizacji albo
jako planowanie odnoszące się do wszystkich zatrudnionych lub wybranych ich grup.
Zagadnienia karier zawodowych zostało omówione w rozdziale IV, poświęconym
problematyce rozwoje potencjału zatrudnionego personelu. W tym miejscu
skoncentrujemy się na bliższym przedstawieniu trzech głównych obszarów planowania
zasobów ludzkich w odniesieniu do większych grup zatrudnionych pracowników.
Planowanie
Planowanie
Planowanie
Planowanie
sprzedaży
produkcji
inwestycji
finansowe
Planowanie zasobów ludzkich
Planowanie potrzeb
personalnych
Cudza
praca
skopiowana z internetu oznacza
plagiat
oraz
Planowanie
rekrutacji
Planowanie
systemów
poważne
warto.
i derekrutacji
personelukłopoty. Nie ryzykuj – nieWynagradznia
Planowanie warunków
Planowanie rozwoju
i stosunków pracy
personelu
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske,
Licencjackie,
Planowanie
kosztów Dyplomowe, Zaliczeniowe.
pracy
www.PracePro.pl
Rys 8. Elementy planowania zasobów ludzkich w szerszym ujęciu
Pierwszym z trzech głównych obszarów planowania zasobów ludzkich
jest planowanie potrzeb personalnych, czyli określanie popytu na wewnętrznym
rynku pracy danej organizacji. Stanowi ono punkt wyjścia w procesie
planowania zasobów ludzkich i ukierunkowane jest na ustalenie pożądanej
liczby pracowników o określonych kwalifikacjach, niezbędnych do realizacji
zaplanowanego programu działania danej organizacji. Planowanie potrzeb
personalnych posiada swój wymiar jakościowy i ilościowy.
Celem planowania potrzeb personalnych w wymiarze jakościowym jest
ustalenie kwalifikacji i wzorców zachowań, którymi powinien wykazywać się
personel w określonym punkcie w przyszłości, żeby móc wykonywać
przewidywane czynności.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Metodyka planowania potrzeb personalnych w wymiarze jakościowym
obejmuje ustalenie programu działania firmy w przyszłości, następnie ustalenie
koniecznych zadań do realizacji programu i na tej podstawie określenie
wymogów pod adresem kwalifikacji i zachowań. Instrumentem służącym do
realizacji tego zadania jest analiza stanowiska pracy (analiza pracy), która
zostanie omówiona w dalszej części tego rozdziału.
Sposób podejścia do określenia jakościowych potrzeb personalnych
zależy od warunków otoczenia organizacji, jej struktury wewnętrznej i
horyzontu planowania. W zależności od kształtowania się tych zmiennych,
można tu wyróżnić trzy możliwe podejścia:
-
przy relatywnie stałym otoczeniu i stałej strukturze firmy korzystne jest
krótkoterminowe planowanie poprzez uaktualnianie opisów stanowisk
pracy i związanych z nimi wymogów kwalifikacyjnych;
-
przy stale zmieniającym się otoczeniu firmy i jej zmieniającej się
strukturze, a równocześnie niewystępowaniu załamań strukturalnych
lub przy załamaniach dających się łatwo prognozować, korzystne lub
wręcz
konieczne
jest
planowanie
średniookresowe,
poprzez
uaktualnianie kluczowych zadań na stanowiskach pracy i związanych z
nimi wymagań kwalifikacyjnych. Zadania te mogą być ustalane dla
poszczególnych stanowisk pracy, grup pracowniczych lub całych
obszarów funkcjonalnych przedsiębiorstwa;
-
przy występujących przełomowych zamianach strukturalnych w
otoczeniu firmy i w jej wnetrzu, których wyrazem mogą być zmiany
techniczne, koniunkturalne, prawne, polityczne, konieczne jest
długookresowe planowanie, łącznie z planowaniem średnio- i
krótkookresowym. Obok ustalenia opisów pracy tradycyjną metodą,
konieczne stają się również prognozy scenariuszowe.
Wykorzystywanie metody scenariuszowej jako instrumentu planowania w
organizacji polega na prognozowaniu przyszłej konfiguracji otoczenia firmy
oraz wynikających stąd konsekwencji m. in. dla planowania zasobów ludzkich.
W układaniu scenariuszy należy uwzględnić następujące czynniki: postęp
techniczny, zaopatrzenie w energie i surowce, popyt i podaż na rynkach
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
zaopatrzeniowych i rynkach zbytu, konkurencję, rynek kapitałowy, ingerencję,
państwa w rynek, zmiany kulturowe, systemy wartości, rozwój demograficzny,
system edukacji. Na podstawie analizy środowiska, co z kolei stanowi punkt
wyjścia dla sformułowania misji, celów, strategii, taktyki i konkretnych operacji
w sferze zarządzania zasobami ludzkimi.
Planowanie jakościowych potrzeb personalnych
prognoz scenariuszowych obejmuje następujące etapy:
dla
otoczenia
ustalenie scenariuszy
strategicznych,
-
ustalenie scenariuszy dla poszczególnych obszarów działania firmy,
-
określenie zadań, które muszą być wykonane
poszczególnych obszarach aktywności organizcji,
-
ustalenie wymogów kwalifikacyjnych i
podstawie analizy zakresów zadaniowych,
-
wykreślenie profili wymagań dla poszczególnych stanowisk pracy lub
grup stanowisk pracy,
-
oszacowanie potrzeb
stanowisk pracy,
-
kontrola założeń planowania.
dla
oraz
wykorzystaniu
-
ilościowych
firmy
przy
celów
w
wzorców
i
planów
przyszłości
zachowań
poszczególnych
w
na
rodzajów
Po określeniu profili kwalifikacji dla poszczególnych kategorii personelu
należy oszacować potrzeby ilościowe. Celem planowania potrzeb personalnych
w wymiarze ilościowym jest ustalenie liczby pracowników w wyodrębnionych
kategoriach stanowisk pracy lub zakresu prac w określonym punkcie
przyszłości, niezbędnych do wykonania założonego programu działania firmy.
Przedmiotem planowania potrzeb ilościowych jest więc określenie ilości pracy
(czasu pracy) niezbędnej do wykonania przyjętych zadań.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Do czynników wpływających na liczbę zatrudnionych pracowników, czyli
potrzeby personalne organizacji, zaliczyć należy:
-
program działania (np. sprzedaży) firmy według ilości i rodzaju,
-
oczekiwaną produktywność pracy,
-
poziom organizacji (iloraz istniejących i optymalnych procesów),
-
stopień mechanizacji i automatyzacji,
-
przewidywany stopień wykorzystania zdolności produkcyjnych,
-
przepisy prawne.
Również w przypadku ilościowego określania potrzeb personalnych
należy uwzględnić warunki otoczenia firmy, jej strukturę wewnętrzną oraz
horyzont planowania:
-
przy stabilnym otoczeniu i strukturze firmy ilościowe potrzeby
personalne dają się względnie dobrze określać poprzez uaktualnianie
liczby pracowników w poszczególnych kategoriach stanowisk pracy;
-
przy stałych zmianach otoczenia przedsiębiorstwa i jego struktury
ilościowe potrzeby personalne dają się również relatywnie dobrze
planować. Jeżeli natomiast występują zmiany trudno przewidywalne,
planowanie potrzeb personalnych musi uwzględniać związane z tym
ryzyko.
W
atkiej
sytuacji
należy
sięgać
do
podejścia
charakterystycznego dla procesu podejmowania decyzji, funkcji
produkcji, nakładów czasu pracy;
-
jeżeli otoczenie firmy charakteryzuje się głębokimi załamaniami
strukturalnymi, które prowadzą do zasadniczych zmian programu
działania firmy i jej struktur wewnętrznych, ilościowe określenie
potrzeb personalnych jest bardzo trudne lub wręcz niemożliwe, można
w takiej sytuacji ewentualnie wykorzystać podejście nawiązujące do
funkcji produkcji, jeżeli znany jest rodzaj zmian strukturalnych.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Przy ustalaniu niezbędnej liczby pracowników można wykorzystywać
szereg metod, ułatwiających precyzyjne szacowanie przyszłych potrzeb
personalnych. Należą do nich zarówno intuicyjne sposoby ustalania potrzeb
personalnych, takie jak plan etatyzacji, szacunki ekspertów, diagram funkcji,
blokada etapów, jak również metody opierające się na pomiarze nakładu pracy
(czasu pracy) oraz metody matematyczno-statystyczne, m. in. ekstrapolacja
trendu, rachunek korelacji i regresji, modele decyzyjne; potrzeby personalne
mogą być ponadto planowane metodą przez analogie, jak również matodą
wskaźnikową. Podstawą tworzenia różnych sposobów planowania potrzeb
personalnych może być następujące równanie wyjściowe:
możliwy czas pracy personelu w danym okresie = czas konieczny do
wykonania zadań organizacji w danym okresie [91].
Jeżeli potrzeby personalne oznaczymy jako PP, czas pracy jako CP,
pracownika jako P, okres jako O, jednostkę pracy jako JP, to powyższe
równanie przybierze następującą postać:
PP 
CP :  P  O

 JP : O
  CP : JP
Z powyższego równania można wyprowadzić następujące wzory na
obliczanie potrzeb personalnych:
PP 
 JP : O  CP : JP

CP :  P  OCzas
Potrzeb
y
1)
personalne
Jednostki pracy na okres
pracy na
Czas
pracy na
pracownika
jednostkę pracy
i okres
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
PP 
 JP : O
 JP :  P  O 
2)
Jeżeli przyjmiemy, że jednostka pracy JP
oznacza liczbę stanowisk pracy do obsługi, to wyrównanie wyjściowe przyjmie
następującą formę:
Z równania tego dają się wyprowadzić kolejne wzory na obliczanie
PP   CP :  P  O  
CP :  JP  O 
JP 
Jednostka pracy,
cy nCzas praa jednostkę
Pracy i okres
np. stanowiska do
obsługi
potrzeb personalnych:
PP 
JP   CP :  JP  O 
CP :  P  O 
PP  JP   P : JP
gdzie
JP
PP 
 JP : P
3)
4)
gdzie [P : JP]
oznacza wskaźnik obsady
5)
[JP : P] oznacza wskaźnik obsługi.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Jeżeli istnieje tylko ogólne wyobrażenie o wielkości czasu pracy
potrzebnego do wykonania określonego programu działania, to równanie
wyjściowe przyjmie następującą postać:
PP x [CP : (P x 0) = JP x [CP : JP x o)]
gdzie:
JP - jednostka pracy
JP x 0 - czas pracy na jednostkę pracy i okres
z której
personalnych:
6)
można
wyprowadzić
PP 
kolejny
,
wzór
na
obliczanie
potrzeb
CP : O
CP :  P  O 
Drugim obszarem planowania zasobów ludzkich w organizacji jest
planowanie jej wyposażenia personalnego lub inaczej mówiąc, podaży na
wewnętrznym rynku pracy. Polega ono na przewidywaniu przyszłych zmian w
stanie i strukturze istniejącego zatrudnienia, które można określić również jako
wyposażenie personalne firmy. Podobnie jak w przypadku planowania potrzeb
personalnych, także w odniesieniu do planowania wyposażenia personalnego
można mówić o jego wymiarze ilościowym i jakościowym.
Celem jakościowego planowania wyposażenia personalnego jest ustalenie
i klasyfikacja struktury zatrudnienia na początek okresu planowania, prognoza
zmian w przyjętym horyzoncie czasowym oraz ustalenie pożądanego stanu i
struktury w danym punkcie przyszłości. Przedmiotem planowania podaży pracy
w wymiarze jakościowym są więc aktualne i przyszłe struktury zatrudnienia
według wykształcenia, wieku, płci, innych cech potencjału pracy oraz
klasyfikacja personelu w pewne grupy. W praktyce może się to odbywać
poprzez wykreślenie profilów kwalifikacyjno-behawioralnych zatrudnionego
personelu w początkowym okresie planowania, a następnie dokonanie oceny,
które z elementów istniejących profili ulegną w końcu okresu planowania
zmianom i jakim stopniu.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Ilościowe planowanie podaży pracy ma na celu ustalenie liczby
pracowników w poszczególnych kategoriach personelu na początek okresu
planowania, i sformułowanie prognozy na koniec okresu planowania. Można to
wyrazić w sposób ogólny za pomocą poniższego zestawienia:
Wyposażenie organizacji w personel kategorii r na początek okresu
planowania
–
zwolnienia pracowników kategorii r w planowanym okresie,
–
przyjęcia pracowników kategorii r w planowanym okresie.
Wyposażenie
planowania.
organizacji
w
personel
kategorii
r
na koniec
okresu
Najprostszym sposobem określania ilościowych zmian w stanie i
strukturze zatrudnienia jest analiza posiadanego wyposażenia personalnego
pod kątem przewidywanych zwolnień z różnych przyczyn, jak i przewidywanych
przyjęć, uzupełniona o analizę absencji i uwzględniająca współczynnik
płynności, który można przyjąć na podstawie dotychczasowych doświadczeń
oraz oceny sytuacji na rynku pracy. Prowadzenie tego typu statystyki umożliwia
dokonywanie ekstrapolacji istniejącego stanu i struktury zatrudnienia.
Skuteczną, acz bardziej skomplikowaną metodą symulacji i prognozy zmian w
wyposażeniu personalnym organizacji jest analiza Markova, bazująca na
wykorzystaniu
prawdopodobieństwa
przyjęć,
zwolnień,
przemieszczeń
pionowych i poziomych w odniesieniu do pracowników zatrudnionych na
poszczególnych stanowiskach pracy do antycypowania zmian w stanie i
strukturze zatrudnienia. Prawdopodobieństwo
poszczególnych rodzajów
wewnętrznej i zewnętrznej ruchliwości pracowników na określonych
stanowiskach pracy oblicza się na podstawie danych statystycznych z kilku
poprzedzających lat.
Planowanie podaży pracy wspólnie z planowaniem potrzeb personalnych
stanowi podstawę informacyjną dla planowania pozyskiwania, zwalniania,
przemieszczania i rozwoju personelu oraz podstawę do planowania obsad
personalnych dla poszczególnych stanowisk pracy w określonych komórkach
organizacyjnych ściśle określonym czasie. Planowanie obsad personalnych jest
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
trzecim obszarem planowania zasobów ludzkich, jakkolwiek często pomijanym
lub nie nazywanym w wielu publikacjach traktujących o omawianym tu
zagadnieniu
planowania
zasobów
ludzkich
w
organizacji.
Zasadność
wyodrębniania planowania obsad personalnych w ramach planowania zasobów
ludzkich wynika z różnicy między potrzebami personalnymi, będącymi
wielkością normatywną, wynikającą z wymaganej liczby i kwalifikacji personelu
a wyposażeniem personalnym, będącym wielkością rzeczywistą, określającą
istniejący stan i strukturę zatrudnienia. Oznacza to, że w praktyce powstaje
problem obsady konkretnego stanowiska pracy, o ściśle określonym wymogach
kwalifikacyjnych, pracownikami posiadającymi szersze kwalifikacje, lub też
problem wyboru odpowiedniego kandydata na dane stanowisko pracy spośród
kilku spełniających wymogi formalne. Potrzeba planowania obsad personalnych
wynika również bezpośrednio z celów zarządzania zasobami ludzkimi,
zakładających nie tylko zapewnienie organizacji personelu o odpowiedniej
liczbie i jakości, ale również jego produktywne zastosowanie w procesie pracy.
Na rys. 9 przedstawiono główne elementy systemu planowania zasobów
ludzkich w węższym ujęciu.
Celem planowania obsad personalnych jest rozdysponowanie zadań do
wykonania między pracowników danej organizacji lub określonej jej komórki
organizacyjnej. Polega ono na przyporządkowaniu zatrudnionego personelu do
istniejących komórek organizacyjnych, stanowisk pracy i czynności. Jako
dodatkowe możliwości planowania wykorzystania zatrudnionego personelu
mogą być rozpatrywane: udział pracownika w przedsięwzięciu szkoleniowym
oraz wypożyczenie go do innej firmy. W planowaniu obsad personalnych należy
dążyć do ich optymalizacji, czyli wzajemnego przyporządkowania stanowisk
pracy i pracowników na podstawie ustalonego wcześniej kryterium, którym jest
najczęściej minimalizacja kosztów. Celem planowania obsad personalnych jest
oczywiście nie tylko minimalizacja kosztów pracy, ale również maksymalizacja
przydatności pracownika do wykonywania zadań na określonym stanowisku
pracy. Przydatność pracownika określa się przez porównanie profilu wymagań
stanowiska pracy z profilem kwalifikacyjnym pracownika. Zarówno ograniczenie
kosztów pracy, jak i precyzyjne przyporządkowanie wymagań i istniejących
profili potencjału pracy przyczyniają się do produktywnego wykonywania
nadrzędnych celów firmy. Do optymalizacji obsad personalnych mogą być
wykorzystane, obok wspomnianej już metody porównywania profili, także
metody ilościowe i heurytyczne.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Rys. 9. Element planowania zasobów ludzkich w organizacji
Spośród ilościowych metod planowania obsad personalnych najczęściej
wykorzystuje się programowanie liniowe. Jego istota sprawdza się do
optymalizacji określonej funkcji celu, którą może być np. maksymalizacja
wskaźnika potencjału kwalifikacyjnego, będącego wyrazem użyteczności
pracownika. Stosowanie tej metody wymaga bardzo ścisłego przestrzegania
warunków ograniczających, takich jak:
-
każdy pracownik może być zatrudniony na jednym stanowisku pracy, a
każde stanowisko pracy może być tylko raz obsadzone,
-
funkcja celu musi się dać ująć ilościowo, np. stopień przydatności
pracownika mierzony wymogami stanowiska pracy,
-
kwalifikacje i efekty pracy pracownika muszą być mierzalne,
-
w okresie obowiązywania danej obsady personalnej nie mogą
następować
zmiany
techniczne,
organizacyjne,
jak
również
przedsięwzięcia szkoleniowe.
Wymienione
powyżej
warunki,
konieczne
dla
stosowania
matematycznych metod planowania obsad personalnych, w znacznym stopniu
ograniczają możliwości ich praktycznego stosowania.
Heurystyczne metody planowania obsad personalnych zmierzają do
optymalizacji przyporządkowania pracowników i stanowisk na podstawie
stopnia
przydatności
pracowników
do
zatrudnienia
na
określonych
stanowiskach pracy. W tym celu koniecznym jest ustalenie współczynników
przydatności personelu, odzwierciedlających stopień zgodności między
wymogami
stanowisk
pracy
a
kwalifikacjami
pracowników.
Stopnie
przydatności pracowników branych pod uwagę do obsady określonych
stanowisk pracy, tworzą macierz oceny przydatności pracowników.
W poniższym przykładzie założono, że liczba pracowników (wyposażenie
personalne) odpowiada liczbie stanowisk pracy (potrzeby personalne).
Przykładowe zadanie polega na przyporządkowaniu czterech pracowników i
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
czterech stanowisk pracy. Na podstawie ustalonych wcześniej współczynników
przydatności pracowników powstaje następująca macierz oceny:
Pracown
ik i
i=1
i=2
i=3
i=4
j=1
Stanowisko pracy j
j=2
j=3
j=4
78
34
98
74
95
27
36
69
92
66
47
56
83
92
25
84
Rys. Macierz oceny przydatności pracowników
Jeżeli każdemu stanowisku pracy przyporządkujemy najbardziej
przydatnego pracownika, czyli tego o najwyższym współczynniku przydatności,
otrzymamy następującą macierz obsady czterech stanowisk pracy czterema
pracownikami:
Pracown
ik i
i=1
i=2
i=3
i=4
j=1
0
0
1
0
Stanowisko pracy j
j=2
j=3
1
0
0
0
0
1
0
0
j=4
0
0
0
1
Rys. 11. Macierz obsady personalnej według kryterium najwyższej przydatności
Sumując wartości współczynników przydatności pracowników, którymi
zostały obsadzone stanowiska pracy, oryzmujemy ogólną wartość przydatności
dokonanej obsady personalnej. W powyższym przykładzie wynosi ona: 98 + 95
+ 92 + 56 = 341.
Zaletą przedstawionej metody planowania obsad personalnych jest jej
prostota oraz zapewnienie optymalnego wykorzystania w pierwszej kolejności
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
wysoko wykwalifikowanych pracowników. Ujemną stroną natomist jest przede
wszystkim przyporządkowanie pracowników o niższych kwalifikacjach do
stanowisk, na których współczynnik ich przydatności jest relatywnie niski. W
przytoczonym powyżej przykładzie dotyczy to pracownika i=4, któremu
przyporządkowano stanowisko j=4, ponieważ pozostałe stanowiska zostały już
wcześniej obsadzone innymi pracownikami. Przedstawiony sposób obsady
stanowisk pracy nie uwzględnia ponadto dostatecznie specjalnych uzdolnień
pracowników, preferując tych mających najwyższą wartość współczynnika
przydatności, który uwzględnia cały zestaw cech składających się na profil
pracownika. Można temu przeciwdziałać poprzez modyfikację sposobu
przyporządkowania
pracowników
i
stanowisk
pracy,
celem
lepszego
uwzględnienia
specjalnych
kwalifikacji
pracownika.
Przykład
takiego
przyporządkowania przedstawiono poniżej:
Pracown
ik i
i=1
i=2
i=3
i=4
j=1
0
0
1
0
Stanowisko pracy j
j=2
j=3
0
0
0
1
Rys. 11. Macierz
obsady
personalnej
umiejętności pracownika
0
1
0
0
z uwzględnieniem
j=4
1
0
0
0
specjalnych
Powyższą macierz obsady otrzymano w następujący sposób: dla każdego
pracownika
obliczono
różnicę
między
najwyższym
i najniższym
współczynnikiem
przydatności.
Pozwoliło
to
ustalić
kolejność
przyporządkowania stanowisk pracy i pracowników, poczynając od pracownika
odznaczającego się najwyższą różnicą. Otrzymana w ten sposób obsada
personalna charakteryzuje się wyższą ogólną wartością przydatności
pracowników, wynoszącą w naszym przykładzie: 92 + 92 + 98 + 69 = 351.
Ponadto pozwala w większym stopniu uwzględnić specjalistyczne kwalifikacje
pracowników. Kosztem będzie natomiast tylko częściowo optymalizacja
wykorzystania pracowników o wysokich uniwersalnych kwalifikacjach. Wybór
określonego sposobu przyporządkowania pracowników i stanowisk pracy zależy
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
od konkretnych warunków w danej organizacji, rodzajun obsadzanych
stanowisk pracy oraz preferowanej polityki w sferze zasobów ludzkich.
2. POZYSKIWANIE PRACOWNIKÓW
Jedną z podstawowych funkcji zarządzania zasobami ludzkimi,
wykonywaną we wszystkich organizacjach, jest rekrutacja personelu.
Pozyskiwanie pracowników nie zawsze jes sprawą łatwą, zależy bowiem od
szeregu czynników, wymaga i pochłania środki finansowe. Nakłady finansowe
oraz koszty związane pośrednio lub bezpośrednio z rekrutacją nie zawsze są w
pełni uświadamiane przez osoby odpowiedzialne za sprawy personalne w firmie.
Obejmują one wydatki związane z ogłoszeniami w prasie, czas pracy
specjalistów zajmujących się przyjmowaniem ludzi do pracy, ewentualnie
honoraria doradcy do spraw personalnych z zewnątrz, zwykle niższą wydajność
nowo przyjętego pracownika Sposób prowadzenia rekrutacji pracowników do
firmy przejawia się również w tzw. kosztach odroczonych, powstających w
wyniku
zatrudnienia
nieodpowiednich
pracowników
na
określonych
stanowiskach pracy, może w przyszłości prowadzić do np. słabych efektów
sprzedaży, gorszej jakości produkcji, marnotrawstwa materiałów i narzędzi,
niepełenego wykorzystania czasu pracy, absencji i płynności pracowniczej.
1. Marketing kadrowy
1.1.
Idee i założenia
Wyrażenie ''marketing personalny'' wzbudza w ostatnich latach żywą dyskusję w kręgach
osób zajmujących się gospodarką kadrową.
Treści i metody wyznaczające
zakres marketingu personalnego otwierają przed
zakładami pracy nowe perspektywy pracy kadrowej, konkurencyjności, sprawę
pozyskiwania nowych pracowników przez przedsiębiorstwa na rynku pracy a pośrednio
także doskonalenia różnych form biznesu.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Marketing personalny stanowi system sposobów postępowania i zachowania
przedsiębiorstwa zorientowanego na interesy i oczekiwania potencjalnych i zatrudnionych
pracowników.
Konsekwencją tej myśli w praktyce zakładu pracy jest postrzeganie i traktowanie
potencjalnych - na rynku pracy- jak i już zatrudnionych pracowników jako ''klientów''.
''Marketingu personalny'' w przeszłości zamiast solidnej pracy kadrowej i solidnego
zarządzania zasobami ludzkimi, wysuwał na pierwszy plan, praktykowana przy każdej
nadarzającej się okazji, politykę hire and fire (zatrudnianie ad hoc ), do jakiej chętnie
uciekały się kiedyś duże zakłady pracy.
Marketing personalny wykracza poza zakres pojęcia tradycyjnie rozumianego marketingu
i zawiera orientację etyczną, wedle której założenia polityki kadrowej nie mogą być
budowane na manipulacji pracownikami.
Pracownik powinien znaleźć na swoim stanowisku:



Takie
po pierwsze, techniczne środki pracy,
po drugie, jasno sprecyzowane zadania, cele i wizje przedsiębiorstwa,
po trzecie, odpowiednie, przyjazne mu otoczenie.
przygotowanie środowiska pracy umożliwi mu:


samookreślenie się,
podnoszenie kwalifikacji i motywacji przy optymalnej realizacji powierzonych
zadań.
W ramach danych przez zakład możliwości, winien znajdować on zadowolenie i korzyści z
wykonywanej pracy.
Dzięki tak prowadzonej gospodarce kadrowej zarówno zakład jak i pracownik osiągają tu
pokaźne korzyści.
Redukcji ulegają:





straty czasu,
fluktuacja,
wewnętrzna emigracja,
procent braków,
wahania procesu produkcji itp.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Dobrze poinformowani i umotywowani pracownicy podnoszą konkurencyjność
która wykracza również poza rynek pracy.
firmy,
Preferują w swym zachowaniu, uznawaną za własną, poczucie przynależności
zakładu i wiele innych istotnych spraw.
do
Zadowolenie z pracy i wydajność mają dla nich wówczas jednakowo duże znaczenie.
Za koniecznością realizacji strategii tego marketingu
Ujawniają się już one w:
przemawia wiele przesłanek.

zbyt fragmentarycznej czy wręcz mało praktycznej wiedzy uzyskiwanej
w szkołach,
 zmianach systemów wartości pracowników,
 braku dobrych specjalistów i menedżerów w gospodarce,
 błędnych decyzjach dotyczących wyboru studiów i zawodu,
 konieczności wprowadzania systemów zabezpieczających jakość pracy itp.
Skuteczny marketing kadrowy nie jest wyłączną własnością wielkich przedsiębiorstw.
Może on być atrakcyjny dla średnich i małych zakładów, jak również stymulujących
wydajność nowo przyjętych oraz od dawna zatrudnionych pracowników.
Wewnętrzny rynek pracy, który jest szczególnym obszarem zainteresowania marketingu
personalnego, kształtują m.in. następujące czynniki:










treść zadań,
regulacje płacowe,
możliwości kształcenia i doskonalenia zawodowego,
możliwości robienia kariery i rozwoju,
klimat w zakładzie na stanowisku pracy,
zachowanie kadry kierowniczej,
kształtowanie zachęt i bodźców (motywacja, unikanie demotywacji),
atrakcyjnie kształtowany czas pracy,
regulacje czasu pracy,
cele i wizje przedsiębiorstwa.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Z punktu widzenia strategii marketingu kadrowego zewnętrzny rynek pracy jest
coraz ważniejszy i wymagający.
Musi on być traktowany przez przedsiębiorstwa jako miejsce twardej
konkurencji.
Poprzez pryzmat tego właśnie rynku, bardziej niż rynku zbytu, powinny być
ocenianie efekty przedsiębiorstwa.
Skuteczny marketing kadrowy, jako narzędzie dostarczające pracowników, nie da się
opisać bez uwzględniania danych z przedsiębiorstwa i jego otoczenia.
Dane te można uzyskać poprzez „włączenie się” do systemu informacyjnego
przedsiębiorstwa. Służą temu odpowiednie kanały i sposoby informowania.
Praktycy, którzy zajmują się rekrutacją personelu w ramach funkcji marketingu
kadrowego, dysponują możliwościami, które można ująć następująco.
Na wiarygodnie prowadzony marketing kadrowy składają się – między innymi – takie
działania elementarne, jak:





prezentacja wizualna firmy,
informowanie otoczenia,
optymalne wykorzystanie wyników rozmów z kandydatami do pracy,
odpowiednia rekrutacja kandydatów,
otwarte i zorientowane na potrzeby kontakty z pracownikami, powiązania z
placówkami kształcenia celem pozyskania młodej kadry,
 podejmowanie decyzji personalnych.
Marketing personalny dostarcza nowych perspektyw strategicznych dla aktywnej polityki
kadrowej, jak również konkretnych metod pozyskiwania pracowników.
Otwiera się niektóre obszary problemów i napięć – w większości związanych z
pozytywnymi skutkami zmian.
Zobrazowane powyżej pole problemowe oznacza, że organizacja i kierownictwo
przedsiębiorstwa winno się dostosować do zmiennych wymogów, jakie stawiane są
w obszarze gospodarki kadrowej.
MARKETING KADROWY W POLU
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
PROBLEMÓW I NAPIĘĆ
Marketing kadrowy
w polu problemów i napięć
Zadanie
profilowania
Opieka nad
personelem
Redukcje
personelu
MARKETING
dokładniejszego PERSONALNY
przedstawienia podstawowych
Jedną z możliwości
treści gospodarki
kadrowej z punktu widzenia marketingu personalnego daje porównanie założeń
marketingu ogólnego z założeniami marketingu personalnego, lub porównanie
odpowiednich ich instrumentów.
MARKETING
Problemy
Problemy
motywowania
PERSONALNY
motywowania
Problemy akwizycji
Pozycja
PORÓWNANIE MARKETINGU
rynkowa
firmy
Pozycja rynkowa
firmy
OGÓLNEGO Z MARKETINGIEM
Problemy
akwizycji
PERSONALNYM
Marketing ogólny
Produkt, asortyment, ogólna oferta
Marketing personalny
Stawianie zadań, praca kadrowa i kierowanie
Cena, warunki
Wydajność pracowników
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Popyt
Materialne i pozamaterialne potrzeby
pracowników
Klienci (konsumenci)
Pracownicy
Badania rynku
Rozmowy z pracownikami, badania empiryczne,
wskaźniki, liczby
Image produktu, stopień znajomości,
reputacja
Image pracodawcy
Service posprzedażny
Mix – marketingu ogólnego
1.2.
Wprowadzenie na stanowisko, wdrożenie do
zadań i doskonalenie kwalifikacji pracownika
Mix – marketingu personalnego
Czynniki marketingu personalnego
CZYNNIKI WEWNĘTRZNEGO RYNKU
KADROWEGO
Czynniki
kooperacji
Czynniki
partycypacji
Marketing personalny
Pracownicy jako
centralny czynnik
Cudza praca skopiowana
z internetu oznacza plagiat oraz
sukcesu
przedsiębiorstwa
poważne kłopoty.
Nie ryzykuj – nie warto.
Czynniki
Czynniki
kwalifikacji
usprawniania
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Marketing personalny stanowi system pracy kadrowej w zakładzie, która jest zbiorem
określonych środków.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Środki te i czynniki powinny przenikać wszystkie obszary przedsiębiorstwa, w którym
pracownik jest centralnym punktem zainteresowania.
Istnieje podział na wewnętrzne i zewnętrzne czynniki marketingu personalnego. Podział
ten służy jedynie lepszemu planowaniu i wykorzystaniu tych środków.
Kompleksowe podejście marketingu personalnego wymaga kojarzenia wewnętrznej
i zewnętrznej pracy kadrowej.
Do czynników kooperacji zalicza się te, które uwarunkowane są kulturą zarządzania
przedsiębiorstwem.
Obejmują one aspekty delegowania uprawnień, pracy zespołowej oraz aktywnego
komunikowania się.
Zagadnienia partycypacji dotyczą zaś aktywnego porozumiewania się, uzgadniania i przez
to także współodpowiedzialności pracowników za sprawy przedsiębiorstwa.
Czynniki z obszaru doskonalenia kwalifikacji to z kolei warunki, jakie zakład stwarza
pracownikom do szkolenia i doskonalenia, w rezultacie czego są oni zdolni spełniać
wymogi tego zakładu.
Wreszcie do czynników oznaczonych terminem „usprawnianie” zalicza się sprawy
wynagradzania i planowania karier zawodowych.
Spośród czynników rynku kadrowego na szczególną uwagę zasługują:
1.









Czynniki marketingu przedsiębiorstwa:
dane liczbowe i wskaźniki przedsiębiorstwa (obroty, liczba zatrudnionych itp.),
forma prawna przedsiębiorstwa (warunki własności, przepisy obowiązujące itp.),
usytuowanie geograficzne i otoczenie przedsiębiorstwa,
struktura finansów przedsiębiorstwa,
założenie strategiczne przedsiębiorstwa,
image przedsiębiorstwa w otoczeniu,
kondycja rynkowa przedsiębiorstwa,
rodzaje wytwarzanych i sprzedawanych produktów,
infrastruktura w otoczeniu przedsiębiorstw (szkoły, komunikacja, środowisko
kulturalne itp.).
2. Czynniki marketingu miejsca pracy
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl













zadania i opisy zakresów czynności,
stosunki służbowe,
kompetencje, odpowiedzialność, zakresy władzy,
struktura przekazywania informacji międzywydziałowa i na zewnątrz,
oczekiwania kierownictwa przedsiębiorstwa i osób na stanowiskach funkcyjnych,
liczba i jakość pracowników,
schemat organizacyjny przedsiębiorstwa,
system ocen i możliwości rozwoju,
wynagrodzenie podstawowe, dywidendy i świadczenia socjalne,
informowanie o osobach wcześniej zajmujących stanowiska,
inne zagadnienia kluczowe (z przeszłości, teraźniejszości i w przyszłości),
kanały informacyjne w przedsiębiorstwie,
treści i okresy obowiązywania umów o pracę.
3. Czynniki marketingu kultury przedsiębiorstwa
 klimat sprzyjający innowacjom,
 atmosfera w przedsiębiorstwie,
 poziom identyfikowania się z przedsiębiorstwem i jego kultura,
 zasady zastępowania na stanowiskach,
 zachowanie w sytuacjach kryzysowych,
 humanizacja stanowisk pracy.
Wymienione wyżej czynniki mają dla zewnętrznego rynku pracy znaczenie
rozstrzygające.
Określają one nie tylko konkurencyjność polityki rekrutacji dobrych pracowników, ale
mają również duże znaczenie dla rozwoju organizacji i przedsiębiorstwa.
Z punktu widzenia gospodarki kadrowej zgodność wewnętrznych i zewnętrznych działań
marketingu personalnego oraz związanych z nimi aktywnych przepływów informacji,
stanowi sedno sukcesu przedsiębiorstwa.
1.3. Marketing personalny i zarządzanie
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Jeśli pomiędzy pojęciami „słowo” i „czyn” w marketingu personalnym zakładu istnieją
ogromne różnice, to również istnieją luki pomiędzy deklarowanymi zasadami oraz
działaniami marketingu personalnego i zarządzaniem.
Oznacza to, że podejmuje się zbyt mało starań usunięcia tych rozbieżności, co prowadzi
do negatywnego sprzężenia zwrotnego, które fatalnie wpływa na zaufanie w stosunkach
międzyludzkich.
Szwankuje również wiarygodność idei marketingu personalnego w przedsiębiorstwie.
Gdy kierownictwo zakładu dostrzega korzyści płynące z tego marketingu, wówczas samo
daje gwarancje skuteczności i wiarygodności jego zasadniczych idei.
Istnieje kilka modeli kierowania, które odpowiadają sensowi takiego myślenia, a kadra
kierownicza postępując zgodnie z nimi może wspierać kształtowanie się korzystnej
orientacji.
Podstawowe założenia tych modeli są proste. Pracownik wraz ze swoimi potrzebami
i życzeniami znajduje się w centrum zainteresowania. Na taki właśnie założeniu
budowana jest praca kadrowa i zarządzanie.
Nie zapobiega to w pełni wszystkim konfliktom w gospodarce kadrowej, a tym samym
i sprzecznościom interesów.
Życzenia pracowników dotyczące podwyżki wynagrodzeń wywołują presję na koszty
osobowe zakładu.
Wewnętrzny dobór personelu poprzez przenoszenie na nowe stanowiska.
Istotną odpowiedzialność kadra kierownicza ponosi za powtórną
selekcję pracowników, którzy otrzymali już „wewnętrzne” wymówienia stosunków pracy.
Problem wypowiedzeń wewnętrznych wykracza poza administrację publiczną.Dotyczy w
takim stopniu gospodarki prywatnej. Zjawiska tego typu mogą towarzyszyć stosunkowo
błahym problemom, których następstwa są pustoszące dla zdolności wytwórczych
przedsiębiorstw. Pracownik staje się coraz bardziej bierny i izoluje się z własnymi
problemami, które postrzega jednostronnie. Jego orientacja na wysoką wydajność,
gotowość do działania i kreatywność są obniżone. Zmniejszona wydajność, która może
się z tym łączyć, musi być kompensowana zatrudnianiem nowego personelu, co wpływa
na wzrost kosztów.
1.4 Rekrutacja personelu a funkcje przełożonych
Funkcje kierownicze – odpowiedzialność wobec pracowników
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
W wielu przedsiębiorstwach panuje jeszcze przestarzały
pogląd, że tylko szefom kadr lub ich przedstawicielom należy powierzać fachowe lub
kierownicze zadania z zakresu gospodarki kadrowej. Tymczasem każdy kierownik, mistrz
czy czeladnik jest w pełni odpowiedzialny za sprawy kadrowe i dlatego także powinien
mieć wpływ na ich realizację.
Odpowiedzialność za dobór personelu powinna tu opierać się na:







postawach nowoczesnego gospodarowania personelem,
określaniu zadań,
ustalaniu profilów wymagań,
aktywnym poszukiwaniu kandydatów do zatrudnienia,
przeprowadzaniu rozmów z tymi kandydatami,
wpływaniu na zawieranie umów o zatrudnieniu,
kształtowaniu optymalnego klimatu w zakładzie, który nie będzie sprzyjać
fluktuacji i marnotrastwu czasu pracy,
 wprowadzaniu nowych pracowników na stanowiska i wdrażaniu ich do zadań,
 kształtowaniu warunków dla doskonalenia kwalifikacji i innowacji,
 okresowym delegowaniu funkcji,
 kompetencjach w zakresie dysponowania informacjami, it.
Wymagania stawiane przełożonym w nowoczesnych zakładach pracy zostały
wyraźnie podwyższone i poszerzone. Obok czysto profesjonalnych kwalifikacji
(umiejętności technicznych), o wiele ważniejsze stają czynniki interpersonalne
(umiejętności miękkie), np. predyspozycje kierownicze lub sama osobowość.
Wielostronność funkcji przełożonych ilustruje tabela 1.5. W kompleksowym
ujęciu funkcje te są znamionami i składowymi osobowości zarówno kierownika,
jak i pracownika:
Funkcje
Treści
Planowanie
Określanie celów krótko-, średnioi długookresowych
Kierowanie
Udzielanie wskazówek, motywowanie,
opieka
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Podejmowanie decyzji
Wybory między alternatywnymi celami
Informowanie
Pozyskiwanie, gromadzenie i przekazywanie
informacji
Podejmowanie inicjatywy
Określanie celów, organizowanie
Delegowanie uprawnień
Transmisja zadań, kompetencji i
odpowiedzialności
Koordynowanie
Dosotosowywanie obszaru działania
pracownika do innych obszarów
przedsiębiorstw
Tab. 1.5 :Funkcje i treści kierowania
Do sprawowania tych funkcji przełożony musi posiadać odpowiednie kwalifikacje
wybiegające daleko poza czysto profesjonalną wiedzę. Środki służące rozwojowi kadry
kierowniczej mogą częściowo ułatwić pozyskiwanie tych szczególnych kwalifikacji.
Sposoby postrzegania i wypełniania ich przez kierownictwo współdecydują o sukcesie
wprowadzania marketingu personalnego do przedsiębiorstw.
Sukcesy i wymaganie kierownicze
Zarysowane wyżej myśli wskazują na wyraźnie podwyższone i w swej istocie
kompleksowe wymagania stawiane przed kierownictwem. Profesjonalne umiejętności
powinny być uzupełniane wiedzą humanistyczną. Fakt ten potwierdzają badanie kady
kierowniczej przeprowadzone przez G. Wurtele (Lernende Elite, Frankfurt/Main 1993).
Ankietowani dostrzegają te potrzeby w następujących obszarach działania:
 kompetencje etyczne,
 zdolności do wychodzenia naprzeciw wielokulturowym potrzebom pracowników,
 umiejętności kierowania zmianami i opanowywania chaosu,
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl




kompetencje w zakresie komunikowania się,
umiejętności podejmowania i realizacji działań strategicznych,
umiejętności nawiązywania kontaktów i zawierania porozumień z pracowniczymi
zaspołami i grupami nieformalnymi, a także
kompetencje zawodowe.
Fantazja zamiast rutyny
Wykorzystywanie
powszechne
uznawanych
metod
pozyskiwania
personelu w niszach rynku pracy w celu zaspokojenia potrzeb kadrowych,
wymaga – podobnie jak w przypadku rynku zbytu – mądrych i pomysłowych
strategii.
Ma tu znaczenie odejście od utartych ścieżek i przestawnienie się na
zmienione wyzwania. Konieczne jest szukanie nowych dróg do rynków pracy, na który
można znaleźć kandydatów do zatrudnienia. Stawia to konieczność stosowania
aktywnego badania rynku oraz opracowania o nim danych. W przypadku średnich i
małych zakładów zaleca się tu wiele możliwości. Proponuje się im korzystanie z
tradycyjnych, mocnych powiązań regionalnych, jak również z licznych formalnych i
nieformanych kontaktów, jakie charakterystyczne są dla tej wielkości zakładó.
Cudza praca skopiowana z internetu oznacza plagiat oraz
poważne kłopoty. Nie ryzykuj – nie warto.
Piszemy profesjonalnie i bez plagiatu
Prace Inżynierskie, Magisterske, Licencjackie, Dyplomowe, Zaliczeniowe.
www.PracePro.pl
Download