Zdalny dostęp PC Format 03/2015 Jeśli chcesz zdalnie korzystać z

Zdalny dostęp
PC Format 03/2015
Jeśli chcesz zdalnie korzystać z zasobów domowej sieci, użyj wirtualnej sieci
prywatnej VPN. Pokazujemy, jak zrobić to w prosty sposób
Wirtualna sieć prywatna jest rodzajem bezpiecznego połączenia, które pozwala na
zdalne zalogowanie się do domowej czy firmowej sieci LAN za pośrednictwem
internetu. Po nawiązaniu połączenia możesz korzystać z zasobów sieci zdalnej tak,
jakbyś korzystał z niej będąc podłączonym lokalnie. Oznacza to, że możesz
korzystać z zasobów własnej sieci domowej, np. z plików zgromadzonych na
serwerze multimediów bądź na jednym ze stacjonarnych pecetów, będąc
podłączonym do publicznej sieci Wi-Fi, albo korzystając z połączenia 3G w podróży.
Co więcej, dzięki zastosowaniu mechanizmu tunelowania i zabezpieczaniu danych
szyfrowaniem 128-bitowym komunikacja jest poufna. Operator sieci, z której
korzystasz, nie wie, jakie dane pobierasz ze zdalnej sieci LAN. Pozwala to na
bezpieczne korzystanie z zasobów sieci domowej – nawet wtedy, kiedy korzystasz z
dostępu do sieci w zasięgu publicznych hotspotów, np. w kawiarni albo hotelu.
Połączenie VPN możesz także wykorzystać do ukrycia swojego działania w sieci
przed administratorem sieci publicznej. Jeśli połączysz się za pośrednictwem VPN
z własną siecią domową, automatycznie będzie przez nią kierowany także ruch
internetowy. Dzięki temu zamiast linków oglądanych przez ciebie stron administrator
sieci w kawiarni będzie mógł jedynie obserwować strumień zaszyfrowanych
pakietów.
Abyś mógł nawiązać zdalne połączenie z domową siecią, niezbędny będzie własny
serwer VPN. Możesz skorzystać np. z wirtualnego serwera, do którego
skonfigurowania wystarczy Windows 7 lub 8.
Zdalny dostęp do pulpitu Windows za pomocą przeglądarki Chrome
Alternatywną metodą dostępu do sieci domowej ze zdalnej lokalizacji jest usługa
zdalnego pulpitu. Choć taka usługa jest wbudowana w system Windows (Zdalny
pulpit), polecamy alternatywne rozwiązanie, które bazuje na przeglądarce Google
Chrome. W sklepie z aplikacjami Chrome Web Store dostępne jest rozszerzenie
Pulpit zdalny Chrome. Po jego instalacji możesz zdalnie pracować na komputerze,
na którym jest zainstalowana przeglądarka Google Chrome z ustawionym
logowaniem do tego samego konta Google. Serwer zdalnego pulpitu instaluje się w
systemie jako usługa, więc okno przeglądarki nie musi być otwarte, aby
uzyskać zdalny dostęp. Użytkownik nie musi być też zalogowany do swojego konta
Windows na zdalnym komputerze. Wystarczy, że system działa na dowolnym koncie
lub wyświetlone jest okno logowania (po uruchomieniu komputera trzeba chwilę
odczekać na załadowanie usługi do pamięci). Mechanizm autoryzacji bazujący na
koncie użytkownika Google jest bezpieczniejszym rozwiązaniem w porównaniu do
mechanizmu autoryzacji Windows. Google wymusza stosowanie silniejszych haseł,
dodatkowym zabezpieczeniem jest kod PIN, który trzeba wprowadzić nawiązując
połączenie. Zdalny pulpit Google Chrome wyróżnia się także
doskonałą jakością połączenia i wygodą użytkowania. Podczas zdalnej pracy
zachowane są oryginalny układ pulpitu, głębia kolorów, motywy itd. Obraz jest na tyle
płynny, że można oglądać filmy, także na połączeniu komórkowym HSDPA/LTE.
Aplikacja jest także wygodniejsza w użyciu od Zdalnego pulpitu Windows. Dzięki
zastosowaniu serwera pośredniczącego nie jest konieczna m.in. konfiguracja
przekierowań portów na routerze, nie trzeba pamiętać adresu IP czy nazwy domeny.
Rozwiązanie działa na wszystkich platformach, na których dostępna jest
przeglądarka Google Chrome (Windows, Linux, Mac, Chrome OS). Klient Zdalnego
pulpitu Chrome jest dostępny także na Androida, co pozwala zdalnie pracować na
domowym systemie przez smartfona lub tablet. W związku z tym, że widok pulpitu
można przybliżyć, proste operacje, takie jak przejrzenie pliku tekstowego, zdjęć czy
regulacja głośności podczas oglądania filmu, są wygodne nawet na kilku calowym
ekranie. Aplikację mobilną Pulpit zdalny Chrome można pobrać za darmo ze sklepu
Google Play .
Konfiguracja serwera VPN w Windows 7
Windows, choć jest przeznaczony do użycia na desktopie, ma wbudowany prosty
serwer VPN, który wykorzystuje protokół PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol).
Do takiego serwera można podłączyć się z każdego popularnego systemu
operacyjnego (Windows, Linux, Mac OS, Android, iOS), by za jego pośrednictwem
uzyskać dostęp do sieci lokalnej w domu czy małej firmie. Warsztat opisuje czynności
w Windows 7, ale większość poleceń jest taka sama w nowej wersji systemu.
Kliknij Start i kolejno Panel sterowania, Sieć i Internet, Wyświetl stan sieci i
zadania, a następnie naciśnij Zmień ustawienia karty sieciowej w panelu z lewej
strony okna. Gdy znajdziesz się w oknie Połączenia sieciowe, naciśnij na
klawiaturze ALT, aby wyświetlić pasek menu. Z listy Plik wybierz opcję Nowe
połączenie przychodzące.
W pierwszym kroku wskaż konta, których właściciele będą mogli łączyć się z
komputerem przez VPN, np. Bartek. Jeśli z połączenia mają korzystać także inne
osoby niż właściciel konta, można utworzyć dodatkowe, puste konto użytkownika
tylko do celów zdalnego dostępu do sieci. Możesz je utworzyć klikając Dodaj osobę.
W następnym kroku pojawi się pytanie o metodę połączenia. Zaznacz pozycję Przy
użyciu Internetu i kliknij Dalej. Przejdziesz do etapu konfiguracji protokołów.
Radzimy pozostawić domyślne ustawienia, czyli wyłączony protokół IPv6. Aby
zwiększyć niezawodność dostępu przez VPN, warto poświęcić chwilę na konfigurację
protokołu IPv4.
Na liście Oprogramowanie sieciowe zaznacz Protokół internetowy w wersji 4, a
następnie naciśnij przycisk Właściwości. W oknie: Właściwości przychodzących
pakietów IP zaznacz opcję Zezwalaj komputerom wywołującym na dostęp.
Następnie w sekcji Przypisywanie adresów IP zaznacz pozycję Okres adresy IP.
Teraz za pomocą pól Od i Do określ zakres adresów IP z puli adresów prywatnych
(192.168.X.X). W zastosowaniach domowych lub w małej firmie, gdzie jest kilka
komputerów, najlepiej ograniczyć się do puli 192.168.1.X., czyli umieścić wszystkie
przydzielane adresy w jednej i tej samej podsieci, z której domyślnie korzysta typowy,
domowy router.
Liczba przydzielonych adresów powinna być wybrana na podstawie przewidywanej
liczby jednoczesnych połączeń przez VPN. Jeśli planujesz, że tylko jeden komputer
będzie łączył się tą drogą, wpisz dwa kolejne adresy IP, co ograniczy liczbę slotów
do dwóch (minimum). Wybierając IP, użyj adresów spoza zakresu, z którego korzysta
router dla podłączonych automatycznie urządzeń Wi-Fi. Pozwoli to uniknąć
konfliktów w sieci lokalnej.
Zakres ten można podejrzeć logując się do routera w chwili, gdy podłączone są do
niego wszystkie urządzenia mobilne i przeglądając listę przydzielonych adresów
(zakładka DHCP, DHCP Clients List lub podobna). Po zakończeniu konfiguracji
protokołu kliknij przycisk Zezwalaj na dostęp, a potem Zamknij.
W oknie połączeń sieciowych pojawił się nowy element, Incoming Connections,
który jest symbolem serwera VPN. Gdy ktoś podłączy się do sieci za jego
pośrednictwem, w opisie pojawi się informacja o liczbie połączeń. Aby np. zmienić
ustawienia protokołu, kliknij ikonę prawym klawiszem myszy, a z menu wybierz
Właściwości i w oknie Właściwości: Incoming Connections przejdź do zakładki
Sieć. Aby skasować serwer, z menu kontekstowego ikony wybierz Usuń.
Przygotowanie routera sieciowego do współpracy z VPN
Jeśli twój komputer jest podłączony bezpośrednio do internetu, po wykonaniu
czynności opisanych powyżej możesz próbować nawiązać połączenie. Większość
maszyn jest jednak podłączona za pośrednictwem routera i korzysta z mechanizmu
NAT. Oznacza to, że używa nie publicznego, lecz prywatnego adresu IP, więc nie
jest widoczna w internecie. W tej sytuacji aby serwer VPN zadziałał, niezbędne jest
utworzenie przekierowania portu TCP/UDP na routerze.
Do zilustrowania warsztatu wykorzystamy interfejs routera TP-Link. W urządzeniach
innych firm interfejs będzie wyglądał inaczej, ale wszystkie opisane funkcje powinny
być dostępne i podobnie opisane. Zaloguj się do routera za pomocą przeglądarki,
korzystając z instrukcji urządzenia. Zazwyczaj interfejs WWW jest dostępny pod
adresem http://192.168.1.1.
W pierwszym kroku musisz przypisać na stałe adres IP do komputera, na którym
uruchomiłeś serwer VPN. W tym celu kliknij w menu DHCP i wybierz opcję Address
Reservation. Kliknij Add New. W polu Mac Address musisz wpisać adres
sprzętowy karty sieciowej (MAC). Najprościej możesz go znaleźć w systemie
operacyjnym.
Aby sprawdzić MAC używanej karty sieciowej, kliknij Start, w polu wyszukiwania
wpisz cmd i kliknij znaleziony element. Następnie w linii komend wpisz ipconfig /all i
naciśnij Enter. Znajdź wpis: Karta Ethernet Local Area Connection. W opisie
znajdź pole Adres fizyczny. To jest właśnie MAC twojej karty sieciowej, który musisz
podać w panelu routera
Po wpisaniu adresu MAC karty podaj preferowany adres IP, definiując go według
wzoru 192.168.1.X tak, by znalazł się w tej samej podsieci, co inne urządzenia.
Możesz podać np. adres 192.168.1.100. Na końcu kliknij Save. Po tym zabiegu na
liście Address Reservation zobaczysz nowy wpis.
Teraz czas na przekierowanie portu. Kliknij Forwarding i Virtual Servers.
Następnie naciśnij przycisk Add New. Następnie w polu Service Port (widoczny w
internecie) wpisz wartość 1723. Tę samą wartość wpisz w polu Internal Port
(wskazującą na port maszyny wewnątrz sieci lokalnej). W polu IP Address wpisz IP,
które przyznałeś komputerowi z serwerem VPN w poprzednim kroku warsztatu. Na
końcu kliknij przycisk Save. Zrestartuj router, aby upewnić się, że wszystkie
ustawienia są aktywne.
Przypisywanie domeny do dynamicznego adresu IP
Większość łączy oferowanych użytkownikom indywidualnym ma dynamicznie
przydzielany adres IP. Oznacza to, że po każdym nawiązaniu połączenia z
usługodawcą możesz otrzymać inny adres IP, co utrudnia łączenie się z domowym
serwerem VPN. Aby rozwiązać ten problem, możesz skorzystać z mechanizmu
dynamicznego DNS, który stale monitoruje IP komputera i wiąże go z niezmienną
domeną.
Bezpłatną usługę dynamicznego DNS można aktywować np. w serwsie No-IP. Wejdź
na stronę, kliknij Sign Up i wypełnij formularz wpisując nazwę użytkownika taką jak
domena, jaką chcesz uzyskać. Na końcu kliknij Free Sign Up i kliknij w link, który
otrzymasz w potwierdzeniu przesłanym na podany w czasie rejestracji adres e-mail.
Następnie zaloguj się do swojego konta i kliknij w przycisk Manage Hosts (lub Hosts
/ Redirects na górnej belce). W sekcji Manage Hosts znajdziesz aktywne
przekierowanie z domeny na adres IP, z którego założyłeś usługę dynamicznego
DNS. Od tej chwili zamiast adresu IP komputera możesz podawać łatwą do
zapamiętania nazwę hosta.
Aktualizacja IP twojego komputera służącego jako serwerem VPN jest możliwa dzięki
instalacji w systemie specjalnego programu, który co 5 minut przesyła do serwera
DNS aktualny adres IP, pod którym twój komputer jest widoczny w internecie. Aby
pobrać program, kliknij Download Client w menu z lewej strony, a następnie
Download now.
Zainstaluj program zatwierdzając wszystkie powiadomienia. Po uruchomieniu podaj
login do swojego konta w serwisie No-IP i kliknij Sign In, kliknij Edit Hosts i na liście
Manage Existing Hosts zaznacz utworzoną w czasie zakładania konta domenę i
potwierdź naciskając przycisk Save.
Jeśli chcesz, możesz włączyć działanie aplikacji w fomie usługi systemowej, która
będzie działać nawet jeśli użytkownik nie będzie zalogowany. W tym celu kliknij File,
Preferences i w oknie, które się pojawi, zaznacz opcję: Enable a system service,
which will be run .... Możesz również wybrać opcję Start this application
automatically..., aby program włączał się w czasie logowania.
Funkcjonalność opisanej aplikacji jest niekiedy wbudowana w oprogramowanie
routera. Jeśli znajdziesz w panelu konfiguracyjnym opcję Dynamic DNS, z listy
Service Provider wybierz No-IP. Następnie podaj utworzony wcześniej login, a w
polu Domain Name wpisz nazwę swojej domeny. Następnie zaznacz opcję Enable
DDNS i kliknij przycisk Login.
Łączenie się z serwerem VPN przez Windowsa i Androida
Do sieci VPN utworzonej według powyższej instrukcji możesz podłączyć się za
pomocą dowolnego klienta VPN, który obsługuje protokół PPTP. Taki program
stanowi element każdego nowoczesnego systemu operacyjnego, np. Windowsa 7
oraz Androida, których użyjemy jako przykładów w warsztacie. Po uzyskaniu
połączenia będziesz mógł wykorzystać łącze internetowe zdalnej sieci oraz korzystać
z udostępnionych plików i drukarek.
W oknie Centrum sieci i udostępniania kliknij opcję: Skonfiguruj nowe
połączenie lub nową sieć. W oknie kreatora Skonfiguruj połączenie lub sieć
wybierz: Połącz z miejscem pracy. W kolejnym kroku naciśnij: Użyj mojego
połączenia internetowego.
W polu Adres internetowe wpisz adres IP lub domenę komputera, na którym
włączyłeś serwer VPN. W polu Nazwa miejsca docelowego podaj nazwę, pod jaką
chcesz zapisać nowo utworzone połączenie, np. Połączenie w domu. Zaznacz też
opcję Nie łącz teraz, tylko skonfiguruj. W kolejnym etapie wpisz nazwę
użytkownika i hasło oraz naciśnij Utwórz i Połącz teraz.
Utworzone połączenie znajdziesz w oknie Centrum sieci i udostępniania, po
kliknięciu odnośnika Zmień ustawienia karty sieciowej. Aby się połączyć, kliknij
ikonę połączenia prawym klawiszem myszy i wybierz Połącz. Jeśli chcesz
zmodyfikować parametry, z menu wybierz polecenie Właściwości. W opcjach
możesz wzmocnić ochronę: wybierz Zabezpieczenia, a z listy wybierz
Najmocniejsze szyfrowanie.
W Androidzie wejdź do panelu ustawień i znajdź w nim opcję VPN. Odpowiedni skrót
powinien znajdować się w panelu ustawień sieciowych, tam gdzie np. połączenie WiFi. Aby dodać połączenie, kliknij +. W polu Nazwa podaj nazwę połączenia, np. Dom.
Z listy Typ wybierz PPTP, zaś w polu Adres serwera wpisz IP lub domenę
przypisaną do serwera VPN. Na końcu naciśnij Zapisz.
Aby włączyć VPN, kliknij np. Dom, a w oknie logowania podaj nazwę użytkownika i
hasło konta w systemie Windows, które ma uprawnienia do przyjmowania połączeń
VPN. Z zasobami w sieci VPN możesz łączyć się za pomocą protokołu SMB.
Niezbędny jest do tego odpowiedni menedżer plików, np. Astro File Manager,
dostępny bezpłatnie w Google Play.
Jeśli podczas łączenia się z komputerem domowym zauważysz problemy z
dostępem do plików, upewnij się, czy sieć jest zdefiniowana jako domowa lub
firmowa. Zrobisz to w oknie – jeśli sieć figuruje jako Sieć publiczna, w oknie
Określanie lokalizacji sieci kliknij Sieć firmowa