Formatowanie tekstu-plik do formatowania

Polska część Tatr dzieli się na Tatry Wysokie i Tatry Zachodnie. Granica między obu obszarami przebiega wzdłuż Doliny
Suchej Wody Gąsienicowej i biegnie aż do Przełęczy Liliowe. Podział Tatr na Wysokie i Zachodnie wynika z odmiennego
charakteru, jak również z nieco innej budowy geologicznej obu ich części.
O zakwaterowanie pod Tatrami nie jest trudno. Zakopane i okoliczne miejscowości (Bukowina Tatrzańska, Białka
Tatrzańska, Poronin, Murzasichle, Kościelisko itd.) oferują niezliczoną liczbę miejsc noclegowych. Przy wjeździe i w
samym mieście Zakopane ustawiają się przy drodze wynajmujący z tabliczkami oferując noclegi (kwatery prywatne) o
różnym standardzie. Dlatego wybierając się w Tatry nie trzeba się obawiać o brak miejsca na nocleg. Jedynie w
najbardziej oblężone dni roku znalezienie miejsca może się okazać problematyczne, np. w dni, kiedy organizowane są
skoki narciarskie.
Oferta noclegowa jest bardzo szeroka. Obejmuje zarówno kwatery prywatne, pensjonaty, domy wczasowe i hotele.
Rejon Morskiego Oka
Morskie Oko to największe i najczęściej odwiedzane z tatrzańskich jezior. W sezonie asfaltową drogą do Morskiego Oka,
która zamknięta jest dla ruchu kołowego, przemierzją codziennie tłumy turystów. Większość z nich kończy wędrówkę
przy położonym tuż przy tafli jeziora schronisku, ewentualnie kontynuując wycieczkę nad Czarny Staw pod Rysami. Nic
w tym dziwnego, otaczające Morskie Oko szczyty wydają się surowe i niedostępne.
Znad Morskiego Oka prowadzi szlak na Rysy - najwyższy szczyt Polski (2499 m n.p.m.). Jest to szlak dość trudny i
wyczerpujący, mimo to jest bardzo oblegany i przy łańcuchach ubezpieczających wejście na szczyt często tworzą się
zatory.
Bardziej zaawansowani turyści mogą wybrać się na Mięguszowiecką przełęcz pod Chłopkiem. Jest to szlak przez wielu
uważany za najtrudniejszy w polskiej części Tatr. Przyczynia się do tego bardzo duża ekspozycja i w zasadzie brak
ubezpieczeń w postaci asekurujących w stromiej scenerii łańcuchów.
W sezonie nad jeziorem trudno odnaleźć wytchnienie. Wybrzeże tuż przy schronisku niejednokrotnie bardziej
przypomina kamienną plażę nadmorską niż wysokogórskie jezioro. Dlatego nie warto kończyć wycieczki w tym miejscu.
Mniej zaawansowanym turysom polecić można nietrudne i piękne widokowo przejście przez Świstówkę do Doliny 5
Stawów lub wejście na Szpiglasowy Wierch.
Rejon Doliny Pięciu Stawów Polskich
Dolina Pięciu Stawów Polskich jest najrozleglejszą spośród polskich wysokogórskich dolin. Jest to miejsce wyjątkowo
malownicze. Piękno otaczających dolinę szczytów wzmacniane jest przez urok znajdujących się w dolinie olbrzymich
stawów, z których największy - Wielki Staw - ma powierzchnię 34,1 ha i głębokość dochodzącą do 79,3 m.
Dolina Pięciu Stawów położona jest na wysokości powyżej 1665 m n.p.m. i stanowi przedłużenie Doliny Roztoki
znajdującej się poniżej progu największego polskiego wodospadu - Wielkiej Siklawy, który wypływa z Wielkiego Stawu.
Jak sama nazwa wskazuje znajduje się tutaj 5 stawów: Przedni, Mały, Wielki, Czarny i Zadni. Szlak biegnący wzdłuż
doliny pozwala dojść do pierwszych czterech stawów, ostatni dobrze widoczny jest z drogi na Zawrat. Oprócz
wymienionych stawów na terenie doliny znajduje się jeszcze szósty, niewielki zbiornik wodny - Bawole Oko, stąd można
mieć wątpliwość, czy nazwa doliny została właściwie obrana.
Oprócz szlaków wiodących z innych sąsiednich dolin przez otaczające łańcuchy górskie, jedyną drogą dojścia do Doliny
Pięciu Stawów jest zielony szlak prowadzący z parkingu w Palenicy Białczańskiej przez Wodogrzmoty Mickiewicza i
Dolinę Roztoki. Jeden z dwóch wariantów szlaku prowadzi wzdłuż wodospadu Wielkiej Siklawy i pozwala przyjrzeć się z
bliska 70-metrowej kaskadzie wodnej.
Trasy w otoczeniu Doliny Pięciu Stawów nie należą do najtrudniejszych, z wyjątkiem ścieżki na Kozią Przełęcz i Orlej
Perci. Bez problemu można wejść stąd na Zawrat czy Kozi Wierch - miejsca, na które od strony Doliny Gąsienicowej
prowadzą bardzo trudne szlaki.
Rejon Hali Gąsienicowej
Hala Gąsienicowa jest rozległą łąką wysokogórską zajmującą dużą część obszaru Doliny Gąsienicowej. W przeszłości
była miejscem zamieszkiwanym przez pasterzy, którzy na okres wiosny i lata wypasali tutaj swoje stada. Hala jest
miejscem bardzo malowniczym. Górują nad nią wspaniałe szczyty polskiej części Tatr wysokich - od Świnicy przez
Kościelec, Kozi Wierch, Granaty po Koszystą. Klimatu dodają również drewniane chaty, będące przejawem dawnej
działalności pasterskiej.
Hala znajduje się na wysokości
około 1500 m n.p.m. i jest częścią
bardziej
rozległej
Doliny
Gąsienicowej.
Dolina
ta
przedzielona jest granią Kościelca
na dwie części - Dolinę Czarną i
Zieloną.
Dolina
Zielona
Gąsienicowa znajduje się na
zachód od Kościelca i obejmuje
swoim
obszarem
licznie
usytuowane w tym miejscu Stawy
Gąsienicowe.
Natomiast
w
obszarze Doliny Czarnej położonej
po drugiej, wschodniej stronie
grani, leży największy spośród
stawów doliny - Czarny Staw
Gąsienicowy.
Najczęściej używaną drogą dojścia na Halę są dwa szlaki z Kuźnic - przez Jaworzynkę lub przez Boczań. Po mniej więcej
godzinie marszu, gdy znajdujemy się za Przełęczą między Kopami Królowymi nagle odsłania się wspaniała panorama,
która zapewne każdemu, który jest tu po raz pierwszy zapiera dech w piersiach. Piękne skalne szczyty zapewne
niejednemu wydają się surowe i niedostępne, tymczasem przez całą otaczającą grań szczytową prowadzi szlak
turystyczny - Orla Perć.
Hala Gąsienicowa jest miejscem bardzo licznie odwiedzanym przez turystów. W jej rejonie znajduje się największy węzeł
szlaków w polskiej części Tatr. Znajdzie tutaj coś dla siebie zarówno początkujący, jak i wytrawny turysta, gdyż trasy
oferują pełną rozpiętość pod względem skali trudności.
Rejon Tatr Zachodnich
Podział Tatr na Wysokie i Zachodnie wynika z istotnej różnicy w charakterze obu tych obszarów górskich. Tatry Wysokie
w najwyższym piętrze charakteryzują się strzelistymi turniami, co nadaje im surowy, alpejski charakter. Tatry Zachodnie
są nieco niższe i dużo łagodniejsze. Ich szczyty w zdecydowanej większości pokryte są łąkami wysokogórskimi.
Granica między polską częścią Tatr Wysokich i Zachodnich przebiega od Przełęczy Liliowe wzdłuż Doliny Suchej Wody
Gąsienicowej. Tatry Wysokie zajmują zdecydowanie mniejszy obszar od Tatr Zachodnich, co wraz z większą ich
popularnością przyczynia się do większego ich zatłoczenia.
Szlaki położone na obu obszarach mają również odmienny charakter. W Tatrach Wysokich spora część tras wiedzie
wśród urwistych skał, nierzadko oferując sztuczne ułatwienia - takie jak łańcuchy i klamry, bez których pokonanie szlaku
byłoby bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. W Tatrach Zachodnich tego typu atrakcje należą do rzadkości, co jednak nie
oznacza, że szlaki są tu zupełnie bezpieczne. Trawiaste i łagodne obszary często kończą się nawet kilkusetmetrowymi
urwiskami.
Tatry Zachodnie podzielone zostały na 4 obszary:

Tatry Zakopiańskie - licznie uczęszczany rejon Tatr Zachodnich położony w najbliższej okolicy Zakopanego
obejmujący Giewont, Kasprowy Wierch i Czerwone Wierchy.

Regle Tatr Zachodnich - przedgórze Tatr Zachodnich obejmujące niewielkie zalesione wzniesienia oraz
krótkie dolinki reglowe przecinające te niewysokie góry.

Rejon Doliny Kościeliskiej - najpopularniejszej spośród walnych dolin polskiej części Tatr Zachodnich.
Oprócz górskich szlaków atrakcją tego rejonu są licznie występujące tutaj jaskinie, spośród których cztery
udostępnione są do zwiedzania.

Rejon Doliny Chochołowskiej - najdłuższej spośród dolin Tatr Zachodnich. Dolina jest jednym z nielicznych
miejsc w Tatrach, w których dozwolony jest ruch rowerowy.