ws-historia-teatru-ii

AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH, Warszawa
Wydział Scenografii
studia stacjonarne I stopnia rok II
Wykładowca – prof. dr hab. Magdalena Raszewska
Przedmiot – Historia teatru, obowiązkowy dla studentów scenografii, poziom podstawowy,
Język - polski
Wymiar zajęć – dwa semestry (semestr III i IV), 2x30h
Założenia i cele: zapoznanie studentów z teatrem polskim i światowym XX wieku. Po
przejściu pełnego cyklu zajęć studenci powinni orientować się w najważniejszych zjawiskach
szeroko rozumianego współczesnego teatru i jego konwencjach, znać podstawowe dla niego
pojęcia, rozumieć jakie jest miejsce teatru (we wszelkich jego przejawach) w dzisiejszej
kulturze, oraz zdawać sobie sprawę z wielopostaciowości współczesnego życia teatralnego,
potrafić zanalizować przedstawienie i umieścić je w odpowiednich prądach estetycznych i
ideowych.
Typ zajęć: wykład konwersatoryjny
W miarę możliwości i dostępności materiałów przewidziane są projekcje spektakli (ok. 20
spektakli we fragmentach lub całości) i materiałów pomocniczych, wspólne wizyty w
teatrach.
Program zajęć:
















Teatr Wyspiańskiego
Teatr Polski w Warszawie – powstanie, konsekwencje, działalność Arnolda Szyfmana;
I wojna światowa i jej skutki dla teatru; pierwsza przebudowa; restytucja Teatru
Narodowego
Juliusz Osterwa i Reduta – dzieje, program, znaczenie;
ZASP i etos zawodu; kształcenie aktorów (reżyserów i scenografów)
Teatr Witkacego;
Leon Schiller: teatr monumentalny / Zeittheater / Obrazki śpiewające
Reżyseria/inscenizacja
Aktorzy i sztuka aktorska
Teatry zbuntowane – Ateneum, T. Solskiej na Żoliborzu; teatr popularny;
II wojna: - bojkot / t. jawne / Tajna Rada Teatralna / t. jenieckie / t. wojskowe / straty
wojenne teatru w Polsce
po wyzwoleniu: 1945-1949 (Zapolska, czyli omdlenie teatru); Lublin, Kraków, Łódź;
nowe sceny;
1949-1955 – czyli socrealizm
przełom 1956 roku: - awangarda (t. absurdu, egzystencjaliści, dramat amerykański)
- t. polityczny
- młodzi gniewni
wielcy aktorzy powojenni – od Mrozowskiej i Łomnickiego do Szyca i
Więckowskiego
portrety twórców i teatrów:
- teatr Axera
- Teatr Nowy w Łodzi i program teatralny Kazimierza Dejmka






- Teatr Ludowy w Nowej Hucie; polityczny teatr Jerzego Krasowskiego,
poetycki teatr Krystyny Skuszanki
- Teatr Adama Hanuszkiewicza
- Teatr Jerzego Jarockiego
- Teatr Konrada Swinarskiego
- Teatr Krystiana Lupy
- Teatr Krzysztofa Warlikowskiego
- Teatr Grzegorza Jarzyny
-Strzępka/Demirski – sztuka czy…
- Fenomeny i realia prowincji – Hussakowski/Opole, Cywińska/Kalisz i
Poznań, Braun/Lublin i Wrocław/ T. w Wałbrzychu/T. w Bydgoszczy
- Teatr Stary, Teatr Powszechny, Teatr Ateneum, Teatr Współczesny, Teatr
Narodowy
Pierwsze pokolenie teatrów studenckich: Bim Bom / STS / Pstrąg; kabaret i polityka;
teatr jako formacja
Teatr kontrkultury – Kalambur / T. 8 dnia/festiwale teatru otwartego we Wrocławiu
(przebudowa świadomości)
Kategoria pokolenia w teatrze – «pokolenie 24»
- «młodzi, zdolni»
- «młodsi zdolniejsi»
- «ojcobójcy»
- «brutaliści»
- «pokolenie porno»
- najmłodsi, ambitni
Wielki sukces/ wielka klapa; krytyka teatralna i jej funkcje
Co to jest i czemu służy historia teatru
Społeczny wymiar teatru: „Dziady” A. Mickiewicza i rok 1968
***
metody oceny pracy końcoworocznej:
- aktywny udział w zajęciach (50%)
- prezentacja (10%)
- przygotowanie krótkiej pracy pisemnej (7-8 tys. znaków) na zadany temat (termin: 28 II
2015) (40%)
uwaga: obecność na zajęciach kontrolowana (wpis na liście obecności); dopuszczalna liczba
opuszczonych zajęć (niezależnie od przyczyny) – 2, następne trzeba zaliczać w uzgodnionej
formie.
***
lektury:
a. podstawowe:
1. Z. Raszewski – Krótka historia teatru polskiego, W-wa 1977 i nast.;
2. M. Fik – Trzydzieści pięć sezonów, W-wa 1981;
3. Słownik wiedzy o teatrze, Wyd. „ParkEdukacja”, 2005;
4. M. Semil, E. Wysińska – Słownik współczesnego teatru; W-wa 1990;
5. M. Berthold – Historia teatru; przekł. Danuta Żmij, W-wa 1980.
b. uzupełniające:
1. Wątroba. Słownik polskiego teatru po 1997 roku; W-wa, 2010;
2. P. Gruszczyński – Ojcobójcy. Młodsi, zdolniejsi w teatrze polskim, W-wa
2003;
3. red. D. Jarząbek – 20-lecie. Teatr polski po 1989, Kraków 2010;
4. D. Kosiński – Słownik teatru, Kraków 2006;
5. red. M. Fik - Przeciw konwencjom (antologia), W-wa 1995;
6. P. Pavis – Słownik terminów teatralnych, Wrocław 2002.
7. T. Plata – Strategie publiczne, strategie prywatne. Teatr polski 1990-2005, Wwa 2006;
8. E. Baniewicz - Dziwny czas, Kraków - W-wa 2012.
c. czasopisma teatralne, które należy znać:
1. miesięcznik Teatr
2. miesięcznik Scena
3. miesięcznik Dialog
4. kwartalnik Pamiętnik Teatralny
5. nieregularnie Didaskalia (Kraków)
6. nieregularnie Notatnik Teatralny (Wrocław)
d. portale i wortale teatralne do korzystania:
1. www.e-teatr.pl
2. www.teatry.art.pl
3. www.teatr.dlawas.com
4. www.teatralny.pl
kontakt z wykładowcą:
e-mail: [email protected]
w Katedrze pół godziny przed zajęciami
w sprawach pilnych telefon za pośrednictwem sekretariatu