Przepisy BHP: 1

Przepisy BHP: 1. w polu zabiegowym nie ma metalu. 2. pacjent z
rozrusznikiem serca jest przeciwskazaniem. 3. Pacjent nie może mieć zabiegu na
wózku inwalidzkim. 4. gabinet oznaczony. 5. gabinet powinien mieć
zabezpieczenia. 6. Kozetka powinna być pozbawiona cześci metalowych. 7.
aparat powinien być tak ustiony aby był z daleka od wody. 8. pole manewru
aparatu jest niewielkie. 9. pacjent powinien mieć dzwonek alarmowy w zasięgu
ręki. 10. tarapeuta nie zostaje przy pacjencie – wychodzi ze strefy
niebezpiecznej. 11. zabiegów nie wykonujemy kobieta w ciąży. 12. osoba
wchodzaca powinna mieć zdjęte przedmiony metalowe. 13. praca przy diatermii
wynosi 5h. 16. mokre opatrunki zdejmujemy. 17. zabiegi możemy wykonywac
przez bawełnianąbieliznę. 18. łączenia metalowe złamań sa przeciwwskazaniem.
19. obrzek jest przeciwwskazaniem. 21. przed zabiegiem na pęcherz moczowy
pacjent powinien sie wyprużnić. 23. pokój socjalny znajduje sie w strefie
bezpiecznej. 24. w strefie pośredniej nie moga odbywac się zabiegi. 25. badania
okresowe sprzętu co 5 lat. Osoba obsługująca musi mieć badania okresowe co 3
lata. 28. plan strefy powinien być wywieszony w gabinecie. 29 w gabinecie sa
tablice ostrzegawcze i informacyjne. 30. z pola zabiegowego należy usunąć
telefony komórkowe. 31 osoba obsługująca kontroluje samopoczucie pacjenta
wchodząc co 3-5’. Prądy D’Arsonvala – fala gasnąca; natężenie: 1- 100 mA,
napiecie 25000 wolt, dł fali 1000 – 500, cześt. 300 – 500 kHz. W zabiegach
miejscowych drazni się zakończenia nerwowe w skórze przez co działa
przekrwiennie i batriobójczo. Wyróżniamy 3 rodzaje elektrod: 1.
kondensatorowe, 2. próżniowe ( wew jest gaz szlachetny), 3. iskiernikowe
(metalowe pędzelki – miotełki). Elektrody powodują przekrwienie nawet
narzadów wew ( jezeli są ułozone w określonym miejscy). Używa się ich równiż
w bólach okostnowych, świądzie skóry oraz gośćcu tk miękkkich. W serii jest
ok 10 zabiegów po 2 -5’ uzyskuje sie przekrwienie. Technika zabiegowa polega
na przesuwaniu elektrod albo nad ciałem albo po ciele pacjenta.
Diatermia krótkofalowa (DKF): dł fali 1. 11,05m (najećżęsciej
wykorzystywana) częstotliowść 27,12 mHz. 2. 22,12 m czestoltiwość 13,56
mHz. Do zabiegu wykorzystuje sie metodę kondensatorową, chory stanowi
część obwodu. Źródłem leczenia jest ciepło, które wytwarza się wew
organizmu. Ciepło powstaje na zsadzie drgania cząsteczek które próbują się
odpowiednio ułozyć. Ciągły ruch cząsteczek spowodowany jest zmianą znaku
płytek kondensatora. Przegrzanie zależy od ustawienia elektrod w stosunku do
obiektu. Jezeli obiekt jest takiej samej wielkości co kondensator to przegrzanie
będzie wszedzie takie same. Jężeli obiekt jest mniejszy niż kondensator to
minimalnie na obwodzie będzie większa temperatura. Metodyka zabiegowa:
specjalny aparat z elektordami. 3 rodzaje sztywne, miękkie, specjalne. Elekroda
sztywna – kaptur szklany, który osłania elektrodę metalowa wtopiona w uchwyt
ebonitowy. (średnia 5 – 15cm) , odległość kap szklanego od elektrody ożna
mienić. Elektroda miękka – siarka metalowa obudowana jest filcem albo gumą
(uzywamu perforowanych filców, słuzy do odsunięcia kabli). Elektroda
specjalna – ma specjalny kształt stosowana np do dołu pachowego, do
przegrzania miednicy mniejszej. Wyrózniamy 4 rodzaje dawkowania: 1. dawka
atermiczna I – poniżej progu odczuwania ciepła, 2. oligotermiczna II – pacjent
odczówa delikatne ciepło. 3. termiczna III – wyraxne odczucie ciepła. 4.
hypertrmiczna IV – bardzo wyraźne uczucie ciepła, ale bez pieczenia lub
parzenia. Pacjent odczówa ciepło po około 0,5’, dopiero wtedy ustalamy dawkę.
Stan ostry: dawka atermiczna, oligotermiczna – czas zabiegu 2-10’ 1x dziennie.
Stan przewlekły: dawka termiczna – czas zbaioegu 7-12-15’ co 2 dzień w serii
jest około 10 zabiegów. Przygotowanie pacjenta: zalecenie lekarskie
(odpowiednia dawka), przed zabiegiem w okolicy podbrzusza pacjent musi się
wypróznić; miejsce zabiegowe musi być suche, nie może być opatrunków i
przedmiotów metalowych, dwie powierzchnie ciała ktróre sie spotykają nalezy
oddzielić filem lub ligniną; jezeli są nierówności powierzchni to elektrody
ustawiamy równolegle bądź powierzchninę wyrównujemy powniewarz może
dojśc do efektu szczytopwego; gdy przegrzewana jest okolica głowy lub szyi to
co jakiś czas sprawdzamy stan pacjenta; gdy zabieg jest na głowe nie powinien
trwać dłużej niż 10 min. Po zabiegu pacjent odpoczywa 15 min a jęsli zabieg na
głowe to około 30 min.
Przeciwskazania: nowotwory, ciąża., mięśniaki macicy, rozrusznik serca,
endoprotezy, zaawansowane choroby ukł oddechowego io krazeniowego, stan
ostry choroby, młody wiek poniżej 10 roku zycia, duże obrzeki, osoby w
podeszłym wieku, stany zagrazające krwawieniem, duże zylaki. Wskazania –
przykurcze tkanek miękkich, mięsniobóle, neuralgie, zapalenie zatok
czołowych, szczękowych, przelekłe zapalenie przydatków u kobiet, zmiany
zwyrodnieniowe stawów, zapalenie ucha, zapalenie krtani, zmiany
zwyrodnieniowe kręgosłupa. Szczegółowa metodyka: przegrzanie kończyny
górnej:E sztywna – tylna powierzhnia barku, E na dłoni ( dłoń w ustawieniu
pianisty). 2. zapalenie splotu barkowego – dawki słabe czas 10- 15 min,
elektrody miekkie – leżenie tyłem odległość od barku (podkładamy filc)
odległość od reki. 3. przegrzewanie ręki: E sztywne: dłoń lezy na elektrodzie
(ustawienie pianisty), E 2-3 cm nad dłonią. 4. przegrzeanie st barkowego: E
sztywna (przy PHS) – elektrody ułozone dachówkowato, z przodu i z tyłu,
odległość E ok 2cm...E miękkie: pacjent lezy tyłem ( z tyłu 2 filce) pacjent lezy
na elektrodzie, z przodu 1 filc. 5.przegrzanie całej kończyny górnej: metoda
mieszana: 1 E sztywna, 2 miekka: na pośladku elektroda miękka , na stopie
elektroda sztywna. 6. przegrzanie splotu lędźwiowego: na kregosłup e miękka na
przednią pow uda e sztywna. 7. pregrzane st kolanowego. E sztywne ułozone
bocznie i przyśrodkowo zabieg na 2 stawy – między kolanami filc. 8.
przegrzanie st biodrowego – 2 biodra ułożenie po obu stronach miednicy.
Przegrzanie stopy – e sztywne od strony grzbietu stopy i k ;ietowej. 10.
przegrzanie zatok czołowych: E pod brwią, tak aby dolny bvrzeg elektrody nie
dotykał oczodołu, druga e 15 cm od ciała, w okolicy górnego od kregosłupa
piersiowego. Czas zab 2-5’ ( w stanie przewlekłym do 10’). 11. przegrzanie
ucha – e sztywna dotyka ucha, druga w sużej odległości po drugiej stronie
głowy. 12. przegrzanie krtani: e bezpośrednio na krtani, druga e z tyłu na wys
górnych kręgów piersiowych. Czas 2-5’.
Działanie biologiczne diatermii – 1. naczynia krwionośne: ulegają
rozszerzeniu, zwiększa się przepły przez dany obszar – przyspiesza resorpcję,
rozszerzenie naczyń krwionośnych przez histaminę. 2. mięsnie – zmniejsza się
tonus mięsnowy. 3. nerwy – spowolnione procesy przekazywania informacjudziałanie przeciwbólowe. 4. zmienia się pH w mijscu zapalnym; zmiejsza się
proces zapalny. 5. wzmaga się przemiana materii na poziomie komórkoweym. 6.
zwięklsza się diureza. 7. zwiększa się ilość leukocytów. 8. zmiejsza się proces
zapalny, przyspieszony proces gojenia. TERAPULS – między załączeniami
obwodu a jego wyłaczeniam sa duże przerwy. Okres przerwy jest tak długi że
iepło jest rozprowadzone. Częstot. 27,12 mHz, dł fali 11,25 m. Aparat ma
głowicę zabiegowa którą przykłada się do miejsca zabiegoweg. Na aparat składa
się wzmacniacz mocy. Przed wzmacniaczem jest generator wytwarzający
sygnał. Podaje on sygnał impulsowi. Kształt pojedynczego impulsu podobny
jest do prostokąta. Penetrcja jest tym większa im większa jest moc szczytowa.
Celem terapulsu jest eliminacja gromadzącego się w danym miejscu ( w tkance)
ciepła. Działa na błonę międzykomórkową. Stosujemy go tam gdzie nie chcemy
przegrzać. Wskazania: rany skóry i tk podskórnej, absorpcja złogów
wapniowych, przyspieszenia regeneracji uszkodzonychj włókien nerwowych,
stany zapalne, stany zapalne gruczołu piersiowego, zwichnięcia, skręcenia,
można stosować na opatrunek gipsowy, zapalenie przydatków, oparzenia.
Przeciwwskazania: rozrusznik, biostymulatory, nowotwory, protezy, ciąża,
młody wiek, temperatura, ostre stany zapalne.
Przygotowanie pacjenta: usuwamy wszystkie przedmioty metalowe, miesjhce
zabiegowe odsłoniete, przykłada się bespośrednio przez ligninę do skury, stroną
ekranową ustawiamy do pacjeta, pacjent nie zmienia pozycji w czasie zabiegu,
pacjent nic nie czuje, po zabiegu odpoczynek 20 min. DAWKI: głowa czas – 10
– 5’ ; tułów i kończyny 15 – 20 min ; W serii mamy około 10x zabiegów czesto
wykorzystuje się penetrację I lub II. Dyskopatia, uszkodzenia stawów, zm
zwyrodnieniowe – penetracja III rzędu; 300 – 400Hz. U oób otyłych penetracja
o jedna większa np III – IV. Czas około 60 mikrosekund, głowicę
aparatudostajamy do pacjenta, w czasie zabiegu głowiy nie odrywamy od
pacjenta (może to spowodować jej uszkodzenia). Pole magnetyczne: małej
czestotliwości 2-60Hz. DAWKI: natężenie: stan ostry 0,5 – 2 mT (militesli)
nawet do 2,5 mT. Stan podostry 2,5 – 5,5 mT. Emulowany w kształcie:
prostokąt na skościec i stawy, trójkąt na więzadła lub całą strukturę stawu.
Sinusoidy na mięśnie. Częstotlwiość: im stan ostrzejszy tym cz. Mniejsza: stan
ostry 2-5 Hz, podostry 7-10-15 Hz, przewlekły 20-50 Hz. Czas zabiegu srednio
20 min w serii mamy 10 – 20 zabiegów. Pole magnetyczne emitowane ciągle
lub z przerwą. Przerwa od 3 sek, póxniej zmi\niejszamy codziennie o 0,5’’, aż
do wartości 0,5’’. Aplikator kołowy dobieramy ze względu na pole zbiegowe i
maxymalną indukcję. Aplikayory moga być rónież płaskie tzw. płytkowe.
Działanie pola: przyspiesza syntezę DNA i RNA, pobudzone śa procesy
dyzucji ( wychwytywanie tlenu przez komórki, przyspieszenie procesu spalania
O2), zwiękisza się króązenie oboczne, lepiej i szybciej tworzy się blizna.
Zmniejsza się czas tworzenia kostniny, silne działanie przeciwbólowe,
przyspiesza wchłanianie krwiaków, wpływa na polaryzację błony
komówrkowej, przyspiesza wzrost i regenerację tkanek, zwiększa transport O2,
działanie przciwstresowe, obiża cisnienie.
Wskazania do pola: skręcenia, stłuczenia, nerwobóle, mięniobóle, oparzeniak
osteoporoza, gościec, choroby układu ruchu, choroby przewodu pokarmowego,
choroby ukł krażenia, chor oddechowego, chor ginekologiczne, chor
dermatologiczne. Pole magnetyczne można stosować w stanach ostrych.,
przenika równocześnie przez wszystkie do zabiegu, zabieg można wykonywać
przez opatrunek gipsowy. Terapia jest bezkontaktowa. Pola magnetczynego nie
można przedawkować. Przeciwwskazania: nowotwory, grzybica, rozrusznik,
miazdżyca naczyń, ciąża, krwawiące wrzody żołądka, cieżkie choroby
naczyniowe. DMF – częst. 25 Hz działanie cieplne na zasadzie oscylacji jonów
stosuje się dla stanów zapalnych przegrzaniu ulega tk miesniowa i krew.
Elektrody: okrągłe średnica 5 cm, podłużne na całe kóńczyny lub kręgosłup,
pyrodor ma 3 pow emitujące. Możliwość poparzenia na tk kostnej i skurze!
Nerwobóle nerwów poweirzchownych RZS, czyraki, jako przygotowanie do
kinezyterapii, stanu pourazowe, uważamy aby nie uszkodzić okostnej a u
młodzieży na nasady kości. Czas zabiegu 10-15-20’ elektrody w odległości 5 cm
od ciała, im aparat znajduje się bliżej ciała tym emisja jest większa.
Dawkowanie jak w DKF – 20- 70 wat. Pacjent i terapeuta mają okkulary.
Przeciwwskazania: młodociany wiek, rozrusznik,. Ropniaki, nowotwory, duże
obrzeki, stanostry zapalenia, metal, brak dobrego czucia, miażdżyca, ciąża, nie
stosuje się na jądra, gruxlica.