geologia - Geologia - malainwazja

geologia.doc
(133 KB) Pobierz
1. Skala Mohsa
2. Kiedy dokumentacja geotechniczna a kiedy geologiczno – inżynierska
3. Narysować lub opisać zwierciadło wody gruntowej i napiętej wody gruntowej
4. Skały magmowe
5. Struktura, tekstura i zastosowanie
6. Osuwiska (typy)
7. Rodzaje wód
8. Rysunek zwierciadła napiętego i swobodnego
9. Kategorie geotechniczne i geologiczno - inżynierskie (kiedy jakie dokumenty)
10. Warunki geotechniczne na utworach polodowcowych
Ad.4.
Skały magmowe – powstają w wyniku krystalizacji stopu krzemianowego czyli magmy w głębi
ziemi lub na jej powierzchni.
Podział skał magmowych ze względu na warunki powstawania/występowania:
a) skały głębinowe (plutoniczne) – powstałe na znacznej głębokości w skorupie ziemskiej
(powolny spadek temperatury przy znacznym ciśnieniu); struktury fanerokrystaliczne; np.
gabro, dioryt, sjenit, granit, karbonatyt, pegmatyt
b) skały wylewne (wulkaniczne) – powstałe w wyniku krzepnięcia lawy na powierzchni
ziemi (szybki spadek temperatury przy niskim ciśnieniu); struktury afanitowe, szkliste i
porfirowe; np. bazalt, porfir, obsydian, pumeks
c) skały żyłowe – różne miejsca powstawania; zróżnicowane struktury
Podział ze względu na skład mineralny:
a) skały skrajnie kwaśne – bardzo wysoka zawartość krzemionki, powyżej 62%
b) skały kwaśne – przesycone krzemionką, powyżej 66%; skład: kwarc, skalenie,
łyszczyki, rzadziej amfibole i pirokseny
c) skały obojętne – od 52% do 66%; skład: skalenie, amfibole, pirokseny, biotyt, kwarc;
np. sjenit, dioryt
d) skały zasadowe – od 45% do 52%; skład: skalenie, pirokseny, amfibole, oliwiny,
skaleniowce; np. gabro, bazalt
e) skały ultrazasadowe – poniżej 45%; skład: oliwiny, pirokseny, amfibole; np.
hornblendyt, karbonatyt
Struktura – jest to sposób wykształcenia składników w skale (stopień krystaliczności, wielkość i
kształt kryształów, wzajemne stosunki między składnikami)
Tekstura – jest to sposób ułożenia i rozmieszczenia składników w skale(cechy uporządkowania
składników i stopień wypełnienia przez nie przestrzeni w skale)
Ad. 5.
Struktura, tekstura i zastosowanie:
Struktura – jest to sposób wykształcenia składników w skale (stopień krystaliczności, wielkość i
kształt kryształów, wzajemne stosunki między składnikami)
Tekstura – jest to sposób ułożenia i rozmieszczenia składników w skale(cechy uporządkowania
składników i stopień wypełnienia przez nie przestrzeni w skale)
Minerały główne:
kwarc (czysty dwutlenek krzemu SiO2) – twardość: 7; łupliwość: nie ma; przełam:
muszlowy; połysk: szklisty; pokrój: izometryczny
- ortoklaz - twardość: 6; łupliwość: doskonały w jednym, kierunku i bardzo dobra w
kierunku prostopadłym; połysk: szklisty na powierzchniach ścian i płaszczyznach
łupliwości; pokrój: grubotabliczkowy
- łuszczyki: muskowit (mika jasna, biała), bioryt (mika ciemna) – twardość: 2, (bioryt: 3);
łupliwość: doskonała w jednym kierunku; połysk: szklisty, metaliczny; pokrój:
cienkopłytkowy; barwa: muskowit bezbarwny, białosrerzysty; bioryt czarny; inne cechy:
sprężystość płytek szczególnie muskowitu
- amfibole i pirokseny: hornblenda, augit - twardość: hor-5,5, aug-od5,5 do 6,5; łupliwość:
doskonała wzdłuż ścian słupa; połysk: szklisty; pokrój: hor-słupowy, aug-krótkosłupowy;
barwa: czarna
Minerały poboczne:
- magnetyt - twardość: 5,5 do 6; łupliwość: brak; połysk: szklisty, w zwietrzałych okazach
matowy; pokrój: izometryczny; barwa: czarna lub ciemnoszara; inne cechy: właściwości
magnetyczne
- hematyt - twardość: 5,5 do 6; łupliwość: brak; połysk: matowy, czasem metaliczny;
pokrój: izometryczny, rzadziej ciemnopłytkowy; barwa: czerwonawa, brunatna
-
Ad. 6.
Typy osuwisk:
a) obryw – rumowisko powstałe w wyniku swobodnego oberwania się zwięzłych
fragmentów skarpy zbudowanej z gruntów spoistych lub skalistych
b) osyp - powstaje z osypanego materiału sypkiego, który powstaje głównie w wyniku
wietrzenia skał
c) osuwisko - powstaje w wyniku przemieszczenia się wraz z obrotem części masywu
gruntowego skarpy wzdłuż krzywoliniowej (cylindrycznej) powierzchni poślizgu
d) zsuw – grunt osuwiska przemiesza po istniejącej w masywie skarpy powierzchni
osłabienia, którą może stanowić: kontakt warstw geotechnicznych, granica
zwietrzelina/skała, istniejące szczeliny oraz osłabienia typu tektonicznego
e) pełzanie – przemieszczenie mas gruntowych odbywa się bez określonej powierzchni
poślizgu i w bardzo długim czasie
spływ - przemieszczanie się nasyconych wodą utworów zboczowych głównie na
skutek intensywnych opadów, często ze znaczną prędkością (tzw. potoki błota)
Ze względu na kształt powierzchni poślizgu:
a) rotacyjne – o cylindrycznej powierzchni poślizgu, masy koluwialne obracają się
b) ześlizgowe – o płaskiej powierzchni poślizgu, masy koluwialne przesuwają się
Ze względu na układ warstw podłoża:
a) asekwentne - tworzą się w jednorodnych, niewarstwowanych skałach (glinach, iłach)
b) konsekwentne - powstają w wyniku ruchu mas skalnych po jakiejś powierzchni
strukturalnej (wyróżnia się osuwiska konsekwentno-strukturalne, konsekwentnozwietrzelinowe, konsekwentno-szczelinowe)
c) insekwentne - tworzą się, gdy osunięcie nastąpi w poprzek powierzchni
strukturalnych
d) obsekwentne
e) subsekwentne
f) złożone
Ze względu na czas występowania:
a) periodyczne – występują przy obfitych opadach
b) chroniczne – są w ciągłym ruchu dopóki nachylenie stoku nie stanie się minimalne
Ze względu na sposób rozwoju:
a) delapsywne – rozwój od dołu w górę stoku
b) detruzywne – rozwój od góry w dół stoku
f)
Ad. 7.
Rodzaje wód:
Ad. 8.
Zwierciadło napięte i zwierciadło swobodne:
Ad. 9.
Kategorie geotechniczne:
Kategorie geologiczno – inżynierskie:
Ad. 10.
Warunki geotechniczne na utworach polodowcowych
1. Skały głębinowe
Kwaśne
Granit alkaliczno-skaleniowy - bardzo jasny granit, zbudowany
głównie z skaleni potasowych
Granity - przewaga skaleni potasowych nad plagioklazami, z min.
ciemnych obok biotytu spotyka się czasami hornblendę
Pośrednie
Sjenit - głównym składnikiem są skalenie potasowe, biotyt i hornblenda,
w formach przejściowych do granitu drobne ilości kwarcu; barwy
czerwone, jasnoszare
Dioryt - składa się w przewadze z plagioklazów (oligoklaz - andezyn) i
amfiboli (hornblenda), dodatkowy biotyt i pirokseny; barwy szare,
ciemnoszare
Zasadowe
Gabro - głównie plagioklazy (labrador - bytownit) i pirokseny
jednoskośne, niekiedy hornblenda i biotyt; skała dosyć ciemna
Perydotyt - ciemnozielona skała, zbudowana głównie z oliwinu i
piroksenu, podrzędnie hornblenda, biotyt, granat, chromit
Ultrazasadowe
Piroksenit - w większości tworzą ją pirokseny
Horblendyt - prawie 100% horblendy
2. Skały wulkaniczne
Kwaśne
Porfiry kwarcowe - widoczne fenokryształy kwarcu
Obsydian - szkliwo wulkancizne o szklistym połysku
Pumeks - porowate szkliwo o teksturze gąbczastej
Bazalty - dosyć ciemne skały, niekiedy czarne, struktura afanitowa
Pośrednie zawierająca czasami bomby oliwinowe lub rzadkie prakryształy oliwinu i
piroksenów
3. Skały żyłowe
Kwaśne
Pegmatyty - jasne skały o gruboziarnistej teksturze, często zamiast biotytu
występuje srebrzysty muskowit; spotykana tekstura pismowa
Ad. 4.
Budowa wewnętrzna
2. Podział pod względem wielkości składników:
a) S. fanerokrystaliczna (jawnokrystaliczna). Wszystkie składniki skały są
wykrystalizowane w postaci tak dużych kryształów, że można je wyróżnić makroskopowo
(powyżej 0,1mm). Struktury fanerokrystaliczne świadcza o dobrych warunkach krystalizacji,
jakie istnieją w czasie tworzenia się skał plutonicznych i niektórych żyłowych. Na podstawie
rozkładu wielkości kryształów skały te dzielimy na:
- równoziarniste (ryc. 1.): gruboziarniste (ziarna pow. 5mm); średnioziarniste (ziarna 25mm); drobnoziarniste (ziarna poniżej 2mm)
- nierównoziarniste: porfirowate (ziarna stopniowo przechodzą od drobnych do coraz
grubszych - ryc. 2.); fanerokrystaliczno-porfirowe (wyraźny podział ziaren na małe i duże)
b) S. afanitowe. W skałach o takiej strukturze nie można makroskopowo dostrzec
kryształów, jedynie pod mikroskopem da się zauważyć, że skała składa się z drobniutkich
kryształków i/lub szkliwa. Struktury takie są charakterystyczne dla skał wylewnych i
niektórych żyłowych krzepnących blisko powierzchni ziemi.
c) S. porfirowe. W skale o strukturze porfirowej występują widoczne makroskopowo
kryształy zatopione w masie o strukturze afanitowej (ryc. 3.). Jest to typ struktury łaczacej
s. fanerokrystaliczne i afanitowe. Widoczne wyraźne kryształy zwane są fenokryształami
(prakryształami), a masa w której tkwią - ciastem skalnym (tłem skalnym). Skały o takiej
strukturze powstawały w różnych warunkach - początkowa faza krystalizacji miała miejsce
w głębi ziemi w warunkach sprzyjających krystalizacji, następnie ciało magmowe
przemieściło się bliżej powierzchni ziemi, gdzie wykrystalizowały pozostałe składniki magmy
jako masa afanitowa (szybsza krystalizacja). Prakryształy mają zazwyczaj własne,
prawidłowe formy geometryczne, bowiem mogły swobodnie krystalizować. Czasami na
prakryształach można zaobserwować ślady obtopienia i korozji w postaci zaokrąglonych
krawędzi i naroży. Było to wynikiem zmiany składu chemicznego stopu, a także wzrostu
temperatury.
W skałach fanerokrystalicznych wyróżnia się 3 stopnie automorfizmu, czyli wykształcenie
kryształów:
- kryształy automorficzne (idiomorficzne, wlasnokształtne) - są wykształcone
prawidłowo, czyli ich kształt odpowiada postaci krystalograficznej właściwej dla danego
minerału
- kryształy hipoautomorficzne (współwłasnokształtne) - mają częściowo własny kształt
- kryształy ksenomorficzne (obcokształtne) - kształt nie odpowiadający ich właściwej
postaci krystalograficznej
Stopień automorfizmu zalezy od kolejności krystalizowania poszczególnych minerałów, i tak
minerały które krystalizowały jako pierwsze będą wykształcone jako kryształy
automorficzne, a te które krystalizowały jako ostatnio będa występowały jako kryształy
ksenomorficzne.
1. Podział ze względu na sposób uporządkowania składników w skale:
a) tekstura bezładna - składniki skały są rozmieszczone i ułożone zupełnie przypadkowo,
to znaczy, że nie widać żadnej prawidłowości w rozmieszczeniu i ułożeniu pojedynczych
kryształów ani ich zespołów. Tekstura ta wskazuje, że krystalizacja magmy przebiegała
równomiernie w całej masie. Jest to najczęściej spotykany typ tektury skał magmowych.
b) tekstury uporządkowane (kierunkowe) - w skałach o teksturach kierunkowych
rozmieszczenie składników wykazuje pewną regularność. Tekstury te są wynikiem działania
w czasie procesów krzepnięcia magmy różnych czynników porządkujących np. ciśnienia
kierunkowego, płynięcia magmy itp.
- Tekstury równoległe - składniki o płaskich lub wydłużonych kształtach są ułożone w
przybliżeniu równolegle do siebie. Zespoły te mają postać zorientowanych soczewek lub
smug, wyróżniających się składem mineralnym i strukturą. Tekstura równoległa powstająca
w wyniku ruchu magmy w czasie krzepnięcia nosi nazwę fluidalnej (najczęściej spotykana w
skałach wulkanicznych)
- Tekstury kuliste - powstają gdy krzepnięcie magmy postępuje od wydzielonych
wcześniej centrów na zewnątrz we wszystkich kierunkach. Do nich zaliczamy:
- T. sferolityczna - wokół centrów są ułożone promieniście składniki pręcikowe, często
spotykane w skałach wulkanicznych jako rezultat odszklenia)
- T. sferoidalna - składniki układają się koncentrycznie wokół centrów w postaci
powłok o różnym składzie mineralnym (dosyć rzadkie tekstury, spotykane tylko w skałach
głębinowych)
2. Podział ze względu na stopień wypełnienia:
a) Tekstura zbita (masywna) - minerały ściśle zajmują całą przestrzeń w skale
b) Tekstury porowate - w skale między składnikami występują puste przestrzenie
- t. miarolityczna - pustki w skalach są ograniczone ścianami kryształów, występują tylko
w skałach fanerokrystalicznych powstałych z magmy obfitującej w gazy
- t. pęcherzykowata - pory po gazach mają postać kulistą lub elipsoidalną, spotykane
wyłącznie w skałach o strukturze afanitowej lub porfirowej. Jeśli skała zawiera dużą ilość
pęcherzyków, tzn. jeśli są one oddzielone tylko cienkimi ścianami to taką teksturę
nazywamy gąbczastą.
W skałach o teksturze porowatej bardzo często puste przestrzenie są wtórnie wypełnione
minerałami, całkowicie lub częściowo. Do takich minerałów zaliczamy głównie kwarc,
chalcedon (agat), kalcyt, chloryty, zeolity i in. Często skała zawiera dużo małych
pęcherzyków wypełnionych minerałami, wówczas taka teksturę nazywamy migdałowcową,
a owe pęcherzyki - migdałami. Niekiedy pęcherzyki są częściowo wypełnione minerałami tak
że powstaje w nich pustka a ściany pokryte są kryształami - taki twór nazywamy geodą.
Skały magmowe w zależności od głębokości powstania, stosunku do skał
otaczających czy budowy wewnętrznej dzieli się na klika grup zwanych facjami.
Facja
Cechy
...
Plik z chomika:
malainwazja
Inne pliki z tego folderu:

06_GEOLOGIA_osuwiska_.ppt.lnk.ppt (655 KB)
 2013-02-06 Geologia.rar (4238 KB)
 geologia.doc (133 KB)
 Geologia.docx (21 KB)
 geologia egzam dopisane.rtf (782 KB)
Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin





Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dział Pomocy
Opinie


Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
Budownictwo komunikacyjne
 Budownictwo ogólne
 Chemia
 Dziekanat
 Fizyka