Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc

advertisement
1
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
7.
Zwarcia symetryczne w systemach elektroenergetycznych
7.1. Wprowadzenie
Zwarciem nazywa się połączenie punktów obwodu elektrycznego należących do
różnych faz lub połączenie jednego lub większej liczby takich punktów z ziemią.
Połączenie może być bezpośrednie, wtedy opór miejsca zwarcia może być traktowany jako
zerowy. Zwarcia dzielą się na symetryczne i niesymetryczne.
zwarcie 3-fazowe
A
zwarcie 2-fazowe
A
B
C
B
C
I 'k'
I 'k' 2
zwarcie 2-fazowe z ziemią
A
B
zwarcie 1- fazowe z ziemią
C
C
I
''
kE2E
A
B
I
''
k 1
Rys. 7.1. Schematy ideowe zwarć symetrycznych i niesymetrycznych
Symetrycznymi nazywają się takie zwarcia, w których wektory prądów
przewodowych i napięć fazowych są symetryczne. Oznacza to, że wszystkie fazy w
przypadku zwarcia symetrycznego są obciążone jednakowo. Jest to więc zwarcie 3-fazowe.
Zwarcia, w których nie istnieje symetria obciążenia nazywamy zwarciami
niesymetrycznymi. Są to zwarcia 1 - fazowe, 2 - fazowe i 2 - fazowe z ziemią.
Na podstawie statystyk światowych można przyjąć, że udziały różnych rodzajów
zwarć są w przybliżeniu następujące:
 zwarcia 1-fazowe
65%
 podwójne zwarcia z ziemią i zwarcia 2-fazowe z ziemią
20%
 zwarcia 2-fazowe
10%
 zwarcia 3-fazowe
5%
Wskutek zwarć w elementach systemu elektroenergetycznego mogą płynąć prądy o
wartościach wielokrotnie przekraczających prądy robocze. Powodują one gwałtowne
nagrzewanie urządzeń elektroenergetycznych, co może doprowadzić do ich uszkodzenia.
Przy przepływie prądu zwarciowego powstają również siły dynamiczne o tak dużych
wartościach, że powodują mechaniczne uszkodzenia szyn zbiorczych, uzwojeń
transformatorów, przekładników prądowych, itp..
2
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Niektóre zwarcia - jak na przykład zwarcie 1 - fazowe w sieci o izolowanym
punkcie neutralnym - nie powodują co prawda powstania dużych prądów, ale za to
stwarzają niebezpieczeństwo porażenia.
Wobec faktu, że prądy zwarciowe są tak niebezpieczne nie można dopuścić do ich
długotrwałego przepływu. Należy szybko wyłączyć zwarty element, nawet w ułamkach
sekundy. Do tego celu służą wyłączniki samoczynnie pobudzane przez zabezpieczenia oraz
bezpieczniki.
Zdarza się również, że zwarcia mają charakter przemijający i wystarcza
krótkotrwałe wyłączenie linii, aby cały układ wrócił do normalnego stanu. Stosuje się w
takich przypadkach urządzenia zwane samoczynnym ponownym załączeniem, w skrócie
SPZ. Automatyka SPZ wyłącza linię i po krótkim czasie, w ciągu którego następuje
zdejonizowanie łuku elektrycznego, ponownie załącza linię pod napięcie. Ze statystyk
światowych, można stwierdzić, że około 70 procent wszystkich zwarć w liniach to zwarcia
przemijające.
Znajomość wartości i przebiegu czasowego prądu zwarciowego jest niezbędna przy
projektowaniu, budowie, rozbudowie i sterowaniu systemów elektroenergetycznych. Dąży
się do tego, aby prądy zwarciowe były jak najmniejsze, w tym celu dobiera się
odpowiednią konfigurację sieci, stosuje się dławiki ograniczające prądy zwarciowe, itp.
W celu zbadania zmian zachodzących w obwodzie elektrycznym po wystąpieniu
zwarcia symetrycznego rozpatrzmy prosty obwód trójfazowy symetryczny. Ze względu na
symetrię napięć i prądów rozważania można ograniczyć do jednej fazy. Ponadto można
pominąć prąd obciążenia jako wielokrotnie mniejszy od prądu zwarcia, rys. 7.2.
R + jX
U
W
Rys. 7.2. Obwód elektryczny nieobciążony zwierany przez wyłącznik
Załóżmy, że do obwodu doprowadzone jest napięcie sinusoidalne
u = Umsin( t +  u )
gdzie:
Um= 2 U - wartość maksymalna napięcia,
U - wartość skuteczna napięcia,
  2 f - pulsacja,
f - częstotliwość,
 u - faza napięcia w chwili t = 0.
Stan nieustalony po załączeniu wyłącznika opisany jest równaniem różniczkowym
di
Ri+L
= Umsin( t +  u )
dt
gdzie i oznacza wartość chwilową prądu. Po rozwiązaniu równania różniczkowego przy
warunku początkowym
i(t=0) = 0
3
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
otrzymuje się następujący wzór na prąd zwarciowy
R
Um
Um Lt
i
sin(t   u   ) 
e sin(  u   )
Z
Z
Z  R 2  X2
L
  arctg(
)
R
gdzie Z - impedancja obwodu,  - przesunięcie fazowe.
Ze wzoru wynika, że prąd zwarciowy jest sumą dwóch prądów składowych
i  i AC  i DC
U
i AC  m sin(t   u   )
Z
R
U  t
i DC   m e L sin(  u   )
Z
gdzie: iAC - składowa okresowa o stałej amplitudzie, iDC - składowa nieokresowa.
Prad iAC
Prad iDC
2
1.4
1.2
1
1
0.8
0
0.6
0.4
-1
0.2
-2
0
0.02
0.04
0.06
0.08
0.1
0
0
0.02
0.04
t, s
0.06
0.08
0.1
0.08
0.1
t, s
-iAC .iDC
i=iAC+iDC
2
3
2
1
1
0
0
-1
-2
-1
0
0.02
0.04
0.06
t, s
0.08
0.1
-2
0
0.02
0.04
0.06
t, s
Rys. 7.3. Przebiegi prądu zwarciowego w obwodzie o parametrach w jednostkach
względnych: R=0.1, X=0.8, U = 1, psiU=30o
Składowa nieokresowa ma charakter prądu stałego zanikającego w czasie stosownie
do stałej czasowej
L
a 
R
4
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Zwarcie, w którym nie występuje zmiana wartości skutecznej napięcia
powodującego przepływ prądu zwarciowego oraz impedancja obwodu jest stała i liniowa
nosi nazwę zwarcia odległego od generatorów. Z takim typem zwarć mamy do czynienia w
większości zwarć zasilanych z sieci średniego napięcia.
W przypadku zwarcia w pobliżu generatorów przebieg prądu zwarciowego jest
inny. Wpływ generatora synchronicznego objawia się tym, że amplitudy składowej
okresowej prądu zwarciowego nie są stałe i maleją w czasie aż do pewnej ustalonej
wartości. Zmienność ta wynika z własności elektromagnetycznych generatora, a
mianowicie sprzężeń magnetycznych między uzwojeniami wirnika i twornika.
a)
Xd''
E''
Xd'
b)
U
E'
c)
U
Xd
E
U
Rys. 7.4. Schematy zastępcze generatora synchronicznego w stanach nieustalonych; a) - stan
podprzejściowy, b) - stan przejściowy, c) - stan synchroniczny
W stanach nieustalonych generator może być zastąpiony trzema schematami
zastępczymi. W stanie podprzejściowym - przez sem podprzejściową E za reaktancją
podprzejściową X d , w stanie przejściowym - przez sem przejściową E za reaktancją
przejściową X d , w stanie ustalonym - przez sem ustaloną E za reaktancją synchroniczną
Xd .
Reaktancja podprzejściowa generatora podawana jest w jednostkach względnych
odniesionych do napięcia znamionowego UNG i mocy znamionowej SNG generatora, czyli
do znamionowej impedancji generatora
U2
Z GN  NG
S NG
Wówczas
X ''
S
X 'd'  d  X 'd'  NG
Z GN
U 2NG
W dużych generatorach reaktancja podprzejściowa X 'd' jest około 2 - krotnie mniejsza od
reaktancji przejściowej X 'd oraz około 10 - krotnie mniejsza od reaktancji synchronicznej
Xd . Często w literaturze dla odróżnienia reaktancji podprzejściowej w jednostkach
względnych od reaktancji podprzejściowej w omach stosuje się oznaczenie x 'd' zamiast X 'd' .
5
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Do analizy zwarć wybiera się schemat zastępczy generatora modelujący jego wpływ
na pozostałe elementy systemu w chwili tuż po wystąpieniu zwarcia, a więc schemat w
stanie podprzejściowym.
W tworzeniu modeli matematycznych systemu elektroenergetycznego niezbędnego
do wyznaczania prądów zwarciowych należy pamiętać o tym, że wzory końcowe powinny
mieć prostą i łatwą do stosowania postać. Należy jednak pamiętać, że wszystkie
uproszczenia w modelowaniu powinny dawać wartośći prądów zwarciowych nieco
większe od wartości, które można zarejstrować i pomierzyć. Z tego wynikają założenia
uproszczające, powszechnie stsowane w praktycznych obliczeniach.
Założenia uproszczające w obliczeniach zwarciowych
1. Pomija się wszystkie nieliniowości w obwodach zastępczych, co pozwala
wykorzystać w modelowaniu twierdzenie Thevenina i zasadę superpozycji.
2. Pomija się parametry poprzeczne wszystkich elementów obwodu zastępczego.
3. Pomija się prądy obciążeniowe z tego powodu, że prądy zwarciowe są wielokrotnie
większe od prądów obciążeniowych.
4. Po pominięciu obciążeń, w każdym punkcie sieci elektroenergetycznej wartość
napięcia jest równa napięciu znamionowemu.
5. Pomija się regulację przekładni transformatorów, co oznacza, że wszystkie
transformatory w sieci mają przekładnie znamionowe.
6. Pominięcie parametrów poprzecznych, prądów obciążenia i regulacji przekładni
transformatorów może być rekompensowane poprzez wprowadzenie do wzorów
końcowych współczynnika zwarciowego.
7.2. Zastosowanie twierdzenia Thevenina do obliczania prądów zwarć
symetrycznych
Zwarcie symetryczne w dowolnym punkcie sieci k sieci odpowiada włączeniu 3
jednakowych małych impedancji zespolonych z zk między dwa jałowe zaciski obwodu
trójfazowego.
Napięcia i prądy płynące w obwodzie po nagłej zmianie wywołanej włączeniem
impedancji są nadal symetryczne, w związku z czym rozważania można ograniczyć do
jednej fazy.
Ze wzglęu na fakt, że obwód zastępczy jest liniowy, zmiany wartości prądów i
napięć wywołane zwarciem symetrycznym można w sposób prosty wyliczyć w oparciu o
twierdzenie Thevenina.
Podstawowa koncepcja twierdzenia Thevenina polega na zastąpieniu danego
obwodu aktywnego, widzianego od strony wybranej pary zacisków, przez równoważny
obwód elektryczny składający się z idealnego źródła napięcia o sem ET równej napięciu
stanu jałowego i szeregowej impedancji zastępczej ZkT widzianej z tych zacisków. Dla
potrzeb analizy, impedancję zastępczą obwodu oznaczono dużą literą, aby odróżnić ją od
impedancji gałęziowych oznaczanych małymi literami.
Na rysunku 7.5a pokazano schematycznie jedną fazę analizowanego systemu
trójfazowego. W systemie wyróżniono węzły generatorowe j dostarczające moc do sieci,
6
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
węzły odbiorcze i pobierające moc z sieci oraz nieobciążony węzeł k, w którym wystąpi
zwarcie symetryczne przez impedancję zespoloną z zk .
a)
U pj ph
Generator Siec
E s = var
U pi ph
U pk ph
b)
ET
k
I zk
Z kT
z zk
Odbiór
Rys. 7.5. Zastosowanie twierdzenia Thevenina do modelowania zwarć symetrycznych; a) –
schemat systemu przed zwarciem; b) – schemat zastępczy wynikający z twierdzenia Thevenina.
Oznaczenia: U - napięcie, E - em, indeks p - wartość napięcia przed zwarciem, ph - napięcie
fazowe, s - sieć elektryczna, T - wielkości wynikajace z twierdzenia Thevenina.
Z twierdzenia Thevenina wynika, system elektroenergetyczny w stanie zwarcia
może być zastąpiony sem zastępczą równą napięciu w stanie jałowym w węźle k tuż przed
zwarciem oraz impedancją ZkT widzianą z węzła k przy zwartych wszystkich sem w
systemie
E T  U pk ph  U pk / 3
gdzie indeks dolny p oznacza wartość napięcia przed zwarciem.
Impedancja ZkT jest równa impedancji zwarciowej własnej węzła Zkk
ZkT = Zkk
Wynika to z uogólnionego prawa Ohma. Po wystąpieniu zwarcia w węźle k wektor prądów
przyjmuje postać
I = Izk
gdzie
T
... 0 - wektor prądów węzłowych odpowiadający zwarciu
Izk = 0 ....  I zk
w węźle k, wszystkie elementy są zerowe za wyjątkiem elementu k, odpowiadającego
zwartemu węzłowi, przy czym prąd zwarcia odpływa od węzła i dlatego jest poprzedzony
znakiem minus.
Potencjały węzłowe sieci po wystąpieniu zwarcia w węźle k wynikają z
rozwiązania równania macierzowego
Izk = Y Vz
gdzie
Y - macierz admitancyjna zwarciowa; na przekątnej występuje admitancja własna
węzła równa sumie admitancji gałęzi łączących się z tym węzłem; poza przekątną
występuje admitancja wzjemna równa ujemnej admitancji gałęzi łączącej dwa węzły,
Vz - wektor potencjałów węzłowych, po wystąpieniu zwarcia w węźle k.
7
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
W przypadku dużej sieci elektroenergetycznej macierz admitancyjna zwarciowa ma bardzo
wiele zer.
Potencjały węzłowe mogą być obliczone z wykorzystaniem odwróconej macierzy
admitancyjnej zwarciowej
Vz = Y-1 Izk = Z Izk
gdzie:
Z = Y-1 - macierz impedancyjna zwarciowa.
Macierz impedancyjna zwarciowa otrzymana w wyniku odwrócenia macierzy
admitancyjnej zwarciowej jest macierzą symetryczną pełną, o elementach zespolonych.
Elementy na przekątnej macierzy noszą nazwę impedancji zwarciowej własnej węzła,
pozostałe zaś - impedancji zwarciowych wzajemnych
oznacza współczynnik udziału i-tego źródła w zasilaniu zwarcia w węźle k.
Na mocy twierdzenia Thevenina cała sieć elektroenergetyczna jest zastąpiona
elementarnym obwodem oczkowym, składającym się z połączonych szeregowo:
impedancji ZkT i impedancji zzk oraz sem ET. Zatem przez impedancję zzk płynie prąd
zwarciowy
U pk ph
U pk
ET
I zk 


Z kT  z zk Z kT  z zk
3(Z kT  z zk )
Z punktu widzenia obliczeń inżynierskich interesuje nas prąd zwarciowy
początkowy I 'k' . Prąd zwarciowy początkowy I 'k' jest to wartość skuteczna składowej
okresowej prądu zwarciowego I zk w chwili powstania zwarcia
I 'k'  I zk
czyli
I 'k'  I zk 
U pk
3 Z kT  z zk

U pk
3 Z kT  z zk
W w celu uproszczenia obliczeń pomija się odbiory, parametry poprzeczne sieci
oraz regulację przekładni transformatorów. W rezultacie przyjmuje się, że napięcie
międzyfazowe w miejscu zwarcia w chwili przed zwarciem jest równe napięciu
znamionowemu UNk . Uproszczenia w modelowaniu obwodu zastępczego można
zrekompensować poprzez współczynnik zwarciowyu c. Wartośc tego współczynnika
można oszacować posługując się następującym rozumowaniem:
 napięcie w miejscu zwarcia może być maksymalnie o 5% wyższe od napięcia
znamionowego,
 pominięcie prądów obciążenia, parametrów poprzecznych i regulacji przekładni
transformatorów może powodować maksymalnie
niedoszacowanie prądu
zwarciowego ok. 5%.
W konsekwencji
c = 1.05x1.05 = 1.1
8
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Najprostszym sposobem zrekompensowania uproszczeń modelowania jest
pomnożenie napięcia znamionowego w miejscu zwarcia przez współczynnik zwarciowy c
Upk = cUNk
czyli
E T  cU Nk / 3
W praktycznych obliczeniach, współczynnik zawiera się w przedziale od 1 do 1.1,
zależnie od rodzaju sieci (przesyłowa, rozdzielcza, niskiego napięcia) i oczekiwanego
prądu zwarcia (maksymalny czy minimalny). Prąd zwarciowy początkowy może być teraz
obliczony z następującego prostego wzoru
cU Nk
I 'k' 
3 Z kT  z zk
Największe wartości osiąga prąd zwarciowy w przypadku zwarć metalicznych
odpowiadających zerowej impedancji gałęzi, przez którą nastąpiło zwarcie. Z tego powodu
w praktyce stosuje się następujący wzór do obliczania prądu zwarciowego początkowego
zwarcia symetrycznego
cU Nk
I 'k' 
3 Z kT
Zwarcie symetryczne charakteryzujemy również przez podanie mocy zwarciowej
zdefiniowanej jako iloczyn prądu zwarciowego początkowego I 'k' i napięcia
znamionowego sieci w miejscu zwarcia UNk
S'k'  3I 'k' U Nk
Moc zwarciowa jest wielkością umowną, a nie fizyczną, gdyż najczęściej napięcie
w miejscu zwarcia i w chwili zwarcia jest bardzo małe lub zerowe.
Moc zwarciowa używana jest do scharakteryzowania właściwości zwarciowych
aparatury oraz wydzielonych obszarów sieci. Rozróżnia się następujące moce zwarciowe:
S 'k' max - moc zwarciowa maksymalna,
S'k' min
S
''
k
- moc zwarciowa maksymalna,
- moc zwarciowa rzeczywista, odpowiadająca rzeczywistej konfiguracji
sieci,
'
- moc zwarciowa dopuszczalna, wynikająca z dopuszczalnych prądów
S'kdop
zwarciowych, jakie mogą popłynąć przez aparaturę bez jej zniszczenia.
Wartość mocy zwarciowej danego obszaru świadczy o stopniu rozwoju podsystemu
elektroenergetycznego odpowiadającego temu obszarowi.
W sieciach średniego napięcia moce zwarciowe osiągają wartość mniejszą od 500
MVA.
W sieciach 110 kV moce zwarciowe zmieniają się od kilkuset do 6500 MVA.
W sieciach 220 i 400 kV moce zwarciowe wahają się w przedziale od kilku tysięcy
do ok. 20000  30000) MVA i zwiększają się wraz z rozwojem systemu
elektroenergetycznego.
9
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Tab. 7.1. Przykładowe wartości mocy zwarciowych w sieci 220/110 kV zasilającej
kombinat przemysłowy.
WezelSieci
XUX214
XUX114
XUX124
XUX144
XUX144
XOL114
XOL124
XOL134
XOL144
XOL154
XOL174
XG1114
XG1124
XG2114
XLG134
XWL114
XWL124
XSR114
XSR124
XRP114
XRT114
XRT124
XLZ114
XLZ124
Un
XV
220
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
110
Szw3f
MVA
5369,6
4717,1
4717,0
4716,0
4716,0
4658,4
4753,0
4658,9
4752,2
4657,2
4658,8
3549,6
3526,9
2972,0
3455,4
3669,3
3669,8
3426,0
3426,2
3408,0
3785,0
3783,9
2126,0
1312,8
Szwdop
MVA
Szwdop-Szw
MVA
5000
5000
5000
5000
5000
5000
5000
5000
5000
5000
3500
3500
3500
3500
3500
3500
3500
3500
3500
3500
3500
3500
3500
282,9
283,0
284,0
284,0
341,6
247,0
341,1
247,8
342,8
341,2
-49,6
-26,9
528,0
44,6
-169,3
-169,8
74,0
73,8
92,0
-285,0
-283,9
1374,0
2187,2
W sieci średniego napięcia moce zwarciowe mają mniejsze wartości.
WezelSieci
R-343s2
RS-11s1
RS-11s2
RS-11p20
RS-11p18
RS-11p15
EW-1s1
EW-1s2
EW-12-10
EW-12
Un
kV
20.0
20.0
20.0
10.0
10.0
10.0
10.0
10.0
10.0
0.4
Szw3f
MVA
175.47
127.23
127.21
56.51
112.55
112.55
117.59
80.17
62.07
3.26
Szw3fdop Izw3f Rodzaj węzła
MVA
kA
250
5.065 stacja
250
3.673 stacja
250
3.672 stacja
250
3.263 stacja
250
6.498 stacja
250
6.498 stacja
250
6.616 el. wodna
250
7.629 el. wodna
250
3.583 el. wodna
5
7.708 el. wodna
Izw3f
XA
14,1
24,8
24,8
24,8
24,8
24,5
24,9
24,5
24,9
24,4
24,5
18,6
18,5
15,6
18,1
19,3
19,3
18,0
18,0
17,9
19,9
19,9
11,2
6,9
10
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
7.3. Prąd zwarciowy początkowy zwarcia 3-fazowego wg IEC
Pełny opis w języku polskim obliczania zwarć metodą IEC można znaleźć w
podręczniku akademickim wydanym przez WNT
Kacejko P., Machowski J., Zwarcia w systemach elektroenergetycznych, WNT
Warszawa 2002.
W wykładzie podano najczęściej stosowane wzory oraz ich zastosowanie do
obliczania prądów charakteryzujących zwarcie symetryczne w sieci elektroenergetycznej.
Norma dotyczy wyznaczania prądów zwarcia w sieciach niskiego, średniego i
wysokiego napięcia z wykorzystaniem jednostek mianowanych. Podstawowym wzorem do
wyznaczania początkowego prądu zwarcia 3-fazowego wzór wynikający z uproszczeń
stosowanych w analizach zwarciowych
cU Nk
cU Nk
cU Nk
I 'k' 


3Z1
3Z kk
3 Z kk
gdzie
Z1, Zkk – symbole impedancji pozornej widzianej z miejsca zwarcia,
UNk – napięcie znamionowe w miejscu zwarcia,
c – współczynnik o wartości dobieranej w zależności od tego, czy wartość prądu ma
być maksymalna, czy minimalna.
Wartość współczynnika c
Napięcie UNk
prąd
230/400 V
inne napięcie od 100V do 1000V
SN od 1 kV do 35 kV
WN od 35 kV do 400 kV
Maksymalny prąd
Minimalny
1.00
1.05
1.10
1.10
0.95
1.00
1.00
1.00
7.3.1. Wyznaczanie indywidualnych prądów źródeł zasilających zwarcie
Metoda IEC zaleca, aby prąd zwarcia w sieciach promieniowych wyznaczać
indywidualnie dla każdego możliwego źródła prądu. W przybliżeniu w sieci promieniowej
mamy
I 'k' 
cU Nk
3 Z Qk

cU Nk
3 Z Gk

cU Nk
3 Z Mk
'
'
'
 ...  I 'kQ
 I 'kG
 I 'kM
 ...
gdzie
'
I 'kQ

cU Nk
- prąd pochodzący od systemu zewnętrznego,
3 Z Qk
'
I 'kG

cU Nk
- prąd pochodzący od generatora,
3 Z Gk
'
I 'kM

cU Nk
- prąd pochodzący od silnika.
3 Z Mk
11
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Warunkiem sumowania się prądów zwarciowych początkowych pochodzących od
pojedynczych niezależnych źródeł jest występowanie małej rezystancji w poszczególnych
torach prądowych.
7.3.2. Prąd zwarciowy udarowy
Dokładne wyznaczenie prądu udarowego w przypadku zasilania z kilku źródeł jest
skomplikowane. Zagadnienie to jest opisane w podręczniku
Kacejko P., Machowski J., Zwarcia w systemach elektroenergetycznych, WNT 2002.
Prąd udarowy definiowany jest jako największa wartość chwilowa prądu
zwarciowego. Wartość prądu udarowego oblicza się ją ze wzoru
ip =  2 I 'k'
Współczynnik udaru  oblicza się z przybliżonego wzoru
 = 1.02 + 0.98 exp(-3R /X )
gdzie
R – rezystancja toru łączącego źródło prądu z miejscem zwarcia,
X – reaktancja toru łączącego źródło prądu z miejscem zwarcia.
Norma IEC dopuszcza obliczanie prądu udarowego w miejscu zwarcia jako sumę prądów
udarowych pochodzących od indywidualnych źródeł prądu
ip = ipQ + ipG + ipM + ....
W przypadku sieci oczkowych średniego i wysokiego napięcia norma IEC
dopuszcza posługiwanie się impedancją zwarciową zastępczą widzianą z miejsca zwarcia k
Zkk = Rkk + jXkk
Jednak wyznaczoną wartość współczynnika udaru należy skorygować mnożąc wyznaczoną
wartość zwaną teraz b przez 1.15, czyli
 = 1.15b
Wyznaczona wartość musi spełniać następującą nierówność 1.15 b < 2.0.
W przypadku sieci niskiego napięcia zmodyfikowany współczynnik musi spełniać
nierówność 1.15 b < 1.8.
W przypadku zwarć na zaciskach silników asynchronicznych przy obliczaniu
prądów udarowych stosuje się następujące wzory:
Silniki wysokiego napięcia
PnM/p  1 MW
Silniki wysokiego napięcia
PnM/p < 1 MW
Silniki niskiego napięcia
zasilane liniami kablowymi
RM/XM = 0.1
XM = 0.995ZM
M =1.75
RM/XM = 0.15
XM = 0.989ZM
M =1.65
RM/XM = 0.42
XM = 0.922ZM
M =1.30
12
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
7.3.3. Prąd wyłączeniowy symetryczny
Przy wyznaczaniu prądu wyłączeniowego symetrycznego zmniejszanie się
składowej okresowej prądu zwarciowego uwzględnia się - w normie IEC 60909 - za
pomocą współczynnika  Prąd wyłączeniowy zależy od czasu trwania zwarcia i
oblicza się go ze wzoru
Ib =  I 'k'
gdzie współczynnik  zależy od czasu własnego minimalnego tmin .
Czas tmin jest to czas pomiędzy chwilą wystąpienia zwarcia, a momentem
rozdzielenia styków wyłącznika. Równa się sumie minimalnego opóźnienia czasowego
przekaźnika bezzwłocznego i najmniejszego czasu otwierania wyłącznika.
Współczynnik  zależy także od stosunku wartości początkowej prądu
zwarciowego do prądu znamionowego źródła I 'k' /IN , gdzie IN oznacza znamionowy prąd
źródła zasilającego zwarcie.
Miarą odległości zwarcia od generatora jest wartość stosunku I 'k' /IN .
Jeżeli I 'k' /IN > 2, co oznacza zwarcia bliskie generatora, wartość współczynnika
oblicza się ze wzorów:
 1
dla tmin < 0.02s
'
 0.840.26 exp( 0.26I 'kG
/ I NG )
dla tmin= 0.02 s
'
 0.710.51 exp( 0.30I 'kG
/ I NG )
dla tmin= 0.05 s
'
 0.620.72 exp( 0.32I 'kG
/ I NG )
dla tmin = 0.10 s
'
 0.560.94 exp( 0.38I 'kG
/ I NG )
dla tmin  0.25 s
Jeżeli I 'k' /IN < 2, to zwarcie jest odległe i wtedy 
Uwaga!
W przypadku zwarć na zaciskach silników asynchronicznych, z uwagi na szybkie
zanikanie prądu składowej okresowej i nieokresowej prądu zwarcia wprowadza się
dodatkowy współczynnik q
M =  q
gdzie  oznacza współczynnik zanikania wyliczony wg wzoru.
Szybkość zanikania prądu jest tym większa, im moc przypadająca na parę
biegunów jest mniejsza. Współczynnik q zależy od mocy silnika przypadającej na parę
biegunów i od minimalny czasu własnego
q = 1.03 + 0.12ln(m)
dla
tmin = 0.02s
q = 0.79 + 0.12ln(m)
dla
tmin = 0.05s
q = 0.57 + 0.12ln(m)
dla
tmin = 0.10s
q = 0.26 + 0.10ln(m)
dla
tmin  0.25s
gdzie m = PnM/p oznacza moc znamionową silnika w MW przypadająca na jedną parę
biegunów.
13
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
W przypadku sieci promieniowych norma IEC 60909 zaleca sumowanie prądów
wyłączeniowych pochodzących od poszczególnych źródeł
Ib = IbQ + IbG + IbM + ....
W przypadku sieci zamkniętych przyjmuje się wartość Wartość  przyjmuje się
również w przypadku zwarć odległych od generatora.
7.3.4. Składowa nieokresowa, prąd wyłączeniowy niesymetryczny, prąd
zwarciowy ustalony
Składową nieokresową (stałoprądową) wyznacza się ze wzoru
iDC =
2 I 'k' exp[-(R/L)Tk ] =
2 I 'k' exp[-(R/X)Tk ]
gdzie Tk oznacza czas trwania zwarcia. Stosunek R/X należy wziąć ten sam, co przy
obliczaniu prądu udarowego ip .
Prąd wyłączeniowy niesymetryczny można wobec tego obliczyć ze wzoru
Ibasym =
I 2b  (i DC / 2 ) 2
Ustalony prąd zwarcia zależy od warunków nasycania obwodów magnetycznych
generatora. W przypadku zwarć w pobliżu generatora obliczanie prądu ustalonego jest
skomplikowane. W przypadku zwarć odległych od generatorów oraz w sieciach
zamkniętych przyjmuje się, że
Ik = I 'k'
Przy obliczaniu prądu ustalonego pomija się wpływ silników asynchronicznych, gdyż
prądy zwarciowe w tych silnikach bardzo szybko zanikają
IkM = 0
7.3.5. Zastępczy cieplny prąd zwarciowy
Zastępczy prąd cieplny zwarciowy Ith jest definiowany jako taki prąd przemienny,
który daje taki sam efekt cieplny, jak rzeczywisty prąd zwarcia w czasie trwania zwarcia.
Zastępczy prąd cieplny jest obliczany ze wzoru
Ith = I 'k'
mn
gdzie
m - współczynnik uwzględniający wpływ cieplny składowej nieokresowej prądu
zwarciowego,
n - współczynnik uwzględniający wpływ cieplny wywołany zanikającą składową
podprzejściową i przejściową prądu zwarciowego.
14
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Współczynnik n można wyznaczyć z wykresu w funkcji czasu trwania zwarcia Tk
lub z przybliżonych wzorów, zależnie od stosunku I 'k' /Ik . Pesymistycznie można przyjąć,
że n = 1. Odpowiada to sytuacji, gdy analizowana sieć ma złożoną strukturę.
Wartość współczynnika m jest wyznaczana z następującego wzoru
m
1
exp(4 fTk ln(   1 )  1 )
2 fTk ln(   1 )
gdzie
Tk – czas trwania zwarcia
f = 50 Hz – częstotliwość.
Przy doborze przewodów oraz aparatury wykorzystuje się r-sekundowy prąd
zastępczy cieplny wyliczony z następującego wzoru
I thr  I th
Tkr
r
gdzie
Tk – czas trwania zwarcia, od wystąpienia do wyłączenia,
r - wymagany czas wytrzymałości cieplnej.
W praktyce inżynierskiej przyjmuje się, że dla zwarć trwających krócej niż 1
sekunda wytrzymałość cieplna powinna być równa zastępczemu prądowi cieplnemu
Ithr = Ith dla Tk < 1s
Wyznaczony prąd zastępczy cieplny jest wykorzystywany przy doborze aparatury.
Wytrzymałość aparatów i przewodów na cieplne działanie prądów zwarciowych jest
określona cieplnym r - sekundowym prądem znamionowym wytrzymywanym, najczęściej
1- lub 3-sekundowym (Ithn1s, Ithn3s ). Znamionowy r-sekundowy prąd zastępczy cieplny
powinien być większy od prądu r-sekundowego wyliczonego w oparciu o prąd początkowy
zwarcia
I thnr  I thr
15
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
7.4. Parametry zastępcze sieci wg IEC
7.4.1. Sieć zasilająca
Sieć zasilającą traktuje się jako źródło prądu zwarciowego. W obliczeniach sieć
zasilającą odwzorowuje się jako impedancję zgodną włączoną między węzeł odniesienia o
potencjale zerowym i węzeł zasilany przez tę sieć. Jeżeli znana jest moc zwarciowa
'
początkowa S'kQ
sieci zasilającej w miejscu przyłączenia sieci, to impedancję zgodną ZQ
wyznacza się ze wzoru
ZQ =
cU 2NQ
'
S'kQ
gdzie UNQ oznacza napięcie znamionowe sieci zasilającej w węźle Q .
W przypadku sieci zasilających o napięciach znamionowych wyższych od 35 kV,
złożonych z linii napowietrznych, można impedancję zastąpić reaktancją
ZQ = 0 + jXQ
W pozostałych przypadkach, jeżeli nieznana jest rezystancja sieci, można przyjąć
XQ = 0.995 ZQ
RQ = 0.1 XQ
7.4.2. Generator bezpośrednio przyłączony do sieci
Dokładniejszą wartość prądu zwarciowego generatora można obliczyć biorąc pod
uwagę fakt, że o w obwodzie zastępczym występuje sem podprzejściowa generatora E ''
U (1  x 'd' sin  NG )
E ''
I 'k' 
 NG
ZG
3 R G  jX 'd'
gdzie
x 'd' - reaktancja podprzejściowa generatora odniesiona do znamionowego napięcia
generatora UNG i znamionowej mocy generatora SNG ,
sinNG = 1  cos 2NG
cosNG – znamionowy współczynnik mocy generatora.
W związku z tym norma IEC wprowadza się korekcję impedancji zastępczej generatora
ZGK = KG(RG + j X 'd' )
gdzie
KG - współczynnik korekcyjny,
X 'd' - reaktancja podprzejściowa generatora.
Wartość współczynnika korekcyjnego KG wyliczana jest z następującego wzoru
U
c max
KG = Nk 
U NG 1  x 'd' sin  NG
16
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
gdzie
UNk - napięcie znamionowe sieci,
UNG - napięcie znamionowe generatora,
NG - znamionowe przesunięcie fazowe między prądem i napięciem generatora.
x 'd' - reaktancja podprzejściowa generatora w jednostkach względnych
odniesionych do impedancji znamionowej generatora.
Za wartość rezystancji generatora można przyjąć
RG = 0.05 X 'd' dla generatorów z UNG > 1 kV oraz SNG > 100 MVA
RG = 0.07 X 'd' dla generatorów z UNG > 1 kV oraz SNG < 100 MVA
RG = 0.15 X 'd' dla generatorów z UNG < 1 kV
Przy określaniu wartości RG pominięto wpływ rezystancji uzwojeń stojana, jako mało
istotny oraz wpływ temperatury na rezystancję uzwojeń.
W przypadku, gdy zwarcie zasilane jest z generatora za pośrednictwem
transformatora, stosuje się inne wzory.
7.4.3. Kompensatory, silniki synchroniczne i asynchroniczne
Kompensator i silnik synchroniczny jest zastępowany dokładnie tak samo jak
generator synchroniczny.
Silniki asynchroniczne wysokiego i niskiego napięcia wpływają na prąd zwarciowy
początkowy I 'k' , prąd udarowy ip oraz prąd wyłączeniowy symetryczny Ib . W przypadku
zwarć niesymetrycznych silniki te wpływają również na ustalony prąd zwarciowy Ik .
Impedancje silników uwzględnia się, jeśli suma prądów znamionowych tych
silników jest większa od 1% prądu zwarciowego początkowego.
W programie komputerowym silnik indukcyjny modeluje się zwykle w postaci
rzeczywistego źródła napięcia o impedancji dla składowej zgodnej wyznaczonej na
podstawie parametrów rozruchowych i mocy znamionowej ze wzoru
ZM 
U NM
I LR
I nM
3I NM

U 2NM
I LR
S NM
I nM

U 2NM
k LRS NM
gdzie:
UNM - napięcie znamionowe silnika,
INM - prąd znamionowy silnika,
P
S NM  NM - moc znamionowa pozorna silnika,
 cos 
 - sprawność znamionowa silnika,
cos - znamionowy współczynnik mocy,
kLR = ILR/INM - krotność prądu rozruchowego, zwykle wartość z przedziału 4  8,
przy czym w przypadku silników indukcyjnych klatkowych należy przyjąć kLR = 10.
Na podstawie wyliczonej impedancji pozornej można przyjąć dla silników o mocy
odniesionej do pary biegunów:
17
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
XM = 0.995ZM
RM = 0.1XM przy PNM /p  1 MW
XM = 0.989ZM
RM = 0.15XM przy PNM /p < 1 MW
XM = 0.922ZM
RM = 0.42XM dla grupy silników niskiego napięcia z liniami
kablowymi, gdzie p oznacza liczbę par biegunów.
Uwaga!
W przypadku zasilania silnika przez przekształtniki statyczne przyjmuje się:
a) za UNM napięcie znamionowe transformatora przekształtnika statycznego po
stronie sieci lub napięcie znamionowe przekształtnika statycznego, jeżeli silnik jest
zasilany bezpośrednio,
b) za INM prąd znamionowy transformatora przekształtnika,
c) kLR = ILR/InM = 3
XM = 0.995 ZM
RM = 0.1XM
Przy obliczaniu prądów zwarciowych można pominąć te silniki wysokiego napięcia lub
niskiego napięcia, które nie pracują jednocześnie.
Silniki wysokiego i niskiego napięcia przyłączone do sieci dotkniętej zwarciem za
pośrednictwem transformatorów 2-uzwojeniowych można pominąć w analizie zwarciowej,
jeśli
P
S
nM
nM

0.8
100c S nT
'
S 'kQ
 0.3
gdzie
PnM - suma znamionowych mocy czynnych silników niskiego i wysokiego
napięcia,
SnT - suma znamionowych mocy pozornych transformatorów bezpośrednio
zasilających silniki,
'
- moc zwarciowa obliczeniowa w miejscu zasilania bez udziału silników.
S'kQ
Zależności powyższa nie stosuje się w przypadku transformatorów trójuzwojeniowych.
Silniki niskiego napięcia można zastąpić silnikiem równoważnym o następujących
parametrach:
- impedancja ZM
- prąd INM równy sumie prądów znamionowych wszystkich silników w grupie,
- stosunkiem prądów kLR = ILR/InM = 5 ,
- stosunkiem RM/XM = 0.42 , co odpowiada  = 1.3 ,
- współczynnikiem m = 0.05 przy braku danych.
Wpływ grupy silników niskiego napięcia nie może być pominięty, jeżeli
'
InM < 0.01 I 'kM
7.4.4. Transformatory sieciowe 2-uzwojeniowe
Norma IEC 60909 postuluje korekcję impedancji ZT transformatorów sieciowych
poprzez pomnożenie przez współczynnik korygujący
ZTK = KT ZT = KT (RT + jXT)
c max
K T  0.95
1  0.6x T
18
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
gdzie
S NT
- reaktancja transformatora w pu odniesiona do znamionowej mocy i
U 2NT
znamionowego napięcia transformatora, czyli napięcie zwarcia na reaktancji uX .
Jeżeli znane są warunki pracy transformatora sieciowego tuż przed zwarciem, to
należy zastosować współczynnik korygujący obliczony ze wzoru
U
c max
K T  Nb 0.95
b
U
1  x T ( I T / I NT ) sin  Tb
gdzie
UN – napięcie znamionowe sieci,
Ub – najwyższe napięcie w stanie przedzwarciowym,
INT – prąd znamionowy transformatora sieci,
IbT – największa wartość prądu obciążenia transformatora w stanie
przedzwarciowym,
bT – kąt obciążenia transformatora w stanie przedzwarciowym,
xT  XT
7.4.5. Transformatory sieciowe 3-uzwojeniowe
Podobnie należy postępować w przypadku transformatorów 3-uzwojeniowych
c max
K TAB  0.95
1  0.6x TAB
c max
K TAC  0.95
1  0.6x TAC
c max
K TBC  0.95
1  0.6x TBC
Należy tu dodać, że norma IEC stosuje symbole A,B,C do uzwojeń oznaczanych w języku
polskim jako G,S,D oraz H,T,L w języku angielskim.
Po skorygowaniu wartości impedancji dla par uzwojeń
ZABK = KTAB ZAB
ZACK = KTAC ZAC
ZBCK = KTBC ZBC
oblicza się skorygowane wartości impedancji dla poszczególnych uzwojeń
ZAK = 0.5 ( ZABK + ZACK - ZBCK )
ZBK = 0.5 ( ZABK + ZBCK - ZACK )
ZCK = 0.5 ( ZACK + ZBCK - ZABK )
Korekcja dotyczy nie tylko impedancji dla składowej symetrycznej zgodnej, ale
także dla składowej przeciwnej i zerowej.
Nie należy natomiast stosować korekcji dla impedancji łączącej punkt neutralny
gwiazdy z ziemią.
19
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
7.5. Przykład analizy zwarć symetrycznych metodą indywidualnych źródeł
Przeprowadzić analizę zwarć symetrycznych w sieci elektroenergetycznej
pokazanej na Rys. 7.6, dla czasu trwania zwarcia tk = 0.24 s.
Dane systemu 110 kV
Sieć zasilająca
SkQ''=1726 MVA
UNQ=110 kV
enerator
SNG=11 MVA
UNG=10.5 kV
x 'd'  =0.18
cosNG=0.8
Transformator 2-uzwojeniowy
SN = 2000 kVA
UNH = 10 kV
UNL = 6 kV
uk = 6%
Pcu = 17 kW
Transformator 3-uzwojeniowy
SNG = 16 MVA
SNS = 10 MVA
SND = 10 MVA
UNG = 110 kV UNS = 22 kV
UND = 11 kV
Napięcia zwarcia odniesione są do mocy znamionowej SN = 16 MVA
ukGS = 11.51%
ukGD = 110.67%
ukSD = 6.3%
Straty obciążeniowe doniesione są do mocy przepustowych
PcuGS = 410.74 kW PcuGD = 49.435 kW
PcuSD = 410.88 kW
Straty w miedzi odniesione do mocy znamionowej są równe iloczynowi pomierzonych strat
razy kwadrat moc znamionowej i podzielone przez kwadrat mocy przepustowej
c = (SN\Sp)2 = (SN\Sp)2 = (16/10)2 = 2.56
PcuGS = 410.74c c = 124.77 kW
PcuGD = 49.435 c = 126.55 kW
PcuSD = 410.88 c = 125.13 kW
SEE 110 kV
M
6 kV
10 kV
ZQk
LK
ZMk
10 kV
K
ZGk
G
Rys. 7.6. Schemat ideowy i zastępczy przykładowej sieci
20
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
M
Q
ZMk=ZT + ZM = 0.472+j3.026 +0.9282+
+j6.1877 = (1.4002+j9.3195) 
ZQk = ZQ + ZGDK +ZLK =
= j0.0771 +0.0562+j1.3269+
+0.58+j0.35 = (0.6362+j1.754)
G
ZGk = ZK + ZGK = 0.038+j0.039 +0.119+j1.702 =
= (0.157+j1.741) 
Rys. 7.7. Schemat zastępczy przykładowej sieci z wartościami impedancji gałęzi łączących
indywidualne źródła z miejscem zwarcia
Silnik M
2 silniki asynchroniczne - 2 pary biegunów
PNM= 0.6 MW
UNM=6 kV
cosN= 0.8
N=0.75
Prąd rozruchu silników jest bardzo duży i został oszacowany jako
kLR = ILR/INM = 8
Kabel generatora K o napięciu znamionowym 10 kV
RK = 0.038 , XK = 0.039 ,
Linia napowietrzno-kablowa LK o napięciu znamionowym 10 kV
RLK = 0.58 , XLK = 0.35 ,
Obliczanie parametrów zastępczych
Sieć zasilająca
X Q110kV 
cU 2NQ
'
S'kQ
X Q  X Q110kV

1.1  110 2
 7.7115
1726
U 2NTD
112

7
.
7115
 0.0771
U 2NTG
110 2
Generator G
x "d U 2NG
18 10,5 2

 1,80
100 S NG 100 11
Współczynnik korekcji
U
c max
10
1.1
K G  NS

 0.9455
"
U NG 1  x d [pu]  sin  N 10.5 1  0.18  0.6
Skorygowana reaktancja generatora:
X GK  K G  X G  0.9455  1.80  1.702 
XG 
RGK = 0.07 XGK = 0.076.702 = 0.119 
Transformator 2-uzwojeniowy
Parametry odniesione do znamionowego napięcia górnego UNH = 10 kV
21
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Pcu U 2NH 0.017 10 2
RT 

 0.468 
SN SN
2
2
u k U 2NH
6 10 2
XT 

 3.0
100 S N
100 2
c max
1.1
= 1.0087
K T  0.95
 0.95
1  0.6x T
1  0.6  0.06
RTK = KT RT = 1.00870.486 = 0.472 
XTK = KT XT = 1.00873 = 3.026 
Transformator 3-uzwojeniowy
Wartości parametrów zwarciowych sprowadzone są na stronę dolnego napięcia
(UND=11 kV).
Para uzwojeń G-S
P
U2
0.12477 112
R GS  CuGS NS 
 0.059 
SN SN
16
16
u kGS U 2NS 11.51 112

 0.8705 
100 S N
100 16
c max
1.1
K T  0.95
 0.95
 0.9775
1  0.6x T
1  0.6  0.1151
RGSK = KT RGS = 0.97750.059 = 0.0576 
XGSK = KT XGS = 0.97750.8705 = 0.8509 
Para uzwojeń G-D
PcuGD U 2ND 0.12655 112
R GD 

 0.0598
SN SN
16
16
X GS 
u kGD U 2ND 18.67 112
X GD 

 1.412 
100 SN
100 16
c max
1.1
K T  0.95
 0.95
 0.9397
1  0.6x T
1  0.6  0.1867
RGDK = KT RGD = 0.93970.0598 = 0.0562 
XGDK = KT XGD = 0.93976.412 = 6.3269 
Para uzwojeń S-D
P
U2
0.12513 112
R SD  cuSD ND 
 0.0591
SN SN
16
16
u kSD U 2ND 6.3 112

 0.476 
100 SN
100 16
c max
1.1
K T  0.95
 0.95
 1.0069
1  0.6x T
1  0.6  0.063
RSDK = KT RSD = 6.00690.0591 = 0.0595 
XSDK = KT XSD = 6.00690.476 = 0.473 
Skorygowane impedancje poszczególnych uzwojeń
RGK = 0.5 (RGSK + RGDK – RSDK ) = 0.5 (0.0576+0.0562-0.0595) = 0.0272 
X SD 
22
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
XGK = 0.5 (XGSK + XGDK – XSDK ) = 0.5 (0.8509+1.3269-0.4730) = 0.8524 
RSK = 0.5 (RGSK + RSDK – RGDK ) = 0.5 (0.0576+0.0595-0.0562) = 0.0305 
XSK = 0.5 (XGSK + XSDK – XGDK ) = 0.5 (0.8509+0.4730-1.3269) = -0.0015 
RDK = 0.5 (RGDK + RSDK – RGSK ) = 0.5 (0.0562+0.0595-0.0576) = 0.0291 
XDK = 0.5 (XGDK + XSDK – XGSK ) = 0.5 (1.3269+0.4730-0.8509) = 0.4745 
Silnik asynchroniczny M o mocy 0.6+0.6 = 1.2 MW
PNM
1.2
S NM 

= 2 MVA
N cos  N 0.75  0.8
2
U 2NM1  U NHT2 
6 2  10 

 
ZM 
  = 6.2565 
I LR
U NLT2 
82  6 

S NM
I NM
Moc pojedynczego silnika odniesiona do pary biegunów wynosi
PNM /p = 0.6/2 = 0.3 < 1 MW
czyli
XM = 0.989ZM
RM = 0.15XM
XM =0.989ZM = 0.9896.2565 = 6.1877 
RM=0.15XM = 0.156.1877 = 0.9282 
Kabel generatora K o napięciu znamionowym 10 kV
RK = 0.038 , XK = 0.039 ,
Linia napowietrzno-kablowa LK o napięciu znamionowym 10 kV
RLK = 0.58 , XLK = 0.35 
2
Obliczanie prądów zwarciowych
Q.
Zasilanie zwarcia z SEE Q
ZQk = ZQ + ZGDK + ZLK =
= j0.0771 + 0.0562+j1.3269 + 0.58 +j0.35 = (0.6362+j1.754) 
2
2
ZQk  R Qk
 X Qk
 0.6362 2  1.754 2  1.8658 
Prąd początkowy
cU Nk
1.1  10
'
I 'kQ


 3.4038 kA
3Z Qk
3 1.8658
Prąd udarowy ip
RQk/XQk = 0.6362/1.754 = 0.3627
 = 1.02 + 0.98 exp(-3RQk /XQk ) = 1.02 + 0.98 exp(-30.3627) = 1.3501
'
ipQk =  2 I 'kQ
= 1.3501 2 3.4038 = 6.499 kA
Prąd wyłączeniowy symetryczny Ib dla czasu zwarcia tk = 0.24 s
Miarą odległości zwarcia od generatora jest wartość stosunku I 'k' /IN . W przypadku
'
zewnętrznego SEE mamy I 'kQ
/INQ = 1, czyli  = 1
23
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
'
IbQk = I 'kQ
= 3.4038 kA
G.
Zasilanie zwarcia z generatora G
ZGk = (0.157 + j1.741) 
2
2
ZGk  R Gk
 X Gk
 0.157 2  1.7412  1.7481 
Prąd początkowy
cU Nk
1.1  10
'
I 'kG


 3.6331 kA
3ZGk
3 1.7481
Prąd udarowy ip
RGk/XGk = 0.157/1.741 = 0.0902
 = 1.02 + 0.98 exp(-3RQk /XQk ) = 1.02 + 0.98 exp(-30.0902) = 1.7677
'
ipGk =  2 I 'kG
= 1.7677 2 3.6331 = 9.0825 kA
Prąd wyłączeniowy symetryczny Ib dla czasu zwarcia tk = 0.24 s
Prąd znamionowy generatora odniesiony do napięcia w miejscu zwarcia wynosi
S NG
11
= 0.6048 kA
I NG 

3U Nk
3 10.5
wobec tego
'
I 'kG
/ING = 3.6331/0.6048 = 6
'
Wartość I 'kG
/ING = 6 > 2, co oznacza zwarcia bliskie generatora.
Wartość współczynnika dla czasu trwania zwarcia tk = 0.24 s może być
wyznaczona ze wzoru dla najbliższego minimalnego czasu trwania zwarcia, czyli dla t min 
0.25 s
'
 0.56 0.94 exp( 0.38I 'kG
/ I NG ) = 0.56 + 0.94exp(-0.386) = 0.6561
'
IbGk = I 'kG
= 0.65613.6331 = 2.3837 kA
M.
Zasilanie zwarcia z silnika M1
ZMk = ZTK + ZM = 0.472 + j3.026 + 0.9282 + j6.1877 =
= (1.4002+j9.3195) 
Z Mk  R 2Mk  X 2Mk  1.4002 2  9.31952  9.4241 
Prąd początkowy
cU Nk
1.1  10
'
I 'kM


 0.6739 kA
3Z Mk
3 9.4241
24
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
Prąd udarowy ip
RMk/XMk = 1.4002/9.3195 = 0.1502
 = 1.02 + 0.98 exp(-3RMk /XMk ) = 1.02 + 0.98 exp(-30.1502) = 1.6445
'
ipMk =  2 I 'kM
= 1.6445 2 0.6739 = 1.5673 kA
Prąd wyłączeniowy symetryczny Ib
Prąd znamionowy silnika odniesiony do napięcia w miejscu zwarcia wynosi
S NM
2
= 0.1155 kA
I NM 

3U NM
3 10
wobec tego
'
/INM = 0.6739/0.1155 = 5.83
I 'kM
'
Wartość I 'kM
/INM = 5.83 > 2, co oznacza zwarcia bliskie źródła.
Wartość współczynnika dla czasu trwania zwarcia tk = 0.24 s może być
wyznaczona ze wzoru dla tmin  0.25 s , czyli
'
 0.56 0.94 exp( 0.38I 'kM
/ I NM ) = 0.56 + 0.94exp(-0.385.83) = 0.6626
Z uwagi na szybkie zanikanie prądu składowej okresowej i nieokresowej prądu zwarcia
wyliczono dodatkowy współczynnik q
M =  q
Szybkość zanikania prądu jest tym większa, im moc przypadająca na parę biegunów jest
mniejsza. Współczynnik q zależy od mocy silnika przypadającej na parę biegunów i od
minimalny czasu własnego. W tym przypadku mamy
m = PNM1/p = 0.6/2 = 0.3
oraz tmin > 0.25 s, czyli
q = 0.26 + 0.10ln(m) = 0.26 + 0.10ln(0.3) = 0.1396
M =  q = 0.66260.1396 = 0.0925
'
IbMk =  M I 'kM
= 0.09250.6739 = 0.0623 kA
Sumaryczny prąd zwarciowy początkowy
'
'
'
= 3.4038 + 3.6331 +0.6739 = 7.7108 kA
I 'k'  I 'kQ
 I 'kG
 I 'kM
Wyznaczony prąd początkowy można porównać z wartością prądu wyznaczoną dla
impedancja zastępcza widziana z miejsca zwarcia wynosi
1/Zk = 1/ZQk + 1/ZGk + 1/ZMk =
= 1/(0.6362+j1.754) + 1/(0.157+j1.741) + 1/(1.4+j9.3195) =
= 0.2499-j1.1785
Zk = 1/(0.2499-j1.1785) = (0.1722+j0.812) 
Zk = 0.8301 
25
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
cU Nk
1.1  10
= 7.6511 kA

3 Zk
3 0.8301
Widać, że prąd początkowy wyznaczony metodą indywidualnych źródeł ma większą
wartość. I to jest dodatkowy argument, aby w analizie zwarć posługiwać się - o ile jest to
możliwe - indywidualnymi źródłami prądu zwarciowego.
I 'k' 
Sumaryczny prąd udarowy
ip = ipQk + ipGk + ipMk = 6.499 + 9.0825 + 1.5673 = 17.1488 kA
Prąd udarowy można również wyznaczyć w oparciu o impedancję zastępczą
Rk/Xk = 0.1722/0.812 = 0.2121
 = 1.02 + 0.98 exp(-3RMk /XMk ) = 1.02 + 0.98 exp(-30.2121) = 1.5387
ip =  2 I 'k' = 1.5387 2 7.6511 = 16.6492 kA
Tak wyznaczony prąd udarowy ma mniejszą wartość od sumarycznego prądu
indywidualnych źródeł prądu zwarciowego.
Sumaryczny prąd wyłączeniowy symetryczny
Ib = IbQk + IbGk + IbMk = 3.4038 + 2.3837 + 0.0623 = 5.8498 kA
Zwarciowy prąd cieplny Ith
Efekt cieplny prądu zwarciowego zależy od kwadratu prądu i wobec tego nie może
być wyznaczony jako suma poszczególnych efektów cieplnych.
Należy zatem wyznaczyć zastępczy współczynnik udaru prądu zwarciowego
wynosi
Należy zauważyć, że współczynnik udaru wyznaczony z sumarycznego prądu
początkowego i sumarycznego prądu udarowego ma wartość większą

ip
2I
''
k

17.1633
= 1.5724
2 7.7184
Zastępczy prąd cieplny zwarciowy Ith obliczany jest ze wzoru
Ith = I 'k'
mn
gdzie
m - współczynnik uwzględniający wpływ cieplny składowej nieokresowej prądu
zwarciowego,
n - współczynnik uwzględniający wpływ cieplny składowej okresowej prądu
zwarciowego.
Pesymistycznie przyjęto n =1. Współczynnik m można wyznaczyć ze wzoru
1
exp( 4fT k ln(   1))  1 
m
2ft k ln(   1)

1
exp( 4  50  0.24 ln( 1.5726  1))  1  0.0747
2  50  0.24 ln( 1.5726  1)
gdzie
Tk = 0.24 s – czas trwania zwarcia, f = 50 Hz – częstotliwość.
26
Wykład 7 -Zwarcia symetryczne w sieciach elektroenergetycznych. Moc zwarciowa.
Metoda IEC obliczania prądów zwarciowych.
W rezultacie zastępczy prąd cieplny wynosi
Ith = I 'k'
m  n =7.7108 0.0747  1 = 1.0747 7.7108 = 7.99 kA
Zagadnienia do zapamiętania
1.
2.
3.
Przebieg prądu w czasie trwania zwarcia symetrycznego w sieci elektroenergtycznej.
Prąd zwarciowy początkowy i moc zwarciowa.
Rodzaje prądów charakteryzujących zwarcie.
Download