Uwagi Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej do projektu ustawy o

Wrocław 26.10.2010r.
Uwagi
Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej
do projektu ustawy o refundacji leków,
środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
oraz wyrobów medycznych
przedstawionego Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej
(projekt z dnia 18.10.2010r.)
W dniu 18 października 2010r. przedstawiony został Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej
projekt ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrobów medycznych. Niestety najważniejsze uwagi samorządu
aptekarskiego do projektu tej ustawy nie zostały uwzględnione. Wersja z 18 października
zawiera wprawdzie pewne elementy pozytywne w stosunku do wersji z 9 września, jednak
dodane zostały też bardzo niekorzystne dla aptekarzy zapisy – szczególnie w zakresie
podpisywania umów z NFZ na refundację leków.
1) W projekcie przekazanym do Sejmu zostały utrzymane liczne niekorzystne zapisy
(zawarte już w wersji projektu z 9 września 2010r.):
a) konieczność podpisywania przez apteki umów z NFZ na wydawanie leków
refundowanych,
b) naliczanie marży detalicznej od ceny hurtowej stanowiącej podstawę limitu w danej
grupie limitowej,
c) sztywne ceny zbytu oraz sztywne marże hurtowe i detaliczne przy praktycznie
niezmienionej tabeli marż (brak rabatów od hurtowni na leki refundowane nie zostanie
zrekompensowany przez korzystniejszą tabelę marż degresywnych),
d) obciążanie finansowe aptek za błędy formalne na receptach popełniane przez lekarzy.
Niestety Ministerstwo Zdrowia nie wprowadziło do projektu ustawy zapisów, które
przynajmniej w większym stopniu ograniczyłyby często bardzo bulwersującą środowisko
aptekarskie reklamę aptek.
2) Podpisywanie umów z NFZ – art. 39 ust.1 i ust. 3
Propozycja podpisywania umów z NFZ jest bardzo niekorzystna dla aptek i nie ma
racjonalnego uzasadnienia. Apteki nie są świadczeniodawcami i określenie, że otrzymują od
NFZ refundację jest niewłaściwe. Refundację w postaci dopłat NFZ do wydawanych w
aptekach leków refundowanych otrzymują pacjenci, a nie apteki. Apteki są w tym przypadku
tylko pośrednikiem umożliwiającym przekazywanie NFZ określonych kwot dopłat do leków
pacjentom.
Konieczność podpisywania przez apteki umów z NFZ zwiększałaby możliwości NFZ
stosowania praktyk monopolistycznych i wykorzystywania swojej dominującej pozycji. Bardzo
poważne problemy dla aptek związane z takim rozwiązaniem można przewidzieć na podstawie
dotychczasowych doświadczeń aptek w zakresie podpisywania umów z NFZ na refundację
środków pomocniczych.
Ponadto zmiany wprowadzone przez Ministerstwo Zdrowia do wersji projektu z 9 września
2010r. przekazanej do konsultacji społecznych spowodują, że proponowane rozwiązanie będzie
dla aptek jeszcze bardziej restrykcyjne.
W art. 39 ust.1 wprowadzona została wprawdzie zmiana, że umowę z NFZ zawiera podmiot
prowadzący aptekę, jednak zgodnie z ust.3 tego artykułu umowę na realizację recept podpisuje
również kierownik apteki.
UWAGA:
W wersji projektu z 8 września 2010r. artykuł dotyczący zawierania umów z NFZ miał
numer 29 i zawierał tylko trzy ustępy. Ust. 3 zawierał ważny zapis:
3. Fundusz nie może odmówić zawarcia umowy na realizację recept. Do zawierania tej
umowy nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych
Jednak w wersjach projektu przekazanych na Komitet Rady Ministrów (w dniu
11.10.2010r.), na Radę Ministrów (w dniu 14.10.2010r.) oraz Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej
ust. 5 w art. 39 otrzymał brzmienie:
5. Fundusz nie może odmówić zawarcia umowy na realizację recept, z zastrzeżeniem
ust. 7. Do zawierania tej umowy nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych
Natomiast dodano ust.6 i ust.7:
6. Fundusz rozwiązuje umowę na realizację recept ze skutkiem natychmiastowym w
przypadku:
1) uniemożliwiania lub utrudniania czynności kontrolnych;
2) niewykonania w terminie zaleceń pokontrolnych
7. Fundusz nie zawiera kolejnej umowy przez okres:
1) jednego roku w przypadku pierwszego rozwiązania umowy, o którym mowa w ust.6;
2) trzech lat w przypadku drugiego rozwiązania umowy, o którym mowa w ust.6;
3) bezterminowo - w przypadku kolejnego rozwiązania umowy, o którym mowa w ust.6;
Wyżej wymienione ust. 5, 6 i 7 mogą się okazać wyjątkowo niekorzystne dla aptek, jeśli
uwzględni się fakt, że niektóre zalecenia pokontrolne mogą być praktycznie niewykonalne.
Może się też do tego przyczynić proponowana zmiana w Art. 95 ust. 1 Prawa
farmaceutycznego, który zgodnie z przedstawionym projektem ma otrzymać brzmienie:
1. Apteki ogólnodostępne są obowiązane do posiadania produktów leczniczych i wyrobów
medycznych w ilości i asortymencie niezbędnym do zaspokojenia potrzeb zdrowotnych
miejscowej ludności.
1a. Apteki, które są związane umową, o której mowa w art. 29 ustawy z dnia ..... o
refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
oraz wyrobów medycznych, są także obowiązane do posiadania leków i produktów
spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, na które ustalono limit
finansowania.
Proponowana zmiana w art. 95 ust. 1 Prawa farmaceutycznego jest całkowicie
niezrozumiała, ponieważ każda apteka stara się w jak najlepszym stopniu zaopatrywać
pacjentów w leki. Jednak konieczne jest też dostosowanie asortymentu magazynu leków w
aptece do potrzeb pacjentów i w razie potrzeby bardzo rzadko przepisywane leki są w trybie
pilnym zamawiane dla pacjentów – czas oczekiwania najczęściej nie przekracza kilku godzin.
3) Zobowiązanie do stosowania urzędowych cen oraz odpłatności i dopłat
świadczeniobiorcy – art. 39 ust.2
W art. 39 ust.2 wprowadzona została korzystna zmiana zobowiązująca aptekę również do
stosowania urzędowo określonych odpłatności i dopłat świadczeniobiorców:
2. Umowa na realizację recept określa w szczególności:
2) zobowiązanie do stosowania limitów, cen oraz odpłatności i dopłat
świadczeniobiorcy w wysokości określonej w obwieszczeniu, o którym mowa w
art. 35;
Jednakowa odpłatność pacjentów za leki refundowane w każdej aptece w Polsce jest
jednym z najważniejszych celów prac legislacyjnych samorządu aptekarskiego. Należy jednak
pamiętać, że osiągnięcie tego celu możliwe będzie jedynie wówczas, kiedy korzystnym
zmianom zaproponowanym w art. 39 ust. 2 będą towarzyszyły zapisy eliminujące wszelkiego
typu rabaty, bonusy i nagrody dla pacjentów za realizację recept na leki refundowane. Próbą
wprowadzenia takiego rozwiązania są proponowane zmiany w art. 46 ust. 3 projektu ustawy
refundacyjnej. Zostały one przedstawione w kolejnym punkcie.
4) Zakaz stosowania wszelkich form zachęty kierowanych do świadczeniobiorców
w zakresie produktów refundowanych – art. 46 ust. 3
W art. 46 projektu ustawy refundacyjnej ust.3 otrzymał brzmienie:
3. Przedsiębiorca zajmujący się wytwarzaniem lub obrotem lekami, środkami
spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobami medycznymi
podlegającymi refundacji ze środków publicznych nie może stosować żadnych form
zachęty kierowanych do świadczeniobiorców, przedsiębiorców oraz ich pracowników lub
osób uprawnionych, w tym: sprzedaży uwarunkowanej, upustów, rabatów, bonifikat,
pakietów i uczestnictwa w programach lojalnościowych, darowizn, nagród,
prezentów, upominków, niespodzianek, wycieczek, loterii, losowań, wszelkich form
użyczeń, transakcji wiązanych, ułatwień, zakupów lub usług sponsorowanych,
wszelkiego rodzaju talonów, bonów oraz innych niewymienionych z nazwy korzyści.
Niewątpliwie wyżej przedstawiony art. 46 ust. 3 projektu ustawy refundacyjnej jest krokiem
we właściwym kierunku. Wpłynie na ograniczenie różnego typu promocji dla pacjentów
dotyczących leków refundowanych. Jednak może się okazać, że proponowany zapis nie
wyeliminuje całkowicie działań promocyjnych aptek w zakresie leków refundowanych. Pewną
słabością w treści art. 46 ust. 3 projektu ustawy może się okazać ograniczenie
proponowanego zakazu tylko do przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem lub
obrotem lekami, środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobami
medycznymi podlegającymi refundacji ze środków publicznych.
Jeśli zachęty kierowane do świadczeniobiorców będzie stosować np. spółka lub fundacja,
która nie zajmuje się ani wytwarzaniem, ani obrotem lekami, środkami spożywczymi
specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobami medycznymi podlegającymi refundacji ze
środków publicznych – nie będzie to sprzeczne z proponowanym zapisem.
Konieczna byłaby więc modyfikacja art. 46 ust. 3 analizowanego projektu ustawy w taki
sposób, aby dotyczył on również tych podmiotów, które wykonują wszelkie działania
promocyjne i marketingowe na rzecz aptek.
Znaczne zwiększenie skuteczności proponowanego zakazu w art. 46 ust. 3 można by też
uzyskać poprzez dodatkowe wprowadzenie całkowitego zakazu reklamy aptek – co nie jest
sprzeczne z prawem unijnym.
UWAGA:
Przykładem zapisu, który tylko teoretycznie uniemożliwia łączenie hurtowej i
detalicznej sprzedaży produktów leczniczych jest art. 99 Prawa farmaceutycznego:
Art. 99. 1. Apteka ogólnodostępna może być prowadzona tylko na podstawie uzyskanego
zezwolenia na prowadzenie apteki.
2. Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana, cofnięcie lub stwierdzenie wygaśnięcia
zezwolenia na prowadzenie apteki należy do wojewódzkiego inspektora
farmaceutycznego.
3. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wydaje się, jeżeli podmiot ubiegający się o
zezwolenie:
1) prowadzi lub wystąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie obrotu
hurtowego produktami leczniczymi lub
Wystarczy, że podmiot prowadzący obrót hurtowy będzie właścicielem lub
współwłaścicielem kolejnej spółki, która obrotu hurtowego nie prowadzi, może bardzo łatwo
za pomocą takiej spółki stać się właścicielem lub współwłaścicielem aptek. Ta słabość
art. 99 ust. 3 Prawa farmaceutycznego jest w Polsce często wykorzystywana.
5) Przekazywanie faktur refundacyjnych do NFZ – art. 42 ust. 10
Zgodnie z art. 42 ust. 10 projektu ustawy refundacyjnej:
10. Za datę złożenia faktury przyjmuje się datę wpływu faktury do właściwego oddziału
wojewódzkiego Funduszu.
Taki zapis może stwarzać problemy aptekom, które wysyłają faktury refundacyjne do NFZ
pocztą. Należałoby np. dodać w art. 42 ust. 10, że w przypadku faktur wysyłanych pocztą datą
złożenia faktury jest data stempla pocztowego.
Przedstawiona analiza najważniejszych zmian wprowadzonych przez Ministerstwo Zdrowia
do wersji projektu ustawy refundacyjnej przekazanej do konsultacji społecznych w dniu
9 września 2010r. wskazuje, że konieczne są dalsze poprawki tego projektu, które z jednej
strony wyeliminowałyby przynajmniej najbardziej uciążliwe zjawiska patologiczne w
systemie dystrybucji leków refundowanych i z drugiej strony nie doprowadziłyby do
katastrofy finansowej ogromnej liczby aptek. Konsekwencją przyjęcia proponowanych
rozwiązań byłaby konieczność zamknięcia nawet kilku tysięcy niezależnych aptek, szczególnie
na terenach wiejskich i w małych miastach. Negatywne doświadczenia aptek podpisujących
obecnie umowy z NFZ na wydawanie refundowanych środków pomocniczych (zaledwie
znikomy procent aptek ma podpisane umowy z NFZ na te środki) pokazują też, jak trudna do
realizacji dla wielu aptek może być koncepcja podpisywania umów z NFZ na wydawanie
leków refundowanych. Należy mieć nadzieję, że w toku dalszych prac legislacyjnych najbardziej
kontrowersyjne dla aptekarzy zapisy zostaną poprawione. Uwagi naszej Izby zostaną nie tylko
przekazane do NIA, ale będą również w najbliższym czasie głównym tematem spotkań z
parlamentarzystami i przedstawicielami mediów naszego regionu.
Prezes Dolnośląskiej Izby Aptekarskiej we Wrocławiu
mgr farm. Piotr Bohater